Arquivos da etiqueta: Ana Romaní

Día de Rosalía de Castro 2019

Publicado o por
Día de Rosalía de Castro 2019
24 de febreiro de 2019
Co apoio do Centro Español de Derechos Reprográficos (CEDRO) e da Deputación da Coruña
Foto da actividade

Pode descargarse o cartaz en formato .pdf aquí.

A Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (AELG) conmemora un ano máis o Día de Rosalía de Castro.

Para o 24 de febreiro, fixado no Calendario do Libro e da Lectura como aniversario do nacemento da autora, esta entidade propón desde 2010 á cidadanía que agasalle un libro en galego e unha flor, alén doutras accións que contan con grande aceptación e impulso por parte da sociedade, e moi especialmente polo sector educativo, como se pode comprobar no arquivo audiovisual e de imaxes da nosa web.

Para a edición de 2019 Ana Romaní é a persoa escollida para a redacción do Manifesto da AELG, que será lido no acto central do Día de Rosalía de Castro, que terá lugar o propio domingo 24 de febreiro no Panteón de Galegos Ilustres, en Santiago de Compostela. O texto será tamén lido en todos os actos promovidos pola AELG. así como nos organizados por outras entidades que se sumen ás propostas que a entidade remitirá a concellos, asociacións, centros de ensino.

 

Manifesto da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega no Día de Rosalía de Castro 2019

*Manifesta que escribe, escribe, escribe. E a escritura é unha acción.

*Manifesto eu que escribir ela así no seu tempo é unha acción contra os grillóns da escravitude. Libre o seu pensamento

*Manifesta o poema

o espolio                     dunha perenne miseria,

as violacións                a roupa de cote puñéronma en tiras,

a inxustiza social          sin abrigo tembra,

os desafiuzamentos      embargaránnos todo,

o abuso laboral            que se amargo pan vos ganan / dádesllo envolto en veneno

os éxodos                    en errantes hordas.

Do XIX ao XXI

*Manifesto eu que un poema con palabras da lingua que eu falo –que non é aquela que bastardean nas mais ilustradisimas provincias– aínda hoxe é un Manifesto. A miña infeliz patria tan desventurada

*Aqués que tén fama de honrados na vila. Galicia. Ano 2017. 82 agresións sexuais

raposos de sangre maldita. Galicia. Ano 2017. 6436 denuncias por violencia de xénero

vendéume a xusticia. manda, manda, manda, fato, rabaño

Dun golpe!

                                – Manifesta acción o poema –

*Na xa vella baranda un corpo fala. Arrima o seu seo e no frío da reixa tatúa incisións. Traspasa as nosas carnes.

*Estas migallas de liberdade. Alertou. Tenteamos nós compracentes os rostros que nos cegan.

*Aquelas escuras e valerosas heroínas que viven e morren levando a cabo feitos marabillosos por sempre ignorados. – Manifesta que existen –

*De humanos seres a compauta linea polas fronteiras pechadas en columnas nómades, en fronte o arame.

Do XIX ao XXI

*Escrito en medio de todos-los desterros. – Manifesta que sabe que non a escoitan –

*Do meu dor sin igual i a miña afrenta traidora se mofaban. Prende o computador, algún dispositivo. Ladran.

*Manifesta que o poema é o lugar onde a voz afía a sombra.

*Indóciles nos camiños desertos eses versos.

*Cantos de independencia e liberdade. Manifesto.

*Acción que se inunda e anega. Cantarte hei

Ana Romaní

Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (AELG)

#LibreOMeuPensamento_rdc_19

 

O Manifesto pode descargarse en formato .pdf aquí.

Nesta ligazón poden descargarse tamén as indicacións sobre a procedencia dos versos rosalianos utilizados no Manifesto.

Actos promovidos pola AELG

Acto central

O 24 de febreiro. ás 12:00 horas, no Panteón de Galegos Ilustres (San Domingos de Bonaval), en Santiago, vai ter lugar o acto central do Día de Rosalía, con entrada libre.

