Cuestionario Proust: Antón Cortizas

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Antón Cortizas:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Pregunteille ao espello: E ti de quen vés sendo? E non mo soubo dicir.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A bondade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Só amizade.
4.– A súa principal eiva?
– Ser eu mesmo, talvez?
5.– A súa ocupación favorita?
– Escribir o meu mundo e argallar trebelladas no obradoiro.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Ter e dar o agarimo necesario cando o necesitas e cando o necesitan.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Que lle pasase algún mal á miña muller e fillas.
8.– Que lle gustaría ser?
– Bon.
9.– En que país desexaría vivir?
– Neste, pero habitado por galegos con dignidade, amantes do propio e que non estivesen dia tras día tirando pedras contra o propio tellado, como acontece.
10.– A súa cor favorita?
– A verde, será por algo que descoñezo.
11. – A flor que máis lle gusta?
– Calquera que florece libre.
12.– O paxaro que prefire?
– A merla e mais o merlo, e logo todo o resto.
13.– A súa devoción na prosa?
– Non son devoto de ninguén.
14.– E na poesía?
– Tampouco son devoto, mais podo citar a Miguel Hernández, Lorca, Celso Emilio, Benedetti, Neruda, Rosalía…
15.– Un libro?
– Talvez o que aínda non lin.
16.– Un heroe de ficción?
– Robin Hood… Era un que facía xustiza porque a xustiza non a facía?
17.– Unha heroína?
– A vendedora de mistos, do conto de Andersen, que foi quen de vencer coa fantasía e a esperanza, aínda que apenas durante o tempo de calor dunha caixa de mistos, a miseria dos miserábeis que viven a consta da miseria dos demais.
18.– A súa música favorita?
– A que consegue emocionarme, que é moita. A de Zeca Afonso, e a de tantos galegos que están facendo coa súa música que o noso país sexa un chisquiño máis fermoso.
19.– Na pintura?
– Favoritos non teño, porque non son moi experimentado neste terreo, mais podería citar a Brueghel, Van Gogh, e tantos máis; e acó, a carón, o Leandro…
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Toda a xente do común que sobrevive acotío os asaltos e roubos do Capital e os seus secuaces, e que sabe onde é que está o mal que nos afoga.
21.– O seu nome favorito?
– Son tres: Catarina, Rosalía e Antía.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Tres: que a xente falemos a berros esteamos onde esteamos, o incivismo de tirar papeis ou lixo ao chan e a tala indiscriminada de árbores.
23.– O que máis odia?
– A soberbia e a cobiza e, madia leva, o odio.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Os ditadores todos e os que usan a democracia, mellor dito, o sufraxio universal -que a democracia aínda non chegou-, para armárense en ditadores, e a xente que lles fai a reverencia. Non habería ningún ditador, se non houbese xentiña, armada ou desarmada, que os defende.
25.– Un feito militar que admire?
– Ningún.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– A bondade.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– De morte morrida de vez, e a ser posíbel que a morte me pille xa morto.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Talvez a saudade.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os ocasionados pola ignorancia, mais non os causados pola estupidez.
30.– Un lema na súa vida?
– Outro mundo é posíbel, mais está neste.”

Ramón Nicolás: “A formación do bo lector. Conversa con Xabier P. Docampo”

