“Adeus a Chuchi. Á poeta amiga Mª do Carme Kruckenberg no seu pasamento en Vigo”, por Luz Pozo Garza

Never More

A Chuchi e a Cristina

*

Deixounos no silencio
No momento máis íntimo

Entraba o Día das Letras Galegas
onde ela tiña un lugar reservado
despois de tanto amor á súa Terra…

Escribía con paixón da súa cidade
das súas xentes
da inxusta sociedade en que vivía

Quixo arranxar o mundo
e as súas leis

facer un paradiso
dun inverno confuso e insalvable
daquela sociedade conformista

e transformalo todo
noutras mil e unha noites
da pura transparencia
esclarecida…

**

E recollía enigmas
e soidades
nas páxinas alerta
da memoria diaria da cidade
aaaaaaaaaaaaaaaaaaa que amaba

E todos coñecían seu estilo
de admirar as escuras golondrinas
no parque de Castrelos
aaaaa no mirador da Guía
aaaaaaaaaaa ou nas praias do Vao…

A súa voz implacable
nos libros e en directo
poñía resonancias
nas fisuras do tempo

que un astro persoal afianzaba
en liñas de esperanza
aaaaaaaaaaaaaaaa e de futuro…

***

A filla, a única gloria compartida,
Cristina …
aaaaaaaaaaaa estaba lonxe…

nunha distancia
que se resolve en bágoas
en quebranto…

e o corazón de entrambas,
nai e filla,
entraba día a día
na infinita saudade do silencio

saudades que os poemas encubrían
en dramáticas sombras
e ausencias develadas…

Decidiu redactar un testamento
poético. unha lámpada insomne.
un universo intenso. apaixonado.
libérrimo.

un verso roto pero acrisolado:

****

Ti sabes. miña filla:

“que as nais nunca morren
nin se esquecen nunca
se deixan na terra algún fillo bo…”

o corazón á súa filla
entrambas desoladas
ambas feridas

nesa patria de Amor que permanece:

nunca máis añorar
xa estou na Gloria
E ti es a miña Gloria
aa estamos xuntas

e nunca máis penar
aaa nunca máis
aaaa nunca máis

aaaaa Cristina

aaaaa filla miña

aaaaaaa nunca
aaaaaaaa máis

aaaaaaaa Never more…

Luz Pozo Garza
20. Maio-2015

A Coruña: actividades literarias de Cultura que une para a cuarta feira 10 de xuño

OLiteratura que une 2015 mércores 10 de xuño, na Coruña, continúan as actividades de Cultura que une, coas seguintes actividades literarias para este día:

19:30 h. Recital de poesía de clásicos galegos-portugueses no Xardín de San Carlos.
20:30 h. Mesa redonda na Real Academia Galega: As relacións intelectuais entre Galiza e Norte de Portugal, coa participación de
– Norberto Cunha: “Galiza na historiografia portuguesa”.
– Paulo Vieira de Castro: “A Sociedade Martins Sarmento”.
– Paulo Samuel: “Teixeira de Pascoaes, a Renascença Portuguesa e a Galiza”.
– Gaspar Martins Pereira: “A importancia dos galegos no Douro”.
– Carlos Pazos: “Imaxe da Galiza e os galegos no Portugal contemporáneo”.
Preside o acto Xesús Alonso Montero, Presidente da R.A.G.

Desde ese mesmo día pódese visitar, no I. E. S. Menéndez Pidal, “Zalaeta”, a exposición Do saudosismo ao atlantismo. De Teixeira de Pascoaes a Vicente Risco.

Manuel Rivas: “Para a vida das palabras é máis importante que exista unha Semana da Poesía Salvaxe que unha Academia”

EntrevistaManuel Rivas a Manuel Rivas en Diario de Ferrol:
“(…) – Diario de Ferrol (DF): Presenta o seu último traballo, Poemas de 21 gramos na báscula de Ohio. Adiántenos algo deste novo libro.
– Manuel Rivas (MR): O libro en si sairá en Xerais en verán, mañá o que farei será adiantar os seus poemas. O traballo ten un título exótico e irónico porque din que a alma foi pesada nunha báscula de Ohio e tiña 21 gramos. Eu recordo cando era neno nas tendas de barrio e aldea había unhas básculas que poñían Toledo-Ohio. A min, que non coñecía Ohio, aquilo recordábame ao cruceiro de Hío. Eran uns aparatos que pesaban cousas esenciais para a xente: o pan, o azucre, etc. e vexoo como un símbolo do esencial que é a poesía na vida.
– DF: Que temas e formas lle interesan nestre regreso?
– MR: Ademais do dito, formalmente ten un fio coindutor a base de haikais, precedente dos haikus xaponeses. Con eles falo da natureza insurxente, un paisaxe que é unha psicoxeografía. Unha natureza na que apenas está presente a voz humana, non hai unha posición dominante das persoas. É a natureza quen fala, como un murmurio e faino con ese falso silencio, esa presenza que está aí. E faino para contar o seu drama. Por último, a parte final é “Oracións fúnebres”, poemas adicados a xentes que para min son heroes anónimos e que representan loitas esenciais. Aí están Elisa e Marcela, dúas mulleres que casaron na Coruña a comezos do século XX; Ánxel Vila, o patrón do Xurelo, o barco que nos levou á fosa Atlántica onde deixaban os residuos das centrais nucleares europeas; ou o crego Manuel Espiña, ao que poño en diálogo cun Deus moi humano, pequeno, coxo e con fame… Dalgún xeito é unha continuación do meu anterior libro Mohicania, co que pecho un círculo ou máis ben fago unha especie de espiral. (…)”

A Coruña: recital de Helena Villar e Rati Saxena no Ciclo Poetas Di(n)versos, o luns 8 de xuño

OHelena Villar luns Carmarthen, UK   19/03/2013  Picture: Dr. Rati Saxena RE: Dr. Rati Saxena  Visiting Trinity Saint Davids University, Carmarthen Campus Photo credit should read: Aled LLywelyn 8 de xuño, ás 20:30 horas, no Auditorio do Centro Ágora (Rúa Ágora, s/n) da Coruña, terá lugar unha nova edición do Ciclo Poetas Di(n)versos, coordinado por Yolanda Castaño e promovido pola Concellaría de Cultura da Coruña, cun recital de obra propia nun man a man de Helena Villar e Rati Saxena. Máis información aquí: Folleto Poetas Di(n)versos xuño 2015.