Francisco Castro: “O libro foi catártico porque eu formo parte do colectivo que o padeceu”

Entrevista a Francisco Castro no Zig-zag da Televisión de Galicia:
“Na literatura os xéneros, as fórmulas editoriais adoitan estar bastanes definidos. Pero ás veces sucede que un libro non acaba de encaixar de todo. A simple vista, A historia de Sara parece un libro ilustrado para a cativada. Pero nada máis abrilo, descubrimos que Sara, a protagonista, fala con seu pai que está morto. Un pai que lle aprendeu a coleccionar palabras como bidueiro, braña ou heptasílabo. E pensamos: Que nena fala así?, para quen fala esta nena? por que leva esa tristeza prendida nos ollos? E se o libro é para nós, os adultos? A entrevista pode verse aquí.”

A parte dos anxos: 25 historias de crianzas no transo da morte”

Desde o Zig-zag da Televisión de Galicia:
Emma Pedreira comezou moi nova a publicar. Primeiro foi un libro de poemas titulado Diario bautismal dunha anarquista morta, alá polo 1999. Dous anos despois chegou a súa primeira novela, Bestiario de silencios, no 2001, e xa non parou. Agora preséntanos A parte dos anxos, un libro ilustrado por Carlos Lago que se imprimiu o 2 de marzo, 180 anos despois de que Charles Dickens e Edgar Allan Poe se coñecesen en Filadelfia. A entrevista pode verse aquí.”

María Reimóndez: “A multitude é a suma das disidencias, nada que ver coas masas fascistas”

Entrevista a María Reimóndez no Zig-zag da Televisión de Galicia:
Os ósos, destoutro lado, xa nada somos, máis que voces e verdades, sen palabras, dores, só sentido. Entre as palabras de Multitudes ás veces nacen poemas. Multitudes é a última novela de María Reimóndez. Unha obra que nos leva a un futuro distópico en que, tras un Grande Apagamento, as mulleres humanas e os seres vexetais terán que enfrontarse outra vez contra a discriminación e o abuso. A historia comezouna con Cobiza e Multitudes parece poñerlle un fin. A entrevista pode verse aquí.”

Manuel Ferreiro: “Xa en vida Pondal quería que se corrixise o himno”

Entrevista a Manuel Ferreiro no Zig-zag da Televisión de Galicia:
“En 1890 Eduardo Pondal publicaba o poema ‘Os pinos’ e en 1907 interprétabase na Habana por primeira vez. Aquí chegou uns ano despois pero… soaba exactamente coas mesmas palabras que escribira Pondal? Así foi como nos chegou, pero hai investigadores que defenden que a letra que coñecemos contén erros e reclaman que o himno oficial sexa restaurado. De feito, xa fixeron varios intentos, o último a través dunha iniciativa lexislativa popular que impulsada por entidades como Vía Láctea e Galiza Cultura, o musicólogo Fernando López-Acuña e o investigador Manuel Ferreiro. A entrevista pode verse aquí.”

Miguel Sande: “Comezar o camiño de volta na vida é toda unha descuberta”

Entrevista a Miguel Sande no Zig-zag da Televisión de Galicia:
Chorar sen memoria, como cando chuviña sen brisa sequera nin tampouco desmasiada luz; a avoa chora a así. Deses pequenos detalles, deses pequenos momentos prodúcese Brinde e desespero, un poemario co que Miguel Sande gañou o premio Johan Carballeira. O cotián no poemario de Miguel Sande ten tamén algo de performático: un brinde pola imposibilidade; o desespero como algo doce na nosa inmobilidade. A entrevista pode verse aquí.”