O domingo 24 de febreiro, ás 12:00 horas, terá lugar o acto central do Día de Rosalía, con entrada libre. Este é o programa:

– Coral da Asociación cultural e musical Solfa

A Rosalía Letra: Manuel Curros Enríquez

Música: J. Alfredo Oliveira

 

– Coral da Asociación cultural e musical Solfa

Cantiga do meu muíño Letra: Fiz Vergara Vilariño

Música: Baldomero Iglesias, arranxos F. Tobar

 

– Saúda do Presidente da AELG, Cesáreo Sánchez Iglesias

 

– Lectura do Manifesto da AELG

Ana Romaní

 

– Lectura de poemas rosalianos

Amelia García Hervella

Carlos Jiménez

Luz Méndez

Marga Pazos

Ana Pérez

Belén Regueira

Eva Sandino

Pilar Leiva

Aldara Lueiro Oliveira e Mencia Iglesias Otero, e Xerardo Rodríguez e Paco Susavila

Lucía Veciño

 

– Coral da Asociación cultural e musical Solfa

Has de cantar Letra: Rosalía de Castro

Música: Antonio B. Celada Alonso

 

– Coral da Asociación cultural e musical Solfa

Na beira do mar Letra: Rosalía de Castro

Música: Antonio B. Celada Alonso

 

– Ofrenda floral

 

– Interpretación do himno

 

Alén deste acto central, a AELG, en colaboración coa súa base asociativa, organiza lecturas públicas da obra de Rosalía de Castro.

En todos estes actos lerase o tradicional manifesto da AELG, que este ano elaborou a escritora Ana Romaní.

A Coruña

 

Lugo

 

Actos organizados por outras entidades

Betanzos

Desde o Concello de Betanzos, como en anos anteriores, súmanse á celebración do Día de Rosalía cunha programación ao longo de todo o mes de febreiro que terá como acto central unha gala o 22 de febreiro.

Cervo

O 24 de febreiro, ás 12:00 horas, a A. C. R. Fervenza de Sargadelos organiza un acto de presentación de varias obras de Antía Yáñez, sumarase á lectura do Manifesto da AELG.

Cospeito

O 24 de febreiro, no Museo das Aves de Cospeito, terá lugar un acto organizado polo Concello de Cospeito e Culturalia GZ, en colaboración coa AELG, que consistirá primeiramente na lectura do Manifesto elaborado por Ana Romaní. Deseguido virá o momento do recital de poemas rosalianos ou de autoría da/-o participante e que aludan á autora homenaxeada. Ademais dun grupo de poetas convidadas/-os, tamén se contará coa participación de estudantes do centro de ensino de Cospeito e/ou arredores e calquera outra persoa que desexe recitar ou amosar o seu aprecio pola figura de Rosalía.
Para a divulgación deste evento cóntase coa cesión dunha imaxe de Rosalía realizada dixitalmente pola artista Adolfina Mesa, quen tamén traballou na elaboración do cartaz anunciador. Ao remate do acto tamén se ten previsto a entrega de diplomas ás persoas participantes para deixar constancia da súa intervención neste día de celebración rosaliana.

Guitiriz

O sábado 23 de febreiro, ás 19:00 horas, na Casa Habaneira, e no marco do acto de entrega dos premios do #CertameVilariñas2018 e a homenaxe a Alfonso Blanco, presidente da A. C. Xermolos, terá lugar un acto poético e musical polo Día de Rosalía de Castro 2019.

 

Outeiro de Rei

A Casa-Museo Manuel María organiza unha pequena homenaxe popular, o domingo 24 de febreiro, ás 12:30 h, frente á Casa-Museo, en que se intercalará a música co recitado e a lectura de poemas de Rosalía.
A maneira coa que se pode participar nesta actividade pode ser calquera destas:
– Alborada para Rosalía. Cada grupo tradicional ou as gaiteiras e gaiteiros que se queiran anotar (contacto@casamuseomanuelmaria.gal), tocarán, unha peza en honra de Rosalía (poderá ser a Alborada ou outra que queiran). Esta actividade está promovida pola Asociación de Gaiteiras/os Galegas/os e a Fundación Rosalía.
– Rosalía na túa voz. As persoas que queiran poderán recitar ou ler un poema de Rosalía. Para isto cómpre enviar, para non repetir poemas, un correo electrónico (contacto@casamuseomanuelmaria.gal) co nome da persoa, o poema que vai ler ou recitar e un número de teléfono de contacto.
– Asistindo e gozando da actividade.

