Entrevista a Agustín Fernández Paz no programa Galicia por Diante da Radio Galega.
Arquivos mensuais: Xaneiro 2014
Xabier López López: “Existe unha diglosia tamén sexista”
Desde
Xerais:
“Ponte en Galego, o programa radiofónico do equipo de Normalización Lingüística do IES Breamo de Pontedeume entrevistou ao escritor Xabier López López, gañador do Premio Xerais de Novela 2013 con Cadeas. Na interesante entrevista, Xabier López López fala da lingua galega e asegura que existe unha diglosia tamén sexista». A entrevista pode descargarse ou escoitarse neste enlace.”
Lugo: curso de relatos impartido por Santiago Jaureguízar, os 17 e 31 de xaneiro
Os
venres 17 e 31 de xaneiro, con horarios de 16:30 a 20:30 horas, no Centro Asociado da UNED en Lugo (Rúa Cantigas e Frores, 31), Santiago Jaureguízar imparte un curso sobre relatos, que consiste na aprendizaxe das técnicas fundamentais para a escrita dun relato: modos, xéneros, construción de personaxe, estrutura, ambientación, espazo, punto de xiro, desenlace, estilo, ritmo, diálogo, flashback, elipse, clímax-anticlímax.
O venres 17 o curso xirará sobre Exposición de técnicas e xéneros usados en narrativa, e o 31 consistirá na Realización de exercicios prácticos guiados.
Toda a información sobre a actividade, o custo da matrícula e a inscrición pódese consultar aquí.
A Coruña: recital poético de A Porta Verde na Casa Tomada
Samuel Solleiro: “Teño, co punk, unha relación de amor-odio. Se cadra foi unha cultura sobrevalorada”
Entrevista
de Montse Dopico a Samuel Solleiro en Magazine Cultural Galego:
“Que escritor sería quen de publicar un libro vello que, ao revisalo despois de anos na neveira, lle parece, nalgunha das súas partes, horrendo? E ademais de editalo sen volver a escribilo, como unha polaroid do que foi unha etapa creativa pasada? Non moitos. Pois Samuel Solleiro é un deles. Punk (Corsárias), é un poemario que escribiu hai tempo. Dun xeito que hoxe non o faría nunca. Pero que adianta moitas cousas que despois desenvolveu Gran tiburón branco. Ademais, non hai nada máis punk que publicar un libro no que o autor se cuestiona a si mesmo dese xeito. Falamos con el desta obra, chea de humor.
– Montse Dopico (MD): Punk é, segundo explicas no propio texto, outro libro sobre o paso do tempo. Con algo de parodia sobre os libros sobre o paso do tempo.
– Samuel Solleiro (SaS): É un libro que escribín, na súa maior parte, cando tiña 25 anos. Falaba sobre iso, sobre o paso do tempo, sobre a nostalxia de envellecer, visto desde a perspectiva de cando tes 25 anos. Claro que, enfocado desde hoxe, pode facerse unha lectura paródica. Pero non por iso deixa de ter, creo, algo de verdade. (…)
– MD: Falar do paso do tempo non é máis que volver a un dos grandes clixés da literatura clásica, o do “tempus fugit”. Ao final vas ser un clásico.
– SaS: Non é que queira eu asumir iso de que só existen uns poucos temas universais. Sempre é todo máis complexo. Pero si creo que hai temas que interesaron sempre e que van seguir interesando. E eu quixen tratar o tema do paso do tempo, pero sen o patético. Facelo da forma máis emotiva posible, pero o máis afastada posible do sentimental. Poden parecer o mesmo termo, pero para min non o é. O problema destes temas é cando se solidifican, se converten en só estereotipos, e se pasan ao patético. É como o tema do sexo, que xerou o seu propio léxico e as súas propias expresións, de maneira que é moi difícil saír delas e hoxe en día parece que non funciona xa como tema: en realidade non poden non funcionar temas como eses, pero hai que saber desprenderse dos lugares comúns e non é nada fácil. (…)”
A Estrada: presentación de O Padre Seixas desde dentro
O venres 10 de xaneiro, ás 20:30 horas, na Sala de exposicións de Novagalicia Banco da Estrada, preséntase o libro O Padre Seixas desde dentro. Unha aposta progresista, galeguista e universalista, publicado en Galaxia. No acto participan David Otero, Francisco Domínguez, Silvestre Gómez Xurxo e autor Manuel Cabada Castro.
