Arquivos do autor: asociacionescritoras-es
Vigo: presentación do libro Os cantos do mar, con Dorothé Schubarth
A Coruña: conversa Pasado e presente da colonialidade e dos pobos sen estado
Tabela dos libros. Maio de 2018
Desde o blogue Criticalia, de Armando Requeixo:
“Co primeiro luns de mes, chega a nova Tabela dos Libros que ofrece a lista de títulos que Francisco Martínez Bouzas, Inma Otero Varela, Mario Regueira, Montse Pena Presas e eu estimamos como os máis recomendables entre os publicados nas últimas semanas.”
Isabel Soto e Xavier Senín publican María Victoria Moreno. Sementadora de futuro
Desde o Diario Cultural da Radio Galega:
“‘Ela apostou polo xénero conscientemente en galego e fíxoo cunhas obras que no seu contexto son totalmente innovadoras’. Isabel Soto e Xavier Senín publican en Xerais a obra María Victoria Moreno. Sementadora de futuro. A entrevista pode escoitarse aquí.”
Iria Misa: “Gustaríame axudar con esta novela a que os mozos recoñezan a violencia machista”
A Coruña: presentación de Contra todo isto. Un manifesto rebelde, de Manuel Rivas
Compostela: Seminario Mundos/Galiza, impartido por Lois Diéguez, os 23 e 30 de maio
O Seminario Mundos/Galiza é unha actividade da A. C. O Galo, onde se tratará outro xeito diferente de viaxar e sobre recursos culturais de Galiza con capacidade de xerar turismo de calidade. Tamén de como a nosa impronta está presente en algúns itinerarios de países estranxeiros, deseñados pensando nun viaxeiro interesado en comprender a identidade e as realizacións dos pobos que visita e en sentir as sensacións e emocións que isto trae consigo.
O Seminario constará de dúas sesións e impartirao o escritor Lois Diéguez.
O lugar será o Centro Sociocultural do Ensanche. Rúa Frei Rosendo Salvado nº 16, baixo. Santiago.
Datas e hora: Mércores 23 e mércores 30 de maio de 2018, ás 18:30 h., ambos os dous días.
Terá unha duración de hora e media cada unha das dúas sesións, será de balde, e contigo poden vir a el un máximo de 2 persoas mais.
O número de prazas é limitado e as persoas socias da AC. O Galo teñen prefencia para ocupalas, as non socias entran naquelas que queden libres. Por isto as persoas non socias debedes anotarvos axiña en ogalo.ac@gmail.com e asemade neste correo electrónico deben apuntase as/os socias/os da A. C. O Galo.
Para anotarse cómpre indicar:
1.- NOME, APELIDOS, DI
2.- TELÉFONO DE CONTACTO e CORREO ELECTRÓNICO
Este é o programa:
– 1ª Sesión: Mércores, 23 de maio 2018, ás 18:30 h.
Vello Mundo/Galiza
1.1. Portugal: Itinerario Inés de Castro
1.2. Irlanda (Dublín): Bru Na Boinne (Newgrange), Túmulo neolítico.
1.3. Catalunya: La Vall de Boí, Festa del Foc.
1.4. Bulgaria (Kazanlak): Túmulo tracio.
1.5. Itinerario Exeria: Palestina (Monte Nebo, Val do Xordán…), e Exipto (Tebas).
– 2ª sesión: Mércores, 30 de maio 2018, ás 18:30 h.
Galiza
2.1. A Cultura inmaterial: Fachas de Castelo, Taboada (Lugo).
2.2. A paisaxe: Miradoiros da Ribeira Sacra.
2.3. O Entroido: Oso de Salcedo, A Pobra do Brollón (Lugo).
2.4. Os Monumentos: Viaxe á Catedral de Santiago seguindo a Rosalía de Castro.”
Arantza Portabales: “Vivimos na era da comunicación e nunca tan sós estivemos, tan incomunicados”
Entrevista de Montse Dopico a Arantza Portabales en Praza:
“Catro mulleres que deixan mensaxes nun contestador. É o fío condutor de Deixe a súa mensaxe despois do sinal, (Galaxia), a última novela de Arantza Portabales. Un monllo de voces en primeira persoa que se intercalan para irnos esfiañando, cada unha, a súa propia historia, nunha estrutura próxima aos microrrelatos autónomos. Mulleres que se enfrontan a situacións límite das que van saíndo ao medrar, ao liberarse, cada unha ao seu xeito, das súas ataduras, facéndose máis fortes.
– Praza (P): Nada máis comezar a ler, coñecemos as catro protagonistas: Marina, Carmela, Sara e Viviana. As catro envían mensaxes a contestadores porque, por diversas razóns, precisan facelo. Como xorde a idea desas catro mulleres falando cun contestador?
– Arantza Portabales (AP): Xorde dun relato que fago cun blog no que participo frecuentemente. É ao facer ese relato cando me decato do descubrimento que me supón, como creadora, atopar unha voz narrativa que permite aos personaxes falar sen medo, sabendo que quizais non os escoiten. O contestador dá ás miñas mulleres ese punto de liberdade necesario para dotar de verdade e sinceridade as súas historias.
– P: A estrutura do libro, en pequenos capítulos nos que se intercalan as voces de cada unha das protagonistas, lembra un xénero que dominas ben: o microrrelato. A través destes capítulos curtos, imos descubrindo as historias das catro protagonistas e a relación entre elas. Cal pode ser a relación entre a estrutura desta novela e o microrrelato? É dicir, de que xeito o teu traballo co microrrelato puido levarte á escrita desta novela?
– AP: Construír unha novela a base destas chamadas que en si mesmas constitúen case microrrelatos autónomos, deume a confianza para abordar unha novela longa, sen saír dun terreo que me é coñecido, o da narrativa breve. Non son unha autora de grandes descricións, nin que se recree nos detalles.
Supoño que esta novela é unha transición da microliteratura á novela longa, pero sen saír da miña zona de confort, dando o mellor de min mesma. Coido que un dos grandes atractivos da novela é a intensidade das historias, que se debe precisamente á brevidade e concisión dos seus capítulos. O lector non ten acougo. Todo é importante e esencial.
– P: Na túa novela anterior, Sobrevivindo, a personaxe principal é tamén unha muller, que “loita contra si mesma e contra o mundo”. Se cadra as catro protagonistas de Deixe a súa mensaxe tamén poderían definirse así, ou polo menos Viviana e Sara. Cal é a relación entre Deixe a súa mensaxe e Sobrevivindo?
– AP: Sobrevivindo é a historia dunha muller que ten que reinventarse para saír adiante. É unha muller adiantada ao seu tempo. Forte e brava. Poderíase dicir que me lembra un pouco á Scarlett O´Hara de Foise co vento. Nese senso, as catro mulleres de Deixe a súa mensaxe despois do sinal, vense abocadas tamén a resolver o seu futuro de por si, son personaxes tremendamente valentes, porque como autora púxenos en situacións límite.
Dende o punto de vista técnico, podería dicirse en que en ambas as dúas novelas, a historia se lle presenta ao lector coma un crebacabezas que debe encaixar para entender a novela. Así mesmo destacaría que tanto Val Valdés en Sobrevivindo como as mulleres do contestador están moi soas. A soidade e a incomunicación son temas moi recorrentes na miña escrita. (…)”