 

Actividades nos centros de ensino

Estes son os centros que nos comunicaron a súa participación:

  • CEP Carlos Casares de Alxén, Salvaterra de Miño. Participará o alumnado de 5º e 6º de Educación Primaria. Co resto do alumnado: 1º, 2º, 3º e 4º, faremos un programa de radio onde recitarán os seus poemas.
  • CEIP Carmen García Carrasco, de Cenlle.
  • CEIP Monte dos Postes de Santiago de Compostela. O alumnado fará unha manifestación no centro portando as pancartas cos versos de Rosalía asociados a unha inxustiza social.
  • CEIP O Pombal (Vigo).
  • CEIP Os Tilos (Teo).
  • CEIP Plurilingüe A Torre-Cela. Durante os recreos, o alumnado voluntario participa coas suas ideas e creatividade na creación dun mural semllante á do cartaz. Ademais, mandaremos para facer coas familias un pequeno traballiño de creatividade e busca de verbas de Rosalía relacionadas coa etiqueta e co noso proxecto de centro, “O despertar das sementes”. Así mesmo, o día 22 faremos unha lectura en alto na biblioteca de poemas de Rosalía.
  • CEIP Plurilingüe Andrade (Pontedeume). O alumnado de Educación Infantil e Primaria fará un recitado de poemas de Rosalía arredor destas temáticas: acción e loita por Galiza, os éxodos (emigración), os desafiuzamentos, a inxustiza social, o abuso laboral e o maltrato. Acompañando o recital, presentaranse imaxes actuais alusivas a estas temáticas.
  • CEIP Plurilingüe Lagostelle de Guitiriz. O 22 de febreiro levaranse a cabo varias actividades. Entre elas, faranse marcapáxinas con debuxos e poemas, flores de papel e un mural-collage con debuxos do alumnado máis novo do colexio. Ademais, farase un recital entre todo o alumnado e profesorado do centro.
  • CEIP Plurilingüe Rosalía de Castro (Vilagarcía).
  • CEIP Plurilingüe Virxe do Mar de Narón.
  • CEIP Vicente Otero Valcárcel de Carral. Seguirase a proposta da AELG coa elaboración dunha pancarta reivindicativa por aula.
  • Colexio San José de Cluny. A Federación de Escolas Católicas en Vigo celebra o Día de Rosalía o venres 22 de febreiro, de 10:00 a 12:00, coa participación de sete centros, co alumnado de 5º de Educación Primaria, sendo preto de 500 alumnos e alumnas, máis o profesorado acompañante. A xornada consistirá na celebración de Obradoiros rosalianos, un espectáculo lúdico-teatral-musical e a posterior lectura de textos de Rosalía, así como do manifesto, e entrega de agasallo-lembranza.
  • CPI Ponte Carreira.
  • CPR Plurilingüe La Merced (Sarria). Elaboraranse pancartas reivindicativas por parte do alumnado de 5º e 6º de EP e da ESO coa posterior manifestación no centro portando as pancartas cos versos de Rosalía asociados a unha inxustiza social. O resto do alumnado fará outro tipo de actividades relativas á figura de Rosalía de Castro (recitado de poemas, debuxos alusivos a escritora e á mani-FESTA-acción, etc.)
  • IES Agra do Orzán (A Coruña). Profesorado e alumnado participarán recitando a Rosalía con diferentes acentos (francés, brasileiro, ruso, senegalés, etc.).
  • IES Auga da Laxe de Gondomar (Pontevedra). O 22 de febreiro farase a lectura do manifesto elaborado por Ana Romaní para este día e mais o recitado por parte dos alumnos dalgúns poemas da autora. Esta actividade realizarase durante o recreo no vestíbulo do noso centro. Tamén difundiremos o lema “Na fronte, unha estrela; no bico, un cantar”, inspirado no poema “A Rosalía” de Curros, e así convidaremos a que ese día todos levemos na fronte unha estrela (de pegatina que suministraremos ás persoas que queiran) e no bico un cantar (o recitado de textos).
    Ademais, durante a semana, colocaremos algúns textos nas paredes dos corredores e escaleiras, co lema e a data, para ir creando ambiente.
  • IES Miraflores (Oleiros).
  • IES Pedregal de Irimia (Meira). O alumnado participa no Día de Rosalía recitando poemas con acompañamento musical. A actividade será gravada en vídeo e difundida a través das redes sociais do centro.
  • IES Valle-Inclán (Pontevedra). Faremos lecturas da obra de Rosalía e do manifest(o)acción elaborado por Ana Romaní, na Biblioteca do centro o día 22 de febreiro. Daremos visibilidade e mobilidade ao Acróstico Rosaliano (R= Revolución; O= Ortoño; S= Sombra; A= Afouteza; L= Libre; Í= Inmensa; A= Actual). Outras aulas seleccionarán e comentarán versos da autora, poñéndoos en relación coa actualidade desde o día 19 ata o 22 de febreiro. Elaborarán pancartas reivindicativas para unha posible Mani-Fest-Acción no centro.