Entrevista de Ramón Nicolás a Xabier P. DoCampo na revista Qué leer, na versión en galego publicada no seu blogue, Caderno da crítica:
“(…) – Ramón Nicolás (RN): Que cambiou na LIX galega dende os seus inicios como narrador?
– Xabier P. DoCampo (XPD): A LIX en Galicia é un fenómeno literario que se inicia como tal ao comezo dos anos oitenta. Nese tempo comezamos a publicar unha serie de escritores e escritoras da miña xeración, e facémolo como resposta á carencia de obras na nosa lingua que se poidan propoñer como lectura nas aulas. Esta necesidade continúa, pero superouse a urxencia daquel momento.
– RN: Sempre conxugou, na súa obra, a calidade literaria co interese argumental…
– XPD: É certo que se trata de contar historias, pero a literatura faise na linguaxe, ela é quen xera o elemento artístico da obra. Importan as historias, pero máis importa contalas ben, conxugar eficacia narrativa e beleza literaria.
– RN: A súa última obra: A illa de todas as illas, é unha homenaxe indubidable á mellor literatura….
– XPD: É o meu tributo á literatura que nos converteu en lectores, a aquelas obras que na infancia e adolescencia, debuxaron na nosa alma o mapa do arquipélago onde habitan as palabras. Mais tamén é un libro sobre a lectura. Ler é unha aventura, a de buscar en cada libro o que nos di de nós mesmos. É un camiño de formación do individuo, porque lle vai dicindo de si e da súa relación co mundo. Eu non nego o que a lectura ten de pasatempo, esa é unha forma de ler, pero non a única, porque hai esoutra: a de saber de min. Esa é a que eu quero para a LIX, xa que a ela, sempre que sexamos esixentes coa súa calidade literaria, está encomendada a formación do lector literario. A LIX fai lectores, pero máis debe facer bos lectores.
– RN: Como acolle o recoñecemento próximo que lle tributan dende a AELG?
– XPD: Estas cousas hai que acollelas sempre como algo que nace no cariño e na xenerosidade dos que deciden que sucedan. Eu recíboo con agradecemento a esas persoas e a todas cantas se alegran de que isto aconteza.
– RN: A súa loita pola defensa do idioma galego é insubornable. Que é o máis necesario hoxe para asegurar a súa continuidade?
– XPD: Se a alguén, individuo ou pobo, o despoxan da súa lingua aniquilan a súa capacidade de recoñecerse no mundo e na historia. Xa sempre vagará como un ser adimensional. Todos os idiomas son igual de importantes, de grandes e, mesmo, de extensos, porque todos chegan aos confíns das persoas que os falan e os entenden, e os confíns da alma están alá onde o universo se curva e se fai infinito. Tan difícil é de entender que somos galegos porque falamos galego?
– RN: E para aumentar a base lectora?
– XPD: Os lectores e lectoras fanse na escola. A educación debe consistir en ler e escribir (e despois todo o demais, pero despois). En aprender a facelo con criterio persoal, pero harmónico coa historia. Ler axúdanos a facernos sabios e o ser humano naceu destinado ao saber.”

Cuestionario Proust: Antonio Reigosa

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Antonio Reigosa:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Quen me coñece di que son tranquilo e sensato. Oxalá!
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A sinceridade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Só afecto compartido.
4.– A súa principal eiva?
– Non saber nada, pero nada, de música. Pero teño moitas máis.
5.– A súa ocupación favorita?
– Saber que o que me apetece facer non ten urxencia.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Vivir sen présa.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Que lles pasase algo malo ás persoas que quero.
8.– Que lle gustaría ser?
– Viaxeiro profesional. Gastar a vida viaxando.
9.– En que país desexaría vivir?
– Neste, a pesar de todo.
10.– A súa cor favorita?
– Entre o verde-prado e o azul-mar; non sei se terá nome.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A da abrula. Anuncia a primavera.
12.– O paxaro que prefire?
– O carrizo, polo ben que fai o niño.
13.– A súa devoción na prosa?
–  Juan Rulfo e Álvaro Cunqueiro. E outros moitos e moitas, claro.
14.– E na poesía?
– Rosalía de Castro.
15.– Un libro?
– Só un? Pois Pedro Páramo, pero hai moitos máis que me interesan que xa lin, e outros que tamén me interesan e que aínda non lin.
16.– Un heroe de ficción?
– Gústanme os personaxes tipo Homer Simpson.
17.– Unha heroína?
– Brancaflor, a filla do Demo, polo que representa.
18.– A súa música favorita?
– A que se acompaña de voz, e que diga algo que me interese.
19.– Na pintura?
– Impresionismo e Surrealismo, sobre todo.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Non son mitómano, nin me gustan os heroes nin as heroínas.
21.– O seu nome favorito?
– Que empece por A ou por C, e que non sexa moi longo.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A hipocrisía, o cinismo.
23.– O que máis odia?
– O incumprimento dun compromiso.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– A todos os ditadores, tiranos e opresores de todo lugar e tempo.
25.– Un feito militar que admire?
– Ningún. Nas guerras sempre hai vítimas inocentes.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Ter calma nos momentos críticos.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Sen decatarme, e dentro de moito tempo.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Animoso.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que son produto da ignorancia.
30.– Un lema na súa vida?
– Con paciencia e unha cousa detrás da outra.”

