Agustín Fernández Paz: “Cando un autor escribe, polo seu cuarto pasa o meridiano cero”

Entrevista a Agustín Fernández Paz en La Voz de Galicia:
“(…) – La Voz de Galicia (LVG): Tanto vostede [O rastro que deixamos] como Manuel Rivas [As voces baixas] tecen as súas últimas obras arredor da memoria persoal.
– Agustín Fernández Paz (AFP): Si, aínda que son libros distintos, xa que o del ten vontade de novela. Creo que inflúe a idade, aínda que Rivas é máis novo, pero chega un momento da vida no que, sen deixar de mirar para adiante, volves atrás. Inflúe ademais que o tempo se acelerou moitísimo: na infancia dun amigo meu tiñan luz de carburo e agora o fillo é enxeñeiro informático. E inflúe tamén, e a Rivas pásalle igual, que escribimos cos fíos da vida. A nosa vida sempre está por debaixo do que escribimos, só que nestes libros queda ao descuberto. (…)
– LVG: Ademais da infancia, no libro sublíñase a importancia da lingua e a centralidade do escritor no mundo que crea.
– AFP: Creo niso firmemente. Na creación existe unha liberdade absoluta que fai que cando un autor está a escribir polo seu cuarto pasa o meridiano cero, dá igual onde se atope. Logo están as dificultades sociolóxicas para que iso teña difusión, como as que ten a cultura galega.
– LVG: No seu caso, ademais de moitos lectores e recoñecementos, como este Premio da Crítica, tamén están as traducións.
– AFP: Home, non me queixo, aínda que moitas veces esas cousas son froito do azar. Pero temos un problema fundamental, que é que a vontade de proxección internacional da cultura galega non existe. En cambio, nos últimos dous anos lin sete novelas de autores islandeses, un país de 300.000 habitantes (…)”.

Agustín Fernández Paz, Doutor Honoris Causa pola Universidade de Vigo

O Consello de Goberno da Universidade de Vigo vén de aprobar o nomeamento de Agustín Fernández Paz como Doutor Honoris Causa, proposta presentada polo Departamento de Filoloxía Galega e Latina que soubo así atender o pedido que desde a Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega se lle fixo en xuño deste ano, xustificado pola voluminosa obra de recoñecido prestixio do autor, premiado mesmo a nivel internacional cos galardóns de maior importancia e proxección, sobranceando nel a figura dun escritor que nas últimas décadas elevou e segue a elevar a literatura infantil e xuvenil en galego á categoría de obra mestra, con amplísima incidencia social, asentada nunha incuestionábel calidade estética e nuns valores éticos imprescindíbeis para unha sociedade verdadeiramente democrática como a que queremos construír.

Cartas de inverno e un lapis dixital

Reportaxe en Praza:
“(…) As orixes do proxecto [Cartas de inverno] agroman cando Antonio Seijas recibe o encargo de Xerais de ilustrar a cuberta para a vixésima edición de Cartas de inverno. “Dende o primeiro intre saltoume a idea de debuxala. Cativoume a súa ambientación, a súa estrutura a xeito de matrioskas rusas, a historia dentro da historia… É unha obra redonda”. (…)
Toda a interpretación é responsabilidade da lectura do debuxante: o contorneo da ficción, o traslado da atmosfera. Preocupáballe non deixar escapar as sensacións. “Dáme un pouco o mesmo se unha man está máis ou menos perfilada ou se unha liña non vai tan recta como debera. O que precisaba é que unha páxina transmitira tristura ou desacougo, frialdade ou soidade…”. El quería repartir emocións a través das imaxes e non é doado. “Non é o mesmo a linguaxe escrita que a linguaxe verboicónica propia da banda deseñada –sinala Fernández Paz-. E, aínda que nos textos Seijas vai moi pegado á novela, reproducindo en moitos casos anacos textuais, o certo é que as imaxes e a montaxe da páxina xogan un papel decisivo”. De feito, no limiar do álbum, feito polo propio escritor, dísenos que o resultado era ese que Seijas buscaba: “A tensión creada coas palabras trasládase ás imaxes e á montaxe das viñetas. Os estados de ánimo atopan a súa correspondencia na paleta de cores utilizada polo autor”. (…)”.

