Emma Pedreira: “Ridiculizar, animalizar, personalizar, ironizar ou des-intimar sobre o desexo faino máis próximo”

EntrevistaEmma Pedreira de Montse Dopico a Emma Pedreira en Praza:
“Emma Pedreira vén de gañar a VII edición do premio Narrativas Quentes coa obra Corazón e demais tripas, pouco despois de levar o López Abente por s/t (Xerais). Positivas publicará Corazón, unha mostra de como “ridiculizar, animalizar, personalizar, ironizar ou des-intimar sobre o desexo faino máis próximo e, se cadra, menos transcendente e obsesivo”, explica a autora, que opta tamén neste libro por unha lingua “humana e real”, pois “ninguén di vaxina nin pene cando está fodendo ou pensa en levar á cama alguén, son termos médicos, enciclopédicos e a suficiencia da palabra cona –por exemplo- é tan autóctona, sinxela e potente que destaca por si mesma e é esencial na nosa lingua”. En s/t, pola contra, pódese atopar unha revisión dalgúns dos seus temas máis recorrentes, como a morte, a perda, a memoria e o exilio, a partir dun lugar de orixe que non vai volver, transformado polo tempo.
– Praza (P): Corazón son microrrelatos eróticos. Creo que é a túa primeira “incursión”no tema. E non ten moito que ver cos teus libros anteriores. Buscaches facer algo distinto?
– Emma Pedreira (EP): Gañei varios premios co formato dos microrrelatos, publiquei algún que outro e un cento máis están inéditos agardando o seu momento. O que ten é que a liña fronteiriza tan feble que hai entre o poema en prosa e o micro é algo que me favorece como poeta e aprovéitome diso cada vez que me saturo de versos e preciso narrar ou mudar de rexistro. Aínda que esta é a faciana que menos se coñece de min, tamén son narradora e apetecíame regresar ao xénero aínda que por cuestións de tempo e da obrigatoriedade da escrita narrativa preferín condensar, facer microrrelato e non algo máis longo, porque a elasticidade das miñas horas xa non permite máis.
– P: Os microrrelatos teñen que ver con temas como a diversidade, o pecado, en relación con iso as persoas ás que parece negárselles a relación co sexo, as palabras… Es consciente do predominio desas temáticas? Dáse por algún motivo concreto ou non foi buscado?
– EP: Neste caso busquei máis a forma que o fondo, deixei que os relatos puidesen fluír coa temática sexual vertebrándoo todo, como non, pero tratando de reflectir algo moi conectado a través da diversidade. Non se pode definir como un conxunto de microrrelatos senón como unha unidade de microrrelatos que se interconectan para formar algo consonte. Un por un son pequenas aproximacións ás vidas privadas de moita xente diferente, todos xuntos son un micromundo depravado e fértil, un pouco animal, marxinal se se quere e o que máis me interesaba era ver como se movía todo, cunha engranaxe total, un conxunto formal coa temática da frustración -ou da plenitude- sexual latexante. (…)”

Emma Pedreira obtén o VII Premio de Erotismo Narrativas Quentes

DesdeEmma Pedreira Positivas:
“O xurado vén de informar que a obra gañadora da VII edición do premio Narrativas Quentes é a titulada Corazón e demais tripas, da que é autora Emma Pedreira, autora de longa traxectoria.
Esta experiencia da autora, principalmente como poeta, nótase na excelente escrita, na fermosura das súas descricións e na precisión da linguaxe. Os rexistros son múltiples, desde os próximos ao realismo máis brutal ate a prosa poética. Sempre hai unha contención para deixar abertas outras posibilidades. Contención rodeada sempre de certo misterio. (…)”

Taboleiro do libro galego XXXVIII (novembro 2015), por Ramón Nicolás

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Nova entrega do Taboleiro do libro galego. Grazas ás librarías colaboradoras: Libros para Soñar, Andel, Casa do Libro, Librouro e Cartabón de Vigo; O Pontillón de Moaña, Miranda de Bueu, Biblos de Betanzos, Trama de Lugo, Airas das Letras de Allariz, Suévia da Coruña, Pedreira e Lila de Lilith de Compostela e, finalmente, Cronopios de Santiago e Pontevedra.

NARRATIVA
1º-. O último día de Terranova, de Manuel Rivas, Xerais.
2º-. Os elefantes de Sokúrov, de Antón Riveiro Coello, Galaxia.
3º-. Morena, perigosa e románica, de Pedro Feijoo, Xerais.
4º-. A praia dos afogados, de Domingo Villar, Galaxia.
5º-. Fontán, de Marcos Calveiro, Galaxia.
6º-. Lourenço, Xograr, de Manuel Portas, Galaxia.
7º-. De remate, de Héctor Cajaraville, Xerais.
8º-. Cabalos e lobos, de Fran P. Lorenzo, Xerais.
9º-. seique, de Susana Sánchez Arins, Através.
10º-. A verdade nos espellos, de Pablo Rubén Eyré, Sotelo Blanco.

