Arquivo da categoría: Narrativa

Santiago: actividades literarias do 24 de xullo no Festigal 2012

Publicado o por

Na Galería das Letras do Festigal 2012, que se celebrará no Campus Universitario Sul de Santiago de Compostela, desenvolveranse as seguintes actividades literarias o martes 24 de xullo:

– 17:00 h. No Café Concerto, presentación de Dúas letras, de Eloy Varela e Fina Casalderrey, publicado en Galaxia.
– 17:15 h. Presentación do libro Por uma democracia radical, publicado en Estaleiro editora.
– 17:45 h. Presentación de: Proel e O Galo de Amado Carvalho e Folhas Novas de Rosalia, da coleção Clássicos da Galiza da Academia Galega da Língua Portuguesa.
– 18:30 h. Presentación de Dezaoito, antoloxía de poetas galegos e portugueses publicada por Penúltimo Acto. Terá lugar un recital poético coa participación de Iolanda Aldrei, Alexandre Insua Moreira, Virgílio Liquito, Cruz Martínez Vilas, Jaime Moreda Santamaría e Rosanegra.
– 19:15 h. Presentación do libro A rota do sol, de Camilo Nogueira, publicado en Laiovento. Falarán: Xabier Macias, Ana Miranda e o propio autor.
– 20:00 h. Presentación da novela As rapazas de Xan, de Manuel Iglesias Turnes, publicado en Xerais. No acto, xunto ao autor, participan Pablo Vaamonde, Che Turnes e Manuel Bragado.
– 20:45 h. Presentación do libro Carné de identidade, de Mahmud Darwix, publicado en Barbantesa.
– 21:30 h. Presentación do libro Mordida, de Eugénio Outeiro, publicado por Através Editora.
– 22:00 h. Presentación de Nântia e a cabrita d’ouro, de Concha Rousia.
– 22:00 h. No Café Concerto, Aid presenta o libro-disco Rapoemas, editado en Galaxia.

Entrevista con Santiago Lopo

Publicado o por

Entrevista con Santiago Lopo en Galaxia:
“(…) – Galaxia: A novela coa que vostede acaba de obter o Premio García Barros presentouse baixo o lema Tempus fugit e o seu título definitivo vai ser Hora zulú, ¿cal é a relación entre o tempo que escapa e esa hora concreta que se cualifica co xentilicio zulú e que parece indicar un tempo fóra do común, mesmo “exótico” ou esotérico?
– Santiago Lopo: Unha das ideas que quería transmitir é que a humanidade etiquetou o tempo para entendelo mellor, pero trátase simplemente diso, dunha etiqueta. Un mesmo instante é vivido simultaneamente en todo o planeta, a pesar de que teñamos diferentes fusos horarios. Esa idea de simultaneidade interésame, igual que o concepto de tempo non-liñal. As nosas vidas non son liñais. Aínda que busquemos un fío condutor para entender mellor o transcorrer do tempo, unha gran parte da nosa vida pasámola nos soños, no pasado que recordamos e no futuro que imaxinamos. Boa parte dos físicos actuais coinciden en que o tempo realmente non existe, é unha invención que nos permite vivir máis facilmente. (…)

Fran Alonso: “A realidade é inverosímil”

Publicado o por

Entrevista de Camilo Franco a Fran Alonso en La Voz de Galicia:
“(…) – La Voz de Galicia (LVG): ¿O punto de arranque da novela [A punta de pistola] é un feito real?
– Fran Alonso (FA): Ocurriu no 2006 e xa cando o lin daquela quedoume a idea de que a realidade vai máis alá que a ficción. Para min como escritor o principal problema literario da novela era facer verosímil unha historia que era certa pero que, de entrada, non o parece porque non semella verosímil que os pais secuestren aos fillos a punta de pistola. Ás veces, a realidade é inverosímil.
– LVG: É unha historia da que un editor diría que é pouco realista.
– FA: En canto a ese punto de partida, si. A miña preocupación era darlle verosimilitude a unha historia real para facer unha ficción. Ese foi o reto. Para cumprilo traballei moito na caracterización dos personaxes e na linguaxe, que é descarnada e directa. Hai unha violencia na historia, pero é unha violencia verbal que lle dá coherencia aos personaxes porque o pai e a nai non poden falar como se procedesen doutro lugar, teñen que falar dese xeito violento que os caracteriza. (…)”

