O xoves 18 de setembro, ás 19:00 horas, no Centro de Recursos Feministas de Vigo (Biblioteca Pública Central, rúa Joaquín Yáñez, 6, 2º andar), terá lugar un coloquio-presentación arredor do libro Maternosofía, publicado por Galaxia, coa presenza da súa autora, Inma López Silva, acompañada por Mariana Fernández e Carlos Lema.
Madrid, 18-19 setembro 2014: Xornadas Internacionais UCM-UNED Literatura galega: identidade, alteridade e exilio, do 18 ao 19 de setembro
As Xornadas Internacionais UCM-UNED 2014 Literatura galega: identidade, alteridade e exilio pretenden facer unha posta en común das liñas de investigación que se están a desenvolver nos Centros Galegos das universidades do mundo e noutras institucións, nomeadamente no ámbito da literatura galega fóra de Galicia e do estudo da identidade, a alteridade e o exilio. Procúrase, por outra parte, favorecer o contacto entre profesores, investigadores e estudantes interesados no coñecemento e no estudo da literatura galega, así como fomentar o intercambio científico entre os relatores e os asistentes. Ademais, con estas Xornadas quérese abrir e estimular o diálogo entre as distintas xeracións pertencentes á colectividade galega.
Os seus destinatarios son: profesores, investigadores e estudantes, Departamentos de Romanística, Centros Galegos en España, Portugal, Hispanoamérica e no resto do mundo, Escolas Oficiais de Idiomas e outras institucións interesadas no estudo da lingua, da literatura e da cultura galega.
Está organizado pola Universidade Complutense de Madrid (UCM), Centro de Estudos Galegos e a UNED, está dirixido por Carmen Mejía Ruiz (UCM) e Xavier Frías Conde (UNED). O comité científico está formado por Ana Acuña (Universidade de Vigo), Xesús Alonso Montero (Real Academia Galega), Antonio Domínguez Rey (UNED), Alberto Gómez Bautista (Universidade de Aveiro), María Victoria Navas Sánchez-Élez (UCM), André Pociña López (Universidad de Extremadura), Eugenia Popeanga Chelaru (UCM) e Juan Miguel Ribera Llopis (UCM).
Pódese descargar o programa definitivo aquí.
Vigo: presentación de Manuel Antonio. Obra completa II, Poesía
O xoves 18 de setembro, ás 20:30 horas, na Libraría Andel (Avenida das Camelias, 102) de Vigo, preséntase Manuel Antonio. Obra completa, volume II: Poesía, publicado pola Real Academia Galega e a Fundación Barrié. No acto participan Xosé Luís Axeitos, editor literario desta obra, xunto a Xosé Luís Méndez Ferrín e Diego Rodríguez González.
Radiocrítica do 08-09-2014, por Armando Requeixo
Desde o blogue de Armando Requeixo, Criticalia:
“Velaquí unha nova Radiocrítica emitida o luns día 8 de setembro en Ames Radio (107.2 FM, agora accesible on line aquí). Nesta ocasión falei con Juan Luis Silva sobre Os televisores estrábicos, de Ramón Vilar Landeira (I, 00:37), Da natureza de escritores, artistas e vermes, de José María Durán Medraño (I, 6:36), A distancia do tambor, de Eva Veiga (II, 00:32) e Diario de Pichük. O longo longobio de Longobia, de Manel Cráneo (II, 6:55).”
Pódense escoitar na versión orixinal aquí:
.
Xesús Fraga: “O rap é un xénero axeitado para contar a realidade”
Entrevista a Xesús Fraga en La Voz de Galicia:
“Novo libro de Xesús Fraga (Londres, 1971). Trátase de Reo (Galaxia), co que gañou o premio Raíña Lupa de literatura xuvenil, e que protagoniza un grafiteiro de 17 anos.
– La Voz de Galicia: Por qué escolleu un grafiteiro para esta historia?
– Xesús Fraga: O graffiti é unha presenza constante nas nosas paisaxes urbanas, pero son moi poucos os que reparan nel, e os que o aprecian, aínda menos. Hai un gran descoñecemento sobre as motivacións dun grafiteiro, e axudar ao lector a descubrilo era unha das miñas intencións coa novela. (…)”
O Premio de Xornalismo Reimóndez Portela recae en José Manuel Bertolo e Luis M. Ferro
Desde El Correo Gallego:
“O xurado do Premio Xornalístico Manuel Reimóndez Portela emitíu o seu fallo, tras celebrar a reunión na Fundación de Exposicións e Congresos da Estrada. Nesta ocasión, os gañadores, elexidos por maioría, foron José Manuel Bértolo e Luis M. Ferro, por unha serie de catro artigos (Casa de Vilancosta. Berres, Casa e Capela dos Reimóndez Figueroa en Castrotión, Nas orixes de Rosalía de Castro e Novas aportacións á Torre de Guimarei), publicada en dous xornais.
