Paseos pola Pontevedra literaria. Primavera 2019 (22 e 29 de xuño)

Os Paseos pola Pontevedra literaria. Primavera 2019 son unha iniciativa da AELG desenvolvida coa colaboración e patrocinio do Concello de Pontevedra, consistente na realización de paseos pola cidade autoras e autores que escribiron sobre Pontevedra.

Para inscribirse, as persoas interesadas deberán enviar os seus datos (nome completo, teléfono e enderezo electrónico) a pontevedraliteraria@gmail.com, e indicar a que paseo/s queren apuntarse.
A inscrición farase por orde de chegada ao correo electrónico.
Prazas limitadas: 50 persoas.
Todos os paseos comezarán ás 11:30 h.

Sábado 22 de xuño
Pedrarcana, cidade lorquiana.
Con Carlos Taboada.

Sábado 29 de xuño
Camiñando polo noso eido.
Con Lourdes Maceiras.

O CGAC convoca o II Premio de investigación e ensaio sobre arte contemporánea

Desde a Xunta de Galicia:
“O Centro Galego de Arte Contemporánea (CGAC) convoca o II Premio de investigación e ensaio sobre arte contemporánea, dotado con 3.000 euros. O obxectivo desta iniciativa é promover a investigación e a produción de pensamento sobre esta materia en lingua galega.
Segundo se recolle nas bases da convocatoria, publicadas no Diario Oficial de Galicia, o premio concederase por concorrencia competitiva entre calquera persoa maior de idade que presente textos inéditos escritos en galego relacionados coa investigación e produción de pensamento en arte contemporánea.
Os textos serán de temática libre, terán un carácter divulgativo e unha extensión de entre 150.000 e 450.000 caracteres, incluídos espazos. As solicitudes presentaranse, preferiblemente, a través da sede electrónica da Xunta ou ben de xeito presencial ata o 15 de outubro.
Para a valoración dos textos constituirase un xurado presidido polo director do CGAC e composto por personalidades de recoñecido prestixio no eido editorial e artístico-literario. Entre os criterios que terán en conta para valorar os orixinais presentados destacan a orixinalidade do enfoque e os elementos de innovación e creación, a singularidade da perspectiva histórica ou a metodolóxica e a calidade literaria do texto.”

Eduard Velasco: “A literatura faise con palabras, non con historias ou con ideas”

Entrevista de Montse Dopico a Eduard Velasco en Praza:
“(…) – Praza (P): En relación con iso, os dous personaxes [Os días felices de Benvido Seixas] responden bastante a estereotipos. Sobre todo o dela, no que é se cadra máis esaxerado, mesmo ata non resultarás veces crible. Nese sentido, parecen caricaturas feitas adrede. Era a túa intención?
– Eduard Velasco (EV): Os personaxes poden ser caricaturas pero, que non resultan cribles? E por que teñen que selo? A literatura ten que ser literatura. Ademais, se ollamos a realidade, que é o crible? Por exemplo, un empresario galego que funda un medio de comunicación en galego e que desaparece do mapa deixando débedas e salarios sen pagar, que marcha para Formentera, que ten unha empresa á que lle pon o nome en castelán -podía poñerllo en galego, xa que era independentista-… Pois iso é realidade. E a literatura, como dicía, é literatura: non é escribir un informe ou facer de notario.
– P: Nos dous personaxes hai un certo ocultamento inicial -e un cuestionamento posterior- pero el mantena a ela enganada. No xogo del -aínda que ela lle gusta de verdade- hai unha actitude que, se estivese a novela situada noutro tempo, podería ser por exemplo o clásico engano do señor á criada -gústalle, pero tampouco “tanto”-. Desde esta perspectiva, pódese ver maltrato, relación de poder… Mais se cadra non era tampouco a túa intención.
– EV: Pois, como diciamos antes, non me corresponde a min interpretar a novela. E claro que unha rapaza coma Mariña pode meterse nunha relación desigual que acabe levando a unha situación de maltrato -que neste caso non é físico-, pode meterse nunha relación que acaba sendo destrutiva para ela.
E un rapaz novo e posicionado co feminismo na loita contra o patriarcado pode acabar maltratando unha rapaza, ou sendo maltratado el mesmo. Todas as persoas podemos acabar nunha situación de maltrato ou de desigualdade nas relacións. E si é algo sobre o que debemos reflexionar, e sobre o que hai que falar aos adolescentes… Mais non era o meu obxectivo falar diso, non. (…)
– P: En canto a como está escrita, a estrutura é bastante lineal, aínda que a voz narradora vai alternando, sen transicións, o relato do que lles pasa aos dous personaxes. Despois hai moito diálogo… Supoño que o que buscaches é que fose unha novela áxil.
– EV: Si, a voz narradora vai falando primeiro dun personaxe e despois do outro, pero iso non é máis que unha técnica moi básica, dun autor principiante, que é o que son. Si que quixen que quen lea a novela se sinta cómodo, que resulte áxil, que poida lerse ben, que flúa, que soe ben: que estea ben escrita en canto a riqueza, vocabulario… Si que quixen que houbese axilidade, pero iso non significa que teña que haber pobreza. Ademais, a literatura faise con palabras, non con historias ou con ideas. (…)”

