Arquivos da etiqueta: Francisco Fernández Rei
Cacheiras, Teo: presentación de Pola nosa lingua, de Xosé María Lema Suárez
Rianxo: presentación de Castelao. Construtor da nación. Tomo II 1931-1939, de Miguel Anxo Seixas Seoane
Vídeo do Pleno do Día das Letras Galegas 2020 – Ricardo Carvalho Calero
A Real Academia Galega traslada a celebración do pleno do Día das Letras Galegas dedicado a Carvalho Calero á súa sede da Coruña (adiada a outra data)
Desde a Real Academia Galega:
“A Real Academia Galega, diante do empeoramento da situación sanitaria en Ferrol, acordou celebrar o pleno extraordinario do Día das Letras Galegas na súa propia sede, na cidade da Coruña. A institución tiña previsto desenvolver o acto central de homenaxe a Ricardo Carvalho Calero na cidade natal do autor o sábado 31 de outubro, cadrando co cento dez aniversario do seu nacemento, tras pospoñer a tradicional celebración do 17 de maio por mor do confinamento da pasada primavera. Mais atendendo a incidencia crecente da covid-19 na comarca de Ferrol nas últimas xornadas e as medidas propostas para frear a expansión do coronavirus na zona, a Academia renderalle tributo ao escritor, filólogo, profesor e académico nunha cerimonia que terá lugar no salón de actos da rúa Tabernas e que poderá seguirse en directo a través da páxina web da Real Academia Galega.
O acto incluirá catro alocucións sobre a vida e o legado intelectual do homenaxeado a cargo da académica Margarita Ledo Andión e dos académicos Xesús Alonso Montero, Ramón Villares e Francisco Fernández Rei.”
A rosa de cen follas, de Cabanillas, obxecto dunha edición bilingüe en xaponés e galego a cargo de Takekazu Asaka
Desde
a Xunta de Galicia:
“Takekazu Asaka, profesor da Universidade de Tsudajuku, tradutor de galego ao xaponés e embaixador maior da nosa lingua propia no Xapón, presentou hoxe no compostelán Pazo de San Roque a nova edición bilingüe de A rosa de cen follas, de Ramón Cabanilllas, ao xaponés-galego. Asaka, Takiño en Galicia, xa lle dedicara en 2013 a Cantata ao autor cambadés. O secretario xeral de Política Lingüística, Valentín García, participou na presentación, na que reiterou “o agradecemento infindo da lingua e da cultura galegas, de todas e todos os galegos, a Takekazu Asaka, que é aquí, en Galicia, un máis de nós e, alí, no país do sol nacente, o máximo expoñente da proxección do noso idioma propio”.
Participaron canda eles na presentación o coordinador científico do Centro Ramón Piñeiro, Manuel González; o presidente da Fundación Rosalía de Castro, Anxo Angueira, e o profesor e académico da lingua galega Francisco Fernández Rei, autor do limiar da obra.
Asaka dá ao prelo Hyakuyō ô bara/A rosa de cen follas. Breviario dun amor (2019), versión en xaponés do cancioneiro amoroso de Ramón Cabanillas que reproduce a editada polo cambadés en Mondariz-Balneario no ano 1927. Engádelle un vocabulario galego-xaponés co léxico dos poemas, acompáñao dun limiar da autoría de Francisco Fernández Rei, de Bibliografía e dunha coda na que el mesmo dá conta dos motivos que o levaron a traducir do galego ao xaponés e da dificultade para traducir ao Poeta da Raza, polos abundantes dialectalismos cambadeses, complexas metáforas e polimorfismos.
Anuncia, no peche, a vindeira edición dun cedé cos catro textos de A rosa de cen follas que conteñen partitura musical: IV Era un piniño novo, A capilla [VI A capilla adormíase nas sombras], Aureana do Sil [XXVIII As areas de ouro] e XXXII O Rei tiña unha filla.
Ilustrado por Ataque e impreso en Nishida (Osaka), conta cos patrocinios da Consellería de Cultura e Turismo, a través da Secretaría Xeral de Política Lingüística, e do Concello de Cambados. (…)”
Ribadeo: Feira do Libro Letras no Campo 2019
Cabanillas: medio século sen epitafio
Artigo
en Sermos Galiza (foto cedida):
“Case 51 anos tivo que agardar a lousa de Ramón Cabanillas polo epitafio que el mesmo escollera: “Quero na lousa que me de sosego / esta palabra que ten ás: Poeta / e esta palabra que ten luz: Gallego”. Desde o pasado 13 de xuño, un ramo de rosas brancas e vermellas descansa sobre a, agora si, completa tumba do escritor no Panteón de Galegos Ilustres.
As flores leváronas a neta do autor de Da terra asoballada, Aurora Vidal Cabanillas, Pitusa, e mais o académico Francisco Fernández Rei. Este último foi, a través da prensa e numerosos actos, un dos intelectuais máis belixerantes na reclamación do cumprimento da vontade de Cabanillas.
O poeta morreu, nado en Cambados en 1876, morreu na mesma vila do Salnés en 1959. Oito anos despois, o 12 de agosto, os seus restos viaxaron do cemiterio cambadés de Fefiñáns a Santiago de Compostela. O panteón, en Bonaval, acolleu a caixa de cinc ao carón das lousas do escultor Francisco Asorey, na capela da Visitación onde tamén repousan Rosalía de Castro e Alfredo Brañas.
Mais faltaba o epitafio, o terceto de endecasílabos -ao xeito da Divina Comedia- que o propio Cabanillas escribira e baixo o que quería xacer morto. Así llo comunicara á súa dona Eudosia alá por 1915, cando os versos se publicaron no libro Vento mareiro. Figuraron en Fefiñáns e, porén, non en Bonaval.
A asociación cultural de Cambados Unha Grande Chea pediu en 2006 “respecto á vontade do poeta”. En 2009, o Concello de Cambados asumiu a reivindicación e solicitou da Xunta que dotase o sepulcro “das melloras necesarias e acorde coa dignidade do defunto”. Só este ano, máis de medio século despois, Ramón Cabanillas, alcumado “o Poeta da Raza” e un dos escritores de maior relevo da literatura galega do século XX, conta co epitafio que el imaxinara para si.”
Compostela: presentación de Dorna saudal. Poemas do mar e léxico mariñeiro de Antón Zapata García, edición de Miro Villar
Cambados: presentación de Díaz Castro: poeta en formación (1914-1939), de Emílio Xosé Ínsua
