16. Eu ben vin estar o moucho (IES Pintor Colmeiro, Silleda)
17. Airiños, airiños aires (CEP Celso Emilio Ferreiro, Vigo)
19. Pasa, río, pasa, río (CEIP Plurilingüe nº 1, Tui)
Arquivos mensuais: Abril 2013
Pontevedra: recital poético e obradoiro Imán de palabras II, por Dores Tembrás
Taboleiro do libro galego (VI), por Ramón Nicolás
Desde 
o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Incorpóranse, nesta entrega que conforma a listaxe dos libros galegos máis vendidos nos últimos quince días, dúas librarías máis: Lila de Lilith (Compostela) e Livraria Suévia (A Coruña). Benvidas ambas as dúas, que suman o seu concurso ás catorce librarías que o viñan facendo ata agora: Casa do Libro de Vigo, Á lus do candil, Librouro, Andel, Couceiro, Pedreira, Cartabón, Aira das Letras, Trama, Torga, O Pontillón, Paz, Libros para Soñar e Sisargas. A todas elas a miña gratitude.”
NARRATIVA
1º-. As voces baixas, de Manuel Rivas, Edicións Xerais de Galicia.
2º-. Costa do Solpor, de Xosé María Lema Suárez, Edicións Xerais.
3º-. En vías de extinción, de María Reimóndez, Edicións Xerais.
4º-. O gardián invisible, de Dolores Redondo, Edicións Xerais.
5º-. A noite branca, de Francisco X. Fernández Naval, Edicións Xerais.
POESÍA
1º-. Breizh, de Miro Villar, Toxosoutos.
2º-. Monicreques, de Xosé Daniel Costas Currás, PEN Club.
3º-. Carnia haikai, de Elvira Riveiro, A. C. Caldeirón.
4º-. Cantares gallegos, de Rosalía de Castro, El Patito Editorial.
ENSAIO-TEATRO
1º-. Herdeiros pola forza, de Xurxo Ayán e Manuel Gago, 2.0 editora.
2º-. Obras completas I, de Roberto Vidal Bolaño, Positivas.
3º-. Matriarcas, de Montse Fajardo, Dito & Feito Comunicación.
4º-. Banqueiros, de Francisco Pillado (coord.), Laiovento.
INFANTIL-XUVENIL
1º-. Dragal III, de Elena Gallego, Edicións Xerais.
2º-. Os Megatoxos e a cara oculta de Lúa, de Anxo Fariña, Edicións Xerais.
3º-. Malos tempos para os fantasmas, de Agustín Fernández Paz, Xerais.
4º-. Chamádeme Simbad, de Francisco Castro, Galaxia.
5º-. O neno can, de Fina Casalderrey e Francisco Castro, Galaxia.
ÁLBUM ILUSTRADO
1º-. María Fumaça, de VV.AA., Galaxia.
2º-. A nena e o grilo nun barquiño, de Magín Blanco, Fol Música.
3º-. A que sabe a lúa, de Michael Grejniec, Kalandraka.
4º-. Imos cazar un oso, de Michael Rosen, Kalandraka.
5º-. Bicos de música, de Mamá Cabra, Galaxia.
BANDA DESEÑADA
1º-. Persépole, de Marjane Satrapi (tradución de Eva Carrión del Pozo), Rinoceronte Editora.
2º-. Castelao Titoán, Inacio e Iván Suárez, Demo Editorial.
3º-. Os días do cometa, Manolo López Poy e Miguel Fernández, Demo Editorial.
LECER
1º-. De roda en roda. Música e danzas do mundo, VV. AA., Galaxia.
Estíbaliz Espinosa: “Ponse a natureza como escusa para non mudar as cousas. Pero os humanos fabricamos a sociedade”
Entrevista
de Montse Dopico a Estíbaliz Espinosa en Praza:
“Tomar distancia. Reenfocar a mirada para observar os humanos desde fóra de si mesmos. É o camiño que a escritora Estíbaliz Espinosa emprendeu no seu primeiro poemario individual, Pan (libro de ler e desler) (2000). Desde entón, adoptou múltiples ópticas. Do neanderthal ao cyborg. O autómata. O robot. O monstro. A besta. Seres desde os que repensarnos. En Zoom. Textos biónicos (2009) explorou ademais a relación entre creador e criatura. Autora e obra. E dese mesmo abraio polo texto, pola páxina, arranca o seu novo libro: Papel a punto de, publicado en castelán por El Gaviero Ediciones e dispoñible en galego no blogue da autora. (…)
“Neste libro pregunto a grandes escritoras da historia como é posible escribir e ao mesmo tempo criar un fillo soa. Elas responden que iso xa o fixeron moitas. Son contraria ao vitimismo. As mulleres de Ciudad Juárez si son vítimas do patriarcado. Iso é a violencia de xénero: verdugos e vítimas. Pero polo demais, creo que os avances da posición social da muller teñen que vir da súa loita. Do mesmo xeito, interésame a forza das mulleres. A épica feminina, que non é a masculina, nin son os tópicos dos sentimentos, o intimismo…”, sinala. E desde esta épica -a “forza sobrenatural” da nai, por exemplo-, trata as relacións humanas en fluído rosa. (…)”
Actos para o Día Internacional do Libro Infantil e Xuvenil
MENSAXE DO DÍA INTERNACIONAL DO LIBRO INFANTIL 2013
Lemos xuntos, ti e eu.
