Desde Erregueté (foto da autora, por Rosiña Rojo):
“O texto O miradoiro, da autora leonesa Isabel Fernández González (Isa Fernández, nada en La Valduerna no ano 1993) resultou ser o escollido, por unanimidade, polo xurado do 20º Premio Abrente da MIT de Ribadavia. Este, que estaba formado Ana Romaní, Arantza Villar e Sara Rey, destacou da obra premiada “a profundización dos personaxes e a intelixencia dos diálogos como espello das relacións humanas actuais”.
A peza presenta “unha conversa íntima entre dúas persoas que reflexionan sobre a súa relación e os seus desencontros, un diálogo que se expande cara a un espazo máis amplo e metafórico, como retrato dunha sociedade cada vez máis individualista”. Para o xurado, o texto “salta habilmente do persoal ao colectivo, nun cruce de xuízos críticos que aborda temas de actualidade dende o contraste de posicións, deixando entrever as dificultades de activar a empatía e recordando a importancia da escoita para a vida en comunidade”.
“Son orixinaria dunha pequena aldea leonesa, desas que no verán se enchen de trigo seco e no inverno conxelan o alento. Medrei ao quente do braseiro, escoitando á miña avoa contar historias doutros tempos e xogando a contalas no grupo de teatro da escola rural. Para min, o teatro é encontro”, explicou a autora á MIT sobre a súa traxectoria e a súa conexión co teatro. “Escribo dende que teño memoria. Poesía, teatro, ensaio e, sobre todo, textos sen xénero. Unha boa potaxe, que diría a miña avoa. Sempre buscando o xeito de diluír os límites, gústame tanto ler a Beckett como bailar unha boa bachata na verbena. Por iso valoro tanto os proxectos culturais que conectan o teatro e as artes vivas coas vivencias da xente de a pé”, engadiu, en relación coa súa relación coa escritura.
Isabel, segundo compartiu tamén coa MIT, está instalada en Galicia desde hai oito anos, dende que chegou a un recuncho arzuán onde aprendeu o galego das veciñas e se reencontrou co teatro da man da Gentalha do Pichel e da Escola Espazo Aberto. Actualmente forma parte da compañía ALOMAIS Teatro, creada este mesmo ano, que está a piques de estrear a súa primeira montaxe. Cun sacho como símbolo, a autora e o seu equipo entenden o teatro como “o humilde oficio de sachar o espazo para que a vida poida agromar”. (…)”
Arquivos da etiqueta: Premio Abrente de Textos Teatrais
Bases do 20º Premio Abrente de Textos Teatrais
Alberto Ramos gaña o Premio Abrente de textos teatrais con Os servizos prestados
Desde Nós Diario:
“O escritor e xornalista Alberto Ramos Ríos (Santiago de Compostela, 1986) gañou o 19º Premio Abrente de textos teatrais coa súa obra Os servizos prestados, o cal convoca o Concello de Ribadavia (O Ribeiro) a través da Mostra Internacional de Teatro (MIT).
Segundo informa a MIT de Ribadavia nun comunicado, o xurado concedeu, por unanimidade, este galardón polo seu “interese social, con posibilidade de xerar debate ao redor da explotación e da autoexplotación laboral e o risco que implica de perda de dereitos da clase traballadora conquistados historicamente”. O premio consiste en 4.000 euros e a edición da obra gañadora.
Así mesmo, pon o foco na perda de vínculos de amizade por motivos de relacións laborais. Destaca polos seus cambios de personaxes, ritmo, ruptura da cuarta parede e uso de metáforas que concede ao texto moito interese escénico e calidade artística.
Ademais, o xurado subliña que “non é unha obra plana nin cunha única capa de recepción, xa que a complexidade dos personaxes e a capacidade para demostrar distintos puntos de vista fai de Os servizos prestados unha obra profundamente reflexiva e de recepción activa”.
O xurado está composto pola actriz e dramaturga premiada en 2023, Nerea Brey; o actor Rubén Porto; Marcos Alonso, membro da Sala Ártika, así como polo director artístico da Mostra Internacional de Teatro de Ribadavia, Roberto Pascual.
Alberto Ramos cultivou diferentes galardóns literarios, o último deles foi o Premio Rafael Dieste co que se estreou como dramaturgo en 2023. Actualmente, traballa na área de comunicación da Asociación de Actores e Actrices da Galiza (AAAG).
Por outra parte, a Mostra Internacional de Teatro de Ribadavia concedeu a Iribarne, de ButacaZero, peza da dramaturga Esther Carrodeguas, o Premio do Público deste ano 2024, segundo deu a coñecer esta terza feira.”
