A
quinta feira 6 de novembro, ás 20:30 horas, no andar baixo da Biblioteca Municipal de Viveiro (Praza Maior), terá lugar unha conferencia baixo o título Como falar e escribir en galego con corrección e fluidez, impartida por Carlos Callón, autor do libro homónimo, publicado en Xerais. O acto está organizado polo Colectivo Pensamento e Sementeira.
Fran Alonso: “Hoxe hai espazo para unha nova editorial de narrativa galega”
Entrevista
a Fran Alonso en BiosBardia:
“(…) – BiosBardia (B): Silencio conta a historia dun xornalista galego que perde o seu traballo porque incomodou o poder. Na rutina de desempregado no seu piso de Madrid empeza a vivir uns sucesos estraños que ao lector nunca lle queda claro se son reais ou produto da súa fantasía. Que quería vostede escribir, unha historia sobre a depresión, sobre a situación do desemprego…?
– Fran Alonso (FA): A historia nace dunha anécdota. Hai anos, logo dunha viaxe por África, parei unha noite na casa do meu irmán en Madrid. Eu estaba baldado e funme deitar. Espertoume o ring-ring dun teléfono. Erguinme somnolento. Non había ninguén na casa. O teléfono seguía a tocar. Mais ao chegar ao moble do aparello decateime de que non era alí que soaba senón noutro piso. Ese intre pareceume moi interesante desde o punto literario.
En canto ao obxectivo, hai que lembrar que a difícil situación dos xornalistas é algo consubstancial á crise do 2008; cando escribín tiña máis na mente a dificultade de exercer a profesión nun ambiente onde os poderosos controlan os medios de comunicación; a obriga do autoexilio con todo o que supón. Ese podemos dicir que é a ponla social do libro. A ponla máis literaria pasaba por construír unha historia de terror cotián. Hoxe en día xa non podemos escribir sobre terror irracional porque os lectores xa non cren en cousas que teñen unha explicación científica. Mais si que segue a inquietar o terror doméstico, o que non precisa nin de fantasmas nin de psicofonías para atormentarnos. O terror que hoxe dá realmente medo é o que somete o lector aos impulsos psicópatas da cotidianidade; o medo que todos temos a que alguén nos queira facer a vida imposible. (…)
– B: En que modalidade se sente máis cómodo: novela, relato, poesía?
– FA: Gústame escribir en todos os casos. Si recoñezo que o máis difícil para min é facer poesía pero non por iso deixo de sentir pracer cando a escribo. De todos os xeitos, intento desfrutar con todo o relacionado co acto de crear, non só co exclusivamente literario.
– B: É vostede un escritor metódico ou crea por impulsos?
– FA: Son moi caótico e case sempre traballo en varios proxectos a un tempo. Só cando estou nunha fase avanzada dun texto, concentro toda a miña atención nel. O escritor necesita contar con moito tempo neste oficio, mais non só para escribir senón para aqueles labores relacionados pero non propiamente literarios: preparar entrevistas, conversas, presentacións… Cando un pensa –desde fóra– no traballo de escribir non imaxina as horas que consomen estoutras tarefas. (…)
– B: Vivimos nun momento de suposto cambio de paradigma literario. Mais as profecías que falaban do final do libro en papel non acaban de cumprirse. Cal é a súa opinión a este respecto?
– FA: Con certeza, o cambio é máis lento do que quizais pensabamos hai anos. Mais penso que gran parte da culpa desa ralentización nace da crise. Primeiro porque se hai menos diñeiro lese menos e segundo porque os aparellos de lectura electrónica non son baratos. Mais con todas as reservas, penso que o cambio é inevitable. No futuro (e non vou dar prazos porque sería inxenuo) a maioría do que leamos estará en soporte dixital. E iso non significa nada en canto aos textos, xa que o importante é o contido, non o recipiente. Non penso en que o papel desapareza. Sobrevivirá e especializarase. Quizais para textos onde o soporte teña importancia ou parte do seu valor estea na artesanía da confección do propio obxecto. (…)”
A tradución ao galego do Ulises de James Joyce recibe o Premio Nacional de Traducción
Desde
Galaxia:
“No mediodía do martes 4 de novembro recibimos a nova de que a tradución ao galego do clásiso de James Joyce, Ulises, viña de ser recoñecido co Premio Nacional de Traducción que concede o Ministerio de Cultura. O traballo, publicado baixo da responsabilidade do editor literario de Galaxia, Carlos Lema, foi obra de María Alonso Seisdedos, Eva Almazán, Xavier Queipo e Anton Vialle.”
