Arquivos da etiqueta: Ramón Nicolás

Un poema -descoñecido e non compilado- de Celso Emilio Ferreiro (1931)

Publicado o por

Desde o Caderno da crítica, de Ramón Nicolás:
“Javier Nogueira, amigo e ex compañeiro docente, sabedor do meu interese polo universo ferreiriano, faime chegar un poema de Celso Emilio Ferreiro para min descoñecido e que non puiden, por esa razón, incorporar á edición da Obra poética completa que se publicou en Xerais hai algúns anos. O poema copiouse a metade dos anos setenta, a man, desde un volume onde se gardaba encadernado.
Tal e como me indica Nogueira o poema viu a luz na publicación na segunda época do semanario Nueva Cañiza inmediatamente despois de que as forzas máis reaccionarias gañasen as eleccións municipais na vila no ano 1931. Sospeito que esa é a época na que a publicación muda o subtítulo anterior polo do Semanario local independiente, defensor de los intereses obreros y agrarios de la comarca e vai estar dirixido por Gerardo Fuertes. O poema conservouse mercé Dona María, que foi mestra da Cañiza naqueles anos, sendo director do semanario o seu marido, o devandito Gerardo Fuertes.
O poema, composto en Celanova o 28 de maio de 1931, publicouse no semanario o 7 de xuño dese mesmo ano e, inexcusablemente, pertence á época na que o autor procuraba a súa propia voz marcada por unha fonda preocupación social e política. Asemade, a composición amosa unha evidente filiación co coñecido poema “O maio” (Aires da miña terra) do seu admirado Curros Enríquez co que se establece un diálogo compartindo a mesma tonalidade anticlericalista e unha vontade socialmente reivindicativa. Grazas por permitirme traelo a este blog sendo escrupulosamente respectuosos coas solucións lingüísticas coas que apareceu publicado.

¡Oh, mayo de Curros
con q-anseas te espero!,
teu mayo con frores
e verde nos eidos
teu mayo cun povo
d`o fisco redento;
teu mayo sin proves,
que ximan famentos.
¡Oh mayo de Curros
con q-ánseas te quero!,
por bo e por xusto
por grande por tenro.
Pero por desgracia
teu maio está lexos:
pois aínda fai frío…
inda estamos no inverno…
Por q-inda hay ilotas
sin lus n`as ideas
que siguen forxando
suas propias cadeas.
Sigue sendo Galicia
unha quinta, un feudo
y-os proves paisanos
siguen sendo sereos.
Sigu-habendo frades
sigu-habendo cregos
-ises paxaros tráxecos,
ises paxaros negros-
que mercan as almas
e venden os ceos.
Sigu-habendo iglesias
campanas y-e infernos
sigu-habendo bruxas
beatas y-e demos.
¡Oh mayo de Curros
con q-anseas t`espero!
Teu mayo sonado…
d`un pobo liberto
d`un pobo sin fame
d`un pobo redento.
Pero aínda fai frio…
inda estamos no inverno.

Celso Emilio Ferreiro Míguez
Celanova 28 – 5 – 31″

Cuestionario Proust: Arantza Portabales

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Arantza Portabales:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
-Son moi testana.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
-A lealdade. E recoñezo que sinto moita debilidade pola xente moi intelixente.
3.– Que agarda das súas amizades?
-Que sexan quen de cuspirme as verdades á cara.
4.– A súa principal eiva?
-Pois coido que a mesma que xa dixen. Son moi testana. Para ben e para mal.
5.– A súa ocupación favorita?
–Unha cea con amigos.
6.– O seu ideal de felicidade?
-A felicidade son pequenos instantes que compoñen un calidoscopio vital. Debe consumirse en groliños pequenos para saboreala ben.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
-Perder unha filla. Vela sufrir. A maternidade ensinoume o significado real do medo.
8.– Que lle gustaría ser?
-Coido que xa aprendín que abonda con ser un mesmo.
9.– En que país desexaría vivir?
-Vivo onde sempre desexei vivir.
10.– A súa cor favorita?
-Celeste.
11.– A flor que máis lle gusta?
-O tulipán.
12.– O paxaro que prefire?
-Colibrí.
13.– A súa devoción na prosa?
-Raymond Carver.
4.– E na poesía?
-Non son unha grande lectora de poesía. Quizais quedaría con Benedetti e con Miguel Hernández.
15.-Un libro?
–Catedral.
16.– Un heroe de ficción?
-Florentino Ariza.
17.– Unha heroína?
-Mafalda.
18.– A súa música favorita?
-Son moi ecléctica e vou por rachas. Agora estou con Iván Ferreiro.
19.– Na pintura?
-Edward Hopper.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
-Son moi de heroes anónimos.
21.– O seu nome favorito?
-Alejandro, o do meu pai.
22.– Que hábito alleo non soporta?
-A necidade.
23.– O que máis odia?
-A envexa e a soberbia.
24.– A figura histórica que máis despreza?
-Adolf Hitler.
25.– Un feito militar que admire?
-Admirar e militar na mesma frase?
26.– Que don natural lle gustaría ter?
-Son tan imperfecta en tantos aspectos que me dá vergoña enumeralos todos. Coido que toca conformarse co que hai.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
-Xa o pensarei mañá.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
-Como din as miñas amigas, o de “a cabesiña non para”.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
-Os provocados pola combinación de ilusión e falla de experiencia.
30.– Un lema na súa vida?
-Todo pasa por algo.”