Santiago: II Xornadas de Literatura e Ensino, Escribir e ler na escola de hoxe para a cidadanía de mañá, o 9 e 10 de novembro

O venres 9 e sábado 10 de novembro, no Museo Pedagóxico de Galicia (MUPEGA), (Rúa San Lázaro, 107) de Santiago de Compostela, a Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, co patrocinio do Centro Español de Derechos Reprográficos, organiza as II Xornadas de Literatura e Ensino, baixo o lema Escribir e ler na escola de hoxe para a cidadanía de mañá.

O programa, que pode ser descargado aquí, é o seguinte:

Venres, 9 de novembro
16:30 h. Conferencia: Literatura digital e ensino criativo: a escrileitura como ferramenta de releitura crítica da tradição, por Rui Torres.
17:30 h. Mesa redonda: Eu son do Club de Lectura, e ti?, con Joseph Ghanime Lopes, Concha Costas, Miguel Ríos e María José Díaz Pinheiro.
19:00 h. Espectáculo poético: Con dez poemas por barba, con María Lado e Lucía Aldao.

Sábado 10 de novembro
10:00 h. Conferencia: Literatura infanto-xuvenil: unha clave literaria con función competencial normalizadora?, por Agustín Fernández Paz.
11:00 h. Conferencia: Celso Emilio Ferreiro no seu centenario: voz dun tempo e dunha terra, por Ramón Nicolás.
12:15 h. Mesa redonda: Xoga a literatura infanto-xuvenil na 1ª ou na 2ª división?, con Francisco Castro, Fina Casalderrey e María Reimóndez.
16:30 h. Mesa redonda: Coloca as túas mans sobre a poesía, con Ledicia Costas, Ángel Núñez Ramos e Dores Tembrás.
18:00 h. Espectáculo poético: A hostia en verso, con Lucía Aldao, Daniel Landesa, Lorena Souto, Xabier Xil Xardón, Ledicia Costas e o músico Mig Seoane.

A entrada é de balde.

As axudas á tradución chegan a 74 proxectos

“O Diario Oficial publicou o venres 26 de outubro a listaxe de proxectos que se benefician das axudas para tradución da Consellaría de Cultura, que contaron nesta xeira cun total de 167.999 euros. A liña afecta tanto a versións en galego de obras foráneas (92.429 euros) como a traslación a outras linguas desde a nosa (75.565 euros). Á hora de publicar novas obras para o galego, destaca a contía acadada por Editorial Danu, que con 41.180 euros de axuda verterá para a nosa lingua obras clásicas como Utopía de Tomás Moro, A través do espello de Lewis Carroll, de Pessoa ou traballos de Dostoievski, Pushkin ou Joyce entre outros. Tamén aposta por Joyce a editorial Galaxia, que lanzará a versión na nosa lingua do celebérrimo Ulises, ademais de publicar Mr. Gwyn, novo título de Alessandro Baricco ou A cea, de Herman Koch. Desde Positivas veremos as Iluminacións de Rimbaud mentres Urco Editora achegará un bo feixe de traducións de Lovecraft entre os seus lanzamentos.
No campo da tradución desde o galego destaca a aposta de Rinoceronte editora, que con 24.676 euros levará ao castelán dez obras de autores como Eva Moreda, Diego Ameixeiras ou Fran Alonso entre outros, ademais de abordar traducións para alemán, italano, xaponés e catalán. Galaxia aposta tamén por autores actuais para a exportación, e incorpora obras de Riveiro Coello, Begoña Caamaño e Xulia Alonso no seu catálogo en castelán. Destaca como curiosidade na listaxe as versións en búlgaro que Small Stations Press propón da Poesía completa de Lois Pereiro e de Aire negro de Agustín Fernández Paz.” Desde Cultura Galega.

Vigo: presentación de Palabras de auga, de Marcos Calveiro

O venres 26 de outubro, ás 20:00 horas, na Casa do Libro de Vigo (Rúa Velázquez Moreno, 27), preséntase o libro Palabras de auga, de Marcos Calveiro, publicado en Xerais. No acto participarán Agustín Fernández Paz, Ramón Trigo (ilustrador do libro) e Manuel Bragado, xunto ao propio autor.