Eduard Velasco obtén a XXVII edición do Premio Nacional de Poesía Xosemaría Pérez Parallé
O
xurado do XXVII Premio Nacional de Poesía Xosemaría Pérez Parallé, reunido na tarde de onte, acordou seleccionar como obra gañadora deste ano a titulada Ruído de trens, do autor catalán Eduard Velasco (aínda que presentada ao certame baixo o pseudónimo de Paca Montaraz). Na acta do xurado, formado por Gonzalo Hermo, Mariña Pérez Rei e Carlos Quiroga, reflíctese que discusión final do premio incluíu un intenso debate sobre varias obras entre as que salientaron, amais da gañadora, as presentadas baixo os lemas Xarda e Malãkh. A entrega do premio está prevista para o sábado 15 de novembro nun acto que se celebrará ás 20 horas na sede do Círculo Mercantil e Industrial Unidade de Fene. (…)
Amais de desvelar o nome do gañador desta nova edición do Premio Pérez Parallé, o xurado acordou reflectir en acta o seu rexeitamento “á censura normativa pola que veñen sendo vitimados galegos e galegas que viven a súa lingua como sendo común coa doutras sociedades”. No caso dos premios literarios, “a calidade artística das propostas non debe ser desconsiderada por seguir unha escolla diferente da pretendidamente oficial para a nosa lingua”, polo que, aseguran, aplicaron este criterio na súa avaliación dos traballos presentados á convocatoria de 2014.
Ademais, acordaron adherirse á campaña “Galego em liberdade”, suxerindo aos organizadores deste premio –e eventualmente de todos os premios literarios de Galiza- que incorporen ás súas bases a non discriminación por cuestión de norma ou modelo lingüístico, “contribuíndo a que as actitudes censoras fiquen como unha reliquia do pasado”.
O Premio Nacional de Poesía, que convoca anualmente o CMI Unidade de Fene estableceuse en homenaxe ao poeta Xosemaría Pérez Parallé, tras o seu pasamento ocorrido en 1987. Desde o ano 2005 o Concello de Fene colabora coa convocatoria do certame, que premia un libro de poesía de autor/a inédito. O libro gañador publícase na prestixiosa editorial Espiral Maior, que conta coa máis extensa colección de poesía da historia da literatura galega. Ademais, desde hai uns anos, o premio incorpora para o gañador ou gañadora unha escultura de cerámica do artista Francisco Pérez Porto, fillo de Xosemaría Pérez Parallé e mais unha pequena dotación económica que este ano se incrementou a 1000 €. (…)”
A Coruña: Paco Martín falará sobre Á lus do candil, de Ánxel Fole
Comunicado da Editora Hugin e Munin
Desde 
a Editora Hugin e Munin:
“Hai agora un mes manifestamos publicamente o noso malestar co sistema de adxudicación de axudas á tradución e comprometémonos a explicar os motivos nun prazo de tempo razoable.
O luns 3 de novembro de 2014, entregamos formalmente o seguinte documento con senllas copias para o Valedor do Pobo, o Secretario Xeral de Cultura, o Conselleiro de Cultura e mais o Presidente da Xunta de Galicia. Intitulámolo “Denuncia do actual sistema de adxudicación de axudas á tradución e proposta para un cambio efectivo de modelo”, e pedímosvos agora que o leades con suma atención e que o difundades tanto como vos sexa posible.
Non só atangue aos tradutores e editores, tamén aos autores e aos lectores, que vemos mermada, cuantitativa e cualitativamente, a produción editorial de tradución en galego.”
O texto, asinado por Alejandro Tobar, pódese descargar aquí.”
Jorge Llorca: “A sociedade está feita para frustrar os máis febles; pero todos tentan sobrepoñerse, aínda que sexa en soños”
Entrevista
de Montse Dopico a Jorge Llorca en Magazine Cultural Galego:
“(…) – Montse Dopico (MD): Un profesor de historia da arte atopa unha oportunidade de traficar cun Rembrandt e un Stradivarius que pon a proba os seus principios. É unha novela [O violín de Rembrandt] sobre a tentación, a soidade, o engano… Cal é o tema que quixeches subliñar máis?