Proposta da AELG para levar unha moción aos plenos dos Concellos para declararen o 24 de febreiro como Día de Rosalía de CastroA AELG vén impulsando desde 2011 esta iniciativa, e xa aprobaron a moción os seguintes concellos:

A Coruña, A Estrada, A Guarda, A Pobra do Brollón, A Rúa de Valdeorras, Allariz, Ames, Arteixo, Baiona, Bergondo, Betanzos, Bueu, Burela, Cambados, Carballo, Carnota, Cedeira, Cee, Cerceda, Chantada, Entrimo, Fisterra, Foz, Lalín, Lobeira, Melide, Miño, Muros, Narón, O Rosal, Ourense, Padrón, Poio, Ponteareas, Pontedeume, Pontevedra, Porto do Son, Redondela, Rianxo, Ribeira, Riotorto, Rodeiro, Rois, Sada, San Sadurniño, Santa Comba, Santiago de Compostela, Silleda, Teo, Tui, Valdoviño, Vigo, Vilasantar e Xermade. Sumáronse tamén as Deputacións da Coruña, Lugo e Pontevedra.

A AELG seguirá a facer chegar aos plenos unha moción neste sentido solicitándolles que recollan esta celebración nas súas programacións culturais.

Ana Romaní: “Falar desde ese lugar de servizo público é un trazo diferencial”

Publicado o por

Entrevista de Laura R. Cuba a Ana Romaní en Adiante.gal:
“(…) – Adiante (A): O espazo [Diario Cultural] tivo un compromiso social moi firme. Que imaxe da cultura galega se deu desde o programa? Hai risco de caer en estereotipos neste labor?
– Ana Romaní (AR): O risco do estereotipo, do lugar común e da conformación dun único discurso existe sempre e hai que estar sempre moi pendente de non caer niso. Creo que o contexto do Diario Cultural é moi relevante. É un espazo cultural nun medio público. Iso xa é un marco que obriga a respectar unha lei que di que cómpre unha defensa do idioma. Nós soubemos sempre que eramos un espazo de servizo público. Iso implica un discurso de pluralidade. Escasamente dogmático e sempre interrogante, interaccionante co que acontece. Falar desde ese lugar de servizo público é un trazo diferencial.
– A: Alén de traballar nun axente cultural versátil, tamén es académica. Este ámbito é frecuentemente sinalado polo inmobilismo cultural. Pode o teu ingreso supor un vento fresco desde dentro da institución?
– AR: Con respecto ao da academia, aínda non entrei. Efectivamente, xa teño un pé dentro. Foi unha decisión complicada e difícil. Xa o teño dito nalgunha ocasión, non son persoa de institucións. Son estruturas ás que non son moi dada. Vaia por diante, eu agradezo moito a consideración dos membros da Academia, mais resultoume difícil. Non obstante, ao mesmo tempo considero que as institucións culturais son necesarias. O país necesita de institucións culturais permeábeis que se fagan cargo das súas urxencias sociais e culturais. Nese sentido, iso comprométeme no senso en que todas e todos por activa e pasiva somos responsábeis de como se desenvolve o sistema. Descoñezo a institución por dentro, non sei como é, que dinámicas establece, como se traballa dentro, que se pode facer… Tentarei ser honesta comigo mesma. (…)
– A: Ao longo destes anos, pensas que este abandono da cuestión social acusouse moito na área de cultura?
– AR: Eu podo explicar o que vivín desde o Diario Cultural. Nós fixemos un exercicio de resistencia. O programa foi pasando por moitas épocas, foi reinventándose e reformulándose constantemente en función tamén dos recursos dos que dispuña. Estes foron reducíndose e minguando co paso dos anos. Ás veces é moi difícil desenvolver un traballo cultural cunha merma de espazo, medios e recursos. Nós desenvolvemos o traballo nesas circunstancias, e tamén é certo que cando hai que aplicar recortes por cuestións de orzamento, a cultura é dos primeiros sectores en se resentir. (…)
– A: Desde a organización do premio valoraron o teu compromiso social, que tamén se filtra a través do teu compromiso feminista. A cultura, a música e o propio xornalismo son territorios moi masculinizados.
– AR: Unha cousa é a participación das mulleres nos distintos ámbitos sociais, que é unha cuestión de xustiza social e equidade. Outra cuestión, a que me interesa, é o feminismo, que o concibo como un proxecto emancipador, de construción de futuro e de alternativa social. Interésame e alimento ilusionada e con expectativas os cambios que os feminismos e as feministas poidan introducir nos distintos ámbitos da vida. Iso é o que máis me interesa. Estamos nun sistema que ten uns mecanismos que funcionan dunha determinada maneira. Ten unhas normas, uns códigos no simbólico, no cotián… que é o sistema patriarcal que eu cuestiono. A min paréceme que é un sistema que se reactiva reformulado con outras aparencias constantemente. Eu creo que, nese senso, hai que estar moi vixiantes e moi atentas porque obviamente hai moitos avances, aí está o 8M do ano pasado, mais hai unha reactivación do sistema reformulado baixo outra aparencia mais que segue aí. Por exemplo, os asasinatos das mulleres é unha fenda social. Cada asasinato abre un abismo social que nos implica a todas e todos. É unha fenda na nosa liberdade e dignidade colectiva como sociedade. É un estado de agresión constante no que vivimos desde o simbólico e xa non só nas violencias e agresións. Estamos vivindo nunha especie de disfunción, porque por un lado temos os discursos de corrección mais por outro lado é un territorio de barbarie. (…)”

