Até o 31 de decembro, Concurso para poetas de 18 a 30 anos para participar na antoloxía Emergente – Novos Poetas Lusófonos

Publicado o por

Desde o Portal Galego da Língua:
“O escritor Samuel Pimenta lançou um concurso para poetas dos 18 aos 30 anos para a participação na antologia Emergente – Novos Poetas Lusófonos. A iniciativa é uma parceria com a editora Livros de Ontem e os trabalhos podem ser enviados até 31 de dezembro.
«Iniciativas como esta, viradas para jovens poetas, são pouco recorrentes no âmbito da Lusofonia. Por isso pretendemos seleccionar até 12 jovens poetas emergentes de todo o universo lusófono e reuni-los numa publicação anual. Queremos que a Emergente tenha uma voz plural e que seja representativa do português que se fala em todo o mundo», explica Samuel Pimenta.
Face às dificuldades que muitos jovens poetas encontram em afirmar-se no mercado editorial, a antologia Emergente pretende criar um espaço de oportunidade e de reconhecimento que possibilite a projeção nacional e internacional dos seus participantes. «Independentemente do local onde residam os poetas, a única condição é expressarem-se em português, qualquer que seja a sua variante». (…)”

2014 Emergente 12014 Emergente 2

Cuestionario Proust: Tomás González Ahola

Publicado o por

DesdeTomás González Ahola o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Tomás González Ahola:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– A explosividade.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A resistencia inquebrantábel ás adversidades.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Unhas cuncas e unhas palabras.
4.– A súa principal eiva?
– Son moitas e están todas igualadas, como os microbios no corpo do señor Burns.
5.– A súa ocupación favorita?
– Todo o que sexa novo para min.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Unha casa de madeira e unha lista interminábel de vidas que experimentar.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Converterme nun lánguido.
8.– Que lle gustaría ser?
– Pirata, por suposto.
9.– En que país desexaría vivir?
– En calquera no que puidese ser ditador.
10.– A súa cor favorita?
– O da borraxeira nas mañás.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Se existise, unha que ulise a churrasco e soubese a polbo.
12.– O paxaro que prefire?
– «Dixo o corvo: Nunca máis».
13.– A súa devoción na prosa?
– Lovecraft, London, Milton, Aldiss, Le Guinn…
14.– E na poesía?
– Lucrecio, Milton, Pound.
15.– Un libro?
– O Kalevala.
16.– Un heroe de ficción?
– Agardo selo algún día.
17.– Unha heroína?
– A que consiga aturarme toda a vida.
18.– A súa música favorita?
– Todo o que lembre a elásticos vermellos e parches de Kiss.
19.– Na pintura?
– A de parede, se me deixan meter man e enzoufarme.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Calquera persoa feita a si mesma sen cachos dos demais.
21.– O seu nome favorito?
– O do inmencionábel Cthulhu.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A preguiza.
23.– O que máis odia?
– A languidez e os lánguidos.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Calquera que se considerase do lado do ben.
25.– Un feito militar que admire?
– Son individualista de máis para os admirar.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Sempre dubido entre invisibilidade e raio da morte nos ollos.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Nunha liorta rueira contra o segador.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Encirrado.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Xunto con «tolerancia», desterrei hai tempo esa palabra do meu vocabulario.
30.– Un lema na súa vida?
-Como dicían os Iron Maiden: «Run, live to fly, fly to live, do or die».”

Maceda: homenaxe nacional a Francisco Carballo, o sábado 27 de decembro

Publicado o por

DesdeFrancisco Carballo Sermos Galiza:
“(…) A homenaxe do 27 de decembro terá lugar no Salón Multiusos de Maceda ás 17:00 horas, e está organizada polo Concello de Maceda. Ademais do alcalde Xabier Oviedo, intervirán o portavoz nacional do BNG -organización na que militou desde a súa fundación- Xavier Vence, o presidente da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, Cesáreo Sánchez Iglesias, o presbítero Manuel Peleteiro, o ex-alcalde de Maceda Bieito Seara, a súa sobriña Milagros Calvo máis o editor e xornalista Xan Carballa e o investigador Santiago Prol, autores do libro de conversas con Francisco Carballo publicado por A Nosa Terra, xornal e editorial ao que estivo intensamente vinculado. Na homenaxe ademais de diversas actuacións musicais proxectarase o vídeo “Francisco Carballo, sempre no corazón”, no que se recollen imaxes e intervencións. Á homenaxe pódense adherir entidades, organizacións e persoas que deberán comunicalo ao Concello de Maceda para seren reseñadas no acto. (…)”

Becerreá: XXIII Noite Poética A Pipa 2014 con Manuel Forcadela

Publicado o por

Cartel A Pipa 2014

Xan Carballa: “Francisco Carballo é unha das figuras máis relevantes do nacionalismo”

