Elena Gallego Abad fálanos do seu último libro O xogo de Babel

Desde a Televisión de Galicia:
“A xornalista e escritora Elena Gallego Abad conta as horas para que a súa nova novela chegue ás librarías. A autora da saga Dragal deixa a un lado o último dragón galego, e despois da novela de misterio Sete caveiras presenta O xogo de Babel. Témola hoxe con nós para falarnos deste libro. Pode accederse á entrevista aquí.”

Entrevista de Antonio Manuel Fraga a Andrea Maceiras

Entrevista de Antonio Manuel Fraga a Andrea Maceiras na revista Criaturas:
“(…) – Antonio Manuel Fraga (AMF): Cales cres ti que son as fronteiras da LIX? (Se as ten, claro!)
– Andrea Maceiras (AM): A historia da literatura infantil e xuvenil é bastante recente dentro da literatura universal. Durante algún tempo penso que si houbo moitas fronteiras na LIX, e de feito negouse incluso a existencia da literatura xuvenil, houbo moita problemática para que se asumise que era algo que existía e que funcionaba. Tamén penso que actualmente o seguinte paso que vai dar a LIX, especialmente a xuvenil, é desfacerse desa idea de límite e pasar cada vez a englobar un público moito máis amplo. De feito, existen obras como Harry Potter que ao principio o público adulto non se atrevía a ler porque tiña unha cuberta que era excesivamente infantil, ata o punto de que houbo que sacar outra edición cunha cuberta máis para adultos.
Hoxe en día, a xente adulta vai ao cinema ou compra libros que están destinados en primeira instancia a un público xuvenil, porque realmente transcende moitísimo esa periodización na idade. Entón, eu penso que o seguinte chanzo vai ser que iso evolucione de tal forma que se amplíe moito máis, se abra, e dea paso a algo diferente. No futuro non vai existir un límite tan claro.
– AMF: Consideras, daquela, que as fronteiras están a rachar e que o que vai haber é un tipo de literatura que tamén pode ler a xente nova, mais non feita en exclusiva para ela?
– AM: Coido que se vai perder ese concepto que relaciona literatura xuvenil exclusivamente con público adolescente. Esa vinculación inmediata vaise perder dentro de pouco, porque cada vez máis os libros que están saíndo en literatura xuvenil xa están buscando enganchar a un público que transcende moito esa etapa da adolescencia. Igual non adultos moi vellos, mais hoxe en día a xente de arredor dos trinta busca xa lecturas nese mercado de literatura xuvenil.
– AMF: Comezaches a escribir moi nova. Cal foi a túa motivación para dares o salto desde o rol de lectora ao de escritora?
– AM: Eu comecei a escribir contos para a miña irmá, que é catro anos máis nova ca min. Agasallábaa cun conto sempre polo seu aniversario, polo Nadal ou en datas así sinaladas. Así foi como comecei a escribir, realmente. Isto foi na primaria. Eramos moi pequenas, case como xogar. Despois, cando cheguei ao instituto, comecei a me presentar a certames literarios. Iso foi un pulo moi importante, porque me animou moito a seguir escribindo. Xa non era algo limitado ao meu contexto familiar, senón que estaba presentándome diante de xente que tiña un criterio específico, un criterio formado. Isto animoume moito. Eu presenteime moitos anos ao certame literario de Cambre, o meu concello, que gañei en varias ocasións, e que me animou realmente a seguir escribindo.
– AMF: Por que decidiches orientar a túa escrita cara á LIX?
– AM: Pois supoño que foi por como comecei. Eu estaba a escribir realmente para unha persoa que era máis nova ca min, polo que procuraba adaptarme sempre aos seus intereses e ás cousas que nese momento a ela lle gustaban ou lle interesaban. Coido que foi por iso.
– AMF: E continúas a sentirte cómoda, supoño…
– AM: Si. Eu estou encantada. Para min o público infantil e xuvenil é fantástico. É un público moi receptivo, moi crítico, moi sincero e moi fresco. A min gústame moito o contacto, as visitas aos institutos e todo iso. Pásoo realmente moi ben. (…)”

