O sábado 28 e domingo 29 de outubro, na Casa da Cultura do Carballiño, no marco do Fetega, terá lugar unha masterclass, Novas linguaxes escénicas, impartida por Avelina Pérez, que ten como obxectivo, dun xeito lúdico e desde a práctica, experimentar posibilidades que nos permitan achegarnos a novas linguaxes.
A inscrición pode facerse aquí.
A
AELG colabora nas Xornadas de Literatura Infantil e Xuvenil e animación á lectura: Cando ler non serve para nada ao abeiro do convenio coa Secretaría Xeral de Política Lingüística.
– Público destinatario: alumnado dos Graos en Educación Infantil, Educación Primaria e Galego e Portugués e dos Mestrados en Profesorado de Educación Secundaria Obrigatoria e Bacharelato, Formación Profesional e Ensinanza de Idiomas e en Literatura, Cultura e Diversidade. Aberto tamén a profesorado de centros educativos, profesionais de biblioteca, lectoras/es…
– Entrada libre.
– Todas as sesións terán lugar de 16:30 a 19:00 horas no Salón de actos da Facultade de Ciencias da Educación da Universidade da Coruña.
PROGRAMA
Actividades paralelas
Exposición fotográfica: E ti que les?” / “E ti con quen les?
Lectura en vivo de fragmentos de LIX.
Fallo do I Concurso de Relato Curto Agustín Fernández Paz.
A
AELG colabora co Ciclo de Literatura Infantil e Xuvenil. O Teatro e as súas potencialidades na educación infantil ao abeiro do convenio coa Secretaría Xeral de Política Lingüística.
Na Sala multiusos Emilia Pardo Bazán do Edificio Facultades do Campus As Lagoas (Ourense). Todas as sesións comezan ás 18:00 h.
Entrada libre.
Inscrición (gratuíta) para recibir un diploma de asistencia (12 horas) en imocino@uvigo.es
Para alumnado de Ciencias da Educación, alumnado do Campus Universitario de Ourense, mestres/as en activo e público en xeral.
O Ciclo, coordinado por Isabel Mociño (Facultade de Ciencias de Educación, Campus de Ourense – Universidade de Vigo), conta coas seguintes conferencias:
24 de outubro | Carlos Labraña | Teatro para ler, teatro para pensar.
Obxectivos
• Dar a coñecer estratexias, recursos e ferramentas para achegar o teatro e a dramatización á infancia e adolescencia.
• Divulgar experiencias e producións de Literatura Infantil e Xuvenil galega da man das propias creadoras/es (autoras/es, ilustradoras/es), aspecto fundamental entre futuros docentes da Educación Infantil e Primaria.
• Reforzar as carencias dos currículos académicos en materias específicas para o traballo coa literatura dramática e a representación na etapa da Educación Infantil e Primaria.
• Desenvolver coloquios/conversas coas creadoras/es participantes (autoras/es textuais, da ilustración, escenógrafas/os, directoras/os…) para contrastar as liñas de creación das persoas participantes coa percepción que os usuarios/consumidores teñen da súa produción.
• Valorar as potencialidades do teatro e as súas múltiples dimensións na práctica docente e na formación da infancia.
• Tomar conciencia entre o alumnado, mediadores e público en xeral da importancia de coñecer a literatura para os máis novos, saber recomendar as obras de calidade e, sobre todo, aquelas que promovan valores en positivo, entre eles a literatura dramática.
• Visibilizar a produción e potencialidades da literatura dramática para a infancia e adolescencia, incidindo en criterios de selección coherentes e acordes ao coñecemento da evolución histórica destas producións.
• Valorar o papel dos docentes e a escola como dinamizadores, programadores e normalizadores culturais.
Estas son algunas das fotografías do Paseo pola Coruña Literaria do sábado 21 de outubro, sobre Agustín Fernández Paz, guiado por María Jesús Fernández. A crónica fotográfica completa pode verse aquí.
Desde
o Zig-zag da Televisión de Galicia:
“Respiramos agora e deixámonos atrapar pola poesía. No seu novo libro, Cesáreo Sánchez fai unha viaxe a través da música que marcou e que marca a súa vida, relacionándoa con referencias ás mulleres que lle deixaron fonda pegada … Especialmente a súa nai …
En Tempo transfigurado, ou “canto das sereas” Sánchez descóbrenos como a dor pode ser moi inspiradora …
Pode escoitarse aquí.”
Artigo
de Susana Sánchez Arins na Sega:
“Acordaram-me as índias dos filmes da tevê: ser cheroqui, ser aqui antes de chegar o homem branco. O verbo sem tempo. O verbo intemporal. Não ser passado não ser presente não ser futuro. Só ser. Nem sequer estar. Não fazer diferença. Ser e estar como sinónimos. A essência na simples permanência.
Logo loguinho caim na conta de que não, que não podia ser cheroqui, porque sempre as índias começavam com o seu exótico nome: ser águia dançante em tronada de inverno, ser cheróqui, ser aqui antes de chegar o homem branco. Nomes que levavam com eles a força do carácter, acaídos à personalidade do eu que os portava, não como os nossos, Susanas ou Marias que já nem sabemos que querem dizer. E a mulher da butaca é uma mulher sem eu. O verbo sem tempo e sem pessoa. A ausência de sim própria como essência. Ser sem ter que sem ter estar só estar sem ser quem ser quenser.
E acordaram-me as áreas de Broca e Wernicke, essas que habitam no nosso cérebro. E as suas afasias. Ser quem de pronunciar mas não ser quem de perceber. Ser quem de pensar mas não ser quem de pronunciar. Esquecer o nome mas não esquecer o verbo. Não acertar a dizer o nome mas pronunciar claramente o adjetivo. O cérebro como órgão incompreensível.
A mulher da butaca é uma mulher de língua asintática, desmorfológica, contrasilábica, e com todo e isso, absolutamente clara, inteligivelmente transparente. Eis a arte de Esther F. Carrodeguas.
No seu, poemário?, texto dramático?, brutal!, na butaca [fantasía nº 3 en Dor Maior], dá voz à senilitude, for demência, for alzhéimer. E oferece-nos uma voz tão apegada ao real, tão achegada a verdade quotidiana da velhice mais dependente, que ressoa em nós após a leitura. A sua mulher sem nome, sem eu, sem pessoa, continua gravada como um berro, uma vergonha, um escândalo público. (…)”
