A Coruña de Rosalía e Murguía: tras o vento da negra sombra…, con Pedro Feijoo, nos Paseos pola Coruña Literaria 2016, o sábado 11 de xuño

Paseos pola Coruña Literaria 2016Unhabannerpaseoscorunha2016 iniciativa da AELG desenvolvida coa colaboración e patrocinio do Concello da Coruña: Paseos pola Coruña Literaria da man das escritoras e escritores que escribiron obras ambientadas na cidade.
Desta vez, a inscrición vai ser independente en cada un dos paseos, sempre a partir das 9:00 horas, na conserxaría do Centro Ágora ou chamando ao 981 189 888 a partir dos seguintes días:

  1. Pedro Feijoo. A Coruña de Rosalía e Murguía: tras o vento da negra sombra… A inscrición abrirá o luns 30 de maio. As prazas dispoñíbeis de inicio son 55, para maiores de 16 anos.

Sábado 11 de xuño. De 12:00 a 13:30 h. Punto de partida: Obelisco.

Teñen todas as cidades unha outra vida que, por veces, non se ve. Unha vida feita da textura das letras, de sangue de tinta e alma vestida nas historias. Nas que foron e nas que non foron… Desta volta, propóñovos un paseo por esoutra cidade, A Coruña de Rosalía e Murguía. Un paseo tralas pantasmas daqueles nomes, de Gala, de Alejandra, de Anxo Aián e de Aurelio Aguirre, desde as miserias de rúa Tabernas, axustando as contas da Real Academia Galega, até as sombras do cemiterio de Santo Amaro e as súas tebras, a escuridade na que, moitas veces, vive a luz verdadeira.
A máis, esta vez tamén deixaremos que nos acompañe algún dos personaxes de Os fillos do mar para botar con el unha ollada a algunha das xoias modernistas que, ao contrario do que aconteceu noutras, esta cidade tan ben soubo conservar. E todo, por suposto, sen deixar de lado o humor, que por algo hai na cidade unha praza a el adicada. Ou acaso non vos parece suficientemente gracioso que veña un de Vigo ensinarvos a cidade? ;)
Espero que sexa do voso maior agrado!

Galería de fotos do Paseo pola Coruña Literaria con Estíbaliz Espinosa (23 de abril de 2016)

Deixamos aquí parte das fotos do Paseo pola Coruña Literaria con Estíbaliz Espinosa, que tivo lugar o pasado 23 de abril. A Galería de Fotos completa pódese ver aquí.

1463646959546PaseosCorunhaPrimavera2016-Estibaliz_SandraGRey-0011462273900506PaseosCorunhaPrimavera2016-Estibaliz-021463646969381PaseosCorunhaPrimavera2016-Estibaliz_SandraGRey-0071463646970997PaseosCorunhaPrimavera2016-Estibaliz_SandraGRey-0081463646957782PaseosCorunhaPrimavera2016-Estibaliz_SandraGRey-011

Entrevista a Raúl Gómez Pato

Desde Raúl Gómez Patoa revista Palavra Comum:
“(…) – Palavra Comum (P): Como é, no teu caso, o processo de criação literária?
– Raúl Gómez Pato (RGP): O meu proceso de creación literaria é moi lento e sucede sobre todo antes de durmirme. Escribo na miña cabeza, tumbado na cama, e deixo que os versos formen parte desa especie de transo que é o espacio temporal que vai da vixilia ao sono. Despois póñoos a macerar un tempo. Máis tarde, ás veces días, ou semanas, ou meses, escribo. Logo sempre corrixo. Corrixo moito, trato de que as palabras vaian un pouco máis alá do que nun principio ían, como preparalas para un camiño longo. E entón comezo a compor un libro, con fortes nexos de unión entre os poemas. Eu concibo libros, fundamentalmente, non poemas soltos.
– P: Que representa para ti a tradução? Como é o teu processo (re)criativo, neste caso?
– RGP: Para min é fundamental, persoal e colectivamente. Persoal, porque me sinto tremendamente cómodo traducindo. É un labor arduo, pero acarrea tamén enorme satisfacción cando te dás conta do que realmente significa o texto escrito por outra persoa. Traducir é a mellor forma de achegarse ao coñecemento total dunha obra, que, por outra banda, nunca é total. É un camiño cheo de atrancos, pero moi enriquecedor para o tradutor ou tradutora. (…)
– P: Qual consideras que é -ou deveria ser- a relação entre a literatura e outras artes (música, fotografia, artes plásticas, etc.)? Que experiências tens, neste sentido?
– RGP: A relación é absoluta en todos os sentidos. No deseño, no proceso e mesmo na connotación e na denotación. A arte, en termos globais, é un proceso de elaborar, de crear. Que relación hai entre cores, formas, notas musicais ou palabras? Aquí está a diferenza, só nisto. É o medio, non é outra cousa. Ademais, se partimos da base de que a arte actual é un gran mosaico de interinfluencias, pois non queda moito máis que dicir. A relación é total.
Respecto da miña experiencia nesta relación, é abundante. Eu pinto (agora menos), e gustaríame moitísimo ser capaz de crear música, tocar un instrumento, esculpir ou facer fotografía; claro, facéndoo ben.
Polo demais, teño moi boa relación con algúns músicos, actores e actrices, fotógrafos, videocreadores… e comparto con eles moitos sentimentos e preocupacións, co cal pódese dicir que a influencia é mutua.
Ademais, teño algúns poemas publicados que xa foron musicados, e, en setembro Xerais publicarame un libro de poemas, titulado Cousas de papá, destinado ao público infantil, ilustrado marabillosamente por Blanca Barrio, e que leva un cd con varios poemas do libro musicados por Héctor Lorenzo, que conseguíu que participasen neste fermoso proxecto Ana Domínguez Senlle, Lucia da Fonte, Manolo Carballo, Paulo Silva, Sérgio Tannus, Quim Farinha e Uxía. Estou desexando que saia porque estou moi orgulloso dos traballos da ilustradora e dos músicos e músicas. (…)”