Cuestionario Proust: Berta Dávila

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Berta Dávila:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– A dispersión.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
-A ética.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Lealdade e afecto.
4.– A súa principal eiva?
– A impaciencia.
5.– A súa ocupación favorita?
– Viaxar. Ler.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Case sempre me decepcionan, cando chegan, os ideais de felicidade que algunha vez desexei.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder a lucidez, perder o equilibrio.
8.– Que lle gustaría ser?
– Algunhas mañás, gato.
9.– En que país desexaría vivir?
– Gústame vivir aquí. Non me gusta o que aquí ocorre.
10.– A súa cor favorita?
– Ningunha en particular, prefiro as cores escuras de xeito pouco consciente.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Ningunha flor, un froito: a mandarina como prenda do outono.
12.– O paxaro que prefire?
– O que regresa no verán.
13.– A súa devoción na prosa?
– Paul Auster.
14.– E na poesía?
– Blanca Varela (agora)
15.– Un libro?
O sol do verán, de Casares (agora).
16.– Un heroe de ficción?
– O escritor con horarios.
17.– Unha heroína?
– Doña Mariana, de Los gozos y las sombras.
18.– A súa música favorita?
– O disco «Madrugada dos trapeiros», de Fausto.
19.– Na pintura?
– Egon Schiele.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Algunhas mestras de escola.
21.– O seu nome favorito?
– Aínda non o atopei.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A estupidez.
23.– O que máis odia?
– As marcas de humidade.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Non teño o costume de desprezar nada, o que non significa que non haxa figuras históricas abondo desprezables.
25.– Un feito militar que admire?
– Sempre me gustou a épica da revolución dos caraveis.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Non creo na existencia de ningún don natural, creo que calquera clase de talento é unha mestura de traballo, compromiso e casualidade.
27. – De que maneira lle gustaría morrer?
– Con plena conciencia do que me ocorre e ningunha conta pendente.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Fáltame oficio para contestar a esta pregunta.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que me son propios.
30.– Un lema na súa vida?
– Non posúo demasiadas certezas, moito menos elevables á categoría de lemas.”

Taboleiro do libro galego (XXI), por Ramón Nicolás

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Transcorrido o mes de marzo ofrécese aquí a terceira entrega do 2014 do Taboleiro do libro galego que recolle, segundo os datos obtidos dalgunhas librarías galegas, as novidades editoriais máis vendidas en lingua galega ao longo do mes de marzo. O meu agradecemento, nesta ocasión, ás seguintes librarías: Biblos, Librouro, Casa do Libro de Vigo, Torga, Couceiro, Andel, Aira das Letras, Paz, Trama, Cartabón, Á lus do candil, Carricanta, Suévia, Libros para Soñar, sumándose por vez primeira outra nova libraría como é Abrente, de Bueu.

NARRATIVA
1º-. A memoria da choiva, de Pedro Feijoo, Edicións Xerais.
2º-. Sete Caveiras, de Elena Gallego, Edicións Xerais.
3º-. O derradeiro libro de Emma Olsen, de Berta Dávila, Editorial Galaxia.
4º-. O sexo masculino dos anxos, de Manuel Janeiro, Editorial Galaxia.
5º-. Maternosofia, de Inma López Silva, Editorial Galaxia.

POESÍA
-. Penúltimas tendencias, de Carlos Negro, Edicións Xerais.
2º-. Moda galega reloaded, de María Reimóndez, Positivas.
3º-. Nimbos, de Xosé María Díaz Castro, Galaxia.
4º-. Argola, de Marta Dacosta, O Figurante Edicións.
5º-. Sobre ruínas, de Xesús Rábade Paredes, Ed. Alvarellos.

ENSAIO-TEATRO
-. A alternativa está aquí, de María Reimóndez, Edicións Xerais.
2º-. Para que nos serve Galiza?, de Xaime Subiela, Editorial Galaxia.
3º-. Cantares gallegos, hoxede María Pilar García Negro, Alvarellos.
4º-. Vida e obra de Xosé María Díaz Castro, de Armando Requeixo, Galaxia.