Cuestionario Proust: Xoán Babarro

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Xoán Babarro:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
-Apaixonado.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
-A bondade.
3.– Que agarda das súas amizades?
-Honestidade.
4.– A súa principal eiva?
-Excesiva preocupación pola consecución dos obxectivos que me propoño.
5.– A súa ocupación favorita?
-Observar a situación das linguas.
6.– O seu ideal de felicidade?
-Vivir o día a día con ilusión.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
-A perda dos seres queridos.
8.– Que lle gustaría ser?
-O que son.
9.– En que país desexaría vivir?
–No que vivo.
10.– A súa cor favorita?
-A cor azul.
11.– A flor que máis lle gusta?
-Calquera das silvestres.
12.– O paxaro que prefire?
-O birrio, entre outros.
13.– A súa devoción na prosa?
–Álvaro Cunqueiro.
14.– E na poesía?
-Ramón Cabanillas.
15.– Un libro?
–Cantares gallegos.
16.– Un heroe de ficción?
-Ulises.
17.– Unha heroína?
-Sherezade.
18.– A súa música favorita?
-A tradicional dos fiadeiros.
19.– Na pintura?
-As miniaturas das Cantigas de Santa María.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
-Calquera persoa que se dedique a traballar polos demais en zonas de conflito.
21.– O seu nome favorito?
-Ana.
22.– Que hábito alleo non soporta?
-A fachenda.
23.– O que máis odia?
-A agresividade.
24.– A figura histórica que máis despreza?
-Toda aquela que mata ou escraviza a outros humanos.
25.– Un feito militar que admire?
-A Revolución dos Caraveis.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
-A expresión a través da plástica.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
-En paz e rodeado dos meus.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
-Sosegado.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
-Aqueles que non fagan dano á colectividade.
30.–Un lema na súa vida?
-Fai ben e non mires a quen.”

Vigo: Teresa Moure presenta Um elefante no armário

Publicado o por

A terza feira, 23 de xaneiro, ás 20:00 horas, na Libraría Andel (Avenida das Camelias, 102), en Vigo, Teresa Moure presenta Um elefante no armário, publicado por Através. No acto, xunto á autora, participan Brais Arribas e Ramón Nicolás.

Premios Fervenzas Literarias para Os mellores libros do 2017

Publicado o por

DesdeFervenzas Literarias 2015 Fervenzas Literarias:
“Tras pechar o día 14 de xaneiro o prazo de votacións temos, un ano máis, os resultados onde as lectoras e os lectores de Fervenzas Literarias decidiron o que ao seu xuízo foi o mellor do 2017. En total, este ano recibimos 522 enquisas válidas.
Queremos agradecervos a todas e a todos as once edicións nas que levades escollendo, a través dos vosos votos, os mellores libros do ano.
Desde Fervenzas Literarias queremos recoñecer a vosa participación e o voso interese en colaborar para formar estes listados de libros. Moitísimas grazas, xa que sen ese tempo que dedicades en votar sería totalmente imposible este traballo.
E agora os resultados… Os nosos parabéns aos premiados e premiadas!!!

– Mellor libro de narrativa para A nena do abrigo de astracán, de Xabier P. DoCampo.
– Mellor libro de poesía para Lumes, de Ismael Ramos.
– Mellor libro de ensaio/investigación para Rosalía de Castro. Cantos de independencia e liberdade, de María Xesús Lama.
– Mellor libro de teatro para Suite Artabria, de Manuel Lourenzo.
– Mellor álbum de banda deseñada para O bichero VII. De punta a chicote, de Luís Davila.
– Mellor libro traducido para público adulto para Thérèse Raquin, de Émile Zola, traducido por Isabel Soto.
– Mellor libro de literatura xuvenil para Os nenos da varíola, de María Solar.
– Mellor libro de literatura infantil para A señorita Bubble, de Ledicia Costas.
– Mellor libro traducido de literatura infantil e xuvenil para Pippi Mediaslongas, de Astrid Lindgren, traducido por David A. Álvarez.
– Autor do ano para Ismael Ramos.
– Ilustrador do ano para Víctor Rivas.
– Mellor capa de libro para adultos para Luns, de Eli Ríos.
– Mellor capa de libro de literatura infantil e xuvenil para A señorita Bubble, de Ledicia Costas, feita por Andrés Meixide.
– Mellor editorial do ano para Galaxia.
– Mellor crítico/a literario/a para Armando Requeixo.
– O mellor acontecido para Culturgal 2017.
– O peor acontecido para a política lingüística do goberno da Xunta de Galicia.
– Mellor Libraría para Cartabón.
– Mellor medio de comunicación para Sermos Galiza.
– Mellor blog/web literaria para Caderno da crítica, de Ramón Nicolás.”