Diego Alfonsín, Premio Lueiro Rey de Novela Curta con Non o saben as estrelas

Desde Xerais:
“O escritor Diego Alfonsín Rivero (Tui, 1980) resultou vencedor este luns do Premio Lueiro Rey de Novela Curta que concede o Concello do Grove coa novela Non o saben as estrelas, unha obra que, a xuízo do xurado, destaca pola súa «orixinalidade do seu traballo, polo seu carácter innovador e a súa capacidade para envolver o lector na historia que narra, así como pola redacción e a súa trama». O galardón, dotado con tres mil euros, recoñece a primeira obra literaria en galego de Diego Alfonsín, profesor de Lingua e Literatura española no IES Guadarrama, en Madrid, que xa recibira o Premio de Novela Miguel de Unamuno 2015 pola súa obra Lenta demolición. O xurado do Premio Lueiro Rey de Novela estaba conformado por Manuel Quintáns Suárez como presidente, Ánxela Gracián, Mario Regueira, Lionel Rexes, Manuel Bragado e Armando Requeixo.
A novela gañadora, Non o saben as estrelas, de Diego Alfonsín, será publicada por Xerais na colección Narrativa en 2018.”

O lucense Lionel Rexes faise co último Lueiro Rey de novela

Desde Fervenzas Literarias:
“O lucense Lionel Rexes é o novo gañador do Premio de Novela Curta Manuel Lueiro Rey, que organiza o concello do Grove e que nesta edición chega ao número vinte e tres.
A raíña das velutinas, título da obra gañadora, é unha historia ambientada en Mondoñedo. O xurado valorou o seu brillante labor de documentación e a grande amenidade das historias que entrecruza na trama principal.
O xurado do certame estivo composto por Ánxela Gracián, Antonio Piñeiro, Manuel Quintáns, Mario Regueira e Armando Requeixo, baixo a coordinación da técnica de Cultura Marina Aguín e a concelleira de Cultura e Turismo Emma Torres. (…)”

Antonio Pichel Beleiro gaña o Lueiro Rey de Novela Curta

DesdeBases Lueiro 2014 1 Fervenzas Literarias:
“O pontevedrés Antonio Pichel Beleiro ven de gañar o XXI Premio de Novela Curta Manuel Lueiro Rey pola súa obra Xente que nunca antes morrera.
O xurado desta edición, formado por Manuel Quintáns, Francisco Martínez Bouzas, Armando Requeixo, Ánxela Gracián e Juan Tallón, acordou nomear como novela gañadora a obra de Pichel Beleiro sobre as quince propostas presentadas este ano para o premio.
En palabras do membro do xurado Armando Requeixo no seu blog Criticalia: “Xente que nunca antes morrera ofrece unha trama a medio camiño entre o policial, o thriller psicolóxico e o relato sociolóxico da desfeita do mundo rural. Unha investigadora estadounidense chega a unha pequena parroquia galega para tentar descubrir qué é o que pasou, realmente, cun concidadán seu que morreu nun accidente automobilístico rodeado de estrañas circunstancias. A partir dese momento, escenifícase un choque de mundos entre o urbanita que representa a investigadora estranxeira e o enxebrismo tradicionalista dos paisanos cos que ten cruzar, poñendo de relevo os moi diverxentes territorios mentais e actitudinais nos que se moven os personaxes“.
A obra gañadora, ademais de levar a cantidade económica estipulada nas bases do concurso,, será publicada pola editorial Sotelo Blanco nas vindeiras datas.”

Deserto o XX Premio Manuel Lueiro Rey de Novela Curta

Desde o blogue de Armando Requeixo, Criticalia:
“Na mañá do sábado 23 de novembro, os membros do xurado do XX Premio Manuel Lueiro Rey de Novela Curta reunímonos na casa consistorial do Ilmo. Concello do Grove para proceder á deliberación que nos levase ata a obra gañadora do certame deste ano. Acompañáronnos en tal empresa a encargada da Casa da Cultura, Marina Aguín, que actuou como secretaria do certame con voz pero sen voto, e mais o concelleiro de NNTT, Documentación e Patrimonio, Alexandre Aguín, que o fixo en representación da institución convocante.
Por espazo de case tres horas, Manuel Quintáns Suárez (en calidade de presidente), Ánxela Gracián, Francisco Martínez Bouzas, Juan Tallón (gañador da anterior convocatoria) e mais eu tentamos atopar un orixinal que reunise os que, ao noso ver, poderían ser méritos suficientes para distinguir tal texto como gañador do certame. A procura —delongada, laboriosa, intensa— resultou finalmente infrutuosa, pois ningunha das dezasete novelas presentadas convenceu o necesario á maioría do xurado para decidírmonos ao seu favor.
Así as cousas, o xurado non tivo máis remedio que actuar en consecuencia e declarar deserto o premio, o que comunicamos á prensa nunha acta da que, a seguir, extracto algúns parágrafos que dan conta do alí sucedido; velaí:
“Tras un longo e profundo debate, os membros do xurado non atoparon os puntos de encontro necesarios que os conducisen á escolla dun orixinal como gañador. Secasí, este xurado quere recoñecer as calidades que puntualmente puido descubrir nalgunhas das obras presentadas a concurso, mais entende que non foron suficientes para xustificar a concesión dun galardón da traxectoria e o renome do Premio de Novela Curta Manuel Lueiro Rey.
Tamén si, este xurado quere congratularse do decidido apoio que as dúas entidades que avalan o premio, o Ilmo. Concello do Grove e mais a Editorial Sotelo Blanco, amosaron sempre e seguen amosando para o bo desenvolvemento do certame, confirmado polo feito de que xa estean preparándose as bases para a vindeira convocatoria no primeiro trimestre do 2014.” (…)”