A Coruña: obradoiro Letras en Rede, de Eli Ríos, o venres 3

O Eli Ríosvenres 3 de xuño, de 20:00 h. a 22:00 h., na Livraria Suévia (Rúa Vila de Negreira, 32, baixo), na Coruña, Eli Ríos impartirá o obradoiro Letras en Rede.
“Trae o teu teléfono, tableta, computador, etc, con conexión a internet e desfruta da literatura desde xa mesmo. E se non queres/podes deixa voar a imaxinación nunha folla e poderás facelo cando máis che apeteza. Anímaste?”
O prezo é de 9 euros. Precisa inscrición previa aquí.

Carlos Quiroga: “Portugal foi um signo potente no imaginário galeguista, talvez fundamento até da própria natureza dele. Mas temo que hoje, se ocupa algum lugar –no que seja possível chamar de galeguismo atual– é apenas retórico ou residual, zero”

Entrevista Carlos Quirogaa Carlos Quiroga no Portal Galego da Língua, sobre A imagem de Portugal na Galiza:
“(…) – Portal Galego da Língua (PGL): Contudo, é inegável que, polo menos para certa parte da população, Portugal tem significado um fetiche de cultura e custódio da língua. Poderíamos falar de termos pecado de certo sebastianismo?
– Carlos Quiroga (CQ): Certo. Os ‘Iagos’ da peça, a outra ponta da polaridade, é a minoria que gosta de «portuguesadas» e para quem Portugal tem sido uma espécie de Paraíso perdido. Parte da consciência da Galiza, pequena, teima em reverter as consequências de circunstâncias históricas concretas que a separaram de Portugal. Uma minoria que tem achado nessa ligação um ponto de apoio fundamental para construirmos a nossa identidade. E aí ativa-se realmente e de novo, mas à inversa, a mesma chave: Portugal recorda para essa minoria a ancestralidade das marcas em que está interessada, e talvez tenha esperado de Portugal cumplicidade, entendimento, olhar redentor. Mas obviamente o estado lusitano está noutra, esquecediço de um passado histórico e ciente dos seus problemas atuais –que qualquer iniciativa de proximidade da sua parte à Galiza, fora do quadro euro-regional, só poderia incrementar! (…)
– PGL: Dadas estas relações, que lugar ocupa hoje Portugal no imaginário galeguista?
– CQ: Portugal foi um signo potente no imaginário galeguista, talvez fundamento até da própria natureza dele. Mas temo que hoje, se ocupa algum lugar –no que seja possível chamar de galeguismo atual– é apenas retórico ou residual, zero.
– PGL: Neste sentido, o galeguismo histórico, antes do regime franquista, tinha com Portugal as mesmas relações que apresenta agora?
– CQ: Um século atrás, como já apontaram bastantes trabalhos sobre o assunto e se resume na epígrafe “Portugal redentor na lusofilia de princípios de século”, o galeguismo incipiente entusiasmou-se com Portugal. É o tempo das «Irmandades da fala» (1916), de Nós (1920), do «Seminário de Estudos Galegos» (1923), é a altura de Risco, Viqueira, Vilar Ponte, Pedrayo. O movimento procede de finais do século XIX e podem-se discutir intensidades, mas todos os estudos coincidem em que nunca como neste momento se tinha feito um esforço deste tamanho. As duas primeiras gerações de intelectuais galegos do século XX voltam os olhos para Portugal encarado em prolongamento fraterno. Nesta altura histórica existe ademais reciprocidade, por coincidir e sintonizar com a geração portuguesa organizada à volta da A Águia, que acaba por gerar o movimento Renascença Portuguesa de grande amplitude. A correspondência intensa entre Teixeira de Pascoaes e Risco, as visitas, o saudosismo, representam não só afinidades individuais, pois a proliferação de declarações públicas a favor da aproximação e conhecimento das duas culturas, a organização de eventos conjuntos, as homenagens cruzadas a personalidades galegas e portuguesas, os atos de confraternização, o estabelecimento de intercâmbios e acolhimento de intelectuais como membros de número em instituições de um e outro lado, ilustram o início de uma aventura de entendimento coletivo inédito entre os dois povos. Jornais e revistas portuguesas recebem colaboração galega e o mesmo acontece nas publicações deste lado. Enfim, uma época seguramente irrepetível. (…)”