Arquivos da etiqueta: Ramón Nicolás

Cuestionario Proust: Henrique Alvarellos

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Henrique Alvarellos:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– A ardiente paciencia da que falaba Neruda.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Autenticidade
3.– Que agarda das súas amizades?
– Afecto (obviamente) e sentido do humor.
4.– A súa principal eiva?
– Inseguridade?
5.– A súa ocupación favorita?
– O meu traballo (sic).
6.– O seu ideal de felicidade?
– A doce normalidade.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Ver sufrir de preto e non poder evitalo.
8.– Que lle gustaría ser?
– O que son (sen as devanditas eivas).
9.– En que país desexaría vivir?
– No que vivo.
10.– A súa cor favorita?
– Falando da percha, calquera escura (negro, marrón, azul).
11.– A flor que máis lle gusta?
– Mapoula espontánea na beira de calquera estrada.
12.– O paxaro que prefire?
– Vencello (sempre no máis alto de xuño…).
13.– A súa devoción na prosa?
– A boa prosa poética. Tamén o xornalismo literario. E o ensaio.
14.– E na poesía?
– Imposible elixir. Un quere poesía en todo. É unha vontade.
15.– Un libro?
– Segundo as épocas fóronme marcando varios e moi distintos: Quijote, Cien años de soledad, a narrativa e a poesía de Cunqueiro (Herba aquí ou acolá), a poesía luguesa de Pimentel ou Novoneyra, De catro a catro, Música para camaleones, Mortal y rosa, Livro do desassossego…
16.– Un heroe de ficción?
– Do cinema reteño dende a adolescencia a miña querenza por ser coma Jeremías Johnson.
17.– Unha heroína?
– As mulleres de Vermeer, por exemplo.
18.– A súa música favorita?
– O pop, o jazz clásico, o rock and roll.
19.– Na pintura?
– Os azuis de Lugrís, os ollos de Díaz Pardo e tamén de Modigliani, os trazos e as cores de Seoane, as cinzas de Nóvoa… En fin.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Todos os anónimos.
21.– O seu nome favorito?
– Pablo, Manuel e Marta.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Falsidade (cuberta de sorriso).
23.– O que máis odia?
– Vid. 22.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– A de calquera ditador.
25.– Un feito militar que admire?
– Sen fuxir da pregunta, permíteme lembrar un refrán que adoitaba dicir meu pai: “Un general, por lo general, carece de cultura general”.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Pintar.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Rápido (e, ao mesmo tempo, moi tarde).
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Optimismo (debe de ser xenético, porque non se entende).
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os de “yo, mi, me, conmigo” (Ai, a vanitatis!).
30.– Un lema na súa vida?
– Cada día é un mundo que hai que percorrer.”

Cuestionario Proust: Antía Otero

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Antía Otero:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– A intuición
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A xenerosidade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Sinceridade e xenerosidade…, mais tamén sei que ás veces agardar o mellor dos demais é arrogante.
4.– A súa principal eiva?
– A elevada autoesixencia.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ler e escribir.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Non creo nos estados ideais en canto á felicidade. Creo máis en sacarlle o zume a aqueles polos que transitamos, aínda sendo moito máis difíciles.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Non ter nada polo que ilusionarme e ninguén con quen compartir as ilusións.
8.– Que lle gustaría ser?
– A mellor versión de min mesma.
9.– En que país desexaría vivir?
– No mesmo no que vivo. Con moitos cambios, iso si.
10.– A súa cor favorita?
– Tódolos azuis.
11. – A flor que máis lle gusta?
– Esas primeiras rosas do ano que me regala a miña avoa Rosalía e que ten na súa horta.
12.– O paxaro que prefire?
– O cuco cando teño a sorte de escoitalo.
13.– A súa devoción na prosa?
– A devoción é algo que se vai alimentando e repártese pouco a pouco entre libro e libro. A miña é moi variada. Dende David Foster Wallace, Boris Vian ou Unica Zürn ata Samuel Solleiro e Marcos Calveiro.
14.– E na poesía?
– Dende Baudelaire a Sharon Olds, Xela Arias e Ana Romaní.
15.– Un libro?
– Aquel que aparece cando máis o preciso.
16.– Un heroe de ficción?
– Sempre fun máis dos antiheroes
17.– Unha heroína?
– Pentesilea.
18.– A súa música favorita?
– A que trata de non repetir e colócase na vertixe.
19.– Na pintura?
– A que sae do marco e expándese.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– A miña avoa e o meu avó… (se virades todo o que fan e como afrontan a vida coa idade que teñen… entenderíadelo).
21.– O seu nome favorito?
– O que vai ter a miña filla.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A prepotencia.
23.– O que máis odia?
– Os prexuízos e o patriarcado.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Os ditadores, os que se reencarnan en ditadores e os que soñan con selo.
25.– Un feito militar que admire?
– Militar?… Ningún.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Creo máis no traballo continuo que nos don(s).
27. – De que maneira lle gustaría morrer?
– Na casa. Durmindo e sen enteirarme de nada, despois de cear con moita fame, beber con moita sede e rir con moitas ganas.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Fun aprendendo a abandonar a melancolía e acollerme aos estados creativos.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que non teñen mal fondo.
30.– Un lema na súa vida?
– Anque estou completamente en contra da caza, gústame o significado deste: “Non gastes pólvora fina en pardais”.”