Ana Romaní: “Os medios públicos galegos teñen aínda pendente ser os medios galegos”

Publicado o por

Entrevista de Daniel Salgado a Ana Romaní en Sermos Galiza:
“(…) – Sermos Galiza (SG): Que significa obter o Premio Nacional de Xornalismo Cultural do Ministerio de Cultura?
– Ana Romaní (AR): Foi unha sorpresa moi emocionante, realmente. Sobre todo polo momento en que chega. Dalgún xeito este premio ten un certo efecto reparador. Ás veces os premios teñen unha dimensión diferente en función do momento en que chegan. Neste sentido é para min reparador e gratificante, e ao mesmo tempo toma unha dimensión colectiva que me parece moi interesante e que me resulta moi grata.
– SG: Coincide coa desaparición do Diario Cultural tal e como existía. É un contraste gráfico: a emisora pública de radio rebaixa o seu traballo e, ao tempo, vostede é recoñecida profesionalmente no exterior.
– AR: Non sei que considerou o xurado á hora de valorar e de decidir o premio. Non sei se entrou esta cuestión no debate ou é casual. Pero a lectura que eu fago si ten esa dimensión colectiva. A situación actual, con toda a mobilización de #DefendeAGalega ou os Venres Negros, coloca no centro o debate sobre a función social do xornalismo. E é moi importante que traballadoras e traballadores da CRTVG formulen neste momento a necesidade de considerar e valorar a función social do seu labor e dos medios públicos. Os xornalistas ou o xornalismo non debe esquecer nunca esa dimensión social do seu traballo.
– SG: Esa reflexión sobre a función social tamén atinxe os medios privados?
– AR: Claro. Creo que nós como profesionais temos que estar sempre moi vixiantes. Que facemos? Para quen o facemos? Que función social está a cumprir? De quen é cómplice ou non o que facemos? Cómpre unha análise continua do propio labor. Dalgunha maneira esa función social da CRTVG está detrás destas mobilizacións e é, na miña opinión, moi relevante non só para os medios públicos, senón para os medios en xeral e para a sociedade.
– SG: Que papel deben cumprir os medios públicos de comunicación respecto da cultura?
– AR: Os medios públicos galegos teñen aínda pendente ser os medios galegos. É dicir, ir máis alá de ser medios en galego para se converteren en medios galegos. Con modelos propios, paradigmas propios, sobre o que significa a información e a comunicación nun país. Axendas propias, modelos propios e diferentes. E isto tamén é necesario na información cultural.”