O xurado, presidido pola xerente da fundación estradense, Mercedes Cuíña, estivo composto por Juan Manuel Constenla Carbón, Juan Andrés Fernández Castro, Victoria Reimóndez Sanmartín, María del Carmen Vieites Conde, e José Manuel Bouzas, que fixo as veces de secretario.”
Lugo: presentación de Contos do mar de Irlanda, de Xurxo Souto
A Coruña: obradoiro Dar coa palabra, a cargo de Estíbaliz Espinosa
“O obxectivo principal do obradoiro Dar coa palabra, dirixido por Estíbaliz Espinosa, é profundar na escrita de poesía dende diversos enfoques, perderlle medo, á páxina en branco e á nosa propia voz, o noso estilo.
Traballar a honestidade e a claridade na palabra , que é quizais un xeito de traballar a honestidade e a claridade das ideas. Dende unha sintaxe que morde, acadar ideas que mordan.
Xunto a esa escrita vai a parte indispensable de lecturas, tanto de textos propios como textos clásicos, dende poesía contemporánea europea, galega, latinoamericana e norteamericana.
O recital ten como finalidade traballar a contundencia no noso propio discurso unha vez que se converte en palabra falada.
Programa
– 0.1 Poesía clásica: buscando chegar ao fondo sen perder as formas.
– 0.2 A ruptura: verso libre non significa perder son.
– 0.3 Prosa poética. Haiku.
– 0.4 Río de inspiración, factoría de estímulos, laboratorio de estilo. A literatura ten que morder.
– 0.5 Novos soportes. Twitteratura, literatura dixital, libros colectivos, revistas de creación, publicidade, audiovisual. Poesía e ciencia.
– 1.1 Recital poético cos traballos dos alumnos
Metodoloxía. O taller consistiría por unha banda no achegamento aos estímulos poéticos [os contidos] e por outra ás técnicas de escrita de poemas [as formas], dende as formas clásicas até fragmentos de prosa poética contemporáneos. Sempre dende unha perspectiva conciliadora, facendo da expresión poética non un sesudo tratado senón un traballo coa palabra que é válido para calquera, con ou sen formación. Buscamos esa torsión especial da linguaxe, ese punto de equilibrio entre disciplina e loucura, que aporta luz, ideas novas, se aceptamos que en expresións novas agóchanse tamén novas formas de ver o mundo.
O núcleo central estaría conformado polo traballo de escrita de poemas propios así como de lectura [tanto textos galegos como doutras literaturas] escollidos pola conductora do obradoiro.
Un recital conxunto poñería punto final aos meses de traballo.
Datas: Luns, de outubro a decembro.
Horario: De 18:00 a 20:00 h.
Lugar: Square (Praza de Azcárraga s/n., C. P. 15001), A Coruña.
Prazas e data ĺímite de inscrición: 15 prazas, con data límite do 30 de setembro de 2014.
Prezo: 60/mes socios – 80 /mes non socios de Polisemias. Consultar aquí.
María do Cebreiro: “A poesía vive onde se encontran as lembranzas e a imaxinación”
Entrevista a María do Cebreiro en BiosBardia:
“- BiosBardia (B): N’Os inocentes aparecen estes versos: “(…) A impotencia/ (e non exactamente a bondade)/ é aquilo que define os inocentes.” Así ve vostede a inocencia?
– María do Cebreiro (MdC): Aínda que no verso apareza o verbo definir, coido que a poesía non debe dar definicións. Son os versos os que se deben explicar por si mesmos. Non estou segura de estar de acordo con esa afirmación, incluso. O que quería expresar con este libro é que a inocencia é un rastro. Buscamos a súa pegada, especialmente a través do mito do paraíso perdido pero coido que en realidade o único que existe é unha idea do que é a inocencia, ás veces demasiado simplificada. E a miña reflexión reside en cuestionar se esa relación coa inocencia non debera ser máis complexa; superar esa idea de inocencia como nostalxia para enfrontármonos á pregunta máis interesante: quen son os inocentes? Son eles? Somos nós, os que lemos e confiamos na poesía? Diante do tempo que nos tocou vivir, que resistencia facer? Somos os elixidos porque escollemos o bando perdedor? Non teño a resposta.