– Jorge Llorca (JL): “Nada mellor para conservar a cordura, que carecer de oportunidades para perdela”, di o protagonista. Mais, que facer se se presenta a oportunidade?. Velaí o cerne da trama, tan inverosímil como a vida mesma… A resposta ten que dala cada quen, e asumir as consecuencias. Pero mellor ler libro. (…)
– MD: Hai moita arte e moita música na novela, que por outra banda non é sorprendente tendo en conta a túa profesión. Ten algo o libro, nese sentido, de homenaxe ao que dedicas a túa vida -a pintura…
– JL: Sen ser o personaxe un trasunto do autor, é certo que a miña vida profesional ten que ver co mundo da arte, mais o que na novela acontece é cousa do iluso profesor da Academia Atenea. Pero os dous coincidimos en certa “promiscuidade” estética, que no libro é do pouco que se salva, porque “ a beleza, non é o humus onde florecen as orquídeas”. (…)
– MD: A estrutura combina esa narración en primeira persoa con abundantes diálogos. Como a pensaches?
– JL: Penseina en primeira persoa, para que soase máis real, máis próxima, xa que a historia pode semellar bastante inverosímil. Os diálogos deberan contribuír a facer aos personaxes máis cribles e a narración áxil. Quería que esta fluíse, como se di na novela, como a vida mesma, pero a vida está chea de sorpresas e mesmo ás veces semella non ter sentido. (…)”
Arteixo: Rimando e xogando, por Ana Hermida
Unha achega da poesía de Helena Villar Janeiro, Manuel María, Rosalía de Castro e Xosé María Díaz Castro ao público infantil.
Cuestionario Proust: Afonso Eiré
Desde
o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Afonso Eiré:
“1.– Principal trazo do seu carácter?
– O ímpeto, aínda que o paso do tempo foimo amainando.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A coherencia entre o que se di e o que se fai.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Saber que os tes aí, nada máis e nada menos.
4.– A súa principal eiva?
– Ser moi confiado.
5.– A súa ocupación favorita?
– Escribir e, para o lecer, ir de viños, que non é o mesmo que “ir beber viño”.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Estar ao xeito cos que eu quero.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Quedar só no meu mundo.
8.– Que lle gustaría ser?
– Petrucio en Riopedroso, a miña aldea.
9.– En que país desexaría vivir?
– No meu País… coas arelas cumpridas.
10.– A súa cor favorita?
– Os verdes, teño nome para 24 deles.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A da mazaira do inverno.
12.– O paxaro que prefire?
– A rula…, tiven unha á que lle abría a porta da xaula e, un día, non volveu.
13.– A súa devoción na prosa?
– Francisco de Quevedo, un “xornalista” cheo de humor.
14.– E na poesía?
– Manuel María, cos pés na Terra.
15.– Un libro?
– Non sería quen son se non tivese lido de rapaz o Sempre en Galiza e Memorias dun neno labrego.
16.– Un heroe de ficción?
– Balbino.
17.– Unha heroína?
– Casandra.
18.– A súa música favorita?
– A folk.
19.– Na pintura?
– Luís Seoane.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Medrei con dous: O Piloto (o guerrilleiro) e Xoán Acuña (Porteiro). Quería ser os dous.
21.– O seu nome favorito?
– Rosa.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A crueldade.
23.– O que máis odia?
– Se odias máncaste a ti mesmo. Aborrezo aos lambecús.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Francisco Franco, pois aínda padecemos os seus actos.
25.– Un feito militar que admire?
– O levantamento de Galiza contra Napoleón, foi a súa primeira derrota.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Cantar.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– De moi vello e logo de beber unha cunca de viño coma meu avó.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– O optimismo.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Aqueles que son unha influencia da sociedade.
30.– Un lema na súa vida?
– Mentres loitas, vives.”
Galería de fotos do Paseo pola Coruña Literaria do 1 de novembro, con Xurxo Souto
Deixamos aquí parte das fotos do Paseo pola Coruña Literaria da man de Xurxo Souto, que tivo lugar o pasado 1 de novembro. A Galería de Fotos completa pódese ver aquí.