“Vivimos unha época na que o poder tenta que os parias sexan máis parias e máis derrotados”

Desde Praza:
“”Canto se bota de menos a Vidal Bolaño! Porque dende logo el non ía estar calado diante desta situación nin ía deixar de facer teatro. E se cadra sacaba o nariz de pallaso que lles di aos poderosos o que os demais calamos”. Fala Belén Quintáns, unha das impulsoras da Asociación Roberto Vidal Bolaño que se presentará publicamente este marrtes ás oito da tarde no Teatro Principal de Compostela. Estamos no ano Vidal Bolaño, no que se lle dedica a celebración das Letras Galegas, e un ano ademais no que a lingua e cultura galegas e as artes escénicas se revolven contra os ataques e o trato inxusto recibido dende o Goberno galego.
A asociación leva meses traballando na súa posta en marcha, da man de Roi Vidal, Rubén Ruibal, Antón Dobao, Francisco Macías, Xosé Manuel Fernández Castro, Camilo Franco e a propia Belén Quintáns. Nesta segunda fase incorpóranse Antonio Durán “Morris”, o titiriteiro Jorge Rei, Antón Dobao, Luis Rei e Luciano Fernández -en representación do colectivo Land Rober de programadores culturais-, Roberto Pascual -xefe de estudos da Escola Superior de Arte Dramática de Galicia e director da Mostra Internacional de Teatro de Ribadavia-, Manuel Guede -director do CDG-, Laura Ponte e un representante da Federación Galega de Teatro Amateur. A asociación nomeará Presidente de Honra da Asociación ao estudoso do teatro e da obra de Roberto Vidal Bolaño Manuel Quintáns Suárez.”

Juan Tallón, Premio Lueiro Rey de Novela Curta 2012

Desde o blogue de Francisco Martínez Bouzas, Novenoites:
“O xornalista e narrador ourensán Juan Tallón (Vilardevós, 1975) obtivo o sábado 24 de novembro o Premio Lueiro Rey de Novela Curta,  na súa XIX edición, que convoca e organiza o Concello do Grove coa colaboración da Editorial Sotelo Blanco de Santiago de Composta. A novela de Juan Tallón, Fin de poema, foi galardoada por unanimidade dos membros do xurado presidido por Manuel Quintáns en formado por Ánxela Gracián, Armando Requeixo, Mario Regueira e quen asina isto. (…) O xurado valorou por unanimidade o gran valor literario desta aposta narrativa que sairá á luz no vindeiro mes de xaneiro, editada por Sotelo Blanco Edicións, e que supera de xeito incuestionable o intranscendente, o sentimental, o comercial e as puras lambetadas narrativas.”

Mario Regueira gaña o Premio de Novela Curta Lueiro Rey, con Outono aquí

O sábado 10 de setembro, e convocado polo Concello do Grove e a Editorial Sotelo Blanco, deuse a coñecer a obra gañadora do Premio Manuel Lueiro Rey de Novela Curta 2011. O xurado, composto por Armando Requeixo, Manuel Quintáns, Francisco Martínez Bouzas, Ánxela Gracián e mais Chelo Suárez, esta última en calidade de gañadora da anterior convocatoria do galardón, decidiu, por unanimidade, outorgar o premio á novela presentada baixo o título Outono aquí, que, unha vez aberta a plica, resultou ser da autoría do narrador, poeta e ensaísta ferrolán Mario Regueira. Nesta obra (que estará nas librerías previsiblemente contra finais de ano) Regueira narra a historia dun reencontro entre dous irmáns orfos. Un deles —o maior, famoso cantante que vive na cidade belga de Gante— sofre unha enfermidade grave e, logo dunha delicada operación, vese obrigado a gardar unha moi longa convalecencia encamado, así que opta por retomar o contacto co seu irmán menor —operario que mora nunha cidade galega—, co que hai anos que non ten maior relación, e decide chamalo cabo si. O que segue despois é unha intensa trama onde o papel da rememoración dos tempos da infancia e mocidade pasadas se entremestura coas complexas vivencias do presente, nas que o amor, a fidelidade e a xenerosidade alternan co odio, o rancor e a incomprensión creando un fresco de paixóns sostido por uns personaxes magnificamente perfilados e de grande fondura psicolóxica.