Cuestionario Proust: Elena Gallego
Desde
o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Elena Gallego:
“1.– Principal trazo do seu carácter?
– Considérome unha persoa tenaz, ás veces teimuda.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A lealdade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Precisamente iso, lealdade.
4.– A súa principal eiva?
– O tempo e a memoria, nunca son abondo.
5.– A súa ocupación favorita?
– Escribir e viaxar, mellor se poden ser as dúas cousas á vez.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Compartir o recendo dun novo libro acabado de chegar do prelo coas persoas que máis quero. Se a cheminea está acendida, mellor.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Prefiro non mencionar ao demo, non vaia ser…
8.– Que lle gustaría ser?
– De maior? Escritora.
9.– En que país desexaría vivir?
– Despois de visitar medio mundo, teño a cousa ben clara: en Galicia, por suposto.
10.– A súa cor favorita?
– Para vestir, negro. O meu mundo, verde e azul.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Os tulipáns. Pero colecciono rosas.
12.– O paxaro que prefire?
– As pitas.
13.– A súa devoción na prosa?
– Teño varios autores “favoritos”, pero aínda non atopei a pluma que me conquiste neses termos. Aínda me queda moito por ler, así que seguirei buscando.
14.– E na poesía?
– Hai varias autoras galegas que me gustan.
15.– Un libro?
– O dicionario. Todos. Imprescindibles.
16.– Un heroe de ficción?
– Robin Hood. Mágoa que sexa un personaxe de novela.
17.– Unha heroína?
– Carapuchiña Vermella. Eu, cando nena, quería ser valente coma ela.
18.– A súa música favorita?
– Vai por tempadas. Agora que estou revisitando os meus tempos de traballo na radio, ando ancorada nos éxitos dos anos oitenta e noventa.
19.– Na pintura?
– Leonardo.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Esa muller anónima que, sen cartos, sempre atopa recursos para poñer un prato quente na mesa.
21.– O seu nome favorito?
– Catarina. Era o da miña avoa.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A falta de hixiene persoal.
23.– O que máis odia?
– Que me fagan perder o tempo.
24.– A figura histórica que máis despreza?
–
25.– Un feito militar que admire?
–
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– A ubicuidade.
27. – De que maneira lle gustaría morrer?
– Sen decatarme.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Ocupada.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os dos cativos.
30.– Un lema na súa vida?
– Seguro que podes facelo mellor, así que borra iso e comeza de novo.”
Tabela dos Libros de xaneiro, por Armando Requeixo
Desde o blogue Criticalia, de Armando Requeixo:
“Como cada mes, velaquí a Tabela dos Libros. Nela figuran seleccionados os volumes que Manuel Rodríguez Alonso, Inmaculada Otero Varela, Francisco Martínez Bouzas, Montse Pena Presas e Armando Requeixo estimamos como os máis recomendables entre os publicados nas últimas semanas. Boas lecturas!»
ZigZag Diario: Sobre ruínas, poemario de Xesús Rábade
Un galano de Reis: a Divina Comedia de Cunqueiro
Desde
o blogue de Armando Requeixo, Criticalia:
“Para celebrar os Reis, velaquí un agasallo literario: a exhumación dunha dedicatoria autógrafa de Álvaro Cunqueiro nun seu exemplar da Commedia de Dante Alighieri ou, como é popularmente máis coñecida, Divina Comedia.
O documento, que pode ampliarse clicando na ilustración, foime cedido xenerosamente polo coleccionista mindoniense Cidre Fernández, quen deu con el hai un tempo, namentres recuperaba algúns legados de época.
A dedicatoria de Cunqueiro, en fidel transcrición, di:
Ista “Diviña Comedia” é da nuda propiedade do Alvaro Cunqueiro Mora estudante, que vive na Galiza d’Hespaña no ano de Xpi. de 1929, lêndo aquelo que decia Virxilio, que “todos precisamos pra vivir do achego dos Deuses”. (…)”
