Entrevista
de Xosé Mexuto a Teresa Moure en Sermos Galiza:
“(…) – Sermos Galiza: Por que o teu interesse pela figura de Lenine e os seus avatares sentimentais?
– Teresa Moure: Não me interesso pela figura de Lenine e, aliás, parece-me perigoso que se possa fazer essa leitura. Eu interesso-me pela figura de Inessa Armand que é uma bolchevique que passa à história infelizmente apenas como a amante de Lenine. Foi muito maltratada pela historiografia oficial, também pela marxista. Mas como acontece tantas vezes, quando narras a vida duma mulher importante na história, aparece aí um homem e todas as olhadas se concitam para vê-lo a ele.
Eu sabia que havia essa dificuldade, mais acho que Inessa vale tanto a pena que mesmo vou correr o risco de que se calhar os leitores não se sintam convocados por Ostrácia porque invoca o leninismo, a Lenine e por tanto o leninismo. E vou-no correr porque ela merece uma restituição histórica. E, bom, há uma série de circunstâncias pessoais que me levaram a me interessar por Inessa Armand que já estão relatadas no próprio romance. (…)”
Arquivos da etiqueta: Sermos Galiza
Unha obra sobre Domingo Fontán de Marcos Calveiro gaña o Premio Repsol
Desde
Sermos Galiza:
“O vilagarcián Marcos Calveiro vén de gañar a IX edición do Premio de Narrativa Breve Repsol en lingua galega grazas a unha novela biográfica de fondo histórico que ten como protagonista ao ilustrado galego Domingo Fontán.
Trátase dunha novela biográfica de fondo histórico que se basea na vida de Domingo Fontán (1788-1866), autor do primeiro mapa topográfico e científico de Galicia, a Carta Xeométrica de Galicia. O xurado destacou da obra que “relata con sinxeleza e bo estilo uns feitos da historia científica galega pouco coñecidos”.
En Fontán xúntase a peripecia vital dun liberal galego que loitou polo espallamento das ideas da Ilustración no noso país co relato dun tempo convulso —a primeira metade do século XIX— no que a ciencia comeza a abrirse camiño fronte á sociedade do Antigo Réxime.
Novela histórica e, ao tempo, novela de formación, Calveiro consegue un equilibrio perfecto entre a recreación histórica e o retrato da personalidade extraordinaria dun científico que participou na loita polo progreso. O autor consegue transmitir a quen le a paixón polo coñecemento e pola liberdade que move o seu protagonista, quen compartía con outros científicos europeos as ideas máis adiantadas do seu tempo.
O xurado estivo formado por Santiago Lopo, gañador da edición anterior, Olivia Rodríguez González, en representación da Real Academia Galega, Mercedes Queixas, como representante da Asociación de Escritores e Escritoras en Lingua Galega, Dolores Vilavedra, nomeada pola Secretaría Xeral de Política Lingüística, Isabel San Juan, en representación de Repsol como secretaria con voz e sen voto, e Carlos Lema, en representación de Editorial Galaxia. (…)”
Manoel Rodríguez Alonso, in memoriam, por Xosé Vázquez Pintor
Artigo
de Xosé Vázquez Pintor en Sermos Galiza:
“Bouvard e Pécuchet? Nese camiño aberto que percorre as luces da palabra vai de sempre silandeiro o rebusque dos albores. E os ollares son así do alén de cada día en obra e as tantas outras noites de suceso. A lus do candil cadra paseniña de noso, tal é o agarimo do silencio para namorar a escrita. E son así de seu as avenidas do fulgor e das faíscas que choutan, repenican, locen e asubían obra en marcha, aínda non feita e rematada. Sábeno de perto as matrias e as estimas. E así, tal data de hoxe ou de mañá, alguén que nos quere agradecer de luz e de por sempre, arrisca un aturuxo no brado do silencio e medra axiña canda nós outro namoro de obrador nas amencidas que axexan na procura o sorriso do Sol, ese aloumiño das esferas.
