Entrevista a Emma Pedreira en Lecturafilia:
“1. O principal trazo do teu carácter? A coherencia.
2. Que calidade aprecias máis nun home? O sentido do humor.
3. E nunha muller? O mesmo.
4. Que agardas das túas amizades? Empatía.
5. O teu principal defecto? Falar sen filtros (un eufemismo para bocachancla?).
6. A túa ocupación favorita? Observar.
7. O teu ideal de felicidade? A tranquilidade absoluta: silencio, espazo e saúde.
8. Cal sería a túa maior desgraza? A falta dos meus seres queridos.
9. Que che gustaría ser? Unha creadora viaxeira, sempre en movemento por fóra e por dentro.
10. En que país desexarías vivir? Nun onde os dereitos de todos os seres fosen respectados.
11. A túa cor favorita? Depende do momento. Ultimamente o amarelo.
12. A flor que máis che gusta? A caléndula.
13. Que paxaro prefires? A andoriña.
14. Os teus autores/as favoritos en prosa? Cristina Sánchez-Andrade, Jeanette Winterson, Sarah Hall, Angela Carter, Marilar Aleixandre, Pilar Pedraza.
15. E poetas? Olvido García Valdés, Joyce Mansour, Anne Sexton, Olga Novo…
16. Un heroe de ficción? O barón rampante.
17. Unha heroína? –
18. O teu músico ou música favorito/a? P. J. Harvey.
19. O teu pintor ou pintora preferido/a? As miñas referencias de pintura ultimamente están nas paredes das rúas. Muralistas (Lidia Cao, Nana, Cestola na cachola, Lula Goce) e grafiteiras anónimas.
20. O teu heroe ou heroína na vida real? Son máis de heroicidades anónimas, de persoas que loitan polos dereitos cada día, que tiran da vida coas mans, sen grandes publicidades.
21. O teu nome favorito? Encántanme os que rematan en –el.
22. Que hábito alleo non soportas? O cuñadismo, o pois anda que eu, o pois eu máis…
23. Que é o que máis detestas? A falta de empatía.
24. Unha figura histórica que che poña mal corpo? Calquera ditador.
25. Un feito histórico que admires? Os que teñan que ver coas liberdades, os dereitos e as identidades.
26. Que virtude desexarías posuír? A paciencia.
27. Como che gustaría morrer? Rindo.
28. Cal é o estado máis común do teu ánimo? Paso da euforia á negrura con moita facilidade.
29. Que defectos che inspiran maior indulxencia? Os que veñen de serie coa inocencia.
30. Tes unha máxima ou lema de vida? O caso é non levar un gholpe!”
Arquivos da etiqueta: Olvido García Valdés
A Coruña: recital de Genaro da Silva e Olvido García Valdés no Ciclo Poetas Di(n)versos
Anxo Quintela, Premio Nacional de Xornalismo Cultural do Ministerio
Desde
Sermos Galiza:
“Despois do galardón do pasado ano a Ana Romaní, con quen Quintela compartiu durante anos o Diario Cultural da Radio Galega, este é o segundo premio consecutivo na categoría. O fallo menciona xustamente ese espazo radiofónico e o programa da TVG do que Anxo Quintela foi rostro ao longo de varias tempadas, O Agro. “Contribuíu á lexitimación da cultura rural, ás veces desatendidas, como parte da cultura en sentido amplo”, sinala.
Poeta autor de Á sombra dos pavillóns (1983) e O asasino estrábico (1996), formou parte do consello de redacción da revista Grial e, entre 2003 e 2008, dirixiu o desaparecido xornal dixital Vieiros. “Conta cunha extensa traxectoria na radio e na televisión galega, participando en programas cun amplo abano de manifestacións culturais”, engade o texto difundido polo Ministerio de Cultura e Deporte.
A decisión do premio, dotado con 20.000 euros, tomouna un xurado presidido por Olvido García Valdés, directora xeral do Libro do Goberno do Estado, vicepresidido por Begoña Cerro, e do que fixeron parte Ana Romaní, a membro da Real Academia Galega Marilar Aleixandre; Félix Ibargutxi Otermin da Real Academia da Lingua Vasca; Pilar Castro, da Asociación Española de Críticos Literarios; Luís Menéndez, da Federación de Asociacións de Xornalistas de España; de María Carmen Asenjo, da Asociación de Revistas Culturais Españolas; de Miguel Ors, da Conferencia de Rectores das Universidades Españolas; Manuel Castro, da Federación de Asociacións de Radio e Televisión de España, e Yanna Gutiérrez, do Instituto de Investigacións Feministas da Universidade Complutense de Madrid.”
Ana Romaní, Premio Nacional de Periodismo Cultural 2018
Desde
o Ministerio de Cultura:
“Ana Romaní Blanco foi galardoada co Premio Nacional de Periodismo Cultural, dotado con 20.000 euros. O xurado motivou a escolla de Romaní “pola súa longa traxectoria no xornalismo, o seu constante traballo de promoción da cultura e da radio con formatos propios”, así como pola “súa visión de feminismo crítico e compromiso social”. (…)
Actou como presidenta do xurado Olvido García Valdés e como vicepresidente David García Rivas. Formaron parte do mesmo as seguintes persoas como vogais: Blanca Berasátegui Garaizabal, Jaume Figueras Rabert, José Antonio Pascual Rodríguez; Luz Méndez Fernández; Iñaki Mendizabal Elordi; Rosa Franquet Calvet; Enrique Turpin Avilés; Carles Domènec Garcia Canals; Dolores Gallardo Ceballos; Ana González Lartitegui; María Emma Camarero Calandria; Ana Belén Roy Rodríguez de Gaspar; María Teresa Oñate Zubia e María Bernadette González Harbour.”
Compostela: Alguén que respira!