POESÍA
. Celebración, de Gonzalo Hermo, Apiario.
2º-. Ensaios, de Daniel Salgado, Inés de Castro Edicións.
3º-. Atravesar o fantasma, de Carlos Callón, Xerais.
4º-. Poemas de Amor en Outono, de Tono Núñez, autoedición.
5º-. Unha viaxe de ruminantes, de Baia Fernández de la Torre, autoedición.
6º-. Dez anos na Porta, A porta verde do sétimo andar.
7º-. s/t, de Emma Pedreira, Xerais.

ENSAIO-TEATRO
-. Pequenas historias para falar de emocións e sentimentos, de Julia Fernández Rodríguez, Ed. Galaxia.
2º-. O Piloto. O último guerrilleiro, de Afonso Eiré, Hércules de Edicións.
3º-. A utilidade do inútil, de Nuccio Ordine, tradución de Carlos Acevedo, Faktoría K.
4º-. Un cesto de mazás, de Montse Fajardo, autoedición.
5º-. Machismos: de micro nada, do Grupo Fiadeiras, Embora.
6º-. Poesía hexágono, Apiario.
7º-. Fernando Alsina e o seu Diario de guerra, de Ricardo Gurriarán, Alvarellos Editora.

XUVENIL
-. Como unha áncora, de Iria Collazo, Galaxia.
-. Lendo lendas, digo versos, de Antonio Reigosa, Antonio García Teijeiro e Xosé Cobas, Xerais.
-. Dragal IV, de Elena Gallego, Xerais.
-. O álbum de Garrincha, de Beatriz Maceda, Galaxia.
-. Europa Express, de Andrea Maceiras, Xerais.
-. Tes ata as 10, de Francisco Castro, Galaxia.
-. Os papacalcetíns, de Pavel Šrut e Galina Miklínová, tradución de Moisés Barcia, Sushi Books.
-. Ons, de Carlos Meixide, autoedición.

INFANTIL
-. Escarlatina, a cociñeira defunta, Ledicia Costas – Víctor Ribas, Xerais.
-. O valente coello que quixo soñar, de Miguel Ángel Alonso Diz – Luz Beloso, Nova Galicia Edicións.
-. A árbore xenerosa, de Shel Silverstein, tradución de Chema Heras, Kalandraka.
-. Despois da chuvia, de Miguel Cerro, tradución de Manuela Rodríguez, Kalandraka.
-. O xardín de Irene, de Xosé Neira Vilas e Leandro Lamas, Embora.

LIBROS CD-DVD
-. Alegría!, Sérgio Tannus – Luís Barbolla (ilustracións), Galaxia.
2º-. Un conto ao revés, Chuches Amil, Galaxia.
3º-. Canta o cuco, de Uxía e Magín Blanco, Galaxia.
4º-. Xiqui Xoque, fiú fiú!, de Uxía, Galaxia.
5º-. Unha viaxe polo mundo, de As Maimiñas, Galaxia.
6º-. Traca-Traco, de Paco Rivas e Alfonso Otero Regal, Edicións do Cumio.

BANDA DESEÑADA
1º-. O papiro do César, de René Goscinny, Albert Uderzo, Jean-Yves Ferri e Didier Conrad, (trad. de Xavier Senín e Isabel Soto), Xerais.
2º-. O bichero V, de Luís Davila, Edición do autor.
3º-. Marcopola 3, de Jacobo Fernández Serrano, Xerais.

Cuestionario Proust: Ana Cibeira

Desde Ana Cibeirao blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Ana Cibeira:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
-A curiosidade.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
-A xenerosidade.
3.– Que agarda das súas amizades?
-Afecto e comprensión. Fallamos moitas veces e saber perdoar é o que mantén unha amizade duradeira.
4.– A súa principal eiva?
-Impaciencia, e actuar por impulso.
5.– A súa ocupación favorita?
-Fabular no día a día, non podo vivir sen maxia no cotián.
6.– O seu ideal de felicidade?
-Lendo e escribindo cos meus arredor.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
-Perder ás miñas persoas favoritas, ás elexidas ou ás que por sorte me tocaron por familia.
8.– Que lle gustaría ser?
-Bailarina.
9.– En que país desexaría vivir?
-Galicia, Galiza, chámalle x.
10.– A súa cor favorita?
-Amarelo e tamén o vermello con brilliños verdes.
11.– A flor que máis lle gusta?
-A Orquídea, a mimosa, a flor da cerdeira, a rosa…, moitas, moitas.
12.– O paxaro que prefire?
-Un papagaio pequeno.
13.– A súa devoción na prosa?
-Marguerite Duras.
14.– E na poesía?
-Un cóctel feito con Emma Pedreira, Sylvia Plath, Ana Cristina Cesar e Joyce Mansour.
15. – Un libro?
-A edición crítica de Maria Tatar dos Contos de fadas.
16.– Un heroe de ficción?
-Orlando.
17.– Unha heroína?
-Orlando.
18.– A súa música favorita?
-Moita de varios tipos, pero se teño que quedar cun manifesto vital: o hardcore de Minor Threat e Fugazi; e o punk de Bikini Kill e Huggy Bear.
19.– Na pintura?
-Os cadros abstractos de miña nai, Alcira Vázquez Tato; a pintura sobre vídeo de Pipilotti Rist. E o resto das miñas artistas favoritas recólleas case todas a galería virtual femalepersuasion.net.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
-As persoas valentes que tentan cambiar o mundo cada día traballando dende a utopía, para facela real.
21.– O seu nome favorito?
-Alcira.
22.– Que hábito alleo non soporta?
-Ese cotián de pasar por riba dos demais para conseguir sona, cartos…, custe o que custe.
23.– O que máis odia?
-Silenciamento.
24.– A figura histórica que máis despreza?
-Todos estes que forman unha soa cabeza e que se adican ao hábito que non soporto citado anteriormente.
25.– Un feito militar que admire?
-O das Vivian Girls. Para buscar cales foron, ir ao grande cadro-novela de Henry Darger The Realms of Unreal. Militar real ningún ;) interésanme os da historia de Galicia.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
-O da comunicación.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
-De morte natural, velliña e ben despedida.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
-Entusiasmo.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
-Os que teñen que ver coa vida dura que un ou unha levou.
30.– Un lema na súa vida?
-De portas para dentro da casa: “Stay gold Ponyboy”, é dicir, mantente ilusionada como de noviña. E de portas para fóra: “Date un pracerciño ao día e non te compares cos demais”.”

