Cuestionario Proust: Ramón Neto

DesdeRamón Neto 2013-06-11 Prague o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Ramón Neto:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– A empatía.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A sinceridade, condimentada cun bo sentido do humor.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Nada en particular, chega con que estean aí.
4.– A súa principal eiva?
– A dispersión e a falta de orde.
5.– A súa ocupación favorita?
– Estar con amigxs, viaxar e, entre unha cousa e outra, escribir.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Poder compartila.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Prefiro nin sequera pensalo.
8.– Que lle gustaría ser?
– Gustaríame ter feito estudos de medicina e exercer algún tipo de profesión médica.
9.– En que país desexaría vivir?
– Onde vivo.
10.– A súa cor favorita?
– O negro.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Calquera das flores ventureiras que medran nos terreos baldíos da miña cidade. E, en concreto, unha das poucas á que que lle sei o nome: a papoula.
12.– O paxaro que prefire?
– O corvo mariño.
13.– A súa devoción na prosa?
– Teño certa predilección pola prosa norteamericana: Raymond Carver, Scott Fitzgerald, Carson McCullers, Paul Auster, Faulkner, ou Hemingway, sobre todo a súa narrativa curta.
14.– E na poesía?
– Paul Celan e Lois Pereiro.
15.– Un libro?
Anamnese, de Eli Ríos.
16.– Un heroe de ficción?
– Poñamos un de traxedia shakespeariana: o rei Lear e a reinterpretación que del fai Kurosawa no seu filme Ran.
17.– Unha heroína?
– Edna Pontellier, en The Awakening de Kate Chopin.
18.– A súa música favorita?
Ten New Songs de Leonard Cohen.
19.– Na pintura?
– As máscaras e os esqueletos de James Ensor.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– As persoas que lle fan fronte na vida cotiá a calquera tipo de discriminación, sexa racial, de orixe ou de xénero.
21.– O seu nome favorito?
– O nome de toda persoa que me brinde a súa amizade convértese nun nome favorito.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Cos anos vou aprendendo a soportalos máis ou menos todos.
23.– O que máis odia?
– A discriminación social, de orixe, de xénero, ou de calquera outro tipo.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Calquera ditador ou gobernante absolutista, independentemente da suposta ideoloxía utilizada como pretexto.
25.– Un feito militar que admire?
– Non admiro feito militar ningún, pero si teño un interese particular polo acontecido nas trincheiras da Primeira Guerra Mundial e nos seus no man’s lands.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Ter maior habilidade con cousas de números.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Preferiría que non fose dunha enfermidade dexenerativa que me fixera perder a capacidade da memoria e da palabra.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Un optimismo de base matizado con pequenas doses variábeis de escepticismo.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Aqueles que teñen que ver coa dispersión e a falta de orde…
30.– Un lema na súa vida?
– Precísase ir moi lonxe para saber até onde se pode ir (Heinrich Böll).”

A Mostra de Ribadavia premia Escena Galega e bota a andar unha semana de teatro “de risco”

DesdeEscena Galega Sermos Galiza:
“Pouco despois de que Escena Galega estrease nova dirección e duplicara o número de compañías integrantes, nunha unidade do teatro que cualifican de “histórica, a Mostra Internacional de Teatro de Ribadavia outórgalles o Premio de Honra Roberto Vidal Bolaño.
“Unha das institucións que mellor evidencian o desexo de sumar esforzos cara o progreso e o ben común do sistema teatral galego”, definen na acta do premio no que destacan o novo momento da Asociación Galega de Empresas de Artes Escénicas, Escena Galega, que se vén de converter nunha “fortalecida arma de defensa, re-construción e posta en valor da creación escénica galega e de todas as súas condicións nos principais ámbitos de innovación, produción e difusión”.
A entrega do premio desenvolverase no marco do acto de inauguración oficial da MIT o vindeiro sábado 18 de xullo ás 20:00 horas na Alameda de Ribadavia, xornada na que botará a andar o programa do festival cos espectáculos Osos del Pirineo da catalá Tutatis, Siena de La Veronal e As fillas bravas de Chévere, compañía que protagonizará o foro do domingo e a presentación do proxecto Berberecheira. (…)”

Manuscrito: Rosalía de Castro

Desde Caderno da crítica, de Ramón Nicolás:
“Para lembrar o seu 130 cabodano traio a esta sección, onde xa viron algúns manuscritos da autora, unha carta do seu puño e man dirixida a Luís Tobío Campos. A carta está incorporada na web do Consello da Cultura Galega, onde se pode consultar xunto con outras recuperadas. Con todo, velaquí o orixinal, cortesía da Fundación Penzol.”

rosalc3ada01rosalc3ada02

Ribeira: actividade destacada na Feira do Libro o venres 17

O venres 17 de xullo Feira do Libro de Ribeiracontinúa a Feira do Libro de Ribeira (na Praza do Concello), con horarios de 12:00 a 14:00 h. e de 18:30 a 22:30 h., co seguinte acto literario destacado para este día:

20:30 h. Presentación de Faustino Rey Romero. Un evanxeo bufo, de Xosé Ricardo Losada, publicado en Xerais. No acto acompañan ao autor Manuel Cartea e Manuel Bragado.

