“O
relato A semântica oculta de Mrs. Hockett, de Teresa Moure Pereiro, vence no Certame de Narracións Breves Manuel Murguía. Foron segundo e terceiro premio, respectivamente, Corazón de Aquiles, de Noelia Cendán Teijeiro e Reversible, de Jesús Amboage García.Na cerimonia de entrega de premios que se celebrou o pasado venres 19 de maio ás 20:00 no Centro Cívico e Cultural de Arteixo, a escritora Anxos Sumai, como representante do xurado, valorou así as obras gañadoras:
“Despois de varios contactos por correo electrónico, chegamos á xuntanza final con dez finalistas dos que seleccionamos tres relatos pola súa incuestionable calidade literaria, polas persoais voces narrativas, pola orixinalidade temática e polo impecable uso da lingua. Resultou excitante comprobar que as persoas que formamos o xurado, coincidamos sen apenas discusión en premiar os relatos Reversible de Jesús Amboage, Corazón de Aquiles de Noelia Cendán e a A semántica oculta de Mrs. Hockett de Teresa Moure, de aí que deixásemos constancia na acta de que os premios foron dados por unanimidade. Por entusiasta unanimidade.
Hai nos tres relatos, absolutamente distintos na forma e na historia, algo que os une. Tanto o diálogo coma o conflito –centro mesmo da literatura– son, ao noso ver, a esencia das tres propostas creativas. No caso de Reversible, o diálogo, ou a tensión, prodúcese entre rutina urbana do protagonista e o redescubrimento apaixonado do mundo rural e entre uns personaxes, perfectamente construídos, que se entrelazan para dar nun sorprendente final. Canto a Corazón de Aquiles, a autora confronta a investigación da ciencia e o desexo infantil de ser heroe, desprazándose con mestría por distintos tempos narrativos e históricos, conciliando a realidade cotiá coa cultura clásica. E, por fin, n’A semántica oculta de Mrs. Hockett establécese unha comunicación entre distintas disciplinas: a literatura, a lingüística e as matemáticas, nun fluído xogo —narrado impecablemente, con ritmo e certa ironía— entre narrativa e poesía, entre códigos numéricos e emocións humanas.
Parabéns para Jesús Amboage, Noelia Cendán, Teresa Moure. Parabéns tamén para o Concello de Arteixo polo mantemento dun premio que naceu coa fin de estimular a creación literaria e de favorecer a aparición de novas voces narradoras e que se converteu nunha referencia para o xénero do relato, nun premio respectado e cobizado por autoras e autores consagradas, nun premio libre no que caben todas as temáticas e todas normativas.”
O xurado estivo composto por Anxos Sumai (escritora e representante da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega), Beatriz Rodríguez Rodríguez (profesora da Universidade de Vigo e representante da Asociación Galega da Crítica), Diego Giráldez (gañador da 25ª edición) e Alfredo Ferreiro Salgueiro (coordinador literario, que asistiu como secretario, con voz e sen voto), e decidiu por unanimidade conceder os tres premios mediante o ditame resolto na reunión previa do 22 de abril.
58 foran os relatos recibidos, e 52 foran admitidos a concurso por cumpriren estritamente as bases. Os premios, que se coñeceron durante a cerimonia, contan coa seguinte dotación: 4.000 € para o primeiro, 500 € para o segundo e 300 € para o terceiro.
Como novidade deste ano, a coordinación destacou a presenza no xurado dun membro da Asociación Galega da Crítica, feito que, grazas a un recente acordo de colaboración similar ao precedente coa Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, pasa a vincular de maneira máis decidida o Certame ao sistema literario galego.
O acto de entrega ofreceu ademais outros alicientes para todos os asistentes: a actuación musical do grupo Ejazz (composto por Marga Ramos, Betty Queiro, Ángeles Dorrio e Carmen Rey), as intervencións artísticas en directo do colectivo XIPA (colectivo artístico arteixán representado por Ana Crujeiras, Ricardo Veiga e Xián Novelle) e un viño de honra como fin de festa.