Vemos que as letras forman palabras
e as palabras convértense en libros
que estreitamos nas nosas mans.
Oímos murmurios
e ríos buliciosos nas súas páxinas,
osos que cantan
graciosas melodías á lúa.
Entramos en misteriosos castelos
e das nosas mans soben ata as nubes
árbores florecidas. Vemos nenas valentes que voan
e nenos que atrapan as estrelas.
Lemos xuntos. Ti e eu, dando voltas e voltas,
percorrendo o mundo coa alegría nos libros.
Poema de Pat Mora
Tradución: Concha Blanco
Estas son as Bibliotecas adheridas en Galicia (as que aparecen marcadas con * organizan Bookcrossing proposto por OEPLI). Agradecemos a información enviada desde Gálix.
A Coruña. B.P. Municipal “Infantil e Xuvenil” (*)
A Coruña. B.P. Nodal “Miguel González Garcés” (*)
Ares. Biblioteca Pública Municipal (*)
Cambre. B.P. Municipal Central (*)
Cambre. B.P. Municipal “Os Templarios” (*)
Cambre. B.P. Municipal “Xabier P. Docampo” (*)
Lousame. Axencia de Lectura Municipal (*)
Narón. Biblioteca Pública Municipal (*)
Neda. Biblioteca Pública Municipal
Oleiros. B.P. Municipal “Manuel María”
Oleiros. Dorneda. B.P. Municipal “Mª José Ruso”
Oleiros. Lorbé. B.P. Municipal “Xograr Mendiño”
Oleiros. Mera. B.P. Municipal “Mª José Trincado” (*)
Oleiros. Montrove. B.P. Municipal “Federico García Lorca”
Oleiros. Perillo. B.P. Municipal Central Rialeda (*)
Oleiros. San Pedro de Nós. B.P. Municipal “Ánxel Fole”
Oleiros. Santa Cruz. B.P. Municipal “Rosalía de Castro” (*)
Ponteceso. Biblioteca Pública Municipal
Santiago de Compostela. B.P. Nodal “Ánxel Casal” (*)
Bóveda. Axencia de Lectura Municipal (*)
Lugo. Biblioteca Pública Nodal (*)
O Saviñao. Escairón. Biblioteca Pública Municipal (*)
Sober. Biblioteca Pública Municipal
Barbadás. Biblioteca Pública Municipal
O Carballiño. Biblioteca Pública Municipal
Ourense. Biblioteca Pública Nodal
Verín. Biblioteca Pública Municipal
Caldas de Reis. B.P. Municipal “P.M. Marínez Ferro” (*)
Cambados. B.P. Municipal “Casa dos Fraga”
Lalín. Biblioteca Pública Municipal (*)
Meis. Biblioteca Pública Municipal
Pazos de Borbén. B.P. Municipal “Centro Antena”
Poio. Biblioteca Pública Municipal (*)
Pontevedra. Biblioteca Pública Nodal (*)
Redondela. B.P. Municipal “Valle-Inclán”
Vigo. Biblioteca Pública Central (*)
Por que Rosalía dixo que non volvería escribir en galego?
Reportaxe 
en Praza:
“(…) Na carta, Rosalía remataba pedíndolle a Murguía que lle comunicase ao editor a súa resolución de non volver escribir en galego, “de una vez que a él no le conviene aceptar las condiciones que le he propuesto”. Non estaba pechándose, así, totalmente en banda. Non coñecemos tampouco o contido destas clásulas. En calquera caso, tal como sinala nun artigo na revista Grial a biógrafa de Rosalía Victoria Álvarez de Ojeda, a determinación da escritora seguía a ser mesma en 1882, e así llo fai saber Murguía a Francisco Portela Pérez cando este solicita permiso para incluír algúns versos de Rosalía nunha antoloxía.
“Se cadra a pregunta non é por que Rosalía comeza e escribir en galego e despois anuncia que renuncia a esta lingua”, explica a profesora da Universidade de Barcelona María Xesús Lama. “Porque o realmente abraiante”, -subliña-, “é que decidise escribir en galego, sen unha tradición literaria que lle servise de referente, sen alfabetización en galego, sabendo que os que falaban galego non o lían e que os poucos que lían lían en castelán. Na época de Rosalía, as elites provincialistas comezaban a reivindicar o galego, e facíano en castelán e en galego. A unión entre reivindicación da nación galega e uso do galego como lingua literaria é posterior. O monolingüismo en galego era, daquela, un ideal inimaxinable”. (…)
“Rosalía era unha muller sen patrimonio que aspiraba a ser profesional da escrita e vivir dela, por iso destina obras en castelán ao mercado editorial español. Pero tanto insistir en que era bilingüe non ten sentido: todos os escritores eran bilingües entón, no sentido de que usaban as dúas linguas. Pero Rosalía é a única que ten un proxecto para cultivar todos os xéneros literarios en galego. E o que ocorre é que acaba pobre, illada e marxinada: o seu proxecto parecía non ter seguidores. Eu creo que o que realmente molestou de Costumbres gallegas non foi tanto a súa suposta inmoralidade, senón o feito de que -e isto é algo do que non se fala-, Rosalía dixera nel que aprendera a amar a súa patria fóra, en contraste con España. Iso foi o que non lle perdoaron”, asegura Francisco Rodríguez. (…)”.
