Entrevista 
a Xesús Manuel Marcos en Faro de Vigo, desde Xerais:
“- Faro de Vigo (FdV): A temática da guerra non é frecuente na narrativa galega. Por que se decidiu a afrontala -e, ademais, dun xeito tan brutal en O bebedor de rakia?
– Xesús Manuel Marcos (XMM): A novela non xurdiu desa forma, como posibilidade de “afrontar” unha determinada temática. Simplemente, coñecía unha serie de circunstancias acontecidas nese lugar (a guerra de Bosnia) e nese periodo de tempo (1992–93),e pensei que podería intentar escribir unha historia. Por outra banda, a cuestión das misións humanitarias é algo que está en boca de todos, mais as informacións que abordan isto quedan na superficie, e non sabemos moi ben que se fai alí e como se desenvolve o traballo dos militares destinados nestes lugares. Polo tanto, intentei, a través dos meus personaxes, mostrar as entrañas do que aconteceu nunha destas misións, co fin demostrarlle ao lector aspectos seguramente descoñecidos para el. (…)
– FdV: O feito de vivir en Madrid, que perspectiva lle dá sobre a literatura galega que se está a facer e de que xeito inflúe na súa propia obra o residir fóra de Galicia?
– XMM: O que percibo é a existencia dunha literatura rica, variada, cunha serie de autores que contan coas lecturas e a experiencia na escrita suficientes para facer o que lles pete. Ademais, conflúen arestora escritores de varias xeracións, todos con grande madureza. Por outra banda, estamos diante dunha literatura pouco promocionada e valorada, tanto dentro como fóra de Galicia e, polo tanto, ignorada en boa medida. Polo demais, vivir nunha cidade como Madrid inflúe sobremaneira nun escritor, xa que somos como esponxas. O tipo de vida e as relacións que se establecen son distintas, iso afecta e cambia a túa escrita porque tamén te cambia a ti. Tematicamente, de certo que amplía as perspectivas e as posibilidades. O acceso a todo tipo de información tamén é unha axuda importante á hora de buscar novas cousas que contar. No meu caso, que me criei nunha pequena aldea courelá, os contrastes son enormes. Todo isto, sen perder a perspectiva, sen esquecer quen son, de onde veño e que cousas quero contar.
– FdV: Unha boa parte da súa produción enmárcase no campo da chamada “literatura xuvenil”. Vde. ten en conta a idade do público ao que se dirixe?
– XMM: Cando se trata da mal chamada “literatura xuvenil”, non o teño en conta. Supoño que si o tería no caso de escribir literatura infantil. Por unha cuestión de madureza no lector. Aínda que ultimamente é este tipo de lector o que máis me sorprende, pola súa imaxinación e creatividade, pola súa total implicación perante calquera proposta. Cada día me sinto máis a gusto na súa compaña.”
Arquivos da etiqueta: Faro de Vigo
Marcos Calveiro: “Eu non escribo no folio en branco para sufrir senón para divertirme”
Entrevista 
a Marcos Calveiro en Faro de Vigo:
“- Faro de Vigo (FdV): Por que escribe vostede?
– Marcos Calveiro (MC): Un autor pon moito da súa vida nos libros. Son unha parte importante da miña vida e eu pásoo pipa escribindo. Non escribo para sufrir no folio en branco. Si, hai moito traballo pero divírtome. Supoño que, como fun un gran lector dende neno, teño esa pulsión de escribir. (…)
– FdV: Que destaca de Lois [Pereiro]?
– MC: Era un poeta minucioso. Escribía e correxía; podía estar meses cun poema buscando a palabra axeitada; tiña unha poesía destilada como se fose un licor. Os poemas parecen sinxelos pero chegar aí é moi difícil. O seu corpo, pola enfermidade e a dor foi unha loita constante.
– FdV: Cre que Pereiro é o gran descoñecido para a xente nova?
– MC: Penso que non. Os seus libros vendéronse ben. Os da miña xeración tiñámolo coma un mito. Para o gran público… Era máis coñecida María Mariño que Lois? Eu penso que non. Este ano por primeira vez a Real Academia Galega non vende o cadáver exquisito de tódolos anos do ano catapún-chimpún.”