Cuestionario Proust: María Canosa

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a María Canosa:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Sinceridade.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Integridade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Amizade.
4.– A súa principal eiva?
– A excesiva orde.
5.– A súa ocupación favorita?
– Estar coa xente que quero.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Só creo nos momentos felices. E eses, querería compartilos con quen se aledase comigo.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Unha enfermidade sen cura.
8.– Que lle gustaría ser?
– Algo relacionado coas letras.
9.– En que país desexaría vivir?
– Neste, o meu. Pero gobernado e poboado por xente que o ame.
10.– A súa cor favorita?
– Depende do día e para que, pero poderiamos xeralizar co azul.
11.– A flor que máis lle gusta?
– As rosas do xardín de casa, con pingas de auga despois da choiva.
12.– O paxaro que prefire?
– O colibrí.
13.– A súa devoción na prosa?
– Concha Blanco.
14.– E na poesía?
– Hai tantos poemas que me gustan, que nin sequera podería quedarme con un, como elixir un autor… Imposible. Non podo.
15.– Un libro?
– Cousas, de Castelao.
16.– Un heroe de ficción?
– Asterix.
17.– Unha heroína?
– Mafalda.
18.– A súa música favorita?
– Pode ser moi diferente segundo o estado de ánimo…
19.– Na pintura?
– Son dos clásicos.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Meu avó. Miña madriña.
21.– O seu nome favorito?
– Ana.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A impuntualidade sistemática. Valoro moito o tempo, porque nunca volve, nin regresa, nin se recupera.
23.– O que máis odia?
– As inxustizas.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Calquera que se levara algunha vida por diante para conseguir o seu obxectivo.
25.– Un feito militar que admire?
– O desembarco de Normandía.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Unha intelixencia extraordinaria.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Sen decatarme.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Activa. En loita.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que non afectan a terceiros.
30.– Un lema na súa vida?
– Confía, e agarda.”

Ramón Nicolás: “Identidade fronte unha guerra sen bombas. Conversa con Mario Regueira”

Publicado o por

Entrevista de Ramón Nicolás a Mario Regueira en Qué leer, no seu blogue Caderno da crítica:
“(…) – Ramón Nicolás (RN): Transitan con frecuencia na súa obra as clases sociais menos favorecidas e nunca faltan reflexións sobre as identidades… Por que?
– Mario Regueira (MR): En Galicia a cuestión identitaria é un debate recorrente, algo que no meu caso se suma ao feito de proceder dunha cultura de traballadores de estaleiro nunha bisbarra (Ferrolterra) en crise permanente e infinita. No meu contexto vital, a clase traballadora foi sempre a protagonista, mesmo a pesar das veces que se pretendeu borrala da historia, unha lectura que creo que pode ser extensible a outros escenarios e máis nestes tempos.
– RN: No seu último libro poético O silencio (2012) rastréxase unha preocupación por analizar o discurso da guerra e a violencia…
– MR: Algún día recordaremos estes tempos de crise económica como os nosos avós lembraban o panorama devastado da posguerra, aínda que non vísemos caer ningunha bomba. O silencio está construído sobre esa idea, as imaxes bélicas que o poboan tratan de destapar esa guerra de exterminio sen bombas que sofre hoxe unha parte da sociedade.
– RN: Como crítico literario, cal é a súa valoración do noso panorama literario?
– MR: A literatura galega vive moi mediatizada polo seu propio contexto político, así que a situación global nos últimos anos é claramente negativa. Non obstante, os tempos de carestía son sempre un reto á creatividade e nese sentido, os nosos creadores responderon sempre a un alto nivel.”

