Texto da Acción cívica contra o xenocidio en Gaza

Este é o manifesto contra o xenocidio en Palestina entregado por varias persoas vinculadas á cultura o pasado 26 de setembro na Subdelegación do Goberno español na Coruña.

“A poesía ten que confrontar co abuso de poder”: Poetas e artistas entregan as sinaturas de apoio ao manifesto contra o xenocidio en Palestina


Desde Nós Diario (foto do mesmo medio):
“O noso labor como poetas non pode quedar alleo á ética do tempo: a poesía tamén ten unha dimensión cívica, ten que estar cos que sofren e confrontar o abuso do poder”, explica a poeta Eva Veiga en declaracións a Nós Diario en referencia ao xenocidio que Israel está a cometer sobre o pobo palestino.
Así é que un grupo de poetas, integrado pola propia Eva Veiga, Pilar Pallarés, Francisco Xosé Fernández Naval e Ignacio Val decidiron dar un paso adiante para expresar a condena das galegas e dos galegos ante o “crime contra a humanidade” que se está a cometer en Palestina. Esta sexta feira, a Subdelegación do Goberno español na Coruña acolleu a entrega do manifesto e das sinaturas recollidas desde o mes de agosto por iniciativa destes poetas, que entenden que “a poesía ten unha dimensión cívica fundamental”. “A poesía ten que corresponder á ética do tempo; ten que estar cos que sofren e ten que confrontar o uso da forza e o abuso do poder”, engade Veiga.
“Queríamos facer algo. Non só laiarnos do que estaba a pasar, senón actuar, porque sabemos que calquera acto por pequeno que sexa é importante”, valora a poeta. Tal é que, por exemplo, as diferentes protestas desenvolvidas ao longo do percorrido da Volta ciclista, contra o xenocidio e a participación do equipo Israel-Premier Tech na proba, desataron un intenso debate no seo do deporte, coa UEFA debatendo se expulsar os equipos israelís de todas as súas competicións.
Estes poetas tamén saíron á rúa “fronte á indiferenza”. “Saír á rúa e pedir sinaturas de maneira presencial, non online ou virtualmente, significa pedir un acto de responsabilidade. Porque no momento en que a xente deixa os seus datos nun papel, é un acto de responsabilidade”, explica Eva Veiga.
E máis alá de ser un acto cívico, foi un acto “na colectividade, na comunidade”. Como símbolo desta colectividade, Veiga, Pallarés, Fernández Naval e Val estiveron acompañados esta sexta feira de nomes recoñecidos de diferentes sectores da sociedade galega, como o adestrador Fernando Vázquez, a cantautora Sés, ‘o cura de Xestoso’, Luís Ángel Rodríguez Patiño, a actriz Isabel Risco, o ex reitor da UDC Xosé Luís Armesto, o investigador e integrante da RAG Xosé Luís Axeitos ou o presidente da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, Cesáreo Sánchez Iglesias.”
O manifesto entregado esta sexta feira na Subdelegación do Goberno español na Coruña denuncia que a situación en Gaza non é unha guerra nin unha catástrofe natural, senón “un xenocidio planificado” que procura a anexión total do territorio palestino. Asegura que Israel emprega a fame como arma de exterminio e lembra que, segundo a Unrwa, o 78% da poboación está no límite da fame, mentres que o 22% restante xa a sofre.
As persoas asinantes exixen ao Goberno español e á Unión Europea a imposición de sancións, a ruptura das relacións diplomáticas e comerciais con Israel e a cancelación do acordo de asociación UE-Israel, así como o procesamento de responsables políticos e militares israelís perante o Tribunal Penal Internacional.”