INFANTIL-XUVENIL
-. Ámote, Leo A. Estación de tránsito, de Rosa Aneiros, Edicións Xerais.
-. A illa de todas as illas, de Xabier P. DoCampo e Xosé Cobas, Edicións Xerais.
-. O raposo e a mestra, de Manuel Rivas, Xerais (ilustracións de Jacobo Fernández).
-. Bágoa de Lúa, de Sabela González, Editorial Galaxia.

ÁLBUM ILUSTRADO
-. Pan de millo, de Migallas, Kalandraka.
2º-. Toc Toc, de Pablo Díaz, ilustracións de Nuria Díaz, Galaxia.
3º-. Na cociña de noite, de Maurice Sendak (tradución de X. M. González), Kalandraka.
4º-. A Burra Ramona, de Paula Carballeira, ilustracións de Xosé Tomás, Baía Edicións.
5º-. Maruxa, de Eva Mejuto & Mafalda Milhões, Oqo.

BANDA DESEÑADA
1º-. O bichero IV, de Davila, Edición do autor.
2º-. Astérix e os Pictos, René Goscinny (autor), Albert Uderzo (ilustrador), Jean-Yves Ferri (autor), Didier Conrad (ilustrador), Xavier Senín e Isabel Soto López (tradutores), Edicións Xerais.
3º-. O Dragón que cambiaba de conto cada vez que esbirraba, de David Aceituno e debuxos de Miguelanxo Prado, El Patito Editorial.
4º-. Ardalén, de Miguelanxo Prado, El Patito Editorial.

OUTROS
1º-. Revista Luzes, nº 4.”

Cuestionario Proust: Elvira Riveiro Tobío

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Elvira Riveiro Tobío:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Gústame pensar que a xenerosidade.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A intelixencia, a lucidez, o sentido do humor, a humildade, a sinceridade, a xenerosidade, o optimismo, o entusiasmo…
3.– Que agarda das súas amizades?
– Crítica cando me falta autocrítica, apoio nas horas escuras, un convite na súa casa (que acepten o convite na miña), que non sexan repunantes coa comida, que poidamos escachar xuntas coa risa…
4.– A súa principal eiva?
– O vaso está medio baleiro.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ler textos que me fagan feliz, que me conmovan, que me revolvan, que me inciten, que me sorprendan, que me poñan a carne de galiña…; ser a Babette do festín; andar camiños non asfaltados; ter sexo de calidade con alguén que reúna os substantivos (polo menos algúns) que seguen á pregunta 2.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Creo que a felicidade total non existe cando es consciente que ao teu redor hai persoas infelices por causas que teñen que ver coa inxustiza ou a desigualdade. En todo caso, achegaríase bastante un día que combine boa compañía, boa música, boa lectura, 22º C, bo filme, boa comida e bebida e bo sexo (con 2 ou 3 destas cousas no mesmo día e xa me considero afortunada).
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Quedar sen disco duro, sexa o informático, sexa o que gardo baixo os ósos frontal e parietal.
8.– Que lle gustaría ser?
– Moitas cousas!: botánica, espeleóloga, arqueóloga, amazona sobre renos en Mongolia (unhas horiñas)… Sobre todo, gustaríame ser máis pragmática.
9.– En que país desexaría vivir?
– Calquera onde se fixese realidade o lema da Revolución Francesa.
10.– A súa cor favorita?
– O vermello intenso, o verde en case toda a súa gama.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Pois eu que n’as canto voume pór estupenda e escribir un ramallete: unha invasora e velenosa: as calas ou cartuchos; unha euro-asiática: a flor dos chuchameles (Lamium maculatum); unha do sur de Europa: a flor da madreselva (Lonicera caprifolium); e unha endémica do noroeste peninsular: os paxariños (Linaria triornithophora)
12.– O paxaro que prefire?
– O de lume, de Stravinsky.
13.– A súa devoción na prosa?
– As historias que retratan seres humanos en situacións límite, coma O corazón da escuridade de Joseph Conrad ou a Suite francesa de Irène Némirovsky, cuxa lectura lle debo a un bo amigo.
14.– E na poesía?
– Son lectora omnívora. Hoxe, por exemplo, veño de almorzar cos textos dunha poeta intensa e contida: Anise Koltz.
15.– Un libro?
– Si, grazas
16.– Un heroe de ficción?
– O home feliz do conto de Tolstoi.
17.– Unha heroína?
– A que corría polas veas de Billie Holiday cando cantaba «I’m a fool to want you».
18.– A súa música favorita?
– «Don’t you be so sweet» de Carina Posse.
19.– Na pintura?
– Os debuxos de Begoña G. Arce.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Desta vez, un ramo de rosas: Rosa Parks, Rosa Luxemburgo, Rosa(lía) de Castro, as trece rosas e todas as rosas anónimas que contribuíron ao sustento e ao progreso da humanidade.
21.– O seu nome favorito?
– Sara e Carina (ou viceversa)
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A impuntualidade e tamén que anden fisgando para facerche un “traxe a medida”.
23.– O que máis odia?
– O abuso do máis forte, a manipulación, a inxustiza, a intolerancia, a desigualdade, sentir dor…
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Calquera asasino de masas (e a restra é -sempre- demasiado longa).
25.– Un feito militar que admire?
-A Revolução dos Cravos.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Talento para a música.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Feliz.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Dándolle voltas.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Aqueles que non repercuten nos demais.
30.– Un lema na súa vida?
– É mellor arrepentirte daquilo que fixeches que do que non fixeches.”