Marta Dacosta: “Hai que desmitificar o de que a poesía é elitista e pouco accesible”

Entrevista a Marta Dacosta no Zig-zag da Televisión de Galicia:
A liberación. Colle esta esponxa, borra horizontes pois estás perdida, é preciso para chegar a algures, colle esta esponxa, frégate, faite aparecer. Son os versos de Rebeca Baceiredo que abren Así fala Penélope (Unha antoloxía de xénero), un percorrido que Marta Dacosta nos propón a través da escrita contemporánea das mulleres galegas. Un bo xeito desde logo de celebrar o día da poesía e xa postos, o día dos internacional dos bosques que tamén é hoxe. A entrevista pode verse aquí.”

Xosé Iglesias, poeta: “Os mariñeiros somos os exiliados da terra”

Entrevista a Xosé Iglesias no Zig-zag da Televisión de Galicia:
“Xosé Iglesias presenta o seu terceiro poemario, Atlántico norte, chamádeme Ismael, publicado en Edicións Caldeirón. O poemario agromou desde os anos que pasou como patrón de pesca no mar de Rockall e dunha carta de amor. A entrevista pode verse aquí.”

Xosé Antón Cascudo: “As personaxes de Mad Men encarnan moitos dos problemas que relatou Betty Friedan”

Entrevista de Laura Veiga a Xosé Antón Cascudo en Nós Diario:
“(…) – Nós Diario (ND): Como xurdiu A mística da feminidade en Mad Men?
– Xosé Antón Cascudo (XAC): Eu estaba interesado en estudar os cambios que se están producindo a todos os niveis no ámbito da ficción televisiva: relato, produción, distribución. Porque desde 2000 houbo unha eclosión de series paradigmáticas como Os Soprano, The Wire ou A dous metros baixo terra.
Fun afondando na historia de Mad Men porque me parecía unha obra moi complexa, con moitas capas, e na que se trataba un momento histórico que tamén me interesaba: os 60, a pegada da contracultura e os cambios a nivel musical ou cinematográfico. Tamén había outros aspectos que me resultaban rechamantes, como o uso da publicidade ou a construción de personaxes.
Paralelamente, comecei a ler A mística da feminidade de Betty Friedan por curiosidade, porque nunca o lera. As personaxes de Mad Men encarnaban dalgunha maneira, ou correspondíanse, con moitos dos problemas que Friedan relataba nesa obra. Eran problemáticas que estaban aí latentes para as súas concidadás estadounidenses e que se poñían de manifesto en case todas as figuras femininas de Mad Men.
– ND: Cal foi o proceso de construír o ensaio?
– XAC: Basicamente, meterme a fondo nas tramas, facer escaletados de capítulos da serie que me interesaban moito, relacionar unhas cousas con outras e analizar o enorme subtexto que hai. É unha serie que se constrúe moito polo poder da suxestión e da imaxinación; de feito, ten unha posta en escena que podería ser catalogada como exuberante. É moi interesante como nas tramas está habendo un proceso de cambio que case non é percibido polos ollos da persoa que ve as escenas, senón que está agochado por un deseño de produción moito máis evidente.
Outro aspecto interesante son as personalidades tan fortes que hai, por exemplo a de Don Draper, o protagonista, e foi un proceso de descuberta, de ver unha e outra vez a serie. Son arredor de 70 horas de metraxe, polo que unha única visualización son tres días da túa vida que estás dedicando a isto. Probabelmente eu fixen dúas visualizacións enteiras, de principio a fin, e logo bastantes máis de capítulos soltos e secuencias concretas que me interesaban. (…)”

Henrique Alvarellos: “As cifras de lectura en galego retrátannos como país”

Entrevista de María Solar a Henrique Alvarellos no Zig-zag da Televisión de Galicia:
“De cada cen persoas que mercaron un libro en Galicia, só oito o escolleron escrito en galego. Son cifras terribles dos habitos de lectura e de compra de libros referentes ao ano 2021, e son peores que noutras autonomías con lingua propia. En Euskadi o 17% escolleron a súa lingua e en Cataluña o 27% mercaron en catalán. Tralos libros galegos hai unha industria da edición que está facendo 40 anos de asociacionismo e que teñen retos novos por diante. A entrevista pode verse aquí.”