Arquivos do autor: asociacionescritoras-es

Isidro Novo: “Sobre o futuro do galego, ao mellor peco de cándido, pero son optimista”

Publicado o por

Entrevista a Isidro Novo en Sermos Galiza:
“(…) – Sermos Galiza (SG): Como avalías o estado actual da lingua galega?
– Isidro Novo (IN): Eu considero que as constantes vitais do galego aínda son o bastante vigorosas para dicir que resistimos, malia que ese estado de resistencia se deba totalmente á iniciativa de sectores cidadáns e non á promoción e protección do idioma por parte dos organismos políticos, aínda que teoricamente sexa unha das catro linguas do Estado.
– SG: Que evolución agardas na situación do galego a a cinco anos vista?
– IN: Ao mellor peco de cándido, pero son optimista. Eu son dos que considero que a reivindicación do galego en Galiza como lingua de primeiro nivel vai vir a través d@s nos@s net@s por unha razón tan sinxela como é a desaparición dos prexuízos verbo dela. O galego pasou cinco séculos longos subsistindo grazas á clase baixa do rural e por iso a clase media, nada nas vilas e cidades coa industria e co comercio, para que non a “confundisen” con aquela, pobre en xeral economicamente, fixo todo o posíbel por distanciarse renunciando ao idioma propio e mesmo aos seus costumes. Ata as clases altas do país non foron nin son tan belixerantes co galego como esa clase intermedia acomplexada, e por outra banda tan maioritaria. Agora as novas xeracións, desa clase incluso, lidas e instruídas, empezan a vela como unha lingua de prestixio. Hai un ano, nun xornal deste país, un estudo feito entre galeg@s de 15 a 25 anos xa facía notar unha “deshostilización” con desexos de aproximación e quero pensar que iremos progresando. (…)”

Pontevedra: relatorio arredor de A noite das palabras, de Xesús Franco

Publicado o por

O luns 29 de maio, ás 20:00 horas, na Taberna do Jazz (Rúa de San Sebastián, 19), en Pontevedra, terá lugar un relatorio arredor do libro A noite das palabras, de Xesús Franco. No acto, organizado polo Ateneo de Pontevedra, intervirán, xunto ao autor, Carmen Quinteiro e Antón Sobral.

“O interior das casas”, por María Reimóndez

Publicado o por

Artigo de María Reimóndez na Sega:
“Nas habituais disquisicións sobre a literatura galega que adoito presenciamos, unha das ladaíñas recorrentes é a de que este é “un país moi pequeno”, onde todo o mundo se coñece, onde non é posible facer un traballo crítico “rigoroso” precisamente por exceso de proximidade. Sen entrar agora a debater o errado que me semella, dende a epistemoloxía feminista, entender o “rigor” como distancia, nin as raíces e consecuencias que este tipo de pensamento trae para as autoras e críticas, querería utilizar o tropo do “país pequeno” para falar en positivo. Os países pequenos (os literarios, cómpre non enganarse, todos o son) acaban sendo coma as casas, lugares que teñen o potencial de nos encerrar ou de nos axudar a coñecer e a coñecernos, a crecer no literario e no humano grazas á presenza tanxible doutras escritoras nas nosas vidas. A proximidade aumenta tamén, é obvio, o noso potencial para crear comunidade.
Entendo, pois, como unha vantaxe da proximidade, do país pequeno, da casa, ter tido ao longo de toda a miña vida como escritora a posibilidade de compartir espazos con Marta Dacosta, espazos que transcenden as páxinas dos libros, mais que fican prendidos a eles indefectiblemente. Ás veces os contactos son meros comentarios ao aire que sen saber alguén recolle. Hoxe, para falar de Na casa da avoa, debo por forza volver a un deles, aquel no que Dacosta comentaba con ironía que a súa escrita quedara atrapada no caixón desleixado da “escrita de/por/para mulleres”. Para aquelas que canonizaron as poetas dos oitenta e noventa, a súa voz semellaba non encaixar no agardado, non seguir os patróns predeterminados. Quedou relegada a ese espazo que pecha as portas a un achegamento crítico (agora si) rigoroso, é dicir, complexo, intelectualmente competente e respectuoso, da súa obra. É hora de sacar a escrita de Dacosta do –con perdón- rocho onde foi confinada. E para iso vou comezar virando a chave polo final, por esta a súa última obra. (…)”