O evento incluíu ademais unha lembranza da figura de Carlos Casares, escritor homenaxeado este ano no Día das Letras Galegas, mediante a proxección dunha peza en que se fai referencia á relación do autor ourensán con Arteixo.”
Arquivos da etiqueta: Teresa Moure
Compostela: palestra de Adela Figueroa e Teresa Moure
Compostela: II Lecturas poéticas en Fonseca, homenaxe a Fran Cortegoso
Taboleiro do libro galego (abril 2017)
Desde Cicloxénese Expresiva:
“Continuamos co excelente traballo que se viña facendo no Caderno da Crítica.
Queremos agradecerlle a axuda a Ramón Nicolás e ás librarías que colaboraron con nós para a elaboración desta listaxe: Pedreira, Cartabón, Paz, Biblos, Miranda, Andel do libro, Suévia e Chan da Pólvora.
Narrativa
– Os nenos da varíola, de María Solar. Galaxia.
– Aqueles días en que eramos malas, de Inma López Silva. Galaxia.
– Bibliópatas e fobólogos, de Emma Pedreira. Galaxia.
– Vento ferido, de Carlos Casares. Galaxia.
– Izan o da saca, de Xabier Quiroga. Xerais.
Poesía
– Camuflaxe, de Lupe Gómez. Chan da Pólvora Editora.
– Suicidas, de Francisco Cortegoso. Chan da Pólvora Editora.
– A relixión do mar, de Xosé Iglesias. Instituto de Estudos Miñoráns.
– Na casa da avoa, de Marta Dacosta. Galaxia.
Ensaio
– Rosalía de Castro. Cantos de independencia e liberdade, de María Xesús Lama. Galaxia.
– Non des ao esquecemento, de Luís Bará. Instituto de Estudos Miñoranos.
– Historias de galegos extraordinarios, de Salvador Rodríguez. Belagua Edicións.
– Bolcheviques, de Teresa Moure (coord.). Através Editora.
Xuvenil
– Jules Verne e a vida secreta das mulleres planta, de Ledicia Costas. Xerais.
– A soidade das medusas, de Iria Collazo. Galaxia.
– Europa express, de Andrea Maceiras. Xerais.
Infantil
– Primeira semana na escola de vacas, de Cutbill e Russell. Editorial Patas de peixe.
– O monstro das cores, de Ana Llenas. Flanboyant.
– Minilibros imperdibles 1 e 2. Kalandraka.
Libro CD-DVD
– Mel, unha mosca agradecida, de Miguel Ángel Alonso. Nova Galicia Edicións.
– Aire, de María Fumaça. Galaxia.
– A bruxa da discordia, de Mamá Cabra e Carmen Gil. Galaxia.
Banda deseñada
– Bichero VI: Ti sacha!!!, de Luís Davila. Autoedición.
– Historias Floreánicas, de Gogue. TodoGrove Edicións.
– A lei da cidade sen alma, de Víctor Boullón. Kómic librería e Demo Editorial.
Revistas
– Luzes.
– Tempos.
– Follas novas.”
Finalistas do Certame de Narracións Breves Manuel Murguía de Arteixo
“Reunido
o xurado o pasado 22 de abril, a organización do Certame anuncia os finalistas e céntrase na cerimonia de entrega de premios que se celebrará o próximo 19 de maio, venres, ás 20:00 no Centro Cívico e Cultural de Arteixo.
Reunido o xurado, composto por Anxos Sumai (escritora e representante da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega), Beatriz Rodríguez Rodríguez (profesora da Universidade de Vigo e representante da Asociación Galega da Crítica), Diego Giráldez (gañador da 25ª edición) e Alfredo Ferreiro Salgueiro (coordinador literario, que asistiu como secretario, con voz e sen voto), decidiu por unanimidade conceder os tres premios ás seguintes obras finalistas (por orde alfabética de autor):
– Reversible, de Jesús Amboage García.
