Rafa Vilar gaña o Victoriano Taibo de poesía cun libro “de amor e vida”

Artigo de Daniel Salgado en Sermos Galiza:
“Foi unha das voces máis prolíficas da xeración de poetas aparecida nos 90. Pero levaba tempo en silencio. Case unha década. O premio Victoriano Taibo recupera para o público a poesía de Rafa Vilar (Cee, 1968), e faino con Erosións, un libro “de amor, de amor e vida para ser máis preciso”. O xurado do certame referiuse á “sinxeleza e intensidade lírica” dunha obra “intimista e apaixonada”.
Un cento de poemas breves e de “linguaxe que intenta ser o máis precisa posíbel e tamén evocadora”, en palabras de Vilar, conforman o seu regreso á escena literaria. Pasaron nove anos desde Migracións (2008). “Non hai ruptura respecto á miña obra”, considera, “pero si unha maior depuración da lingua, que é máis espida”. Esta terza feira penduraba nas redes sociais unha mostra: “un mar tatuado / tras a noite // un silencio / que se embosca // as miñas unllas / sendo terra / en ti // a túa boca / no meu ventre”.
Neste demorado hiato, Vilar si escribiu para cativos –Acuarelas (2009), Patente de corso (2012) ou Animalario estrafalario (2013)- pero, sobre todo, aproveitou “para ler e para vivir”. “Foi un período moi longo”, apunta sobre o seu paro poético, “o que pasa é que ás veces cómpre deterse e que se vaia formando un substrato. Tamén precisaba un pouco de distanciamento”. Desde o seu debut en 1993 con Liques da memoria, Vilar convertérase nun dos rostros máis activos e visíbeis da súa promoción, ao primeiro desde o Batallón Literario da Costa da Morte. Na historia da literatura galega consta o seu arrepoñerse contra o teito de cristal que freaba os poetas novos e que encolerizara o mesmo Uxío Novoneyra.
Xustamente a outros autores e autoras novas menciona Rafa Vilar cando fala de “novas voces moi interesantes”. “Despois da eclosión dos 90 e de inicios de século”, engade, “parecía que non xurdían poetas significativos. Agora si, e estamos convivindo cun conxunto de autoras moi potente”. Ao seu ver, renovan linguaxes, temáticas e “mesmo a forma de se mostrar en público”. “A verdade é que resulta fascinante”, conclúe.”

Paseos Literarios por Compostela: Daniel Asorey, Antón Riveiro Coello e Marta Dacosta

Os Paseos Literarios por Compostela son unha iniciativa da AELG desenvolvida coa colaboración e patrocinio do Concello de Santiago de Compostela.
Ciclo de percorridos literarios por Compostela, que procuran outra ollada á historia e xeografía da cidade.

A participación é gratuíta, e limitada a 50 prazas.
A inscrición debe facerse neste correo: comunicacion@auditoriodegalicia.org
O prazo para a inscrición finaliza o día anterior a cada un dos percorridos.
Todos os percorridos comezarán ás 18:00 h.

Estes son os seguintes Paseos programados:

Xoves, 21 de setembro.
Compostela en Nordeste, con Daniel Asorey.
Punto de partida: Cruz de San Pedro.

Xoves, 28 de setembro.
Os elefantes en Compostela, con Antón Riveiro Coello.
Punto de partida: Carballeira de San Lourenzo.

Xoves, 5 de outubro.
Compostela en Crear o mar en Compostela, con Marta Dacosta.
Punto de partida: Praza de Mazarelos, ante a antiga Facultade de Filoloxía.

Armando Requeixo: “A cultura é a columna vertebral dun pobo”