Gala dos Premios Mestras e Mestres da Memoria 2017

Publicado o por

A AELG pretende facer máis visíbel ante a sociedade a Literatura de Tradición Oral levando a Lugo a súa Gala dos Premios Mestras e Mestres da Memoria que, co lema «Lugo, Capital Galega da Literatura de Tradición Oral», terá lugar o 27 de maio no Centro Cultural Vello Cárcere de Lugo, na Avenida Alcalde Anxo López Pérez, 34 (como chegar). Esta actividade conta co apoio das Áreas de Cultura do Concello e da Deputación de Lugo

O obxectivo principal da Gala é a entrega dos V Premios Mestras e Mestres da Memoria, que se conceden a informantes de literatura popular, por toda unha vida de dedicación exemplar á transmisión oral de saberes e valores da nosa cultura popular tradicional. A proposta da Sección de Literatura de Tradición Oral, coordinada por Antonio Reigosa, a asemblea xeral de Socios-as da AELG acordou outorgárllelos ás Pandeireteiras da Alén (Orosia e Alsira Gil Ramos e Ólida Diz Ramos) e a Serafín Mourelle Bugallo.

Ademais das persoas homenaxeadas, intervirán:

A música corre a cargo de Branca Villares e Ricardo Marcos Casás Salgado.
Presentación: Antonio Reigosa.

Mestras da Memoria 2017: Pandereteiras Da Alén
Do lugar da Alén, Xirarga, Beariz, Ourense.
Orosia Gil Ramos (95 anos) Alsira Gil Ramos (90 anos) e Ólida Diz Ramos (96 anos).
“Presenza viva da poesía e música, tesouro en vida onde repousan xotas, muiñeiras, pasodobres, cantares de reis, aturuxos e a sabedoría e a sensibilidade popular feita poema musicado.” (Poldo Cañizo).

Mestre da Memoria 2017: Serafín Mourelle Bugallo
Mariñeiro e poeta. 84 anos. Nacido en Corme. Residente na cidade da Coruña.
“Aos catorce anos embarcou de axudante de cociña  e chegou a converterse nun famoso patrón do Gran Sol. Nos anos sesenta  foi un dos descubridores dos vizosos caladoiros de Porcupine, o volcán submarino situado ao oeste de Irlanda. Tamén é poeta ao xeito de Manuel Antonio; isto é, poesía do mar escrita pola propia xente do mar.“ (Xurxo Souto).

O principal valor dunha sociedade constitúeno as persoas, os tesouros humanos vivos, homes e mulleres que estiveron atentos para recibir dos seus predecesores a herdanza cultural, que logo reciclan e recrean, e que adaptan e actualizan con xenerosidade para, por fin, transmitir todos eses saberes herdados aos que veñen detrás.
Nesta cadea de comunicación a cultura popular mantense viva porque se actualiza sen renunciar ás esencias que a distinguen, que a fan ao tempo singular e universal.
Desde a Sección de Literatura de Tradición Oral da Asociación de Escritores en Lingua Galega (AELG) queremos contribuír a manter sempre aberta esa canle de comunicación entre os que por idade e, como consecuencia, por acumulación de experiencias e saberes, gardan a memoria deses esencias da nosa cultura e os que, pola contra, andan aínda descubrindo o mundo que os rodea.

Pódese consultar aquí a listaxe de persoas que xa foron nomeadas Mestras-es da Memoria pola Sección de Literatura de Tradición Oral, á que o vindeiro sábado se engadiran as Pandeireteiras da Alén e Serafín Mourelle.

A II Gala do Libro Galego no Diario Cultural

Publicado o por

Desde o Diario Cultural da Radio Galega (foto de Alba Sotelo):
“O sector do libro reclama o desenvolvemento da Lei do libro e a lectura na II Gala do Libro Galego. Coñecemos premiados. Pode escoitarse aquí.”