Caro amigo, Manoel Rodríguez Alonso, crítico aberto ás avenidas literarias de Galiza que soubemos tanto recoller de agradecidos na túa luz de madrugueiro en moitas légoas que traspasa a noite e sempre abrocha de volta a luz dos anos e dos días na agra aberta da mau que ti nos dás cabo de lonxe, en sempre cama un colo. Velaquí estás de autente. E aquel sorriso na flor da túa páxina que sabes tanto ler, servir e namorar a prol do tempo e do fulgor na Nosa Lingua. Contigo.”
A AELG tece o futuro da literatura galega
Desde
Sermos Galiza:
“Unhas dez horas déronlles aos escritores e escritoras da AELG para debater e escoller os fíos cos que tecer o futuro da literatura en lingua galega. Precisamente, o sexto congreso da asociación celebrouse baixo a pregunta “Para quen escribirmos o futuro?”. Cesáreo Sánchez, presidente da AELG, fai fincapé en que unha das cuestións principais que se acordaron no Congreso pasa pola necesaria visibilidade social do escritor e da escritora, así como traballar co idioma, para que o idioma sexa ferramenta de modernidade.
Entre as propostas destacadas que saíron dos grupos de traballo, Cesáreo Sánchez salienta a necesidade de crear un Instituto Rosalía de Castro que divulgue a literatura galega no mundo. Co mesmo obxectivo, falouse da necesidade de impulsar a visibilización internacional da literatura galega nas feiras internacionais.
En conversa con Sermos Galiza, o presidente da AELG dá conta das principais conclusións ás que chegaron os distintos grupos de traballo nos que se organizou o Congreso. En relación á mesa sobre os dereitos de autor e autora e a profesionalización, “incidiuse na necesidade de buscar que a nosa literatura saia ao mundo a través de traducións e da creación dunha axencia literaria, como hai noutros países”.
“Tamén se acordou que a AELG, na medida en que poida, traballará por crear un servizo de orientación aos autores e autoras á hora de interpretaren os contratos”, sinala. “Aínda que non sexamos profesionais no sentido de non poder vivir das nosas obras, insistiuse moito en que cómpre que os escritores e escritoras sexamos percibidos pola sociedade como profesionais que traballan na construción dunha literatura nacional”, engade.
O grupo de oralidade acordou potenciar a liña de traballo no ámbito escolar, a través de modelos como o teatro e a narración oral. O presidente da AELG afirma, ao respecto, a importancia da oralidade, pois “ten relación coa situación actual do idioma, porque se non hai falantes de galego, non haberá contadores de historias”. Como elemento de prestixio, este grupo de traballo tamén propuxo que as Letras Galegas sexan dedicadas un ano á literatura oral.
No que respecta á mesa sobre novas formas de edición, Cesáreo Sánchez pon de manifesto que se coincidiu na necesidade de ser flexíbeis cos novos formatos mixtos tecnicamente e que contan cunha gran difusión. Tamén se acordou procurar para os autores e autoras un papel decisivo nos procesos de cambio da difusión dos contidos culturais e estar atentos e atentas ás novas formas de difusión de contidos.
Sobre a literatura dramática, o presidente da AELG sinala que se insistiu en que cómpre que o sector busque a recuperación da administración dos certames de escrita dramática e a garantía da publicación e da escenificación das obras gañadoras. Este grupo de traballo considerou preciso a levar a escrita dramática ao ensino e puxo o foco sobre a necesidade de promover lecturas dramáticas e, sobre todo, que se programen autores e autoras galegas, e non só autores e autoras traducidas. O presidente da asociación salienta que se acadou un acordo para que os dramaturgos creen unha sección de literatura dramática, como xa existe no caso da tradición oral.
En canto á lusofonía, as persoas participantes coincidiron na importancia de aproximar a literatura galega á cultura da lusofonía, de maneira que se poida amosar a riqueza da literatura galega ás culturas lusófonas. Este grupo de traballo acordou que a AELG potencia a tolerancia ortográfica sen discriminacións que impidan a difusión dunha parte da nosa literatura.
