Entrevista a Antón Riveiro Coello en La Voz de Galicia:
“(…) – La Voz de Galicia (LVG): Ramón Nicolás sinalaba na súa reseña da obra [Os elefantes de Sokúrov] que na mesma consigue xerar «unha inequívoca vontade de avanzar case sen respirar ata a derradeira liña». ¿Vostede como a definiría?
– Antón Riveiro Coello (ARC): Como unha novela actual, contemporánea, social, sentimental, intelectual, mesmo psicolóxica. E na mesma medida hai intriga, emocións, relacións e digresións sobre a realidade e os problemas actuais. (…)
– LVG: Unha filla da xeración hippy que anda á pescuda dun descoñecido que a ten engaiolada…
– ARC: A orixe é unha visión interxeracional: os de 50 anos ou máis remataron colocándose ou traballando todos. Os do baby boom tivemos unhas oportunidades que os mozos de agora non teñen. Por outra banda, Janis e Constantino -o escritor da cafetaría- comparten as inquedanzas polo proceso creativo, pola cultura e polas artes, e iso fai que teñan unha afinidade especial. (…)
– LVG: Na obra aparecen moitas referencias cinéfilas, de Tarkovski a Haneke. ¿Por que Os elefantes de Sokúrov?
– ARC: Janis escribe crítica cinematográfica e o cine é o principal tema de conversación, e o que a mantén unida ao seu pai. Elixir a Sokúrov é unha homenaxe clara ao cine máis humanista, xa que o director ten ese punto de conexión e esa carga intelectual que se relaciona cos creadores, cos poetas e cos pintores. Non é o cine de inmediatez, agresivo, violento ou de consumo rápido. As películas de Sokúrov teñen unha densidade filosófica importante, é un cine de pensamento e de expresionismo puro e crean a sensación de contemplar un cadro sucesivo. Son obras para pensar e reflexionar sobre o ser humano e os seus problemas.
– LVG: ¿E os elefantes?
– ARC: É unha metáfora. Os elefantes representan a carga simbólica; están en perigo de extinción, son compasivos e intelixentes e deben enfrontarse ao risco que supón sobrevivir na natureza. A protagonista da novela é culta, unha muller preparada e amante do cine, é debe sobrevivir nunha sociedade que non lle dá as oportunidades que se merece.”
Arquivo da categoría: Entrevistas
Entrevista a Érica Esmorís e Andrea Maceiras no Culturgal 2015
Xerardo Quintiá fala de Fornelos & Fornelos. Segunda Fundación
Desde o Diario Cultural da Radio Galega:
“O escritor Xerardo Quintiá fálanos de Fornelos & Fornelos. Segunda Fundación, o libro co que gañou o Premio Eusebio Lorenzo Baleirón de poesía. A entrevista completa pode escoitarse aquí.”
Montse Pena, crítica de Literatura infantil e xuvenil
Desde o Zig-zag da Televisión de Galicia:
“Entrevista a Montse Pena Presas, onde presenta os títulos que tiveron máis éxito entre o público galego. Pode escoitarse completa aquí.”
María Solar presenta Teño uns pés perfectos
Desde o Zig-zag da Televisión de Galicia:
“O novo libro de María Solar, Teño uns pés perfectos, fálanos dunha das partes máis descoñecidas do corpo. A entrevista completa pode verse aquí.”
Entrevista a Antón Patiño no Diario Cultural
Desde o Diario Cultural da Radio Galega:
“Novo poemario de Antón Patiño: Teoría do riso preséntase en Vigo. A entrevista completa pode escoitarse aquí.”
Entrevista a Ledicia Costas
Entrevista a Ledicia Costas na Palavra Comum:
“(…) – Palavra Comum (P): Como levas adiante o processo de criação literária?
– Ledicia Costas (LC): Son moi instintiva. Parto dunha idea moi xeral e imprecisa que vai collendo forma a medida que escribo. Nunca conto cun plan inicial, aposto pola liberdade. Deixo que os personaxes configuren a súa personalidade devagar, ao ritmo da historia. Paso moitas horas diante do ordenador, dedicándome só a pensar. Escribo a medida que penso. E case nunca volvo atrás, sempre vou cara adiante. A trama vai encaixando como por arte de maxia a forza de escribir e pensar, pensar e escribir. (…)
– P: Como ves a literatura galega nestes momentos?
– LC: Esta pregunta é difícil de contestar. Intentando sintentizar a resposta, por un lado coido que estamos nun momento de eclosión, onde non deixan de agromar novas voces que irrompen con forza. Iso é fantástico porque garante o futuro da nosa literatura, polo menos a medio prazo. Mais existe unha especie de pesimismo histórico que pesa demasiado. Arrastramos desde moi atrás un discurso negativo que coido que cómpre transformar para empezar a construír en positivo. Creo que é necesario tomar conciencia de que en galego tamén podemos voar e chegar lonxe. E, malia as dificultades engadidas que ten escribir nunha lingua minorizada como a nosa, o esforzo paga moito a pena.
– P: Fala-nos da revista Criaturas…
– LC: Criaturas naceu coa vontade de ser unha publicación especializada en literatura infantil e xuvenil. Un tellado baixo o que abeirar a escritoras, ilustradores, críticas, libreiros, bibliotecarias… e a todos aqueles axentes e persoas que traballan a prol da LIX. Falando con Daniel Landesa, de quen partiu a idea inicial e que botou a andar toda a web e a parte visual do proxecto, e tamén con Montse Pena, crítica especializada en literatura infantil e xuvenil, chegamos á conclusión de que era necesario crear unha ferramenta centrada na LIX, que puidese ser de utilidade a docentes, bibliotecarias, etc., ademais de contribuír a visibilizar a todas as persoas que traballan neste eido. Ao longo deste mes de decembro sairá un especial de nadal que vén cun suplemento que pretende ser un agasallo literario. E a primeiros de abril de 2016 lanzaremos un especial dedicado ao Salón do Libro Infantil e Xuvenil de Pontevedra. Criaturas débelle todo ás persoas que, de xeito totalmente desinteresado, colaboran en cada número e tamén no material que achegamos á web.
– P: Que perspectiva tens sobre a língua galega -a sua situação, a sua vinculação com outros espaços culturais (nomeadamente a Lusofonia), etc.-?
– LC: Somos unha resistencia. Como país e como cultura. E cústanos poñernos de acordo. Ás veces semella que se nos esquece que sumar é positivo. Xeograficamente estamos moi preto de Portugal. Mais eu, ás veces teño a sensación de que estamos moi lonxe. Ignoro cal é a vía para acurtar distancias. Talvez deberíamos empezar polo máis básico: polo respecto mutuo. (…)”
Historia do meu corpo en labaradas, de Rosa Enríquez
Desde o Diario Cultural da Radio Galega:
“A tensión do control, os corpos das mulleres, a reflexión sobre o corpo no novo poemario de Rosa Enríquez. A entrevista completa pode escoitarse aquí.”
Pedro Feijóo percorre os escenarios da súa última novela
Desde o Zig-zag da Televisión de Galicia:
“Morena, perigosa e románica sitúase en Vigo, onde se suceden un roubo épico, un secuestro dalgún personaxe famoso e outras tramas disparatadas. Zig-zag fai con Feijóo un percorrido polos puntos da cidade olívica que aparecen na súa novela. A entrevista pode verse completa aquí.”
Manuel Portas presenta Lourenço, Xograr
Desde o Diario Cultural da Radio Galega:
“A novela coa que gañou o Premio García Barros. “O máis interesante de Lourenço é a súa atípica actitude vital”. A entrevista completa pode escoitarse aquí.”