– Corazón de Aquiles, de Noelia Cendán Teijeiro.
– A semântica oculta de Mrs. Hockett, de Teresa Moure Pereiro.
Dos 58 relatos recibidos, 52 foron admitidos a concurso por cumpriren estritamente as bases. Os premios, que se coñecerán durante a cerimonia, contan coa seguinte dotación: 4.000 € para o primeiro, 500 € para o segundo e 300 € para o terceiro.
Como novidade deste ano, a coordinación destaca a presenza no xurado de un membro da Asociación Galega da Crítica, feito que, grazas a un recente acordo de colaboración similar ao precedente coa Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, vincula de maneira máis decidida o Certame ao sistema literario galego.
O acto de entrega ofrecerá ademais outros alicientes para todos os asistentes: a actuación musical do grupo EJazz, as intervencións artísticas do colectivo XIPA e un viño de honra como fin de festa.
O evento incluirá ademais unha lembranza da figura de Carlos Casares, escritor homenaxeado este ano no Día das Letras Galegas, mediante a proxección dunha peza en que se fai referencia á relación do autor ourensán con Arteixo.”
Teresa Moure e Sara Castro López, premiadas nos mellores Relatos de agua da Fundación Acuorum (Canarias)
Desde
Fundación Acuorum:
“A Fundación Acuorum Iberoamericana Canaria entregou os premios do I Concurso Literario Internacional Relatos de Agua o mércores 19 de abril na capital grancanaria. (…)
Os relatos gañadores foron os seguintes:
– Castelán: El maestro ha muerto. Francisco León.
– Catalán: Dos dits de vida. Daniel Borrull.
– Galego: Babuxa, a pinga. Sara Castro López.
– Euskera: Itsasaldia. Judit Ruiz de Munain.
– Portugués: Águas livres. Teresa Moure.
A convocatoria fixaba un premio de 3.000 euros para os relatos gañadores en cada un dos idiomas a concurso, así como a edición dos seus textos nunha publicación conxunta, que foi entregada durante o evento e que tamén contén os relatos finalistas en cada unha das linguas. A publicación, realizada en formato Acuamag (revista da Fundación), estará accesíbel de forma online na web www.acuorum.com.
A calidade dos relatos seleccionados vén avalada pola comisión calificadora encargada de escoller os textos gañadores, e que estivo formada por escritores de recoñecido prestixio como son Andrés Sánchez Robayna e Fernando G. Delgado, presidentes do xurado e responsábeis de valorar os relatos en lingua castelá, así como Carme Riera (catalán), Pedro Feijoo (galego e portugués) e Bernardo Atxaga (euskera).”
Marín: presentación de Bolxeviques/Bolcheviques (1917-2017)
Ferrol: presentación de Bolcheviques/Bolxeviques (1917-2017)
Entrevista audiovisual a Teresa Moure, por Estela Pan
Teresa Moure: “O futuro convida a centrar os nossos esforços na tarefa de dar cabo do Apartheid ortográfico, de procurarmos um público sem prejuízos, de ganharmos espaços”
Entrevista
a Teresa Moure no Portal Galego da Língua:
“(…) – Portal Galego da Língua (PGL): Vens de dar começo a um blogue pessoal de crítica literária, A tecer aranheiras. Ti própria diz fazê-lo “quando blogues já não estão na moda, quando ninguém tem tempo para ler”, fazendo um apelo à resistência. De que jeito pode a crítica, hoje, edificar uma resistência?