Entrevista de Daniel Salgado a Armando Requeixo en Sermos Galiza:
“A sinatura de Armando Requeixo é presenza habitual en suplementos, revistas e xornais, sempre e cando se escriba sobre literatura galega. A pasada sexta feira, o seu labor de divulgación e crítica era recoñecido co premio Manuel Reimóndez Portela da Estrada na súa viséximo segunda edición. “No xornalismo cultural traballamos con materia altamente sensíbel”, indica a Sermos, “porque a cultura é a columna vertebral dun pobo”.
“O xornalismo cultural debe vivificar a identidade colectiva”, insiste Requeixo (Mondoñedo, 1971), quen considera que, debido a esa responsabilidade, o oficio ten “un cometido engadido”. A tradición, as artes, a cultura no sentido cinxido á expresión estética, son, para o tamén experto no poeta Xosé María Díaz Castro, elementos centrais para a construción dun país. E aqueles e aquelas que escriben sobre eles na prensa participan moi directamente na tarefa.
De “francamente bo” cualifica o estado xeral da disciplina pola que foi galardoado. “A calidade dos que exercen a profesión en Galiza non ten nada que envexar a doutros países achegados”, di, aínda que puntualiza: “Outra cousa son as condicións en que se desenvolve, que non sempre son óptimas”. Os materiais premiados na Estrada -os artigos Rosalía voa alto, Palabras para o Alén, Lingua Zombi, Cando iso non pode pasar aquí e De rosas e letras– foron publicados no diario Faro de Vigo, co Diario de Ferrol un dos medios en que Armando Requeixo difunde habitualmente o seu traballo.
Con proverbial optimismo -“moderado”, asegura el-, considera que a cultura galega atravesa un bo momento. “Poden dicirnos que, se cadra, soñamos de maís. Pero esa é a gasolina que nos alimenta”, opina. E remite aos recoñecementos foráneos a “escritores, músicos e artistas” como proba da súa tese: “Porque fóra non regalan nada. Outra cousa é que sexamos quen de convencer aos nosos concidadáns, e coterráneos, desa excelencia”.
O conflito lingüístico tamén ocupa as súas reflexións. De novo cunha ollada singularmente positiva. Entende que os medios de comunicación “espellan a realidade sociolingüística” de Galiza, as súas carencias e as súas potencias, pero o espazo do galego neles parécelle insuficiente. “Debemos substanciar máis presenza da lingua nos medios”, engade, “non obtante, imos na boa dirección, progresamos”.
Na actualidade, Armando Requeixo exerce de secretario e investigador no Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades. Admirador incondicional das incursións no xornalismo cultural do seu paisano e “mestre” Álvaro Cunqueiro, a el xustamente dedicará o seu vindeiro libro xa no prelo: Álvaro Cunqueiro e Mondoñedo. Guía literaria, que, editado polo concello da histórica vila, responde con exactitude ao que promete o seu título.”

Mª Carmen Caramés Gorgal gaña o XXI Premio de Poesía Avelina Valladares

Desde o Concello da Estrada:
“Mª Carmen Caramés Gorgal únese a longa lista dos gañadores do Premio de Poesía Avelina Valladares, que este ano celebra a súa vixésimo primeira edición. O concurso está promovido polo Concello da Estrada e pola Asociación de Consumidores e Amas de Casa Avelina Valladares. Ten como principal obxectivo a difusión da lírica galega e dar a coñecer a novos autores; ademais de contribuír ao fomento do uso da lingua galega e facer un particular recoñecemento á estradense Avelina Valladares, que xunto ao seu irmán Marcial, foi unha figura importante para o cultivo literario no século XIX, determinante no rexurdimento do galego como vehículo artístico.
Ás 11:00 horas do 19 de setembro de 2017 reuniuse o xurado para deliberar sobre o fallo. E tras algo máis dunha hora Rosalía Morlán Vieites, Dolores Araújo Arias (Noni), Guadalupe Porto Gañete, David Otero Fernández e Clara Iglesias Cortizo decidiron que a obra presentada baixo lema As idades perdidas (Scripta manent) fose a gañadora.
Nesta edición presentáronse 27 orixinais e o xurado destacou a calidade deles. Tras elixir catro deles, decantáronse por unanimidade polo gañador. “Trátase dun poemario conxunto unitario, de momentos e reflexións de feitos no decorrer dos tempos mentres derredor contextualízase o esencial”, destacou o xurado. E engadiu: “sen desmerecer os outros tres porque a súa calidade literaria é importante e eses son catro poemarios magníficos”.
Descargar acta.
A gañadora recibirá 2.000 euros que se entregarán indivisiblemente nun único premio durante a Festa da Poesía, no mes de decembro.”

Meira: V Festa de Afirmación e Dignidade, o 23 de setembro

Podcast de Chamando á Terra, 16 de setembro de 2017

Desde o Chamando á Terra da Radio Galega:
“Segunda emisión do programa dirixido por María Solar. A nosa intención: contar historias, coñecer autores, ilusionarvos, e saber desas paxinas nas que vivimos outras vidas. Malores Villanueva, Alba Cid, Ledicia Costas, Maria Costas, Xosé Carlos Carracedo Porto, Fuco Reyes, Fran P. Lorenzo. Miriam Ferradáns, María Victoria Moreno. Pode escoitarse aquí.”