Alvarellos celebra os 40 entrando no mercado infantil

Desde Sermos Galiza (foto do Facebook de Helena Villar):
“Esta sexta feira 16 de xuño Alvarellos Editora cumpre 40 anos da súa presentación en Lugo. O seu actual director, Henrique Alvarellos, fillo do fundador -Enrique Alvarellos-, explica así este movemento: “Somos a vicedecana das empresas editoras galegas e afrontamos o futuro ollando aos primeiros lectores e lectoras. Damos un xiro na nosa liña editorial e comezamos con esta ilusionante Colección Verdemar. Seguiremos publicando libros para adultos, por suposto, pero a nosa pretensión é ir captando aos lectores máis novos. É un mundo fascinante para traballar desde unha factoría de contidos como é a nosa”.
Estes días chegan ás librarías os primeiros exemplares dos dous primeiros títulos desta nova colección, que xa foron presentados na pasada SELIC (Semana do Libro de Compostela): o álbum ilustrado Queres ler un libro comigo?, do americano Lawrence Schimel e debuxado polo artista paulista Thiago Lopes, destinado a crianzas a partir dos 3 anos; e Contos do Sol e da Lúa, de Helena Villar Janeiro, con ilustracións de Ana Costa, dirixido a maiores de 8 anos.
O nome da colección, explican desde a editora, provén do Príncipe Verdemar, un dos protagonistas da peza de teatro A cabeza do dragón, de Valle-Inclán, que vén de ser levada ao teatro por Quico Cadaval este mesmo ano. A editorial avanza que nos vindeiros meses irán aparecendo novos títulos desta colección, entre eles, un conto do propio Quique Alvarellos baseado na historia do bosque do Banquete de Conxo.”

Manuel Lourenzo González: “Non teño claro aínda que é poesía e que non o é”

Entrevista a Manuel Lourenzo González en Sermos Galiza:
“(…) – Sermos Galiza (SG): Cando pensas nun novo libro en que pensas antes? Na historia, no xénero, no público ao que vai dirixido… Como chega unha nova historia a ti?
– Manuel Lourenzo González (MLG): O público aparece despois. Tamén hai que dicir que cada un é unha experiencia diferente, non todos funcionan igual, pero o dominante no meu caso diría que o primeiro que me vén á cabeza é a historia, a idea que quero desenvolver, o argumento ou polo menos trazos do argumento. Logo iso vaise desenvolvendo e logo van nacendo outra serie de características, por exemplo o tipo de linguaxe, o espazo-tempo, e tamén nalgún caso o público ao que pode ir destinado. Quero dicir tamén que non teño moi claro estar de acordo con esa división en idades: lectura xuvenil, infantil… Si entendo que iso funciona e hai libros claramente clasificables. No meu caso non teño clara a delimitación, motivo polo cal libros meus que están nas coleccións xuvenís ás veces fánselle difíciles aos rapaces e serían máis accesibles para os adultos. Non teño un código, non sei se o ten alguén, conforme a literatura xuvenil ten que ser así, se non pode pasar estes lindes, o vocabulario, as expresións, a temática… Non teño nada claro todo isto. Eu teño as historias e desenvólvoas e unha vez que se van desenvolvendo van collendo a súa fasquía, o seu panorama e posiblemente tamén o seu público.
– SG: No caso de Ceiba de luz como foi?
– MLG: Neste caso sería un exemplo do que acabo de explicar. Foi primeiro a historia, ou parte da historia, porque nunca vén completa á cabeza. Logo a localización, a época, os personaxes foron nacendo ao mesmo tempo e unha vez que ía avanzada decátome de que si, ten características que a fan accesible e mesmo recomendable a público xuvenil. Naturalmente creo que o público adulto tamén atoparía elementos interesantes nesa historia e que incluso se se quere se podería desenvolver moito máis para facela máis, entre aspas, para adultos. (…)”