Ana Romaní: “A cultura non é unha axenda de lecer”

Publicado o por

Entrevista de Xesús Fraga a Ana Romaní en La Voz de Galicia:
“(…) – La Voz de Galicia (LVG): Este galardón supón un bo momento para facer balance?
– Ana Romaní (AR): Son pouco de facer balances, por máis que creo que no noso traballo cómpre estar sempre vixiante dos propios pasos, das liñas que os marcan e de como iso se proxecta socialmente. É preciso revisar cada día de qué serve o que facemos e estar criticamentente atentos e atentas a quen serve o noso traballo, de quen é realmente cómplice. Sempre tentei moverme, na medida do posible, e tamén coas miñas limitacións e as das circunstancias, en niveis de esixencia para corresponder á cultura deste país con rigor, dignidade e respecto. Ás veces o exercicio profesional foi difícil, complexo e cheo de tensións. Aínda así, o balance é moi positivo. En maio e xuño recibín mensaxes de persoas que seguían o Diario Cultural que xustificaban por si soas o traballo de 28 anos na radio pública.
– LVG: De que se sente máis satisfeita?
– AR: Do plural. Do plural na construción dun espazo de cultura que foi resultado do traballo en equipo, o dos compañeiros e compañeiras da Radio Galega, tamén dos colaboradores e colaboradoras, que son parte fundamental, e tamén fundamental foi a complicidade das xentes da cultura. Hai un plural que dalgún xeito foi facendo daquel Diario Cultural co formato que tivo ata agosto un espazo de encontro, colectivo, partícipe e implicado, que pretendeu estar atento e acoller as voces todas que desde distintos lugares están a conformar os discursos culturais da Galicia contemporánea.
– LVG: Que consecuencias tivo o cambio de formato?
– AR: Non comparto a formulación actual do espazo, nin os criterios e obxectivos aos que responde. De feito, a miña vinculación cos espazos que agora reciben a denominación de Diario Cultural, moi afastados do que foi o formato, é a dunha redactora máis do equipo. Desde esta posición talvez non sexa eu a persoa indicada para valorar as consecuencias.
– LVG: Cre que o premio pode ser unha reacción contra iso?
– AR: Para min este premio ten un sabor colectivo que me gratifica especialmente. Creo que no xornalismo regresar ao espazo social no que o traballo toma sentido é imprescindible, e algo diso está a acontecer agora entre os e as profesionais da CRTVG. Accións como as que desenvolvemos cada venres desde hai 18 e movementos como o de Defende a Galega son indicadores de que aínda hai moito por facer e que o xornalismo e os medios públicos galegos aínda teñen unha función social que cumprir, e que os seus e as súas profesionais non só están dispostas a facelo, senón que queren facelo e esixen as condicións, aprobadas nunha lei, que o permitan.
– LVG: Servizo público e visibilizar a cultura son os eixes sobre o que construíu o seu traballo?
– AR: Si, é un orgullo traballar nun medio público. Creo que os medios públicos de Galicia teñen pendente esa función de crear modelos propios de comunicación e información para un país, ir mais aló de ser medios de comunicación en galego, e crear modelos e paradigmas propios. Por outra banda, na base das miñas preocupacións profesionais está a visibilización da cultura en toda a súa amplitude, porque a cultura non é unha axenda de lecer nin un relato acelerado dunha sucesión de espectáculos sometido aos intereses do mercado ou doutra índole, que os hai.”

Ana Romaní, Premio Nacional de Periodismo Cultural 2018

Publicado o por

Desde o Ministerio de Cultura:
“Ana Romaní Blanco foi galardoada co Premio Nacional de Periodismo Cultural, dotado con 20.000 euros. O xurado motivou a escolla de Romaní “pola súa longa traxectoria no xornalismo, o seu constante traballo de promoción da cultura e da radio con formatos propios”, así como pola “súa visión de feminismo crítico e compromiso social”. (…)
Actou como presidenta do xurado Olvido García Valdés e como vicepresidente David García Rivas. Formaron parte do mesmo as seguintes persoas como vogais: Blanca Berasátegui Garaizabal, Jaume Figueras Rabert, José Antonio Pascual Rodríguez; Luz Méndez Fernández; Iñaki Mendizabal Elordi; Rosa Franquet Calvet; Enrique Turpin Avilés; Carles Domènec Garcia Canals; Dolores Gallardo Ceballos; Ana González Lartitegui; María Emma Camarero Calandria; Ana Belén Roy Rodríguez de Gaspar; María Teresa Oñate Zubia e María Bernadette González Harbour.”

