O 
venres 22 de febreiro, ás 20:30 horas, na Mediateca do Grilo (Travesía de Cacheiras, 18), en Cacheiras-Teo, a Concellaría de Cultura de Teo e Edicións Xerais convidan ao público interesado á presentación de Costa do Solpor, de Xosé María Lema Suárez. No acto, xunto ao autor, participan Francisco Fernández Rei e Manuel Bragado.
Arquivo da categoría: Narrativa
Manuel Portas: “Dar el salto de la docencia a la literatura a los 50 años es una osadía por mi parte”
Entrevista 
a Manuel Portas en Faro de Vigo:
“(…) – Faro de Vigo (FdV): En su libro [Un dedo manchado de tinta], la ciudad de Compostela es el marco en el que se mueven variopintos personajes, ¿por qué eligió ese formato para narrar su novela?
– Manuel Portas (MP): En realidad se trata de cinco historias y una sexta que sobrevuela a todas las demás. En el libro se cuentan aspectos que están en la vida de la gente común porque cada figura de la obra, un funcionario municipal, un vendedor ambulante senegalés, una mujer que se debate entre su hija y su amor por el hombre encarcelado acusado de violarla, una sindicalista y madre incansable, y una investigadora, son, sobre todo, gente común. El juego están en el primer personaje, que toma la palabra como autor de la obra y que engancha al final con las otras cinco historias que se cuentan.
– FdV: ¿Docencia y literatura son tareas fáciles de compaginar?
– MP: Es un gusto especial. Desde luego, son tareas complementarias, sobre todo, para conocer la reacción de los chavales. Tengo que decir que no escribo para críos sino por placer. Además, también me interesan las valoraciones que puedan realizar los críticos y de los lectores anónimos, cuyas opiniones te van llegando. En mi caso, tengo que reconocer que dar el salto de la docencia a la literatura a los 50 años fue una toda una osadía por mi parte.
– FdV: ¿Fue determinante impartir clases de literatura para atreverse a dar ese osado salto del que habla en la cinquentena?
– MP: Lo verdaderamente determinante es que me gusta la literatura. Si estudié Filología fue porque, también, me atraía mucho la literatura, pero no se puede decir que sea causa-efecto a la hora de explicar mi decisión de ponerme a escribir. (…)”
Vigo: presentación de Un home do pobo e Elias Portolu
O 
xoves 
21 de febreiro, ás 20:00 horas, na Libraría Librouro (Rúa Eduardo Iglesias, 12) de Vigo, preséntanse as novelas Un home do pobo, de Chinua Achebe, e Elias Portolu, publicadas por Hugin e Munin. No acto participan Alejandro Tobar, Begoña R. Outeiro e Isabel Soto.
Elena Gallego: “Hoxe máis que nunca é fundamental a profesión de xornalista”
Entrevista 
a Elena Gallego en Xeado de Toxo:
“- Xeado de Toxo (XdT): Vostede é xornalista, e ademais conta cunha ampla traxectoria demostrable. Que lle moveu a escribir un libro? Con isto pretendo que me comentes un pouquiño a historia da creación de Dragal.
– Elena Gallego (EG): Eu escribo porque me gusta. No fondo o 90 % dos xornalistas queremos escribir esa historia. Eu creo que moitos dos xornalistas que eu coñezo teñen unha novela nun caixón. Eu, de feito, a parte de Dragal, teño novelas nun caixón. A miña primeira novela a escribín con 13 anos. Miña nai, despois de publicar Dragal deuma e díxome que aquela era a primeira, e non Dragal. Teño tamén algunha outra cousa por aí agardando a súa quenda, pero é complicado. E tamén sigo escribindo, agora estou pendente dunha editorial que publique unha novela que teño por aí, pero bueno, os tempos están difíciles para sacar nada novo, pero si teño un compromiso de publicación, desta vez para público “adulto”. (…)
– XdT: É complicado publicar en galego se non tes unha traxectoria consolidada como autor literario? Supuxo esta obra un reto editorial?
– EG: Dragal é a demostración de que algo que ten calidade, aínda que non sexas coñecido, pode saír á luz. A min, cando presentei Dragal ao Premio Fundación Caixa Galicia de Xerais, non me coñecía ninguén. Qué acontece? Está todo moi difícil. Publicar calquera cousa hoxe é moi complexo porque as editoriais están moi afogadas polo tema da crise. A xente non merca libros, entón non se venden, non se poden sacar. Eu teño outras cousas que están nun caixón porque é moi difícil sacalas á luz, Dragal porque era especial. Hai outras cousas que o mellor non o son tanto (riso).
– XdT: Próximos proxectos literarios que poidas comentar?
– EG: Teño algo aí que está pendente de que se publique, xa sería para adultos (aínda que os rapaces o poidan ler), pero bueno, das cousas que teño en capela non me gusta falar demasiado porque van pasando os meses, están aí… A min gustaríame que ao longo da primavera outra novela de Elena Gallego que non fose de dragóns vise a luz, pero a ver… (…)”.
Entrevista a Xosé María Lema, autor de Costa do Solpor
Taboleiro do libro galego (III), por Ramón Nicolás
Desde 
o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Continúa a entrega destas listaxes dos libros galegos máis vendidos que, desde agora, recollerá quincenalmente as modificacións que se produzan en todos os xéneros, de as houber. Desde esta entrega incorpórase á listaxe a libraría moañesa «O Pontillón». Tanto a esta última como ás librarías restantes, cuxos logos se reproducen á dereita, o meu agradecemento pola súa colaboración.
