Entrevista a Francisco Castro en La Voz de Galicia:
“(…) – La Voz de Galicia (LVG): O título [Amor é unha palabra coma outra calquera] denota incredulidade. ¿Fala de desamor?
– Francisco Castro (FC): Falamos de un tema que tradicionalmente na cultura occidental se sobrevalorou. Esta é unha novela contra o amor romántico, o amor dos boleros. É, polo tanto, unha novela en defensa do amor grande, pero non do amor a calquera prezo.
– LVG: ¿O outro é machismo?
– FC: Efectivamente, eu estou convencido que o amor romántico é unha das moitas estratexias da cultura machista e do falocentrismo para o dominio das mulleres. É dicir, a muller a que se lle aprende que só vai ser unha muller completa se lle vén un príncipe que a trate coma unha princesa. É unha estratexia de dominación.
– LVG: ¿Que fai un cadáver nunha trama de denuncia social?
– FC: Porque é unha novela con aires detectivescos. É unha novela dunha muller que é abandonada polo seu home logo dunha vida de entrega absoluta pola súa parte, e despois de ser abandonada, vese ensarillada nunha morte estraña dunha persoa achegada. Vaise ver envolta nunha investigación xudicial. (…)
– LVG: ¿Como consegue o equilibrio entre o ameno e a denuncia?
– FC: Imaxino que ten que ver coa propia concepción que teño da literatura. Os que temos a fortuna de escribir e que nos lean, tamén temos a obriga de poñer o noso «talento» ó servizo do noso tempo. A min non me abonda sen máis escribir unha historia de puro entretemento. Si ten que ser entretida e trepidante a historia, pero creo que ten tamén que servir para poñer o foco naquelas parcelas da realidade que nos desagradan, e mostrar camiños alternativos polos que todo podería transitar mellor. (…)”