Xaime Toxo: “Concibo a memoria como algo que está presente e vivo”
(Faro de Vigo, a través de Xerais)
“A tortuosa vida do verso”
Iolanda Zúñiga: “Só escribo cando unha historia me toca no corazón”
Manuel Rivas: “Un libro que non é perigoso non é libro”
Entrevista a Manuel Rivas en Faro de Vigo. Pódese consultar a entrevista completa, a través de Xerais, aquí.
Entrevista con Diego Ameixeiras sobre Asasinato no Consello Nacional
(Faro de Vigo, a través de Xerais)
Xosé Luís Méndez Ferrín, novo presidente da Real Academia Galega
O plenario da Real Academia Galega de onte sábado 23 febreiro elixiu a directiva que gobernará a centenaria institución durante os próximos catro anos. Acompañará ao presidente Xosé Luís Méndez Ferrín un equipo composto por Xosé Luís Axeitos (secretario), Manuel González (tesoureiro), Euloxio Ruibal (bibliotecario) e Paco Fernández Rei (vicesecretario).
Na prensa de hoxe domingo podemos ler máis entrevistas co novo presidente da Real Academia Galega:
Faro de Vigo: “A situación financieira da Academia é un escándalo, vive na beneficencia”
–O conselleiro de Cultura afirma que o problema da cultura é que está acomplexada…
–Por iso está traducido Manolo Rivas a 30 linguas no mundo e Jiménez Losantos non. Cando un escritor galego está traducido en francés por Galimard non se poden dicir esas cousas.
–Que pode facer a Academia para para aumentar o prestixio social do galego?
–A Academia so é un factor. Esa tarefa non lle compete só a mundo intelectual como moitos pensan. Na sociedade hai algo máis que intelectuais, e o galego está asumido hai anos polo sindicalismo, por exemplo. Hai unha toma de conciencia contraria a ese desprestixio, pero isto compételle á totalidade da sociedade.
[Ler entrevista completa]
La Voz de Galicia: “A Real Academia Galega é un tanque de intelixencia”
-Vostede chega coa idade e a experiencia axeitadas para o cargo, e con ganas de traballar por unha Academia, moi limitada de medios, da que nalgún momento foi crítico.
-As críticas non foron nunca sobre a Academia ou a súa existencia, senón puntuais por algunha actuación. Non me estraña que a RAG teña un pasado con moitos altos e con moitos baixos na súa historia centenaria porque nunca tivo independencia económica. Sempre viviu de favores e de beneficencia, en realidade. Se conseguísemos saír desa situación sería magnífico, pero non o sei. Faremos todo o posible por persuadir á Xunta de que sería ben que deixase instituído un orzamento para sempre, á marxe dos cambios políticos.
-Non sei se é o mellor momento para acadalo, e non por estar o PP na Xunta, senón por toda a tensión que se está a crear na sociedade desde dentro e desde fóra.
-Tampouco ten por que ser necesariamente un mal momento. A RAG acaba de revelar na sociedade galega, dun día para outro e cunha contundencia notable, a súa existencia e a súa autoridade cun documento clave para cambiar a cousa. A RAG está nestes días máis presente do que estivo nunca no resto do Estado. O noso punto de vista consiste en pedir que a subvención da RAG figure nos orzamentos da Xunta e acadalo non depende de nós. O bipartito anterior non quixo. Non sei agora.
-Que pode facer a RAG?
-A RAG é un suxeito colectivo formado por individualidades moi fortes. Podía ser máis numerosa, porque Galicia é un país moi culto e nada ensimesmado… pero os académicos que existen son un grupo de intelectuais moi forte. E a evidencia está na análise que fixo das bases. Non hai nin un só colectivo en Galicia que puidese ter feito nada semellante, salvo o de xuristas, que coincidiu coa Academia nas partes que facían referencia ao campo legal.
Entrevistas a Agustín Fernández Paz en Faro e Xornal
Entrevistas ao escritor Agustín Fernández Paz na prensa galega con motivo da publicación do seu libro Valados:
Faro de Vigo: “Agora hai máis muros ca nunca, uns 8.000 quilómetros no mundo”
Xornal de Galicia: “Cando alguén ergue unha muralla, sempre é para manter os seus privilexios”
O blogomillo literario, artigo en Faro de Vigo
O blogomillo literario é o título dun artigo de Mar Mato no xornal Faro de Vigo que fala da actividade en Internet de varios membros da AELG e do recoñecemento que esta asociación lle outorga á creación na rede coa incorporación dun premio ao mellor blog literario nos seus galardóns anuais. Poden ler o artigo neste enderezo.