Caderno da crítica, de Ramón Nicolás, un dos tres finalistas do Premio AELG ao mellor blog literario

Os premios da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega chegan á décimo quinta edición. As obras finalistas, publicadas en 2013, foron escollidas polos 437 socias e socios da AELG, que nunha segunda fase tamén decidirán as gañadoras, que se darán a coñecer na Gala das Letras, que terá lugar o 3 de maio no Teatro Principal do Concello de Pontevedra.
Tras os votos emitidos na primeira quenda, quedou como un dos tres finalistas do premio ao mellor blog literario o Caderno da crítica, de Ramón Nicolás.

Cuestionario Proust: Henrique Monteagudo

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Henrique Monteagudo:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Optimismo da vontade, pesimismo da razón.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Intelixencia e honestidade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Comprensión e apoio.
4.– A súa principal eiva?
– Precipitación.
5.– A súa ocupación favorita?
– Aprender.
6.– O seu ideal de felicidade?
– A realización plena.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– A perda da miña dona ou dunha filla.
8.– Que lle gustaría ser?
– Músico.
9.– En que país desexaría vivir?
– País, neste que vivo. Cidade: Nova York.
10.– A súa cor favorita?
– Todas as do mar, desde o azul opaco ata o verde cristalino.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A dos chuchameles.
12.– O paxaro que prefire?
– O mascato.
13.– A súa devoción na prosa?
– Borges, Poe, Saramago, Cunqueiro, Martín Sarmiento.
14.– E na poesía?
– Rosalía de Castro, Fernando Pessoa.
15.– Un libro?
Os camiños da vida.
16.– Un heroe de ficción?
– Éitor.
17.– Unha heroína?
– Antígona.
18.– A súa música favorita?
– Son moi ecléctico: desde a medieval e a clásica ata o jazz e o rock and roll.
19.– Na pintura?
– Giorgio de Chirico, Magritte, Seoane.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Malala Yousafzai.
21.– O seu nome favorito?
– Durandal.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A pesadez e a mala educación.
23.– O que máis odia?
– O ruído.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Franco.
25.– Un feito militar que admire?
– A resistencia británica contra a ofensiva nazi en 1940-42.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Talento para a música.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– A morte non me preocupa moito, preocúpame moito máis a doenza.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Tornadizo, tendendo a ansioso.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A gula e a lascivia.
30.– Un lema na súa vida?
Hinc et nunc, que é o reverso complementario de Tempus fugit.”

