Ribadeo: actos literarios destacados na I Feira Feminista

O sábado 28 de outubro, en Ribadeo, dentro do programa da I Feira Feminista, organizada polo Observatorio da Mariña pola Igualdade, terán lugar os seguintes actos literarios destacados:
12:45 h. Vermú María Soliña e Versos feministas no bar O Cabás, con María José Fernández.
13:45 h. Vermú María Castaña e Versos feministas no bar O Indiano con Olalla Cociña.

A Coruña: “A doután. Xornadas surrealistas”

O venres 27 e sábado 28, na Fundación Luís Seoane (Rúa San Francisco, 27), na Coruña, terán lugar as Xornadas surrealistas A doután, co gallo da presentación da exposición “A vida dende o outro lado: O surrealismo galego-portugués”, prevista para febreiro-marzo do 2019, na Coruña. Organizan e coordinan: Tono Galán e Xoán Abeleira, co apoio da Concellería de Cultura da Coruña e a Fundación Luís Seoane.
Dentro das súas actividades destacamos as seguintes propostas literarias:

Venres 27
18:00 h. Relatorio de soños. Onilirismo, falando abertamente cos ollos pechados.
19:30 h. Creacións poético-musicais de João Sousa.
20:00 h. Posta en común do libro O pronunciábel dia da súa morte, de Xesús González Gómez (verbo da recepción na Península Ibérica da noticia do pasamento de André Breton) e outras diversas publicacións do Grupo Surrealista Galego.

Sábado 28
18:00 h. ¨A lingua das pedras¨, faladoiro verbo do amor tolo polas pedras no xamanismo, no celtismo, no romanticismo, no simbolismo e no surrealismo. Coios e coídos como plataformas cara ó outro lado. Mostra de pedras intervidas a doután por divers@s convidad@s.
19:30 h. Liberdade poética, liberdade de acción.

Tempo transfigurado, poesía e música no último libro de Cesáreo Sánchez

Desde o Zig-zag da Televisión de Galicia:
“Respiramos agora e deixámonos atrapar pola poesía. No seu novo libro, Cesáreo Sánchez fai unha viaxe a través da música que marcou e que marca a súa vida, relacionándoa con referencias ás mulleres que lle deixaron fonda pegada … Especialmente a súa nai …
En Tempo transfigurado, ou “canto das sereas” Sánchez descóbrenos como a dor pode ser moi inspiradora …
Pode escoitarse aquí.”

Sentada na butaca, por Susana Sánchez Arins

Artigo de Susana Sánchez Arins na Sega:
“Acordaram-me as índias dos filmes da tevê: ser cheroqui, ser aqui antes de chegar o homem branco. O verbo sem tempo. O verbo intemporal. Não ser passado não ser presente não ser futuro. Só ser. Nem sequer estar. Não fazer diferença. Ser e estar como sinónimos. A essência na simples permanência.
Logo loguinho caim na conta de que não, que não podia ser cheroqui, porque sempre as índias começavam com o seu exótico nome: ser águia dançante em tronada de inverno, ser cheróqui, ser aqui antes de chegar o homem branco. Nomes que levavam com eles a força do carácter, acaídos à personalidade do eu que os portava, não como os nossos, Susanas ou Marias que já nem sabemos que querem dizer. E a mulher da butaca é uma mulher sem eu. O verbo sem tempo e sem pessoa. A ausência de sim própria como essência. Ser sem ter que sem ter estar só estar sem ser quem ser quenser.
E acordaram-me as áreas de Broca e Wernicke, essas que habitam no nosso cérebro. E as suas afasias. Ser quem de pronunciar mas não ser quem de perceber. Ser quem de pensar mas não ser quem de pronunciar. Esquecer o nome mas não esquecer o verbo. Não acertar a dizer o nome mas pronunciar claramente o adjetivo. O cérebro como órgão incompreensível.
A mulher da butaca é uma mulher de língua asintática, desmorfológica, contrasilábica, e com todo e isso, absolutamente clara, inteligivelmente transparente. Eis a arte de Esther F. Carrodeguas.
No seu, poemário?, texto dramático?, brutal!, na butaca [fantasía nº 3 en Dor Maior], dá voz à senilitude, for demência, for alzhéimer. E oferece-nos uma voz tão apegada ao real, tão achegada a verdade quotidiana da velhice mais dependente, que ressoa em nós após a leitura. A sua mulher sem nome, sem eu, sem pessoa, continua gravada como um berro, uma vergonha, um escândalo público. (…)”