Artigo de Susana Sánchez Arins na Sega:
“Acordaram-me as índias dos filmes da tevê: ser cheroqui, ser aqui antes de chegar o homem branco. O verbo sem tempo. O verbo intemporal. Não ser passado não ser presente não ser futuro. Só ser. Nem sequer estar. Não fazer diferença. Ser e estar como sinónimos. A essência na simples permanência.
Logo loguinho caim na conta de que não, que não podia ser cheroqui, porque sempre as índias começavam com o seu exótico nome: ser águia dançante em tronada de inverno, ser cheróqui, ser aqui antes de chegar o homem branco. Nomes que levavam com eles a força do carácter, acaídos à personalidade do eu que os portava, não como os nossos, Susanas ou Marias que já nem sabemos que querem dizer. E a mulher da butaca é uma mulher sem eu. O verbo sem tempo e sem pessoa. A ausência de sim própria como essência. Ser sem ter que sem ter estar só estar sem ser quem ser quenser.
E acordaram-me as áreas de Broca e Wernicke, essas que habitam no nosso cérebro. E as suas afasias. Ser quem de pronunciar mas não ser quem de perceber. Ser quem de pensar mas não ser quem de pronunciar. Esquecer o nome mas não esquecer o verbo. Não acertar a dizer o nome mas pronunciar claramente o adjetivo. O cérebro como órgão incompreensível.
A mulher da butaca é uma mulher de língua asintática, desmorfológica, contrasilábica, e com todo e isso, absolutamente clara, inteligivelmente transparente. Eis a arte de Esther F. Carrodeguas.
No seu, poemário?, texto dramático?, brutal!, na butaca [fantasía nº 3 en Dor Maior], dá voz à senilitude, for demência, for alzhéimer. E oferece-nos uma voz tão apegada ao real, tão achegada a verdade quotidiana da velhice mais dependente, que ressoa em nós após a leitura. A sua mulher sem nome, sem eu, sem pessoa, continua gravada como um berro, uma vergonha, um escândalo público. (…)”
Pontevedra e Vigo: Xornadas Análises e propostas ante a discriminación na linguaxe
Antón Riveiro Coello compila un cento de relatos no seu novo libro
Desde La Voz de Galicia:
“(…) Para coñecer o xerme deste libro [Á sombra dos bonsais] hai que botar a vista un par de anos atrás, cando o escritor afincado en Boiro empezou a publicar en Facebook o que el define como micropostais: «Aínda que me decanto máis polo xénero da novela, arrimeime á vertixe da rede e fun probando con estes textos miúdos». A boa aceptación que tiveron entre o público levou ao autor a seguir creando, ao ritmo que lle ía marcando a deusa inspiración, ata reunir preto dun cento de relatos. Ordenounos de maior a menor, seguindo a forma da copa dunha árbore, e así xurdiu Á sombra dos bonsais.
Antón Riveiro explica que o obxectivo que se marcou foi que o libro fora gañando intensidade a medida que o lector pasara as páxinas: «A intensidade ten que ver neste caso co número de carácteres. Conforme o relato se comprime en extensión, gaña en enerxía». De feito, o último son só tres palabras.
O escritor perseguiu nesta ocasión ofrecerlle ao lector un libro áxil, capaz de provocar un entretemento case instantáneo: «É unha obra diferente ás anteriores, que se le nunha tarde. Está de feito pensada para ser lida dunha atacada, co fin de comprobar precisamente como se vai concentrando a intensidade cada vez nun menor número de palabras».
Riveiro Coello está moi satisfeito con esta estrea no eido dos pequenos relatos: «Foi un proceso vicioso e estimulante para un novelista como son eu». Aínda que recoñeceu que, a diferenza do que lle ocorreu coas obras anteriores, que foron collendo forma case de xeito mecánico, nesta ocasión o proceso da escrita foi intermitente: «Tanto os relatos como as poesías teñen que ser froito da inspiración».
Como non podía ser de outro xeito, o autor xa está en pleno proceso de creación de outro volume. Será una novela longa e aínda non hai data para o seu lanzamento: «Levou case un ano con ela e penso que me quedarán dous máis. Teño que darlle o tempo que precise, sen présa».”
A Coruña: inauguración da exposición 13 estampas da traizón [80 anos da publicación]
Premio Literario Illa Nova de Narrativa 2018
Vigo: simposio internacional E irei madr a Vigo, os 23 e 24 de novembro
A Coruña: Ciclo Creación e edición na Galiza actual
A Coruña: recital de Mário Herrero e Hu Xudong no Ciclo Poetas Di(n)versos
A segunda
feira 23 de outubro, ás 20:30 horas, no Auditorio do Centro Ágora (Rúa Ágora, s/n) da Coruña, terá lugar unha nova edición do Ciclo Poetas Di(n)versos, coordinado por Yolanda Castaño e promovido pola Concellaría de Culturas da Coruña, cun recital de obra propia nun man a man de Mário Herrero e o poeta chinés Hu Xudong. Máis información aquí: Folleto Poetas Di(n)versos outubro 2017.