Convidámoste a participar no Dragal Challenge

Desde R:
“Prepárate para vivir o desafío lendario que sacudirá Galicia. Prepárate para facer historia nun reto que só sucede unha vez na vida. Prepárate para o ‘Dragal Challenge’. Seguramente o nome xa che dará unha pista, e precisamente pistas vas ter para longo. Serás ti o elixido que consiga controlar ao último dragón de Galicia?
O mundo imaxinario de Dragal salta das páxinas da escritora Elena Gallego Abad a un xogo interactivo, que te levará a percorrer lugares extraordinarios dunha Galicia máxica.
Unha Galicia onde un día gobernaron os dragóns, ata que foron desaparecendo un a un. Durante séculos, a Orde do Dragal foi a encargada de custodiar o seu legado. Un legado que agora depende de vós, porque só vós poderedes chegar a controlar o último dragón de Galicia.
Prepárate para vivir unha experiencia interactiva como nunca antes viras. O ‘Dragal Challenge’ xógase na nova plataforma PetisGO!, que puxeron en marcha RcinfoSixtemaXoia e Ficción Producciones, cofinanciada co Fondo Europeo de Desenvolvemento Rexional (FEDER) no marco do programa operativo FEDER Galicia 2014-2020.
Os elixidos para este desafío, pero tamén todos/as os/as que queirades seguir o Challenge en directo, debedes descargarvos a aplicación PetisGo! dende o móbil Android e iOS ou a través da versión para pc.
Asegúrate de que o teu smartphone sexa compatible con Realidade Aumentada (AR) para que poidas seguir os retos. O son os iPhone 6S ou superior ou os iPad de 5ª xeración ou superior. No caso de móbiles con Android, comproba aquí a compatibilidade.
E a por todas!!
Os 10 equipos seleccionados para este reto seredes recibidos polos sabios da Orde do Dragal, que vos contarán todos os detalles da misión que vos van encomendar.
Galicia vaise converter nun gran taboleiro de xogo. Os participantes teredes que atopar os ovos de dragón esparexidos por toda a xeografía, a través de pistas que vos leven ata a súa posición. Pero tamén debedes escondelos para poñerlles as cousas difíciles aos vosos rivais.
Os 4 equipos con máis puntuación mediranse nunha final épica que ten como escenario a Alameda de Santiago. É ‘O Desafío Final’ do ‘Dragal Challenge’. Os ovos de dragón estarán escondidos en lugares significativos de Compostela. A rapidez descifrando as pistas será fundamental para atopalos antes que ninguén e convertervos nos gañadores do ‘Dragal Challenge’.
Dragal Challenge
Enrólate nesta aventura épica que poñerá a proba a túa habilidade e coñecementos. Para participar neste desafío debes crear o teu equipo, formado por 1 adulto -que exercerá o papel de titor escudeiro-, e 4 nenos ou nenas de entre 6 e 16 anos. Únete en familia ou amigos e fai o teu equipazo.
Podedes crear un berro de guerra, disfrazarvos de dragón ou ‘facer o parvo’ o que queirades para gravar a vosa candidatura nun vídeo de non máis de 3 minutos de duración. Despois, só tedes que envialo antes do 5 de xaneiro á dirección de correo electrónico dragalchallenge@petisgo.gal.
A Orde do Dragón poñerase en contacto convosco para comunicarvos se sodes os elixidos para participar no ‘Dragal Challenge’.
Serás ti?
Moi atentos ao noso blog e ás redes sociais porque seguiremos descifrando enigmas.
+ info

Entrevista a Susana Arins sobre Superulex

Entrevista a Susana Sanches Arins en Radio Estrada:
“”Cando escribía pensaba en profes e profas, máis que en papás ou mamás. Creo que o libro está recomendado para lectoras de 13 anos en diante. Temos moito que aprender deste libro”. A entrevista pode escoitarse aquí.”

Paco Martín: “O lector ten que gozar cos libros”

Entrevista a Paco Martín en La Voz de Galicia:
“Galicia deu á cultura a Xeración Nós: Ramón Otero Pedrayo ou Vicente Risco xa conseguiron a consideración de clásicos. Pero hai tamén unha Xeración Lamote, que nestas pasadas décadas ten achegado moitos lectores á literatura en galego. O escritor Paco Martín (Lugo, 1940) é un dos membros, á que pertence dun xeito especial.
O nome do grupo, que Martín lle atribúe «ao editor Manuel Bragado», ten moito que ver cunha das obras máis coñecidas do autor, Das cousas de Ramón Lamote, cuxo éxito se pode comprobar de moitas maneiras. En primeiro lugar, non lle faltaron ao libro recoñecementos oficiais, pois acadou o Premio Barco de Vapor e o Premio Nacional de Literatura en 1986. En segundo lugar, porque o libro editouse ducias de veces e Martín ten coñecido familias nas que uns membros lían a obra e lla pasaban despois a outros.
Para entender o interese de Martín polas palabras e pola literatura, convén situarse no Lugo da posguerra. Por unha banda, lembra que os nenos que ían á escola dun mestre do barrio de Magoi, que estaba represaliado por republicano e daba clase na casa, escoitaban como o que fora ao cine contaba despois a película aos outros: algún filme, di, case lle gustou máis «como narración oral que visto na pantalla». Por outra, súa nai e outras mulleres xuntábanse e lían un libro, Genoveva de Brabante, que lles facía chorar. Martín confesa que non o leu para que non se rompese o mito xurdido arredor da obra, aínda que sospeita que as bágoas saían cando as mulleres descubrían, naqueles duros anos, historias máis duras ca as das súas vidas.
A Xeración Lamote —que inclúe nomes coma Agustín Fernández Paz, Xabier P. DoCampo ou Fina Casalderrey— veu encher un oco. Martín lembra que había algúns títulos —As laranxas máis laranxas de todas as laranxas, de Carlos Casares, ou Os soños na gaiola, de Manuel María—, pero non un conxunto de obras pensadas para o público infantil e xuvenil.
A súa coñecida obra apareceu nun momento en que, lembra Martín, os escritores amosaban «unha certa tendencia a amosarse solemnes». «A literatura é o que é», opina el, convencido de que na lectura hai unha parte de pracer sen a cal non paga a pena. «O lector ten que gozar cos libros», di. Martín recoñece que foi un apaxionado lector, quizais coa mesma intensidade coa que agora rele libros coñecidos hai anos. Aos seus 81 anos, segue a escribir e prevé que dentro duns meses se publique a novela que vén de rematar. Entrementres, a gran familia de amigos de Ramón Lamote ten razóns para esperar máis incorporacións, pois o centro sociocultural que se abrirá no barrio lucense da Piringalla leva o seu nome. Admite que lle faría ilusión que alguén descubrise alí esa obra.”