Cambados: actos destacados do 21 de xuño na Feira do Libro 2019

O 21 de xuño continúa a Feira do Libro de Cambados (no Paseo Calzada, con horario de 10:30 a 13:30 horas e de 17:00 a 21:00 h.), organizada pola Federación de Librarías de Galicia, cos seguintes actos literarios destacados para este día:

18:00 h. Concerto-presentación de Canta, miña pedra, canta. Homenaxe a Antonio Fraguas, de Xoán Curiel, publicado por Galaxia.
18:00 h. Sindo Mosteiro asina exemplares de A torre e a sombra, na caseta da Libraría Ramón Cabanillas.
19:15 h. Presentación de Máis que ver. Cen historias do deseño na Galiza, de Pepe Barro, publicado por Xerais. Con Víctor Caamaño.
19:30 h. Ledicia Costas asina exemplares de Infamia na caseta da Libraría Cartabón.
20:00 h. Presentación de Singamia 1.1, de Ramón Caride, publicado por Xerais. Coa participación do ilustrador Manuel Bustos.
20:00 h. Maribel Iglesias asina exemplares de Asorey, escultor galego na caseta da Libraría Ramón Cabanillas.
21:00 h. Presentación de Por puntos, de Manuel Portas, publicado por Galaxia. Acompañando ao autor estará Francisco Martínez Bouzas.

Entrevista a Patricia Mallo sobre Os Fantom

Entrevista de Fervenzas Literarias a Patricia Mallo:
“(…) – Fervenzas Literarias (FL): Vén de publicar Os Fantom (Galaxia), onde relata os disparatados sucesos que acontecen a unha familia de fantasmas durante as súas vacacións. A súa primeira novela, Os Cabezombis na Mansión Espello (Galaxia), estaba protagonizada por uns zombis un pouco toleiráns. Que é o que lle atrae destes seres tan pouco convencionais para que sexan os protagonistas das súas novelas?
– Patricia Mallo (PM): Gústame facer rir aos lectores, por iso procuro crear personaxes orixinais que vivan situacións moi divertidas. Penso que os cativos teñen moito sentido do humor e agradecen atopar persoas ou seres que saen do convencional.
Para a miña primeira novela imaxinei cinco zombis inquedos que metían en problemas ao protagonista, creando situacións cómicas. Na segunda obra os protagonistas son unha familia de fantasmas que non entende o modo de vida das persoas vivas, polo que van de enredo en enredo.
– FL: A mestura do mundo fantástico coa realidade cotiá desempeña un papel destacado na súa obra, incluso para ensanchar literariamente os límites da realidade.
– PM: A propia infancia funciona deste modo. Os cativos teñen unha imaxinación tan ampla e creativa que lles permite mesturar realidade e ficción de forma natural. Cando crecemos, a fantasía queda a un lado e por iso a buscamos nos libros ou nas películas.
Eu trato de escribir dese modo, mesturando o mundo real e o mundo imaxinario como se fosen complementarios.
– FL: “O mellor de estar morto, é que xa non podes morrer de novo”. É a frase coa que abre Os Fantom. Saca a relucir dunha forma clara, directa e desenfadada o tema da morte. Pensa que é bo que o neno se achegue ao tema da morte?
– PM: O primeiro que pensei cando tiven a idea desta novela era que os fantasmas deben ser xente moi feliz, xa que poden facer todo o que lles pete. Ademais, viven moi tranquilos porque nada lles pode facer dano.
O tema central do libro non é morte, pero como a morte forma parte da vida a trato dun xeito desenfadado.
De todos modos, os cativos se achegan ao libro con moita naturalidade. Para eles os fantasmas son uns personaxes completamente normais. (…)”