Xavier Alcalá, Teresa Moure, Antón Riveiro Coello e Suso de Toro pasan a formar parte do Portico of Galician Literature

“O portal en internet para a literatura galega traducida ao inglés, Portico of Galician Literature, incorpora novos escritores e escritoras co apoio da Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria. Xavier Alcalá, Teresa Moure, Antón Riveiro Coello e Suso de Toro xa forman parte deste proxecto, que ten como obxectivo ir medrando progresivamente para se converter nun referente da literatura galega para o mundo anglófono e, en xeral, para a proxección internacional da literatura galega. Este escaparate internacional da literatura galega a través da rede, promovido pola Secretaría Xeral de Cultura, permite ler en inglés información destes escritores, xunto con sinopses da súa obra. O proxecto foi posto en marcha este ano con información sobre o autor Agustín Fernández Paz e cunha tradución dun fragmento da súa obra Aire negro.  Proximamente tamén estarán dispoñibles a través deste portal traducións de fragmentos das obras dos escritores que se acaban de incorporar, para poder dar a coñecer unha pequena, pero significativa, mostra dos seus traballos literarios.” Desde a Secretaría Xeral de Cultura.

Vigo: nomeamento de Agustín Fernández Paz como Socio de Honra de Gálix

“O xoves 18 de outubro, ás 11:00 horas, na Sala de Conferencias do Centro Cultural Novagalicia Banco (antigo Teatro García Barbón) de Vigo, Agustín Fernández Paz recibirá o nomeamento oficial de Socio de Honra de GÁLIX 2012, galardón que recoñece a aqueles autores e autoras que teñan destacado especialmente durante a súa traxectoria traballando a prol da Literatura Infantil e Xuvenil galega. O propio autor anunciou que vai agasallar aos presentes cun conto inédito. A compañeira do autor durante moitos anos no ensino público, a orientadora escolar Paz Raña Lama, será quen lea a Laudatio. Un número moi importante de escolares vigueses, acompañarán ao noso homenaxeado durante esta xornada que esperamos ditosa para el e para toda a Literatura Infantil e Xuvenil galega.” Desde Gálix. Crónica posterior en Faro de Vigo.

Antonio Seijas: “Non son moi amigo das adaptacións, pero isto apetecíame desde que lin o libro”

Entrevista a Antonio Seijas en Galiciaé:
“Antonio Seijas é un debuxante de banda deseñada que vén de levar ao cómic a novela Cartas de Inverno, de Agustín Fernández Paz. Unha obra gráfica que, prologada polo escritor, verá a luz este outono.
– Galiciaé (G): ¿De cal dos dous foi a idea, de Fernández Paz ou súa?
– Antonio Seijas (AS): A idea foi miña. Hai uns anos encargáronme as cubertas dunha nova edición do libro e, mentres as facía, dinme de conta de que sería unha gran idea levar esa historia á banda deseñada. Con todo, fixen as cubertas e esa idea quedou aparcada por un tempo. Ao ano seguinte, coincidín con Agustín no xurado do Premio Castelao, que eu gañara o ano anterior; comenteillo e gustoulle a idea. Cando tiven un oco para levalo adiante, puxémonos a con el.
– G: Semella que as historias de Fernández Paz teñen unha aura mística que, de por sí, evoca á imaxinación. ¿Facilita o traballo, por así dicilo, este tipo de narrativa?
– AS: Xustamente, o feito de ter esa mística especial e de ser tan subxectivo dificulta o traballo do debuxante, porque é moito máis difícil coincidir coa imaxe mental que cada un se crea da historia, chegar a un punto en común co lector. Eu interpreto o libro, como todos.
– G: ¿Como é o proceso? Cando le o libro un imaxina as imaxes, pero ¿rematan sendo esas figuras o poducto final, feito cómic, ou termina por facer algo totalmente diferente?
– AS: Neste caso, volvín ler o libro para facerlle as imaxes na cuberta. Si mo estaba imaxinando, pero non estaba pensando en levalo ao cómic: unhas figuracións e outras sempre son diferentes. Cando me puxen en serio a fabricar a novela en banda deseñada, tiven que lela moitas máis veces. Aí si fun pensando como plasmala. (…)”.