Cuestionario Proust: Santiago Jaureguízar

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Santiago Jaureguízar:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– O desencanto.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– O sentido do humor.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Fidelidade e que non me chamen a mediodía mentres estou comendo.
4.– A súa principal eiva?
– O mal carácter.
5.– A súa ocupación favorita?
– Pasmar.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Todo o que acontece nos soños.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Quedarme sen café.
8.– Que lle gustaría ser?
– Corsario (marítimo).
9.– En que país desexaría vivir?
– En Estados Unidos, Alemaña, Gran Bretaña, Xapón,… en calquera potencia capitalista e moderna.
10.– A súa cor favorita?
– Vermella sangue.
11.– A flor que máis lle gusta?
– As calas que coidaba un meu avó vasco cando nos visitaba en Ribadeo.
12.– O paxaro que prefire?
– O pardal. Son pardos e abundantes coma as ratas, pero voan e non amolan.
13.– A súa devoción na prosa?
– George Simenon, Norman Mailer, Xosé Cid Cabido.
14.– E na poesía?
– A poesía provócame baixóns de tensión, pero leo con gusto a Lois Pereiro.
15.– Un libro?
– A illa do tesouro.
16.– Un heroe de ficción?
– Maigret.
17.– Unha heroína?
– A que consumía Lou Reed.
18.– A súa música favorita?
– Todo o que hai entre Corelli e Rage Against The Machine, incluído Miles Davis.
19.– Na pintura?
– El Greco, Rothko, Haring.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Os heroes e os deuses morreron na vella Grecia.
21.– O seu nome favorito?
– Calquera que non sexa o meu.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A falta de educación.
23.– O que máis odia?
– Que me falen polas mañás antes de tomar un café.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Os pistoleiros que mataban rojos en Ribadeo.
25.– Un feito militar que admire?
– Non sei que pode ter de admirable un feito militar. Interésame a derrota de Darío por Adriano.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Don de xentes.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Caendo da cama.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Enfadado co mundo, somnolento.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A contradición entre as ideas e os modos de vida.
30.– Un lema na súa vida?
– Un dito chinés: Unha viaxe de mil quilómetros empeza cun paso.”