No que atinxe á formación de lectores e lectoras, grupo que, segundo Cesáreo Sánchez, espertou un grande interese, reivindicouse a literatura infantil e xuvenil como unha literatura á altura de calquera outra, alén de se considerar estratéxica na formación de novos lectores e lectoras. “Advertiuse de que é moi importante que a literatura infantil e xuvenil se inclúa como materia específica na formación do profesorado”, engade.
Cesáreo Sánchez salienta que as conclusións das distintas mesas de traballo representan unha guía de traballo para os próximos anos. “Reflexionamos sobre o conxunto de temas transversais necesarios sobre como enfocar o futuro da literatura sendo críticos coa situación actual, mais esperanzados, ilusionados e con moito optimismo”, confesa.
O punto final do Congreso, no que se presentaron os aspectos da páxina web (que celebra os 20 millóns de entradas cando apenas ten 10 anos de vida), púxoo a música de Xardín Desordenado, que musicou poetas galegos e galegas.”
Premios da Cultura Galega para Fina Casalderrey, Miguelanxo Prado e Ignacio Vilar
De
sd
e Sermos Galiza:
“O xurado recoñeceu figuras e entidades de consolidada traxectoria no mundo da cultura: a escritora Fina Casalderrey no apartado de Letras, o debuxante Miguelanxo Prado en Artes Plásticas, a actriz María Bouzas en Artes Escénicas, o cineasta Ignacio Vilar en Audiovisual, o Real Coro Toxos e Froles de Ferrol (Música), a Coordinadora Galega de Equipos de Normalización e Dinamización Lingüística (Lingua), a Federación Galega pola Cultura Marítima e Fluvial (Patrimonio Cultural), e a galicianista americana Kathleen March (Promoción Exterior).”
Os dragóns volven ao Pico Sagro
A Fundación Manuel María recupera as obras máis emblemáticas do escritor
Desde
Sermos Galiza:
“Poucos escritores hai con capacidade para facer gozar coas súas creacións a leitores e leitoras de diferentes idades e xeracións. Manuel María era, é, un deles. Así, na súa amplisima obra hai relatos que son quen de encandilar a crianzas, versos que marabillan adolescentes (e non tan adolescentes) e unha escrita que segue a ser referencial e sedutora para moit@s.
Consciente do poder de convocatoria que mantén intecta a obra de Manuel María, así como das dificultades de atopar parte da mesma, a Fundación que leva o nome do Poeta Nacional, decidiu dar un paso adiante e facendo “un grande esforzo” vén de publicar algunhas das súas obras máis emblemáticas. E faino ás portas de 2016. ano no que o Día das Letras Galegas se lle adica ao de Outeiro de Rei. Aliás, tamén dispoñibilizará unha serie de recursos que se poñen a disposición do profesorado desde a web da Casa Museo.
O catálogo procura “atender a todas as idades e preferencias”, explica a Fundación, con especial atención ao público escolar, mais non só. Hai obras como O bigote de Mimí, relato ilustrado por Xaquín Marín e especialmente centrado nas crianzas. Ou o xa mítico Os soños na gaiola, que inclúe un código para a descarga dun DVD con 12 poemas recitados polo propio Manuel María.
Cando o mar foi polo río ou A tribo ten catro ríos son outras das obras neste catálogo, ambas as dúas dirixidas a leitores a partir dos 12 anos de idade. Non falta, claro, Terra Chá, un dos libros de referencia de Manuel María, unha obra emblemática. Tamén hai cabida para a prosa xornalística (Memoria da Terra) ou para antoloxías poéticas (A esencia máis nosa) ou correspondencia (con Otero Pedrayo).”