Muxía: acto de entrega do Premio López Abente a Emma Pedreira

11401333_468300696676990_980629397585509309_n

Emma Pedreira gaña o Premio Gonzalo López Abente con S/T

DesdeEmma Pedreira Sermos Galiza:
“O Premio de Poesía Gonzalo López Abente recaeu nun dos máis destacados nomes e unha das xa máis premiadas poetas da chamada xeración dos 90. O libro S/T, de Emma Pedreira, foi celebrado por unanimidade por un xurado composto polos poetas X. H. Rivadulla Corcón, Miguel A. Mato Fondo e Modesto Fraga, con Viki Rivadulla como secretaria.
O xurado adianta que a obra “indaga nos grandes temas universais, nas vivencias da aldea, os froitos da terra, o tempo da infancia e a memoria, nun discurso elaborado que soa moi verdadeiro, saído dunha necesidade vital de facelo”. A escritora, que verá o seu novo libro publicado en Edicións Xerais, recollerá o premio nun acto que a Fundación organiza o vindeiro día 11 de xullo. (…)”

Cuestionario Proust: Emma Pedreira

DesdeEmma Pedreira o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Emma Pedreira:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– A constancia (algúns chamaranno cabezonería).
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A humildade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que perduren no tempo e na distancia.
4.– A súa principal eiva?
– Agardar demasiado de todo e de todos, a esixencia até comigo mesma.
5.– A súa ocupación favorita?
– Escoitar todo o que me arrodea.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Que os meus seres queridos estean ben é a maior das tranquilidades, e a tranquilidade é a felicidade para min.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– A soidade non desexada.
8.– Que lle gustaría ser?
– Nómade e escritora de viaxes.
9.– En que país desexaría vivir?
– Son de frío, de chuvia e grises, así que calquera altitude norte chámame desde a súa paisaxe, a súa cultura e o seu carácter. Irlanda e o Reino Unido, sobre todo, teñen especial magnetismo sobre min.
10.– A súa cor favorita?
– Violeta.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A caléndula.
12.– O paxaro que prefire?
– A pega.
13.– A súa devoción na prosa?
Cunqueiro, Joyce e Faulkner.
14.– E na poesía?
– Gamoneda.
15.– Un libro?
– Dous: Ulises de Joyce e Antoloxía de Spoon River de Edgar Lee Masters.
16.– Un heroe de ficción?
– Hamlet, Tristram Shandy e Fanto Fantini.
17.– Unha heroína?
– Frida Kahlo, aínda non sendo un personaxe de ficción, o seu carácter e a súa vida teñen pasado a fronteira do real.
18.– A súa música favorita?
– Toda a que me provoque unha sensación de benestar segundo o momento. Dende a clásica até o folk, pasando polo indie e o brit pop dos 80 e 90. O que non son nada é de ritmos comerciais nin de letras pegañentas e baleiras.
19.– Na pintura?
– Durero.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Son máis de mitos que de heroes xa que as heroicidades actuais teñen moito de argucia narrativa, de propaganda. De elixir, quédome cos heroes anónimos, aqueles que coidaron do benestar de algo ou de alguén loitando contra as forzas en contra e fixeron algo bo, sen tirarlle proveito.
21.– O seu nome favorito?
– Os das miñas fillas, Sara e Leila.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A imposición de criterios, consellos e opinións, sobre todo se se fai desde a soberbia.
23.– O que máis odia?
– Calquera tipo de violencia.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Un cento delas, abrángueas todas o termo “ditador”.
25.– Un feito militar que admire?
– Non admiro nada que teña que ver co militar, agás os poemas de Wilfred Owen e Siegfried Sassoon.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– O atrevemento, a iniciativa.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– De maneira rápida (e manchando pouco).
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Sempre alerta para captalo todo.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que veñen de serie coa ignorancia.
30.– Un lema na súa vida?
– Veña, non é para tanto, xa pasará.”