A Coruña: presentación de Cantos de dor e liberdade en Portas Ártabras

Francisco X. Fernández Naval: “Meus fillos tiñan que saber”

Entrevista de Ubaldo Cerqueiro a Francisco X. Fernández Naval en Xornal da Coruña:
“Estas semanas, a Asociación pola Recuperación da Memoria Histórica, coa colaboración municipal, está instalando novos “stolpersteine” como lembranza ás vítimas do fascismo. Esas lastras douradas que se colocan en rúas de toda Europa que serven para que non esquezamos o noso pasado.
A Coruña é pioneira en Galicia, e no estado, na colocación destas “pedras de tropezar”, como lles chama Chisco Fernández Naval, porque son “discretas, pero visibles e notables, porque están un pouquiño subidas como para que tropeces con elas e te fixes que nesa casa naceu ou creceu unha vítima do fascismo”.
E se A Coruña é a primeira cidade galega en instalar estas lastras, en parte é por Chisco, ademais, por suposto de por Carmen Rodeja, presidenta da entidade. Chisco quedou impactado cando tropezou cunha destas lastras nunha viaxe a Alemaña, e pareceulle gran idea espallar este movemento mundial por Galicia en liña coa ARMH.
Entre os 17 “stolpersteine” que lembran as vítimas herculinas, un, o instalado o 19 de xullo de 2023 na rúa Porta dos Aires, lembra a Julio Martínez Arias. E precisamente Chisco Fdez. Naval (natural de Ourense, amante de Carnota e residente na Coruña), habitual colaborador da ARMH, publicou o ano pasado un libro, editado pola entidade, sobre a súa vida: Julio Martínez Arias. Da Porta de Aires da Coruña ao aire de Mauthausen, na mesma liña que o que escribiu contando a cinéfila historia do “Marrolas”, un dumbriés que comandou un grupo de fuxidos dende o Monte Pindo ata Bristol a bordo dun barco xeiteiro secuestrado na ría de Corcubión, e finado no Campo de Concentración de Gusen.
– Xornal da Coruña (XdC): Chisco, a túa longa obra está sempre vinculada á memoria, non?
– Francisco X. Fernández Naval (FFN): Sempre me mantiven próximo a este territorio, en todos os xéneros sempre ando arredor da memoria, porque é o que…. Unha vez, cando eu estaba escribindo o libro John Patrick Thompson, é un profesor de español e galego en EEUU, cando estaba escribindo o libro A novela galega e a Guerra Civil, e como eu tiña a novela O bosque das antas, que conta a historia do meu avó, quíxome preguntar por que eu escribía sobre iso. E eu lle contara que miña nai sempre me conta as cousas da guerra cando era pequeno. E díxome: “A min gustaríame preguntarlle porque unha nai lle contaba esas cousas tan terribles ao seu fillo”, porque meu avó estivo perseguido, agochado nas covas dos montes de Ribela e Oira, en Ourense.
Entón fumos á casa en Oira para entrevistala. Sentamos nunha pedra de 10 metros desas para sentarse a falar, John puxo a cámara e lle preguntou por que lle contaba esas cousas tan terribles a dous nenos pequenos. Miña nai mirou para a cámara e só dixo: “Porque os meus fillos tiñan que saber”. E eu débome a iso, a esa seguridade e firmeza da miña nai, que malia ser de esquerdas, era unha muller de igrexa, discreta… E por iso teño un compromiso coa memoria, coa historia do meu avó.
– XdC: En todo caso, hai pouca información para facer estes traballos biográficos de vítimas do fascismo?
– FFN: Normalmente hai pouca información, porque morreron todos moi novos, ente o 20 eos 35 anos, coa guerra pola medio, polo que normalmente marcharon de casa moi pronto, as familias tardaron moitísimos anos que lles pasaran, e ademais non o podían contar… Entón para facer unha biografía quedan bastante ocos. (…)”

Entrevista extensa arredor da súa obra con Francisco Xosé Fernández Naval

Xa está dispoñíbel na Videoteca da web da AELG a entrevista extensa arredor da súa obra con Francisco Xosé Fernández Naval. Pode verse tamén aquí:

Crónica videográfica do recital poético-musical “A Coruña: Luísa Villalta. A auséncia que sustenta a vida” (2)


Luísa Villalta. A auséncia que sustenta a vida. Recital poético-musical foi unha actividade da AELG, co apoio de CEDRO e o Concello da Coruña, que tivo lugar o 25 de setembro, ás 19:30 horas, no Teatro Rosalía de Castro da Coruña, coa que celebramos a vixencia da figura de Luísa Villalta cun recital poético-musical, vinte anos despois do seu pasamento, na secuencia das homenaxes que tiveron lugar en 2004 e 2014.
O acto, conducido por Cesáreo Sánchez Iglesias e Beatriz Maceda, contou coas interpretacións musicais de Florian Vlashi e César Morán, e a intervención, lendo textos de Luísa Villalta, de Ana Romaní, Antía Otero, Daniel Asorey, Estíbaliz Espinosa, Eva Veiga, Francisco X. Fernández Naval, Henrique Rabuñal, Marga do Val, Marica Campo, Marta Dacosta, Miro Villar e Pilar García Negro.

Aquí pode verse a segunda parte da crónica videográfica, dispoñíbel aquí.

Segunda parte do recital poético e intervención musical de César Morán:

Entrega dun ramo de flores á familia de Luísa Villalta:

Crónica videográfica do recital poético-musical “A Coruña: Luísa Villalta. A auséncia que sustenta a vida” (1)


Luísa Villalta. A auséncia que sustenta a vida. Recital poético-musical foi unha actividade da AELG, co apoio de CEDRO e o Concello da Coruña, que tivo lugar o 25 de setembro, ás 19:30 horas, no Teatro Rosalía de Castro da Coruña, coa que celebramos a vixencia da figura de Luísa Villalta cun recital poético-musical, vinte anos despois do seu pasamento, na secuencia das homenaxes que tiveron lugar en 2004 e 2014.
O acto, conducido por Cesáreo Sánchez Iglesias e Beatriz Maceda, contou coas interpretacións musicais de Florian Vlashi e César Morán, e a intervención,  lendo textos de Luísa Villalta, de Ana Romaní, Antía Otero, Daniel Asorey, Estíbaliz Espinosa, Eva Veiga, Francisco X. Fernández Naval, Henrique Rabuñal, Marga do Val, Marica Campo, Marta Dacosta, Miro Villar e Pilar García Negro.

Aquí pode verse a primeira parte da crónica videográfica, dispoñíbel aquí.

Discurso de presentación de Cesáreo Sánchez Iglesias, presidente da AELG:

Intervención musical de Florian Vlashi:

Primeira parte do recital poético e intervención musical de César Morán:

Crónica fotográfica do recital poético-musical A Coruña: Luísa Villalta. A auséncia que sustenta a vida


Luísa Villalta. A auséncia que sustenta a vida. Recital poético-musical foi unha actividade da AELG, co apoio de CEDRO e o Concello da Coruña, que tivo lugar o 25 de setembro, ás 19:30 horas, no Teatro Rosalía de Castro da Coruña, coa que celebramos a vixencia da figura de Luísa Villalta cun recital poético-musical, vinte anos despois do seu pasamento, na secuencia das homenaxes que tiveron lugar en 2004 e 2014.
O acto, conducido por Cesáreo Sánchez Iglesias e Beatriz Maceda, contou coas interpretacións musicais de Florian Vlashi e César Morán, e a intervención, lendo textos de Luísa Villalta, de Ana Romaní, Antía Otero, Daniel Asorey, Estíbaliz Espinosa, Eva Veiga, Francisco X. Fernández Naval, Henrique Rabuñal, Marga do Val, Marica Campo, Marta Dacosta, Miro Villar e Pilar García Negro.

Poden verse a continuación varias fotos do acto, podendo consultarse a crónica fotográfica completa aquí.