No aniversario da morte de Valentín Lamas Carvajal. O home que inventou o xornalismo galego
Artigo
de Xoán Costa en Sermos Galiza:
“O catro de setembro de 1906 morre Lamas Carvajal, un dos primeiros promotores da prensa en galego. Nacera en Ourense en 1849 e os medios de comunicación foron elemento principal na difusión da súa literatura. E tamén das polémicas políticas e literarias en que participou ao longo da súa vida.
A aparición de O Tío Marcos da Portela converteuse nun dos feitos de maior relevancia na historia das letras galegas por se tratar da primeira publicación redixida desde Galiza integramente no noso idioma.
Antes de que en 1876 aparecese O Tio Marcos a presenza do galego nos xornais era pouco menos que anecdótica, e correspondía a colaboracións literarias -na súa maior parte poéticas- a seccións de carácter satírico -para reflectir as opinións do pobo máis humilde- ou mesmo a pasatempos de ton máis folclórico. O semanario (nos primeiros meses quincenario) editado en Ourense por Valentín Lamas Carvajal, é o primeiro periódico monolingüe en galego. De marcado carácter literario, esta publicación acadou un grande éxito en todo o país e chegou a tirar catro mil exemplares. Nas súas páxinas incluíanse seccións de opinión e de actualidade. (…)”
Finou Bento da Cruz, o portugués que narrou a guerrilla antifranquista galega
Desde
Sermos Galiza:
“O lobo guerrilleiro foi o romance que achegou de maneira singular a Bento da Cruz ao panorama literario galego cunha obra coa que gañaría o Premio Diário de Notícias en 1991 e Edicións Xerais publicaría, na normativa galega, dous anos despois, en adaptación de Moncha Fuentes. Na novela, o escritor e médico nado na aldea de Peirezes, Montalegre, construía un relato arredor da figura de André Lobo, fillo de labregos natural do Barroso que se convertería nunha das máis coñecidas obras arredor da guerrilla antifranquista que se moveu nese territorio ás dúas beiras arraianas. Na Raia Seca, lindando co Couto Mixto, o espazo literario de Bento da Cruz era tamén o ámbito de actuación dun movemento guerrilleiro que el tornou motivo da súa escrita.
De grande suceso en Portugal, a obra de Bento da Cruz pasaría tamén a formar parte da literatura creada arredor do golpe do 36 e a posterior represión. A relación de Bento da Cruz coa Galiza tería outro punto de relevo ao gañar en 1999 o Prémio Eixo Atlântico de Narrativa Galega e Portuguesa. De 2005 é a súa obra Guerrilheiros Antifranquistas em Trás-os Montes, na que, entre outros relatos, recolle o tráxico episodio de represión do Cambedo. En 2011, a Asociación Arraianos nomeouno Arraiano Maior, a terceira persoa en acadar o premio despois de Méndez Ferrín e Padre Francisco. (…)”
Un crowdfunding masivo financia en Portugal un libro sobre Rosalía
Desde
Sermos Galiza:
“João Perre Viana é o autor do libro Rosalía de Castro, uma ponte no tempo, um proxecto literario que naceu nas redes sociais e que acabou editado vía unha campaña de crowdfunding, un libro totalmente desenvolvido como edición de autor, conseguindo en pouco tempo atinxir mais de 20.000 leitores em 4 idiomas diferentes. Informa deste suceso este blogue.
A historia naceu nas redes sociais a través dun blogue onde ao longo de varias semanas os primeiros capítulos do libro foram partillados de balde. O leitor acabou por inter-actuar coa historia converténdose en parte da mesma, tendo sido por exemplo responsábel pela escolla da capa ou do local do evento para o lanzamento do libro.
As redes sociais, nomedamente o Facebook, Linkedin, Pinterest, Spotify e Google+ axudaron en poucos meses a acadar unha plataforma de máis de 15 mil leitores online só en portugués, o que permitiu validar o interese dos leitores pola obra e así crear as bases para un lanzamento no formato físico. Seguindo unha liña independente o proxecto foi financiado na totalidade polos proprios leitores a través dunha campaña de crowdfunding.”