Semana do Libro de Compostela (Selic), actos destacados do sábado 10 e domingo 11

O sábado 10 de xuño continúa a Semana do Libro de Compostela (na Praza da Quintana, con horario de 11:00 a 23:00 horas), organizada polo Concello de Santiago, e que rematará o domingo 11 (con horario de 11:00 a 21:00 horas) cos seguintes actos literarios destacados para estes días dentro do seu programa:

Sábado 10
13:00 h. Presentación de Querido H. P. Lovecraft, de Antonio Manuel Fraga, publicado por Urco.
17:30 h. Presentación de A virxe das areas, de Antonio M. Fraga, publicado por Embora.
18:00 h. Tradutoras ao vivo: María Reimóndez e Patricia Buxán.
19:00 h. Alfonso Blanco: Do Latín ao galego… tamén na literatura; ou, motivos para traducir ficción dende o latín.
20:00 h. Marcha cultural en defensa da obra compostelá do pintor e escritor Urbano Lugrís. Partirá cun manifesto da praza da Quintana (carpa da SELIC) e logo percorrerá varias rúas da cidade. Está organizada por Alvarellos Editora en colaboración co colectivo literario In Nave Civitas da Coruña.
20:30 h. Marga Tojo presenta Últimos bruídos, publicado por Positivas.

Domingo 11
17:30 h. Presentación – concerto do libro cd Volta, revolta e reviravolta, de As Maimiñas, publicado por Galaxia.
20:30 h. Rosalía Fernández Rial presenta Aulas sen paredes, publicado por Positivas.

María Canosa: “Quero chegar ao corazón do lector”

Entrevista a María Canosa en La Voz de Galicia:
“(…) – La Voz de Galicia (LVG): Vostede xa fora finalista do Merlín. ¿Que significa ganar este premio?
– María Canosa (MC): É o cuarto ano consecutivo que era finalista polo que, como podes imaxinar, era xa case unha afronta particular con el… Gañalo foi decatarme de que os concursos son concursos, que ás veces gañamos, e ás veces non, por múltiples circunstancias. Pero para min foi como quitar esa espiña de estar chamando á porta moito tempo a un lugar, e que sempre falta algo para que cha abran de todo. Por fin se abriu a porta. Claro, que isto fixo que me emocionara moito ao recibir a nova… Non puiden evitar que me desbordara o momento. Con todo, o mellor de todo foi recibir o cariño de moita xente, máis do que eu agardaba. Moito máis. Esa é a segunda parte do premio, impresionante. Eu tomeino, ademais, como unha recompensa ao camiño que fixen desde que comecei, hai moito tempo, ata hoxe. (…)
– LVG: De que trata Muriel?
– MC: Naceu da necesidade de dar voz á sinxeleza e complexidade simultánea de espir os sentimentos, ao calado, en voz baixa. Do mesmo xeito que fala o amor, a ledicia e a tristura. Con Muriel destaco tamén a combinación de fraxilidade e fortaleza dos que están tocados pola sensibilidade, os mesmos que se atreven a soñar e pintar un horizonte de cores. A amizade, e unha botella de leite une a todos os protagonistas, de diferentes xeracións e tamén entre humanos e animais.
– LVG: ¿Que xénero prefire?
– MC: Gústame probar, que é un xeito de probarme a min mesma. Cambiar é bo tamén porque me axuda a deixar unha obra e comezar outra nova, sen tantas interferencias. Pero si é certo que sempre volvo a escribir para a cativada. Por múltiples razóns. Primeiro, porque creo no importante que é a lectura nesa franxa da vida, porque son o futuro. Pero tamén porque me sinto cómoda non deixando de ser de todo unha nena eu tamén. Soñar é fermoso, e eu non sei deixar de facelo. (…)”