Cuestionario Proust: Teresa Moure

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Teresa Moure:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– A paixão.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A lealdade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Tudo. Tudo e ainda mais.
4.– A súa principal eiva?
– A paixão também; é virtude e falta.
5.– A súa ocupación favorita?
– Com efeito, não respostar entrevistas. E a maioria das que se me vêm à cabeça agora mesmo rebordam o que é correto numa entrevista.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Nem sonho que exista a felicidade.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Que não me amassem aquelas pessoas a quem amo.
8.– Que lle gustaría ser?
– Pipi Calzaslargas
9.– En que país desexaría vivir?
– Em Libertária, alguma vez tenho escrito sobre ela. Visto desde a terra, numa Galiza libertada e libertária.
10.– A súa cor favorita?
– O lilás pelo que significa. O negro por contê-las todas.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Passei a minha infância num jardim peculiar, duma beleza absoluta. Daquele paraíso conservo vivas as imagens de flores exóticas. Desculpem-me, que não pretendo fazer-me a rara. Mas, se devo ser sincera, as minhas flores são amarilis de Ceilão, estrelícias e medinilas.
12.– O paxaro que prefire?
– Um mamífero sempre. Porque um pássaro?
13.– A súa devoción na prosa?
– Tenho muitas devoções. Adoro as histórias entrelaçadas de Amin Maalouf ou de García Márquez e o lirismo despido de Clarice Lispector o de Hiromi Kawakami. Vejo-me marcada por textos de John Coetzee, de John Berger, de Marguerite Duras… Mas na prosa sou inconstante: quanto mais leio, mais gosto do último que acabo de ler. Autores e obras que li nos últimos anos como A elegância do ouriço de Muriel Barbery, A mulher que mergulhou no coração do mundo de Sabina Berman ou o esplêndido O museu da inocência de Orhan Pamuk estão entre as minhas mais caras preferências.
14.– E na poesía?
– Sempre é difícil reduzir as preferências a nomes, mais ainda na poesia onde às vezes fico atada a uns poucos versos. Sem dúvida, Alejandra Pizarnik, Mario Benedetti, Fernando Pessoa e Wislawa Szymborska, mas nem só.
15.– Un libro?
– Cien años de soledad. Foi uma noite sem dormir porque não podia fechar as páginas.
16.– Un heroe de ficción?
– Satanás, que disse «não servirei».
17.– Unha heroína?
– Lilith, que também não foi obediente.
18.– A súa música favorita?
– Adoro a música brasileira, por exemplo, de Adriana Calcanhotto ou os fados de Carminho ou de Gisela João e o estilo refinado da música portuguesa de Madredeus ou Rodrigo Leão. Mas também gosto de REM, Queen, os Ramones e os Cramberries. Sem nada a ver com o anterior, escuto com frequência, para escrever, música clássica e gosto com delírio das árias das óperas de Verdi. Gosto das baladas de Silvio Rodríguez e de todos os sons possíveis em Eric Clapton… Vejo que, quando me ponho a escolher, sai um pouco de tudo e nada muito definido para uma resposta.
19.– Na pintura?
– Para dar uma referência terão que ser as Guerrilla girls, pintando o mundo doutra perspectiva, mas anônimas e, portanto, inacessíveis. Sabemos que eram mulheres da pintura, sabemos o que queriam da pintura, mas nem sempre sabemos exatamente o que pintavam por aquilo de não sabermos bem quem eram. Dos famosos-famosos Magritte ou Klimt.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Qualquer avó que cuida das netas, quem reserva na horta um espaço para as flores, qualquer um que limpe um quarto e siga a respeitar a quem o sujou. E, com efeito, todas as pessoas que se erguem enfermas, rotas, angustiadas, ou com poucas esperanças, mas prestas a mudar o mundo para quem vier detrás.
21.– O seu nome favorito?
– Hmmm, o nome dizem os antigos que abre as portas da alma, assim que os nomes importantes devem ser calados.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Não sou exigente nesse ponto. Os hábitos são apenas culturas e eu vejo-me bem como nômade que observa e aceita todas as culturas.
23.– O que máis odia?
– A apatia.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Judas. Não suporto a hipocrisia.
25.– Un feito militar que admire?
– Embora eu seja das poucas pessoas que acham justificadas as armas nalguns contextos de violência do sistema, não simpatizo com o mundo militar, com a sua disciplina férrea e a sua habitual forma de pisar por riba das pessoas por atender um mandado. Assim que, postas e escolher uma revolta armada, igual a preferida era uma que vi a outra noite num muro de facebook, quando Eva lhe disse a Adão: «Que eu saí da tua costela? Tu saíste da minha cona!». Assim, sem armas nem vontade de causar feridas… mas rebelde e carregada de razão.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– A frialdade, a capacidade de tomar as coisas com distância.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Vivendo. Sem trégua.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Efervescente.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os atos espontâneos, as saídas de tom que derivam do excesso de energia pessoal.
30.– Un lema na súa vida?
– Já descansarei quando estiver morta.”

Cuestionario Proust: Luís Valle

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Luís Valle:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– A paciencia.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A honradez.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Agardar, nada en concreto.
4.– A súa principal eiva?
– Teño moitas, a inconstancia, o egoísmo, o abatemento…
5.– A súa ocupación favorita?
– Procurar a poesía.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Ver felices aos outros.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder a memoria e a conciencia dun mesmo.
8.– Que lle gustaría ser?
– En sentido estrito, non teño vocacións. No referente ao traballo ensináronme a valorar máis o ‘como se fai’ que o ‘que se é’.
9.– En que país desexaría vivir?
– No que vivo.
10.– A súa cor favorita?
– O negro.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A orquídea.
12.– O paxaro que prefire?
– Por razóns distintas, o merlo e o paporroibo.
13.– A súa devoción na prosa?
– Juan Rulfo.
14.– E na poesía?
– Paul Celan.
15.– Un libro?
– Vou dicir tres, King Lear, À la recherche du temps perdu e Cómaros verdes.
16.– Un heroe de ficción?
– Gilgamesh.
17.– Unha heroína?
– Cordelia.
18.– A súa música favorita?
– O Rock and roll.
19.– Na pintura?
– Claudio de Lorena.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Os meus pais.
21.– O seu nome favorito?
– Un hidrónimo, Azúmara.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Non aturo aos murmuradores, aos que falan da vida dos máis á lixeira, dun xeito morboso ou mesquiño.
23.– O que máis odia?
– Amólame a inxustiza.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– O arquetipo do ditador ou do tirano, chámese como se chame.
25.– Un feito militar que admire?
– Ningún. Admiro os feitos que, excepcionalmente, lograron evitar a guerra.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– A beleza.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Sen dor e amando.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– De moderada infelicidade, pero optimista.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Aqueles froito das conviccións cívicas.
30.– Un lema na súa vida?
– Citando a Extremoduro: ‘¡Ama, ama…, y ensancha el alma!’.”