– Teresa Moure (TM): A cada dia que passa mais sou persuadida pela ideia de que fica pouco tempo para um certo tipo de literatura. O pessoal devora textos on-line, mas acha não ter um momento propício para outros formatos mais clássicos. Nesse sentido, é possível que a palavra resistência se module mais uma vez entre nós. O meu objetivo consiste, portanto, em tecer uma rede de cumplicidade entre criador@s que ainda tentamos construir mundos ou enviar mensagens para o público, embora tantas dificuldades. A tecer aranheiras concentra-se especialmente em livros invisíveis pelo seu género (poesia, ensaio), ou pela temática e o estilo; livros pouco divulgados nos meios convencionais ou declaradamente proscritos do núcleo oficial da cultura. Tem muito de subversão, de denúncia dos circuitos diminutos da crítica neste país, e também muito de brincadeira pessoal.
– PGL: Do mesmo ponto da crítica (que é sempre, mesmo em sentido inverso, também o da instituição), qual achas que é o estado das letras reintegracionistas? Quais os seus caminhos mais fecundos em clave de futuro?
– TM: Toda a literatura galega é um produto contrapoder por definição. Assim nasceu, como uma reivindicação nacional, e dalguma maneira esse é seu perfil caraterístico, visto que continua a ser vetada na maioria das montras das livrarias. Num tal contexto, a literatura galega reintegracionista constituiu mesmo as margens das margens. Porém, nos últimos tempos, timidamente, e devido a circunstâncias externas a seus criadores, parece visualizar-se um bocado. Como tais produtos literários, as criações em normativa reintegracionista têm a garantia duma vontade de língua, que é um motor importante nesta arte. O futuro convida a centrar os nossos esforços na tarefa de dar cabo do Apartheid ortográfico, de procurarmos um público sem prejuízos, de ganharmos espaços. A qualidade e as vontades de tantas criadoras e criadores não podem ser inúteis. (…)
– PGL: Bolcheviques (1917-2017), livro coordenado por ti e editado por Através e Xerais, vem de ser escolhido como um dos melhores ensaios do ano pelos leitores de Fervenzas Literarias. Agora que têm passado já umas semanas desde a sua aparição, e que começaste a fazer lançamentos da obra, como avalias a experiência?
– TM: Os volumes de Bolcheviques, um único livro com duas editoras, constituem uma experiência sem precedentes na nossa história editorial e bastante esquisita em qualquer lugar. As grandes editoras dum país pequeno e culturalmente ocupado por outra língua decidem uma política sem fendas: só publicam numa normativa isolacionista, rejeitando as possibilidades económicas e a difusão internacional que teria a ortografia histórica. Em consequência, no lado escuro, xorde uma alternativa editorial para dar voz à dissidência, por assim dizer. Perante uma tal situação, quando alguém quer organizar um volume de autoria coletiva sobre determinado tema, vai bater com que os autores e autoras especialistas de facto escrevem em normativas diferentes. Uma resposta possível, que também não é assim tão imaginativa, consiste em propor que cada autor(a) utilize a normativa da sua preferência e que o livro seja editado por duas editoras, que podem manter, desta maneira, as suas políticas ortográficas. Utilizei no prólogo a metáfora do rei Salomão com certa ironia. Desta vez, o Salomão decidiu partir a criança, a metade para cada mãe. Pretendíamos visualizar assim que, quando existir vontade, é possível procurar a via. A minha esperança é que no futuro imediato apareçam mais projetos onde a convivência das normativas dê nas vistas, experimentando com novas fórmulas. Porque nós, reintegracionistas, queremos lá estar, na cultura galega; não fazer parte dum grupo de exílio forçado.
Num sentido diferente, acho muito engraçado que seja eu (nem militante dum partido comunista, nem historiadora) a coordenadora. Ter escrito um romance sobre Inessa Armand e Lenine deu-me hipótese de partilhar opiniões políticas e históricas com boa parte da esquerda deste país. No ano passado fui convidada a participar num Comité para a celebração do centenário da revolução russa e lá propus que o meu contributo poderia consistir em publicar um livro. Eis o livro. (…)”