– B: Unha das constantes do texto é a presenza da creación: o labor de escrita, os libros…
– MdC: O libro coido que forma parte intrínseca da miña obra porque é unha das ferramentas do meu traballo. Eu son profesora de Literatura e a obra literaria acaba formando parte da miña rutina. Non me podo desapegar del. Ademais, a miña relación coa creación literaria é algo sobre o que me gusta reflexionar. Primeiro desde o punto de vista da curiosidade: o que traen escrito os libros. E despois desde o punto de vista contrario, o da hixiene: debemos preguntarnos se é necesario escribir un libro máis cando xa hai tanto escrito. Ese dilema non quero dalo por sabido, quero ter presente que non escribir tamén é unha posibilidade, especialmente para un escritor. (…)
– B: Vostede, por xeración, pertence ao tempo dos Batallóns Literarios da década do 1990. 15 anos despois daquela eclosión de poesía, que pouso queda?
– MdC: Os poetas non gostamos moito diso das xeracións porque é coma se integrarnos nun colectivo nos limitase, como se nos diluíse o desexo de existir –sermos diferentes, únicos–, que vai implícito no labor de escribir. Eu recoñezo que nese tema discrepo. Síntome xeracionalmente no grupo dos 90, por idade, pero no posterior, no que empezou a publicar nos 2000, por proximidade literaria. A ese grupo que forman Daniel Salgado, Alberte Lema, Samuel Solleiro ou Xiana Arias Rego, eu chámolle a Xeración Perdida porque así como a dos 90 tivo unha gran repercusión, tanto entre a crítica como entre os medios de comunicación, os seguintes non foron considerados como grupo xeracional. E ao reflexionar sobre o motivo, penso que a chave de todo está na relación que mantiveron coa xeración anterior. A dos 90 fíxose un oco “matando o pai” (a xeración do 1980) pero ninguén matou a xeración do 1990. Quizais cómpre un discurso crítico coa que se produciu daquela e dilucidar se todo o que se facía pasar por poesía era poesía, se o que se conseguiu tiña importancia por unha cuestión cuantitativa unicamente. E até que punto as metas das que se presume eran tales. Realmente era tan amplo o público que asistía aos recitais? Realmente aumentou a demanda de poesía entre os lectores? (…)
– B: Vostede é investigadora de Teoría da Literatura. Varios dos seus traballos atinxen a presenza feminina na literatura. Convén aínda falar de literatura feminina?
– MdC: Calquera proceso de visibilización trae consigo unha etiqueta e a escrita ten entre as súas funcións romper as costuras, as etiquetas. Pero hai que ser sinceros: a igualdade aínda non é completa e mentres exista esa desigualdade é inevitable que esa mirada atravese os procesos de produción e de recepción de contidos literarios. O que si considero necesario é sermos máis amplos na ollada. Cando se fala de feminización da literatura galega contemporánea, falamos só de que agora hai máis escritoras? Ocorreu o mesmo nos outros campos relacionados? Nas editoriais? Nos medios de comunicación? (…)”
A Coruña: obradoiro Como soa mellor, a cargo de Estíbaliz Espinosa
“O obxectivo principal do obradoiro Como soa mellor, dirixido por Estíbaliz Espinosa, é crear un laboratorio de traballo individual e colectivo coa finalidade de afondar na precisión da linguaxe literaria/ científico literaria e da lingua galega.
Metodoloxía: traducir textos a galego [ou se é posible dende o galego], ben escollidos polos participantes, ben pola conductora do obradoiro. Os textos de orixe serían orixinais en castelán, inglés, francés [ou outras linguas próximas], dependendo da competencia lingüística dxs asistentes.
Os textos serían de índole literaria, xornalística ou ensaística. Aquelas traducións que acadasen especial relevancia e calidade poderían pendurarse do blog Saga somos, centrado en tradución galega.
Datas: Luns, de outubro a decembro.
Horario: De 11:00 a 13:00 h.
Lugar: Square (Praza de Azcárraga s/n., C. P. 15001), A Coruña.
Prazas e data ĺímite de inscrición: 15 prazas, con data límite do 30 de setembro de 2014.
Prezo: 60/mes socios – 80 /mes non socios de Polisemias. Consultar aquí.