Cuestionario Proust: Manuel Portas

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Manuel Portas:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– A tenacidade (obstinación ou terquidade, visto desde outro prisma).
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A modestia.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Sinceridade e alegría.
4.– A súa principal eiva?
– A impulsividade.
5.– A súa ocupación favorita?
– Non facer nada, ler e escribir, por esa orde.
6.– O seu ideal de felicidade?
– A felicidade dos que me rodean.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Morrer, obviamente.
8.– Que lle gustaría ser?
– De maior, ser escritor.
9.– En que país desexaría vivir?
– Visitar, todos os que puider. Vivir no meu, aínda que máis libre.
10.– A súa cor favorita?
– O azul turquesa, o vermello, o verde mazá, o negro,…
11.– A flor que máis lle gusta?
– O lirio selvaxe.
12.– O paxaro que prefire?
– A bubela.
13.– A súa devoción na prosa?
– Ufff, moitas devocións: Duras, Cunqueiro, Bolaño, Saramago, Flaubert, Eça,…
14.– E na poesía?
– Moitas tamén: Rosalía, Benedetti, Pessoa, Prevert…
15.– Un libro?
– O Merlín, sen dúbida.
16.– Un heroe de ficción?
– Obelix.
17.– Unha heroína?
– Emma Bovary
18.– A súa música favorita?
– Moitas, depende do momento, mesmo a comercial. Pódeme o ritmo.
19.– Na pintura?
– Varios, moitos. Matisse, Goya, Miguel Ánxelo, Laxeiro,…
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Non existen.
21.– O seu nome favorito?
– Os dos meus fillos, claro.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A petulancia, a arrogancia, o papanatismo.
23.– O que máis odia?
– A prepotencia.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Hitler, porque Aznar non ten dimensión histórica.
25.– Un feito militar que admire?
– Ningún. A violencia nunca merece admiración.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– A prudencia.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– De ningunha maneira. En todo caso, durmindo.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– A alegría hiperactiva.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A ignorancia.
30.– Un lema na súa vida?
– Vive e deixa vivir.”

Vinte e sete obras finalistas compiten polos Premios AELG 2014

Os premios da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega chegan á décimo quinta edición. As obras finalistas, publicadas en 2013, foron escollidas polos 437 socias e socios da AELG, que nunha segunda fase tamén decidirán as gañadoras, que se darán a coñecer na Gala das Letras, que terá lugar o 3 de maio no Teatro Principal do Concello de Pontevedra.
Tras os votos emitidos na primeira quenda, os finalistas aos premios á mellor obra publicada no 2013 nas modalidades de ensaio, poesía, narrativa, tradución, teatro, blog literario, literatura infanto-xuvenil e traxectoria xornalística (nestes dous últimos casos tamén participaron na elección os asociados de Gálix e os membros do Colexio de Xornalistas respectivamente), son:

Blog Literario

Ensaio

Literatura Infanto-xuvenil

Mellor traxectoria de Xornalismo Cultural en 2013

Narrativa

Poesía

Teatro

Tradución

Na segunda fase, xa en andamento, os asociados e asociadas decidirán as obras gañadoras.

Alén destas categorías, os Premios AELG constan doutros tres galardóns outorgados pola Asemblea de Socios e Socias da AELG:

Premio AELG 2014 “Institucións Culturais”

AELG valora tamén o impulso dalgunhas institucións na promoción do teatro e, neste sentido, premiará:

Premio “Mestras-es da Memoria” 2014

A segunda edición do premio Mestres e Mestras da Memoria, que se concede nesta ocasión a Elba Requeijo e Xavier Blanco, por toda unha vida de dedicación exemplar á transmisión oral de saberes e valores da nosa cultura popular tradicional

Escritor Galego Universal 2014

O escritor Bernardo Atxaga será o Escritor Galego Universal, galardón que o distingue como autor que combina a excelencia literaria co compromiso ético que o converte en referente na defensa da dignidade humana. O autor vasco ofrecerá o día 2 de maio, en Pontevedra, unha conferencia con título Reaccións ante unha pedra raiada, e ao día seguinte recollerá o premio na Gala das Letras. Con este nomeamento Atxaga súmase á listaxe conformada por Mahmoud DarwishPepetelaNancy MorejónElena PoniatowskaJuan GelmanAntonio GamonedaJosé Luis Sampedro e mais Lídia Jorge.

No transcurso da gala a AELG tamén entregará a distinción “Bos e Xenerosos”, coa que a  Asociación de Escritores e Escritoras en Lingua Galega quere recoñecer o esforzo e o compromiso da xente do espectáculo para manter vivos os nosos escenarios nun momento en que os recortes afectan de maneira especial ás programacións culturais. Desta maneira, a AELG premiará representantes de todas os ámbitos da escena galega: