Desde a Deputación da Coruña:
“O XXXVII Premio Torrente Ballester de narrativa, convocado polo departamento de Cultura da Deputación da Coruña, xa ten gañadores. Na modalidade en galego, o premio recaeu en José Montaña Louzao, ‘Estro Montaña’ (Betanzos) pola novela Non hai paz no paraíso, mentres que na modalidade en castelán o galardón foi para Pablo Escudero Abenza pola obra Biblioteca familiar.
O galardón busca recoñecer a excelencia narrativa tanto en lingua galega como en castelán, consolidándose como un referente literario. O premio está dotado con 15.000 euros para cada modalidade.
O xurado da modalidade en galego, composto por Ismael Ramos, Lara Dopazo, Ana Varela, Manuel Esteban e Loli Rodríguez (gañadora da pasada edición), salientou da obra gañadora o estilo coidado e o uso dunha linguaxe moi rica en matices. A peza ofrece un percorrido histórico pola sociedade galega da primeira metade do século XX, a través dunha serie de personaxes poliédricos que reflicten a complexidade política e social da época. (…)”
Arquivos da etiqueta: Lara Dopazo Ruibal
Lara Dopazo, grupo CINTEXC, Xosé Miguel Andrade, Apego, Cuarteto Quiroga, Chus Martínez, Teatro de Ningures, Manolo González, CIFP Carlos Orza e Carballo Interplay, Premios da Crítica de Galicia 2025
María López Quiroga gaña o Premio Illa Nova 2025 coa novela ‘Perder o norte’
Desde Galaxia:
“En Vigo, a 11 de xullo de 2025, reuniuse o xurado do Premio Illa Nova de Narrativa nas instalacións de Ámbito Cultural de El Corte Inglés. Compóñen o xurado Ana Arias Castro, Iria Collazo, Lara Dopazo, Ramón Nicolás e Adrián Pérez Bote. Exerce de secretaria do xurado, en representación da Editorial Galaxia, Malores Villanueva.
Despois das oportunas deliberacións o xurado decide por maioría outorgarlle o Premio Illa Nova de Narrativa na súa novena edición ao texto Perder o norte.
Aberta a plica cos datos da obra premiada a gañadora resultou ser María López Quiroga.
O xurado destacou que Perder o norte é unha novela cun estilo moderno que dialoga co xénero dramático para tratar asuntos de actualidade como a saúde mental ou a dor. A historia afonda na relación íntima das personaxes protagonistas e, a través delas, esculca nese sentimento ata a emoción.
Esta historia transita diversos territorios, físicos e emocionais, dende as paisaxes luguesas da nenez, ata a xeografía itinerante que percorre a protagonista. Estas referencias espaciais, xunto con outras artísticas, literarias, musicais, constrúen un potente retrato xeracional.
A autora exhibe un estilo poderoso e coidado para narrar o proceso de crecemento da voz narradora.”
Compostela: actividades do 21 de marzo no Festival Alguén que respira!
Vídeo da presentación en Vigo de Carnívoras e domésticas, de Jorge Rodríguez Durán
Vigo: presentación de Carnívoras e domésticas, de Jorge Rodríguez Durán
Crónica videográfica do Congreso de Narrativa 2024 (II)
O Congreso de Narrativas, actividade da AELG co apoio da Deputación da Coruña, CEDRO e o Centro Ágora, tivo lugar o vindeiro 14 de decembro na Aula 9 do Centro Ágora da Coruña.
Aquí pode verse a crónica videográfica, da que publicamos hoxe o seguinte vídeo:
– Mesa redonda Moito conto: contar o mundo que soñamos.
Relatoras/es: Lara Dopazo Ruibal, Xabier Paz, Xurxo Borrazás e Santiago Jaureguizar. Moderación de Xavier Queipo.
Marín: presentación de Contos Gringos, de Lara Dopazo Ruibal
Entrevista a Lara Dopazo Ruibal sobre Contos Gringos
Entrevista de Belén Regueira a Lara Dopazo Ruibal na Radio Galega:
“Estes Contos Gringos naceron en Iowa, onde Lara Dopazo Ruibal realizou un máster en escrita creativa entre 2021 e 2023. A escritora marinense segue explorando os territorios do desacougo, o desconcerto e o sobrenatural, agora desde a condición de estranxeira. A entrevista pode escoitarse aquí.”
Lara Dopazo Ruibal: “Gústame explorar a animalidade que hai no ser humano, que é bastante”
Entrevista de Ana G. Liste a Lara Dopazo Ruibal en Praza:
“(…) – Praza (P): De onde veñen estes Contos Gringos?
– Lara Dopazo Ruibal (LD): Teño a impresión de que os temas xerais son os que me interesan de sempre: hai moita animalidade, natureza desatada ou non controlable pola man humana, personaxes obsesivas que se levan ao extremo pola súa obsesión… Todo isto non é diferente doutras cousas que xa escribín, o que pasa é que o feito de cambialos de xeografía fai que cambie todo moito. Emprego os Estados Unidos como escenario e iso dálle como un baño de realidade, un verniz diferente: o verniz do estranxeiro, da outredade, do choque cultural… Todo isto vén da miña experiencia, eu voume vivir os Estados Unidos e escribo estes contos coa mochila do que a min me mola.
– P: Por que cambiou de continente?
– LD: Fun facer un mestrado de escritura creativa cunha bolsa da Universidade de Iowa. E Iowa deume unha experiencia nos Estados Unidos totalmente distinta a se fose a algunha das costas, Florida, Texas… Fun a un sitio que ten unhas características moi concretas e son as que aparecen, dalgún xeito, neste libro. Eu presento nos contos o que a min me apetece, non pretendo facer unha enciclopedia de Iowa nin me interesaba, pero está de fondo case todo o tempo.
– P: Por que Iowa?
– LD: Por moitas cousas, a primeira porque quería comprar tempo para escribir. Admiro moito á xente que é capaz de ter un traballo a xornada completa, fillos, can e gato e ademais escribir. A min normalmente non me dá a vida. Procesos complexos que me requiren documentación e tal, cun traballo a xornada completa, non os dou feito ou tardo oitenta anos. Marchar a Iowa era un xeito de mercar tempo, de ir a un sitio onde todo está deseñado para que te dediques a escribir.
Buscaba un programa de escritura que fose máis ou menos longo, e este é de dous anos, e que tivese unha bolsa para poder vivir diso. Nos Estados Unidos creo que polo momento só hai tres programas así en español e o de Iowa cumpría todas as condicións. Entón, decidín probar. (…)”