Belén Pichel: “A unión das compañías de teatro é histórica”

EntrevistaBelén Pichel de Carme Vidal a Belén Pichel en Sermos Galiza:
Escena Galega duplicou o número de compañías asociadas en só uns días. Responde, segundo a súa nova presidenta, Belén Pichel, a un tempo novo no teatro galego, por vez primeira unido para sumar forzas e defender o seu futuro. Mercé Castro, Xoque Carbajal, Tatán Cuña, Xesús Ron, Areta Bolado e Artur Trillo acompañan a Belén Pichel na nova directiva da entidade.
– Sermos Galiza (SG): Que supón ese reforzamento de Escena Galega coa “acción colectiva” de ingreso de compañías?
– Belén Pichel (BP): Pois eramos 17 compañías asociadas e pasamos a 40. Trátase dun feito histórico porque, até o momento no se conseguira que toda a profesión estivera xunta. Mesmo compañías que levaban moitos anos de traxectoria eran reticentes a se incorporar. Cos acontecementos sociais que estamos a vivir nestes últimos tempos quixemos darlle un pulo a Escena Galega e convidar ás compañías a participar, o que coincidiu co movemento por parte delas que estaban falando ao tempo de unirse. (…)
– SG: Á marxe dese incremento, a crise levou moitas compañías?
– BP: Quen aguantou estes catro anos foron heroes porque foron durísimos. Os recortes foron tremendos, non comparábeis con ningunha área. No primeiro xa nos meteron un do 30% e moitas compañías tiveron que deixar os locais e mesmo vender material que tiña, e outras, claro está, desapareceron.
– SG: Agora destacan que van optar pola organización e desbotar un discurso queixoso da situación.
– BP: É a nosa postura. Deixar ao lado esa queixa continuada para pasar a transmitir un discurso ilusionante. A nova directiva leva pouco tempo no cargo mais traballamos arreo e abrimos grupos de traballo para facer propostas concretas, para a vindeira feira, sobre o modelo de subvencións, para a proxección exterior do teatro galego…En certa medida, volvemos a como cando se iniciou o teatro profesional, cando as compañías ían coas súas furgonetas e facían de todo. Vivimos unha volta de vinte ou trinta anos. Queremos, de todas maneiras, transmitir a enerxía que temos neste momento por estar xuntos e traballar polo noso futuro, non só protestar. (…)”

A Mesa acada a unanimidade das forzas políticas nun acordo histórico sobre a lingua

Desde2015071516194999146 Sermos Galiza:
“Por varias razóns, o acto que promoveu na Ferradura de Compostela, á beira da estatua a Rosalía de Castro podería definirse como histórico. En primeiro lugar, xuntar representantes de case a totalidade das forzas políticas activas facían xa, de saída, único o acto, nun momento no que a “unidade” é un concepto político a debate. En segundo, por se xuntaren todas para asinar un acordo pola normalización lingüística que busca inaugurar un tempo novo para o idioma. (…)
O acto, aos pés de Rosalía no 130 aniversario do seu pasamento, cubriuse da solemnidade dos grandes acordos históricos. Cada representante das distintas forzas políticas tivo un minuto para corroborar o seu apoio e asinar o documento, despois dunha foto de familia que, no fin do acto, se completaría con figuras das distintas organizacións culturais, políticas ou sindicais que se sumaron ao acto de unidade pola lingua. Máximos responsábeis da CIG, Galiza Cultura, a RAG, AELG, a Fundación Rosalía, Asociación de Actores e Actrices, Escena Galega, Fundación Manuel María ou a AS-PG participaron na convocatoria. (…)
“Unha nova política lingüística que recupere o papel impulsor que deben desempeñar as institucións e os poderes públicos e acompañe a sociedade galga que xa actúa en solitario para repor e colocar a lingua en todos os lugares de onde está excluída” foi o obxectivo que a Mesa se marcou á hora de lograr sumar forzas para o acordo a prol da normalización do galego. Como “os acordos deben ser cumpridos”, a maior asociación cultural do país, anunciou que fará seguimento do asinado polas forzas políticas, e esixirá “respecto polos compromisos adquiridos e a palabra dada”.
A Declaración compromete ás distintas forzas políticas asinantes a retomar e iniciar “todas as medidas e accións que foren precisas para a súa reposición, rehabilitación e plena normalidade, comprometéndonos a reactivalas e promovelas en todas as áreas e institución” naquelas institucións e organismos nos que teñan reponsabilidade de goberno. O obxectivo é garantir o dereito a vivirmos en galego e conseguirmos para el verdadeira igualdade e oficialidade real”. (…)”

A Matanza, Padrón: 130 aniversario do pasamento de Rosalía de Castro

Tarxeton130Aniv.15X-2015