Bases do 17º Premio Abrente de textos teatrais
Ernesto Is gaña o XVI Premio Abrente da MIT de Ribadavia
Desde Erregueté:
“Ernesto Is (Xixón, 1988), membro do consello de redacción da erregueté | Revista Galega de Teatro, é o gañador do XVI Premio Abrente de Textos Teatrais da Mostra Internacional de Teatro de Ribadavia con Profetas, unha reflexión sobre a arte, o amor, as cidades e as ficcións que nos conforman como persoas. O xurado, composto pola actriz Patricia Vázquez, o dramaturgo José Luis Baños de Cos e a escritora Anna R. Figueiredo, salientou de Profetas “a potencia escénica da obra, unha proposta épica dende a normalidade de situacións vitais, unha obra sen artificio, auténtica e eficaz”.
Este é o segundo Abrente para o dramaturgo asturiano, xa que no ano 2016 a súa peza Fendas foi premiada xunto a Todo sobre Eva de Xandra Táboas. O galardón consiste na edición da obra por parte da editorial Difusora de Letras, Artes e Ideas na súa Colección Abrente e mais 3500 euros. (…)”
Bases do 16 Premio Abrente de textos teatrais
Bases do 15º Premio Abrente de Textos Teatrais
Baños de Cos gaña o Abrente de Textos Teatrais con Asfixia
Desde
Sermos Galiza:
“Asfixia, de José Luis Baños de Cos, é o texto gañador da 14 edición do Premio Abrente de Textos Teatrais, convocado pola MIT Ribadavia. O xurado, presidido polo director do festival, Roberto Pascual e composto pola dramaturga e actriz Avelina Pérez, polo actor Roberto Leal e polo director Álex Sampayo, decidiron por unanimidade conceder o premio a este texto.
O xurado destaca que o texto propón un interesante xogo teatral onde o aparentemente trivial e absurdo se vai transformando e crecendo eficazmente ata levar á persoa lectora a un tránsito por diferentes sensacións que tocan as convencións e o letargo rutineiro.
Agradece o xurado, igualmente, a ausencia dunha única mensaxe ideolóxica. “Amósase así unha peza que non é panfletaria e que permite a viaxe mental propia da persoa lectora sen que a voz autorial se poña nun nivel superior, coma se fose unha guía nunha única dirección”.
Atopa o xurado, por último, unha gama rica de posibilidades de posta en escena aberta, que estimula a un teatro actual e conectado co hoxe.”
Bases do 14º Premio Abrente de textos teatrais
Ernesto Is entrevista a AveLina Pérez
Desde 
Erregueté:
“(…) – Erregueté (E): O día no que bicar a terra vén de acadar o XIII Premio Abrente da MIT de Ribadavia. Que destacarías deste texto ––en palabras do xurado–– ‘inclasificable’?
– AveLina Pérez (AP): Cústame bastante explicalo xa que perde forza, porque realmente o texto está escrito desde un lugar que –como sinalo no mesmo– foxe do entendemento. Evidentemente existe unha estrutura, aínda que esta sexa un paradoxo en si mesma ou unha contradición constante. Escribilo foi tentar xogar na escrita coas contradicións que, para min, supoñen a concepción que temos do teatro e, á vez, poñer esta dramaturxia en relación cun mundo que me molesta, conservador. Con estes xogos de conservación no teatro e no mundo configurei unha estrutura que protesta, pero tamén vaise adaptando dunha forma irónica.
– E: Achegando o teatro á vida?
– AP: Un constante ir e vir por lugares, asomándome a sensacións. Non quero contar as historias concretas, senón aproximarme a esas sensacións dos lugares ancorados, claros, da conservación; eses lugares onde as cousas son así porque si. O día no que bicar a terra é un texto a través do cal fun descubrindo cousas a medida que o escribía, dun xeito moi visceral por certo. Traballei desde un lugar que ía máis alá do entendemento.
– E: Desde ti mesma como creadora?
– AP: Máis ben foi a través de achegamentos sensoriais. Evidentemente escribes desde ti, pero non traballei neste texto ‘o lugar meu en’. Foi a visceralidade a que me levou a eses puntos, a ese descoloque.
– E: O xurado do Premio Abrente salientou d’O día no que bicar a terra que é “un reto, na liña das catedrais do ‘teatro irrepresentable’ que logo e, polo tanto, demostra a súa forte pulsión escénica, modernizadora e innovadora”.
– AP: Eu mesma estou barrenando en representalo porque é un texto moi complexo. Comeza dicindo que é necesario un director, ou unha directora, que non teña medo en empuñar un LAPIS VERMELLO e tachar todo o inservible, ou sexa: todo o texto. Pode borrar todo o texto pero ten que levar adiante o texto. Este é un punto de partida que define o que vai pasar logo na peza. (…)”
