Arquivo da categoría: Narrativa
Vigo: presentación de Despois do cataclismo, de María Alonso
Illa de Arousa: presentación, recital e pequeno concerto sobre Interferencias, de Manuel Seixas
Taboleiro do libro galego XXXVI (setembro 2015), por Ramón Nicolás
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Tras o período vacacional retorna a sección do “Taboleiro” a este blog. Grazas á participación destas catorce librarías colaboradoras: Libros para Soñar, Andel, Librouro, Casa del Libro e Cartabón de Vigo, O Pontillón de Moaña, Miranda de Bueu, Aira das Letras de Allariz, Lila de Lilith e Couceiro de Compostela, Biblos de Betanzos, Trama de Lugo, Suévia da Coruña e Paz de Pontevedra.
NARRATIVA
1º-. A praia dos afogados, de Domingo Villar, Galaxia, e Cabalos e lobos, de Fran P. Lorenzo, Xerais.
2º-. Un animal chamado néboa, de Ledicia Costas, Xerais.
3º-. A identidade fascinada, de Antonio Piñeiro, Galaxia.
4º-. Xeixos, de Suso Lista, Embora.
5º-. Contos do mar de Irlanda, de Xurxo Souto, Xerais.
6º-. O frío azul, de Ramón Caride, Urco.
7º-. O viaxeiro radical, de Xerardo Quintiá, Galaxia.
8º-. O ocaso da familia Portela, de Noa Pérez González, Barbantesa.
9º-. A verdade nos espellos, de Pablo Rubén Eyré, Sotelo Blanco.
10º-. Agosto de memoria e morte, de X. Fernández Leiceaga, Xerais.
11º-. Muros de aire, de An Alfaya, Xerais.
POESÍA
1º-. A boca da terra, de Manuel Rivas, Xerais.
2º-. Celebración, de Gonzalo Hermo, Apiario.
3º-. Bazar de traidores, de Elías Portela, PEN Club.
4º-. Unha viaxe de ruminantes, de Baia Fernández de la Torre, Deputación de Pontevedra.
5º-. Advento, de Manuel María, Fundación Manuel María.
6º-. Dominio público, de Ramón Neto, Caldeirón.
ENSAIO-TEATRO
1º-. O Piloto. O último guerrilleiro, de Afonso Eiré, Hércules de Edicións.
2º-. Pequenas historias para falar de emocións e sentimentos, de Julia Fernández Rodríguez, Galaxia.
3º-. Un cesto de mazás, de Montse Fajardo, autoedición.
4º-. As mulleres do monte, de José Antonio Gurriarán, Galaxia.
5º-. Nacionalismo galego aquén e alén mar, de Uxío-Breogán Diéguez, Laiovento.
XUVENIL
1º-. As palabras poden matar, de Marcos Calveiro, Xerais.
2º-. A neve interminable, de Agustín Fernández Paz, Xerais.
3º-. Como unha áncora, de Iria Collazo, Galaxia.
4º-. Dragal IV, de Elena Gallego, Xerais.
5º-. Non hai luz sen escuridade, de Andrea Barreira, Urco.
6º-. Feitizo de sangue, de Sabela González, Galaxia.
7º-. Madonna e outros contos de inverno, de Manuel Rivas, Xerais.
INFANTIL
1º-. Onde viven os monstros, de Maurice Sendak, Kalandraka (tradución de X. M. González Barreiro).
2º-. O valente coello que quixo soñar, de Miguel Ángel Alonso Diz – Luz Beloso, Nova Galicia Edicións.
3º-. Escarlatina, a cociñeira defunta, Ledicia Costas – Víctor Ribas, Xerais.
4º-. O meu pesadelo favorito, de María Solar, Galaxia.
5º-. Once damas atrevidas, de Oli e H. Thomassen, Kalandraka.
6º-. A historia de Parche, Concheiro, Os Biosbardos.
LIBROS CD-DVD
1º-. Alegría!, Sérgio Tannus – Luís Barbolla (ilustracións), Galaxia.
2º-. Un conto ao revés, Chuches Amil, Galaxia.
3º-. Non hai berce coma o colo, de Paulo Nogueira e Magoia Bodega (ilustracións de Mariona Cabassa), Kalandraka.
4º-. Gatuxo, de Magín Blanco, Fol Música.
5º-. A nena e o grilo, Magín Blanco e Iván Prieto, OQO.
BANDA DESEÑADA
1º-. O bichero V, de Luís Davila, Edición do autor.
2º-. Aventura no Camiño de Santiago, de Primitivo Marcos, El Patito Editorial.
Entrevista con Marcos Calveiro, gañador do Premio Repsol 2015
Desde Galaxia:
“(…) – Editorial Galaxia (EG): Un premio sempre é unha inxección de enerxía, non si?
– Marcos Calveiro (MC): Por suposto e máis para min que levo de seca cretiva dous anos, agardo que o Repsol me dea pulos para retomar a escrita.
– EG: Se tivese que resumir Fontán en cinco liñas, que nos diría?