Parlamento das Letras: Xavier Queipo

Publicado o por

Entrevista de Armando Requeixo a Xavier Queipo no seu blogue, Criticalia:
“(…) – Armando Requeixo (AR): ¿Que cres que lle falta aínda ás nosas letras e que lle sobra definitivamente?
– Xavier Queipo (XQ): Fáltalle proxección internacional, pois por desgraza moitas traducións teñen que pasar antes polo castelán e os editores en castelán non están polo labor de procurar talento nos escritores galegos cando teñen milleiros de escritores que escriben directamente en español, sexa con corda arxentina, mexicana ou colombiana, hoxe entre as mellores do panorama en castelán. Poderase falar das fabas contadas dos escritores galegos contemporáneos que acadaron unha certa sona nas letras hispánicas, mais non hai que esquecer que para iso tiveron que pasar polas “horcas caudinas” e traballar de mercenarios na lingua do Imperio. Cadaquén coas súas opcións, mais non se poñan como exemplo.
O que sobra é esa ollada umbilical que todos os sistemas literarios pequenos en lectores teñen. Hai que arriscar e tirar para adiante. Se os islandeses con tantos habitantes como Vigo tiveron un Premio Nobel, nós tamén podemos, mais para iso é necesario saír fóra, abrir as fronteiras e dicir en galego o que pasa no mundo, non soamente no noso país, aínda que tamén, por suposto, mais tamén no noso interior e nas nosas interaccións… (…)
– AR: ¿Cal é a túa valoración do noso presente literario?
– XQ: O máis importante é que temos futuro, que hai escritores novos que escriben marabillosamente, que os lectores irán chegando coa calidade e a eliminación progresiva desa escrita antropolóxico-cultural que tivo o seu momento, mais que agora xa comeza a facer dano, coa renovación nas institucións (tan necesaria) e coa fin da cultura dos escritores mortos. Hai que celebrar os escritores vivos, darlles a oportunidade de espallar as letras galegas por todos e cada un dos recunchos do país e polo mundo adiante, polas academias e os departamentos de literatura. Non hai que ter medo, patrimonio da dereita inmobilista. Hai que arriscar, que tirar para adiante, que facer agromar cen mil flores e milleiros de obras e pensamentos novos. Contamos, xa dixen, coa nosa capacidade de traballo, chámese resistencia e capacidade de persistir, de reproducirse, de perdurar no tempo e, de sempre, cunha forza interior invencíbel. (…)”

María Reimóndez: “Gaia é unha ponte entre distintos mundos”

Publicado o por

“O Diario Cultural da Radio Galega realizou unha entrevista a María Reimóndez, sobre En vías de extinción. María Reimóndez fala de biodiversidade e diferencia para se referir á súa última novela, protagonizada por Gaia, unha persoa rebelde que non acepta a uniformidade. A entrevista pode escoitarse aquí en mp3.” Vía Xerais.

Víctor F. Freixanes: “En España ignoran o que hai noutras linguas”

Publicado o por

Entrevista de Camilo Franco a Víctor F. Freixanes en La Voz de Galicia:
“A máis recente novela de Víctor Freixanes, Cabalo de ouros, acaba de ser publicada en castelán por Siruela.
– La Voz de Galicia (LVG): ¿Que agarda da publicación en castelán?
– Víctor F. Freixanes (VFF): A recepción está sendo moi boa e estou satisfeito porque Siruela é unha editorial con todo o criterio dunha editorial literaria. Volcáronse co libro e o único que lles pedín é que esperaran a que o orixinal en galego tivese recorrido nas librerías. Xa vai ben andada a segunda edición e xa pode saír en castelán.
– LVG: Houbo un tempo en que nas editoras en castelán parecía haber un cupo para os autores que procedían doutros idiomas peninsulares. ¿Mudou esa situación?
– VFF: Pois se mudou foi para que reducir o cupo. Pero non é tanto que non haxa autores galegos traducidos ao castelán, que hai moitos máis dos que parece. Pero os que hai resultan invisibles para o mercado maioritario. Pero ese mercado está cambiando moito. En España ignoran o que hai noutras linguas, incluída a portuguesa. En moitos casos o que se publica nesas outras linguas resúltalles exótico ou directamente invisible. Isto crea outro problema porque para os autores galegos é difícil saír fóra se non é pasando polo castelán, pero hai pouca visibilidade. (…)”

Inma López Silva: “Moitos relatos son a raíz dalgunhas novelas miñas”

Publicado o por

Entrevista a Inma López Silva en La Voz de Galicia:
“(…) – La Voz de Galicia (LVG): ¿Por que decidiu reunir estes relatos nun só volume [Tinta]?
– Inma López Silva (ILS): O motivo inicial foi que as historias estaban moi dispersas, quería xuntalas e salvalas desa especie de dispersión. Pero unha vez que fun traballando nelas, dinme conta que tamén había certo motivo de evolución.
– LVG: ¿Non existe ningunha relación que vincule as historias?
– ILS: A priori son historias non relacionadas entre si, pero que teñen algúns puntos de concomitancia. Por exemplo, os temas que reaparecen constantemente. A comedia delirante, os relatos de amor, a memoria dende a distancia, a memoria histórica… sempre mesturada coa idea do amor e coa idea de morte que tanto nos gusta aos escritores.
– LVG: ¿Cal é o seu favorito?
– ILS: Quizás o último, Caso Torneiro, porque o escribín cando estaba xa un pouco farta do académico. Foi un relato a modo de informe académico con notas a pé de páxina. Rinme moito con ese relato a primeira vez que lin o libro.
– LVG: ¿Algunha sorpresa?
– ILS: Si. Hai moito protagonismo feminino, e tamén sobre a memoria. Ademais, moitos son raíz dalgunhas novelas miñas, como un relato referente a María Casares que me inspiraría en Memoria de cidades sen luz.”

Cotobade: proxección-presentación de Dúas letras, de Eloy Varela e Fina Casalderrey

Publicado o por

O venres 13 de xullo, ás 21:00 horas, na sede da Asociación Canón de Pau (Igrexario, Loureiro) de Cotobade, proxectarase a película e presentarase o libro Dúas letras, de Eloy Varela e Fina Casalderrey, publicada en Galaxia.

Vigo: presentación de O destino de Clarescura Lens, de Alfonso Álvarez Cáccamo

Publicado o por

O martes 10 de xullo, ás 20:00 horas, na Casa do Libro de Vigo (Rúa Velázquez Moreno, 27), preséntase a novela O destino de Clarescura Lens, de Alfonso Álvarez Cáccamo, publicado por Biblos. No acto, xunto ao autor, participa Marta Dacosta.