Publicado o por

EntrevistaFrancisco Carballo de Carme Vidal a Xan Carballa en Sermos Galiza:
“(…) – Sermos Galiza (SG): Participa na homenaxe do sábado en Maceda. Convoca a figura ampla e xenerosa que era Carballo?
– Xan Carballa (XC):
Ten esa vontade. En vida fixéronselle varias homenaxes e esta quere ser un acto de recoñecemento a todo o que el foi. As intervencións buscarán tocar todos os perfís. Xavier Vence falará do seu compromiso político, a familia estará representada pola sobriña, Cesáreo Sánchez visitará a súa faceta como escritor e home de letras e eu recollerei o seu papel no asociacionismo cultural, no xornalismo e de nucleación do grupo de historiadores que el promoveu. O concello de Maceda é quen organiza e, ademais do actual alcalde, Bieito Seara afondará na relación do concello con Carballo, de cando se lle fixeron distintos recoñecementos como veciño que era, entre eles, darlle nome á biblioteca. Santiago Prol, que se encargou da organización, conducirá o acto e lerá as distintas adhesións que se están a recibir.
– SG: Como valoraría a dimensión da figura de Francisco Carballo?
– XC: Sen dúbida é unha das figuras máis relevantes do nacionalismo e do cristianismo progresista. Ten tamén un valor fundamental como investigador da historia da Igrexa e a Idade Moderna ao igual que como promotor do intento de aglutinar a vontade de difusión da historia de Galiza. Nunha entrevista de 2007 falábame de destecer relato falso do poder e ese era o obxectivo das súas investigacións. Era un historiador contracorrente, autor dunha investigación rigorosa mais tamén ben contada. Humanamente, era un home dunha sociabilidade enorme, un dos modelos que se podía utilizar porque era quen de poñerse en todos os rexistros. Sendo un intelectual mostrábase como un cidadán comprometido.
– SG: Nos obituarios escritos arredor del, a palabra “xeneroso” foi a máis repetida.
– FC: Nas moitas horas de entrevistas que lle gravamos, estes días topei ao azar cun texto no que dicía que lle emocionaba o recoñecemento que atopaba nos que con el compartira a vida mais que non lle importaba a proxección pública. Non busca cartos nin fama mais si ese recoñecemento dos seus. Dicía que non botara a semente nas pedras senón no rego e que, felizmente, medrara. (…)”

Ars dedicandi: Álvaro Cunqueiro

Publicado o por

DesdeÁlvaro Cunqueiro o blogue de Armando Requeixo, Criticalia:
“Van aló cento e tres anos máis do nacemento de Álvaro Cunqueiro, que viña ao mundo un 22 de decembro no número 1 da rúa Méndez Núñez de Mondoñedo, fronte por fronte da secular fonte que hoxe leva o seu nome, pé e lateral da catedral da cidade.
As amizades dos Cunqueiro foron entrañadas. Unha das máis firmes uniunos á familia formada por Alicia Tella-Villamarín e Juan Puchades. A primeira, afillada do afamado xornalista José Ramón Villamarín Pallín (Pol, Lugo, 1882-Mondoñedo, 1967), medrou pasando as tardes na casa dos Cunqueiro e foi grande amiga de todos eles, tanto de Pepe e Carmiña coma de seu irmán Álvaro. O segundo inmortalizou o escritor en bronce e sentouno na cabeceira da Praza da Catedral facendo que ollase, xa para sempre, o seu benamado Bosque de Silva, que tanto había ter que ver coa nacenza da imaxinaria Miranda.
Nesta dedicatoria inédita do célebre Escola de menciñeiros (1960), sobria e breve, como practicamente todas as do autor, vai de seu o afecto que este lles profesaba. Quen repase a fotobiografía de Cunqueiro descubrirá axiña que nunha das súas derradeiras instantáneas figura acompañado de, entre outros, estes dous moi queridos amigos. Xusto é que, neste seu novo natalicio, fique constancia dese afecto.”

ars-dedicandi-cunqueiro-alicia-juan

Jorge Luis Bueno recibe o premio AEDEAN á mellor tradución do 2014

Publicado o por

DesdeJorge Luis Bueno Cultura Galega e Diario da Universidade de Vigo:
“A Asociación Española de Estudos Anglo-Norteamericanos outorgoulle ao profesor e investigador da Facultade de Filoloxía e Tradución Jorge Luis Bueno o seu Premio Nacional. O traballo de tradución para o galego do poema inglés medieval Sir Gawain valeulle ao docente da Universidade de Vigo este recoñecemento. Bueno xa obtivera en 2011 con outra versión para a nosa lingua, nesa ocasión do poema Beowulf. Segundo adianta o Diario da Universidade de Vigo, o profesor enfronta agora a tradución dos Contos de Canterbury de Chaucer.”

Manuscritos: Luís Amado Carballo

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“En moitas ocasións a faceta de prosista de Luís Amado Carballo fica escurecida diante da relevancia que presenta a súa exigua pero relevante obra poética. Para presentar hoxe unha mostra manuscrita en prosa do autor pontevedrés reprodúcese abaixo o orixinal dun relato autógrafo -conservado na Fundación Penzol e a quen lle agradezo a xenerosidade da cesión destas oito cuartillas- titulado Sant-Yago e que foi publicado orixinalmente na revista Cristal, de Pontevedra, número 6, en decembro de 1932. Este manuscrito foi o que lle serviu a Xosé María Álvarez Blázquez para reproducilo no libro Obras en prosa e verso, de Amado Carballo, que se editou orixinalmente na colección Pombal, da Editorial Castrelos, en 1970 e reeditada doce anos despois; libro que contaba cun interesante limiar de Xosé Luís Méndez Ferrín. O texto, como se pode advertir abaixo, recrea a lenda da traslación do corpo do apóstolo Santiago a Galicia.

Image 1Image 2Image 3Image 4Image 5Image 6Image 7Image 8