NARRATIVA
1º-. O gardián invisible, de Dolores Redondo, Edicións Xerais.
2º-. As voces baixas, de Manuel Rivas, Edicións Xerais de Galicia.
3º-. Viagem ao Curdistán para apanhar estrelas, de Séchu Sende, autoedición.
4º-. En vías de extinción, de María Reimóndez, Edicións Xerais.
5º-. Todo OK, de Diego Ameixeiras, Edicións Xerais.
POESÍA
1º-. Breizh, de Miro Villar, Toxosoutos.
2º-. Carnia haikai, de Elvira Riveiro, A. C. Caldeirón.
3º-. Cidades, de Fran Alonso, Edicións Xerais.
ENSAIO-TEATRO
1º-. Como falar e escribir en galego con corrección e fluidez, de Carlos Callón, Edicións Xerais
2º-. Obras completas I, de Roberto Vidal Bolaño, Positivas.
3º-. AGE. A emerxencia da Alternativa Galega de Esquerda, de Manuel Darriba e Daniel Salgado, 2.0 Editora.
4º-. O rastro que deixamos, de Agustín Fernández Paz, Edicións Xerais.
5º-. Teresa Alvajar López. Memorias dunha republicana, de Aurora Marco, Laiovento.
INFANTIL-XUVENIL
1º-. Dragal III, de Helena Gallego, Xerais.
2º-. Palabras de auga, de Marcos Calveiro, Edicións Xerais.
3º-. O misterio do Faro Vello, de Fina Casalderrey, Edicións Xerais.
ÁLBUM ILUSTRADO
1º-. María Fumaça, de VV.AA., Galaxia.
2º-. Titiricircus, de Tanxarina, Kalandraka.
3º-. O crebanoces, de María Canosa e David Pintor, Pablo Zaera editor.
BANDA DESEÑADA
1º-. Ardalén, de Miguelanxo Prado, El Patito Editorial.
2º-. Cartas de inverno. Novela gráfica, de Antonio Seijas e Agustín Fernández Paz, Edicións Xerais.
3º-. Nómades, de Xosé Tomás, Galaxia.”
Lugo: presentación de Sinistra deixa, de Isidro Novo
O 
venres 15 de febreiro, ás 20:00 horas, na Galería Sargadelos (Praza de Santo Domingo, 4) de Lugo, preséntase Sinistra deixa, de Isidro Novo, publicada en Toxosoutos. No acto, xunto ao autor, participa José Luis Calvo.
Vigo: presentación de Como en Alxeria, de Xosé Ramón Pena
O 
venres 15 de febreiro, ás 20:00 horas, na Libraría Librouro (Rúa Eduardo Iglesias, 12) de Vigo, preséntase Como en Alxeria, de Xosé Ramón Pena, publicado en Xerais. No acto, xunto ao autor, participan Xosé Luís Méndez Ferrín e Manuel Bragado.
Parlamento das Letras: Santiago Jaureguizar
Entrevista
de Armando Requeixo a Santiago Jaureguizar no seu blogue, Criticalia:
“(…) – Armando Requeixo (AR): ¿Que cres que lle falta aínda ás nosas letras e que lle sobra definitivamente?
– Santiago Jaureguizar (SJ): As nosas letras son anómalas. Vivimos nunha xerontocracia filolóxica e atlántica. Non hai país no mundo no que a poesía sexa o xénero raíña. Normalmente, as culturas desenvolvidas (a alemá, a francesa…) son guiadas por pensadores que dan visións xerais e marcan a ruta colectiva. Mesmo culturas individualistas, como a anglosaxoa, están dominadas polos novelistas, porque eles fan unha interpretación de cada vida en singular que axuda aos receptores a sacudirse a perplexidade existencial. Neste país, non; neste país o importante son os nomes das partes do carro, como di Manuel Rodríguez Alonso, e que os Seijas escriban Seixas aínda que despois falen soamente en español.
A cultura galega é unha lección de anatomía rembrandtiana impartida a porta pechada. Ten unha asistencia limitada de doutores que analizan sobre a mesa de disección o cadáver desas mil primaveras que deixamos atrás. O feito de termos expertos en lingua cadrando balances contables é unha singularidade que, ben administrada, poderiamos usar como argumento sólido e único para a emancipación. (…)
– AR: ¿Cal é a túa valoración do noso presente literario?
– SJ: O noso presente literario é un caldo en repouso. Hai un pánico a pisar as bandas rodantes da autoestrada que me indigna. Custa atopar unha proposta que se bote fóra do feminismo, antipatriarcalismo, nacionalismo, anticapitalismo, guerracivilismo… Aburre tanto foco moral sobre os textos. A literatura non é Educación para a Cidadanía, ten que falar de como é a realidade, non de como debería ser. Borrazás deixoume orfo; pero, ben, de cando en vez publica Cid Cabido.”
Lugo: presentación de En vías de extinción, de María Reimóndez
O 
mércores 13 de febreiro, ás 20:00 horas, na Libraría Trama (Avenida da Coruña, 21) de Lugo, preséntase o libro En vías de extinción, de María Reimóndez, publicado en Xerais. No acto participan, xunto á autora, Luís Tosar e Manuel Bragado.
