Ourense: “Ciclo no Liceo recordando a… Marcos Valcárcel”
Xenealoxía dun intruso, de Isaac Xubín
Xosé A. Neira Cruz gaña o XIV Premio Raíña Lupa da Deputación da Coruña coa novela O enigma de Santiago
Desde a Deputación da Coruña:
“O escritor Xosé A. Neira Cruz é o gañador da XIV edición do Premio Raíña Lupa de Literatura Infantil e Xuvenil coa súa obra O enigma de Santiago. Neira Cruz convértese no primeiro escritor que gaña en dúas ocasións o certame convocado pola Deputación da Coruña.
Un xurado composto por Paula Carballeira, Míriam Ferradáns, Antía Otero e Tero Rodríguez, ademais do autor da edición anterior, Valentín Alvite, co deputado de Cultura, Xurxo Couto, como presidente, e a xefa de servizo, Mercedes Fernández Albalat como secretaria, decidiu conceder o premio á Xosé Antón Neira Cruz coa súa obra O enigma de Santiago, presentado co lema Tempos fugit.
O xurado destacou que a novela describe unha “trama arredor do poder que se artella a través de feitos históricos construíndo un relato atractivo destinado ao público infantil”. Valorou tamén o “dominio de referencias artísticas e o históricas, cunhas personaxes moi ben armadas, de maneira especial, o protagonista, que evoluciona ao longo da novela”.
A obra gañadora, segundo o xurado, establece unha “ligazón entre dúas épocas históricas a través dun elemento fantástico que, a pesar diso, resulta críbel e verosímil”. “O misterio da trama atrapa como unha promesa, procurando na experiencia lectora a sensación de estar ante un enigma que che gustaría que fose resolto e que atrapa como unha promesa”, explica o xurado na resolución do premio dunha obra que conta unha historia na que destaca “a presenza de relacións de poder nunha cidade que poden ser extrapolables á sociedade enteira, descubrindo os artificios de manexo do poder cun estilo narrativo moi acorde cos nosos tempos e coa lectura da actualidade”.
O xurado valorou tamén a alta calidade das obras presentadas e considerou que a de Neira Cruz supón unha importante achega á literatura galega.”
Sinódica Luz, de Xosé Otero Canto (II)
Óscar García: “Traballo un pouco por acumulación até que sinto a necesidade de pórme a escribir xa”
Entrevista a Óscar García Ramos en Nós Diario:
“O Concello de Outes leva 24 anos organizando o Certame de Poesía Francisco Añón, no que se convocan poetas de todas as idades. Nesta ocasión, a situación derivada da Covid-19 impide levar a cabo a entrega de premios e a presentación da obra gañadora, mais os nomes das persoas vencedoras déronse a coñecer recentemente e Óscar García mereceu o galardón máis alto co seu Inventario de consecuencias. Conversamos con el sobre o premio, sobre o seu proceso creativo e a sobre a súa traxectoria literaria.
– Nós Diario (ND): Como é ese Inventario de consecuencias que o fixo merecedor do Añón?
– Óscar García Ramos (OGR): Está dividido en tres partes e o seu fío condutor veñen sendo as “consecuencias” que leva no título. Un deses apartados é “Consecuencias do espello”, outro é “Consecuencias do tomate” e o terceiro é “Consecuencias do bacilo”. Son as tres partes moi distintas, pero teñen en común que en cada unha delas hai un soneto e o demais é verso libre. A parte que ten que ver co bacilo, se cadra, é a que máis ten que contar, porque reflicte unha experiencia directa, que me sucedeu a min e que foi unha tuberculose, que atravesei en decembro do ano pasado, tiven que estar ingresado e foi no hospital onde escribín esa parte do poemario. As “Consecuencias dos espellos” falan deste elemento desde moitos puntos de vista, desde a identidade, as referencias aos espellos na literatura, no cine. “Consecuencias do tomate” é a parte máis surrealista, con cuestións domésticas e mesmo cuestións de tipo social ou metaliterario. E logo tamén está o xogo, a cuestión lúdica interésame moito na literatura.
– ND: O xurado destacou o tratamento dos espellos e máis a temática mitolóxica…
– OGR: No apartado das “Consecuencias do espello” é onde pode haber máis referencias mitolóxicas, aparecen Perseo e Medusa, Narciso… Tomei todo canto vía relacionado co tema dos espellos, os vampiros que non se poden ver nos espellos, Alicia a través do espello, Narciso cando ve reflectida a súa imaxe. Hai referencias ao mundo da literatura e do cine… Estou encantado coa valoración do xurado. (…)”
Publicado o Dicionario de Fraseoloxía Galego-Castelán Castelán-Galego
“Edicións Xerais publica unha ferramenta imprescindible para a lingua galega, unha ferramenta que se botaba en falla: o Dicionario
de Fraseoloxía Galego-Castelán Castelán-Galego.
O Dicionario, que pode ser consultado desde ambas as dúas linguas, recolle máis de 21.000 frases feitas e constitúe un dos maiores repertorios lexicográficos deste tipo publicados en lingua galega.
