Entrevista
a Dores Tembrás en Suma Ágora:
“(…) – Suma Ágora (SA): Ti como creadora como te definirías?
– Dores Tembrás (DT): Como unha procuradora da palabra precisa. Iso é o que me interesa, a palabra, a linguaxe, buscar, non importa durante canto tempo, buscar o que procuras. Creo que ese é o traballo dos poetas e sempre é coa pulsión, coa emoción que é fundamental no meu traballo tamén.
– SA: É unha busca a poesía?
– DT: Si, totalmente, aínda que non necesariamente de respostas. Eu creo que a propia procura é a resposta, é o camiño, creo que é o que máis satisfacción aporta tamén neste traballo. Non estar concentrado nun obxectivo final senón saber que o proceso ten moito que aportar e que che fai medrar, e que todo é un exercitarse na palabra. E que agora o teu traballo está neste momento e este é o teu traballo e que antes era así e que despois será doutra maneira, un proceso. Concibo así os procesos creativos, un continuo. (…)
– SA: Cal é a túa visión da situación da poesía galega actual?
– DT: É extraordinaria. Claro, que o diga unha poeta galega parece que non ten moito crédito, pero cando veñen autores como Gamoneda e din que o que se está facendo agora en Galicia é dun nivel que está moi por encima do resto da Península, ten máis crédito. Eu creo iso porque eu teño o privilexio de ler autores na miña lingua que son verdadeiramente extraordinarios e despois, hai xente no resto da península que fai cousas tamén moi boas. Pero é que aquí temos unha cantidade por metro cadrado que é incrible realmente. E eu síntome moi feliz de pertencer a unha tradición poética tan poderosa nese sentido. (…)
– SA: Efectivamente a muller está moi presente na túa obra, cres que é máis difícil ser muller e poeta?
– DT: Ser muller nos tempos que corren conleva moitísimos hándicaps só polo feito de ser muller. Non sei se a suma de ser muller e ser poeta é peor. Eu creo que vivimos nun país onde a poesía ten un gran recoñecemento, ten os seus espazos, non son moitos, pero é que tampouco hai moito espazo para a literatura galega, esa é a realidade. Gustaríame que houbera máis visibilidade por suposto, pero non sinto que o feito de ser poeta aumente exponencialmente as cuestións negativas. Creo que ser muller realmente hoxe en día supón un reto, máis aló do terrorismo que estamos vivindo, máis aló diso que é o paradigma máis grave que nos está pasando como sociedade. Ser muller cada día supón un reto e supón mirar cara a necesidade de mudar as cousas porque así non poden seguir, e creo que hai moito diso na miña obra. (…)”
Arquivos do autor: asociacionescritoras-es
Pontevedra: presentación de Aníbal e a Pintora, de Xabier Paz
Eduard Velasco: “Reivindico que o Día das Letras Galegas sexa laborable para que poida ter éxito real”
Bases do VIII Premio Rosalía de Castro de Lingua 2017, convocado pola Deputación da Coruña
Bases do II Premio Xohana Torres
A Coruña: presentación de Limaduras de prata, de Luísa Abad
A área de Cultura da Deputación aposta pola montaxe de textos teatrais galegos contemporáneos
Desde
a Deputación da Coruña:
“A área de Cultura da Deputación da Coruña incluirá no Premio Rafael Dieste de textos teatrais a montaxe da obra gañadora, como se acordou nunha xuntanza mantida coa Asociación de Escritores e Escritoras en Lingua Galega.
A vicepresidenta e responsábel da Área de Cultura da Deputación da Coruña, Goretti Sanmartín Rei, mantivo unha xuntanza co presidente da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, Cesáreo Sánchez Iglesias, para analizar diversos aspectos da colaboración entre ambas entidades e, de maneira especial, de diversas iniciativas relacionadas coa escrita teatral.