– MC: A medida do Mundo, Galicia, a tenacidade, a honradez intelectual e idielóxica. Fontán é un galego esquecido polo gran público que precisamos reivindicar polo orgullo do noso país e da ciencia galega que sempre estivo en primeira liña. Un adiantado ao seu tempo.
– EG: Por que escolleu un personaxe como Domingo Fontán para a súa historia?
– MC: É unha figura que me obsesiona dende que na adolescencia lin a Pedrayo: Eu, coma Adrian Solovio quedei deslumbrado polo seu mapa e pola súa figura, levo moitos anos tras a súa sombra.
– EG: A novela histórica non é algo que non teña tratado con anterioridade. Tenlle querenza ao xénero…
– MC: Teñolle querenza ao meu país a sacar á luz aquela parte da nosa historia que foi agochada polo poder e polos vencedores. Reinvidicar o pasado do noso país para darnos azos para mirar cara adiante, cara ao futuro con orgullo e afouteza.”
Narón: espectáculo Océano para terrícolas, sobre o libro Contos do mar de Irlanda, co seu autor, Xurxo Souto
Teresa Moure: “O Amor escreve-se em maiúsculas e o amor é entrega”
Entrevista de Xosé Mexuto a Teresa Moure en Sermos Galiza:
“(…) – Sermos Galiza: Por que o teu interesse pela figura de Lenine e os seus avatares sentimentais?
– Teresa Moure: Não me interesso pela figura de Lenine e, aliás, parece-me perigoso que se possa fazer essa leitura. Eu interesso-me pela figura de Inessa Armand que é uma bolchevique que passa à história infelizmente apenas como a amante de Lenine. Foi muito maltratada pela historiografia oficial, também pela marxista. Mas como acontece tantas vezes, quando narras a vida duma mulher importante na história, aparece aí um homem e todas as olhadas se concitam para vê-lo a ele.
Eu sabia que havia essa dificuldade, mais acho que Inessa vale tanto a pena que mesmo vou correr o risco de que se calhar os leitores não se sintam convocados por Ostrácia porque invoca o leninismo, a Lenine e por tanto o leninismo. E vou-no correr porque ela merece uma restituição histórica. E, bom, há uma série de circunstâncias pessoais que me levaram a me interessar por Inessa Armand que já estão relatadas no próprio romance. (…)”
Lugo: presentación de Xeixos, de Suso Lista
O venres 2 de outubro, ás 19:30 horas, na Libraría Trama (Avenida da Coruña, 21), de Lugo, preséntase Xeixos, de Suso Lista, publicado por Embora. No acto participa, xunto ao propio autor, o editor Miguel Toval.
Compostela: presentación de Interferencias, de Manuel Seixas
Xoaquín Fernández Leiceaga: “Quixen fuxir do típico na literatura galega, que está feita dende a oposición franquista; interesábame a historia dos vencedores”
Entrevista de Alberto Ramos a Xoaquín Fernández Leiceaga en Praza:
“(…) – Praza (P): Agosto de memoria e morte é a súa estrea literaria. Como viviu enfrontarse a unha primeira novela?
– Xoaquín Fernández Leiceaga (XFL): É unha dedicación moi diferente. A creación ten as súas regras, pero tes a posibilidade de crear o teu mundo. Eu escribo, mais até agora escribín en base á realidade, tentando entendela mellor. Dende o punto de vista persoal, significa un esforzo. Escribir leva un tempo importante de documentación, de ordenación, reflexión e escritura. É un traballo, sen dúbida, moito máis solitario que dedicarse á cousa pública.
– P: Falamos dunha novela negra, na que temos un protagonista principal, Miguel Santos, que investiga un par de asasinatos na vila de Noia durante os anos do Tardofranquismo. Pero por outra banda, hai outro fío narrativo que se centra no período da República e a Guerra Civil.
– XFL: Pensei xustamente a novela así, como unha especie de simbiose entre dous períodos que me interesan moito. A vida dos personaxes transcorre entre a República e a Guerra Civil e o final do franquismo. Iso culmina unha vida enteira. Falamos dunha serie de personaxes que ao redor de 1930 teñen quince anos e que no ano 72, xa van chegando á idade da xubilación.
Para a miña xeración, o momento fundacional en termos sociais é a Transición. Este libro non conta a transición, queda ás portas, intentando explicar como eran os comportamentos sociais no franquismo nunha vila galega nesa época. Pero para a xeración de meus pais e tamén para os meus avós, a República e a Guerra Civil significaron o momento forte da súa vida. Polo tanto, interesábame situar aí a historia.
Despois, efectivamente é unha novela de xénero. Gústame a novela negra, sobre todo a menos autorreferencial, esa que contén outras cousas non explicitamente, pero que si emprega a realidade como pano de fondo. Non sei, ocórreseme falar neste sentido de Vázquez Montalbán ou Paco Ignacio Taibo. Despois, xa no título hai unha referencia á novela Agosto de Rubem Fonseca, na que se indaga no suicidio de Getúlio Vargas, que vai nesa liña de mesturar o xénero negro con referencias históricas. E logo, claro está, Agosto do 36 de Fernández Ferreiro. (…)”