Entrevista a Marta Dacosta en A Sega:
“(…) – A Sega (S): Cando escribes se tes fill@s? De onde sacas o tempo?
– Marta Dacosta (MD): Boa pregunta! Reciclo o tempo. Cando conduzo, cando camiño ou cando nado. Ou no tempo que queda entre o almorzo e a saída para o traballo (algo que, precisamente, fago moi cedo para coincidir co meu fillo).
– S: Escribes para mulleres, sobre “temas de mulleres” ou a crítica falou da túa obra como “literatura feminina”?
– MD: Escribo do que me peta, do que sinto. E sinto como muller galega que son. Eu escribo para quen me queira ler dándolle voz a quen non a ten, e esas son maioritariamente mulleres.
Si. O que eu escribo ten sido cualificado como literatura feminina. (…)
– S: Cantas veces che preguntaron que escritorEs son unha referencia para ti?
– MD: Sempre que me preguntan por referentes literarios.
– S: Cantas veces te chamaron poetisa (se escribes poesía)?
– MD: Varias. E sempre corrixín o termo. Ultimamente cito a Rosalía: “esta palabra xa chegou facerme dano…” di na Carta a Eduarda. (…)”