A autoría do dicionario corresponde a dúas especialistas excepcionais: Carme López Taboada e María Rosario Soto Arias, que realizaron un inxente e, sobre todo, valioso traballo. A información proporcionada en cada entrada dividiuse en cinco campos: a clave, a frase, o texto, o significado e a(s) correspondencia(s) no outro idioma. No campo da clave identifícase a palabra de maior peso semántico do núcleo da frase: o substantivo (con frecuencia, o primeiro en aparecer na orde de lectura), ou de non habelo, o verbo, o adxectivo e o adverbio. No campo da frase diferénciase frecuentemente entre núcleo e determinados elementos da contorna e proporciónase un certo número de variantes. No campo texto, facilítase un exemplo de uso documentado, extraído de diversos corpus lingüísticos e de fontes literarias e xornalísticas, identificadas cunha clave. No campo do significado preséntase a definición da entrada, enriquecida por información pragmática, metalingüística. No campo das correspondencias achéganse unha ou varias frases que serven para verter ese valor fraseolóxico da entrada no outro idioma. No caso do castelán, dáse prioridade ao español peninsular e só excepcionalmente se enriquece ese campo co español de América.”
IX Obradoiro Internacional de Tradución Poética Con barqueira e remador
Compostela: presentación do libro Obra completa de Carlos García Martínez, o 3 de decembro
Obras gañadoras do Certame de poesía Rosalía de Castro 2020
“O venres 27 de novembro celebrouse o acto de concesión dos premios do Certame de Poesía en Lingua Galega Rosalía de Castro, organizado pola Asociación Cultural Galega Rosalía de Castro de Cornellà (Barcelona) que este ano acada a súa XXXIV edición, e no que se lle concedeu o primeiro premio a Lupe Gómez Arto polo seu poema Coplas a Lola.
O Xurado desta XXXIV edición do Certame, en reunión telemática, e composto por:
Presidenta: dona Rexina Vega, Vicepresidenta: dona Anxos Sumai, Vogal 1º: don Armando Requeixo Cuba, Vogal 2º: dona Cristina Corral, Vogal 3º: don Domingo Tabuyo, Vogal 4º: don Amauta Castro. E actuando como Secretario, Xulio Couxil Vázquez; despois das deliberacións oportunas, acordan conceder Premios aos seguintes Poemas:
1º Premio.- Poema nº: 15 : 2º Premio.- Poema nº: 68 : 3º Premio.- Poema nº: 20.
Abertas as plicas correspondentes comprobamos que os gañadores son:
1º Premio – Coplas a Lola. De Lupe Gómez Arto.
2º Premio – O Perigo de estar exhaustos. De Marcus Daniel Cabada Candal.
3º Premio – Dakota: Memoria lírica da emigración. De María Álvarez Martínez (Masha Rakolnikova).
O Xurado fai unha mención especial, ACCÉSIT para o nº 25: O Matrimonio é unha nasa. De Francisco Javier Fernández Dávila.
Notas que acompañan as decisión dos Premios:
Coplas a Lola, de Lupe Gómez, é un poemario de estrutura precisa no que, a través de coplas, poemas narrativos e versos curtos coa luminosidade conceptual dos Haiku, a autora nos mergulla na memoria comunal aldeá, nucleada ao redor da “avoa?” morta. A vivencia da paisaxe, a conciencia de clase e de xénero, a melancolía e a forza da lembranza celébranse a través de poderosísimas e inéditas imaxes.
En O Perigo de estar exhaustos, Marcus Daniel Cabada, achéganos á unha reflexión sobre a sensación de esgotamento que conecta extraordinariamente coa vivencia da sociedade actual. Salienta o notable traballo formal e a fondura coa que o autor abre interrogantes de carácter existencial.
María Alvarez Martínez ofrece na súa Memoria lírica da emigración un achegamento fresco e sorprendente á vivencia dos lugares de emigración, mesturando referencias á Galicia natal e ás paisaxes norteamericanas.
O Matrimonio é unha nasa, de Francisco Javier Fernández Dávila, é unha proposta irreverente, que, fuxindo abertamente da linguaxe literaria, consegue mediante poemas mínimos provocar un alude de imaxes que producen no lector sorpresa e riso irónico.
Con este acto a Asociación Cultural Galega Rosalía de Castro, pecha as actividades que este ano tiña previsto facer ao longo do ano, mais o virus que este ano 2020 efectuou a todo o Mundo, fixo que a grande maioría de actos tiveramos que suspendelos ou algúns que se fixeron reducilos á mínima participación e de forma telemática.
Ademais, este ano a entidade celebra o 40 aniversario e tiñamos preparado un programa moi ambicioso, con 2 orquestras, un grupo de rock, 2 de música Folk e unha banda de gaitas; todos viñan de Galicia. Como actividade complementaria e o pasado dia 10 de xuño tiñamos previsto inaugurar a Exposición “As portas de Lugo” no Castelo de Cornellá, entre outros moitos, e tívose que suspender todo, como tamén suspenderon a Festa Maior de Cornellá.
Antonio Díaz
Viladecans, 28 de novembro de 2020″