Na xuntanza, Goretti Sanmartín confirmou a incorporación como novidade nas bases do Premio Rafael Dieste na súa nova edición a representación da obra gañadora, como fora suxerido tamén pola AELG. “Incluír a montaxe da obra nas bases do premio de textos teatrais responde á aposta polas obras de teatro galego contemporáneo, unha das demandas de autores e autoras do xénero”, explicou Goretti Sanmartín Rei despois da xuntanza que mantivo con Cesáreo Sánchez Iglesias. Desde a Asociación de Escritores e Escritoras solicitaron que o Premio Rafael Dieste tivese unha periodcidade anual, o que a Deputación se comprometeu a estudar.
A área de Cultura da Deputación da Coruña mostrou tamén o seu interese no programa de lecturas dramatizadas de textos teatrais, entre eles os gañadores do premio, que desenvolve a AELG, coa que mostrou a vontade de colaborar. De cara ao programa de actividades do presente ano, a AELG anunciou que incluiría unha programación específica para o ámbito teatral co fin de destacar o papel de autores e autoras do xénero. “A escrita dramática foi perdendo peso polas dificultades tanto de posta de escena como de publicación, co cal é preciso incentivar a súa presenza, devolver a vitalidade que historicamente tivo o teatro galego, mesmo na construción do sistema cultural galego”, sinalou Cesáreo Sánchez Iglesias, presidente da AELG.”
Bases da XXIX edición do Premio de Novela Manuel García Barros
Muxía: presentación de e Caín, de Paco Souto; Terra fría, de Miguel Mato; A relixión do mar, de Xosé Iglesias; e Anatomía da ira, de Xaime Trillo
Xosé Manuel Sánchez Rei: “O valor da nosa lingua é inmenso polas súas conexións”
Entrevista
a Xosé Manuel Sánchez Rei en La Voz de Galicia:
“(…) – La Voz de Galicia (LVG): ¿Por que se decantou por ese título [O falar das fadas. Lingua música e toponimia da Galiza]?
– Xosé Manuel Sánchez Rei (XMSR): Porque se a lingua propia de Galicia é o galego, a súa toponimia tamén será galega, como os mitos e as lendas e as fadas cando entre si se comuniquen tamén o farán en galego, así que pareceume axeitado este título que está extraído dun poema de Lamas Carvajal. Ese foi o punto de conexión entre a toponimia, a música e a lingua.
– LVG: ¿Son eses tres os temas que máis lle interesan?
– XMSR: Hai moitos máis de tres temas tratados aí, aínda que eses poden ser os eixos. Tamén os hai sobre as asociacións culturais, e veciñais, en como certos gobernos municipais e provinciais do PP tentaron laminar todo o labor desas entidades; outros están dedicados, por exemplo, a ponderar porque parece máis interesante unha exaltación do traxe flamenco e non do traxe tradicional galego… (…)
– LVG: ¿E o futuro?
– XMSR: Como non mude o tipo de política que se fai coa lingua o futuro non será bo, e é unha mágoa porque cando vas polo mundo na túa lingua é incrible ver como xente que non é de aquí aprecia ou repara moito máis na importancia que ten. Hai un artigo que escribín cando fun a Viena a un congreso no que conto como puiden falar en galego co señor do hotel, porque era de Angola, como o propio congreso tiña como linguas oficiais o portugués e o galego, ou como nunha tenda me falaron galego porque a señora que a atendía era portuguesa. O valor da nosa lingua é moito, inmenso, por ela propia e polas conexións que nos favorecen con outros países. Moitos pobos do mundo estarían moi orgullosos de ter unha lingua como a nosa. Non hai linguas peores ou mellores ca outras, todas son iguais de dignas, pero a nosa ten unhas potencialidades moi grandes porque nos involucra e envolve con outros países. Non podemos máis que estar orgullosos de ter unha lingua que nace aquí e que co pasar do tempo acabou sendo unha das linguas románicas máis faladas do mundo, que é o portugués.”