“A Festa da Queizán”, artigo de Marga do Val

Publicado o por

Artigo de Marga do Val en Sermos Galiza (foto cedida):
“A Festa foi a festa de todas. Alí estaba a Academia á que por xustiza pertence María Xosé, á que lle gusta pertencer, unha Academia Feminista, unha academia do feminismo. O 9 de xuño foi un día dunha festa en que a felicidade, o cariño, o recoñecemento pairaba en todo momento no ambiente
Nós queriamos celebrar unha Festa, unha Festa para e con Queizán, unha idea que tivo Sabela Mouriz e que nos foi transmitindo. Xuntámonos Amanda Álvarez, Ana Romaní, Inma Rodríguez, Pilar Abreu, Ánxeles Castiñeiras, Camiño Noia e fumos botando redes, de Compostela a Vigo e a Galiza toda. Espallando a idea, botando redes e gardando o segredo máis secreto. Tiña que ser unha homenaxe do feminismo galego a María Xosé Queizán, por recuperarmos as mans, por tratar das evidencias, procurar no segredo da Pedra Figueira, facer da palabra silenciada unha Festa, darlle a volta ao discurso para nos incluír, cuestionar a metáfora patriarcal, celebrar o espertar das amantes, situarse fóra, na outredade, escribir a cólera, denunciar que ten o seu punto a fresca rosa. Nós, queriamos esa Festa para Queizán, nós, que nunca abrimos a súa obra como unha flor, nós, as amigas, as irmás, queriamos recoñecer, agradecer, gozar.
Moito camiño andou Queizán desde aquel día en que as monxas de Cluny, coas que só estaría dous anos, a quixeron expulsar por levar no entroido un bonito vestido, tuneado do da primeira comuñón, cun escote palabra de honor, todo un escándalo; finalmente, á nena adiantada, Sisi antes de Sisi, conmutáronlle a pena por un cero en piedade, grazas á intercesión da súa nai. Laxeiro retratouna co vestido e escribiu: Para a nena máis bonita de Galicia. Moito camiño foi o que andou esta nena bonita, logo, moza existencialista convencida con pixama negro, que trouxo de París as novidades literarias que haberían de influír tanto na Nova Literatura Galega, moito foi o que aprendeu, o que se concienciou, entre a escrita e a publicación de A orella no buraco e a escrita, nunha noite de San Xoán, daquel artigo da revista Triunfo en que se preguntou ¿Por qué es barroca la literatura gallega? Pasaran dez anos e un matrimonio. Logo viría un crédito á honra concedido pola Caixa de Aforros de Vigo que lle permitiu realizar os seus estudos de Filoloxía en Compostela mentres educaba unha filla e un fillo, crédito que devolveu co seu traballo de profesora de lingua e literatura galega, co que gañou a vida. Nunca lle regalaron nada, ao feminismo tampouco. (…)” (…)

Crónica videográfica da III Gala do Libro Galego (VI)

Publicado o por

A III Gala do Libro Galego, coorganizada pola Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, a Asociación Galega de Editoras e a Federación de Librarías de Galicia, tivo lugar o sábado 19 de maio no Teatro Principal de Santiago de Compostela.

Aquí pode verse a crónica videográfica completa, da que destacamos hoxe estas intervencións nos premios ás seguintes traxectorias:

– Premio á Iniciativa cultural ou de fomento da lectura: Viñetas desde o Atlántico.

– Premio ao Proxecto literario na rede: Caderno da crítica, de Ramón Nicolás, https://cadernodacritica.wordpress.com/

– Xornalismo Cultural: Ana Romaní

Semana do Libro de Compostela (Selic) 2018, actos destacados do venres 1

Publicado o por

O venres 1 de xuño abre as súas portas a Semana do Libro de Compostela (na Praza da Quintana, con horario de 17:00 a 21:00 horas), organizado polo Concello de Santiago, cos seguintes actos literarios destacados para este día dentro do seu programa:

– 17:30 h. Espazo efémero. Inauguración SELIC. Brinde con Rosalía de Castro.
– 18:30 h. Teixido. San Andrés de Lonxe: Mitos e Ritos. Deputación da Coruña. Presentación do libro de Xohana Torres. Participarán á Vicepresidenta e responsábel da Área de Cultura da Deputación de A Coruña, Goretti Sanmartín Rei, Xan Carballa e Ana Romaní.
– 19:30 h. Xandobela. Poemas estampados. Obradoiro creativo no que ilustraremos poemas con selos e tintas de cores.
– 21:30 h. OFF SELIC. Quico Cadaval. Contada a cargo de Quico Cadaval organizada polo Departamento de Lingua Galega do Concello de Santiago.