Vídeo no que Agustín Fernández Paz fala de Fantasmas de luz por mor da tradución desta novela ao catalán en Bromera (Fantasmes de llum). Desde Xerais.
Arquivos da etiqueta: Edicións Xerais
Vigo: presentación de Antón Reixa. Ghicho distinto, de Xosé Cid Cabido e Manuel Xestoso
O 
xoves 4 de outubro, ás 20:00 horas, na Libraría Librouro (Rúa Eduardo Iglesias, 12) de Vigo, terá lugar a presentación do libro Antón Reixa. Ghicho distinto de Xosé Cid Cabido e Manuel Xestoso, publicado en Xerais. Xunto aos autores, participan Xosé Manuel Pereiro, Antón Reixa e Manuel Bragado.
Coñécense os finalistas da 9ª edición do Premio Literario Martín Sarmiento
Déronse a coñecer os finalistas da novena edición do Premio Literario Martín Sarmiento:
1ª categoría: 1º e 2º de Educación Primaria:
– María Solar: Vou ter un irmán!!!, Galaxia.
– Pinto & Chinto: A maceira que daba calquera cousa menos mazás, Everest.
– Manuel Guisande: Rodribico e a noite, Baía.
2ª categoría: 3º e 4º de Educación Primaria:
– Silvestre Gómez Xurxo: Ti non xogas!, Xerais.
– Antón Cortizas: Rosalía e os equinodermos, Tambre.
3ª categoría: 5º e 6º de Educación Primaria:
– Anxo Fariña: A chave da Atlántida, Xerais.
– Abraham Carreiro: Xoeliki, Sotelo Blanco.
4ª categoría: 1º e 2º de ESO:
– Ledicia Costas e Pere Tobaruela: Mortos de ningures, Everest.
– Agustín Fernández Paz: Fantasmas de luz, Xerais.
5ª categoría: 3º e 4º de ESO e Bacharelato:
– Carlos Laredo Verdejo: Lena e o lobishome, Tambre.
– Xosé Henrique Rivadulla Corcón: O noso amor será eterno, Xerais.
6ª categoría: adultos:
– Manuel Rivas: Todo é silencio, Xerais.
– Antón Riveiro Coello: Laura no deserto, Galaxia.
Santiago: presentación de En vías de extinción, de María Reimóndez
O 
martes 2 de outubro, ás 20:30 horas, na Libraría Lila de Lilith (Rúa Travesa, 7), de Santiago de Compostela, preséntase En vías de extinción, de María Reimóndez, publicado en Xerais. No acto, xunto á autora, participan María do Cebreiro e Manuel Bragado.
Ramón Nicolás: “Sorprendeume a monumentalidade do quefacer intelectual, literario e político de Celso Emilio Ferreiro e o seu optimismo”
“Radiofusión publica unha entrevista en audio con
Ramón Nicolás polo seu libro Onde o mundo se chama Celso Emilio Ferreiro. Esta biografía, en palabras do seu autor, é o resultado de moitos anos de investigación da vida e obra de Celso Emilio Ferreiro, botando man das fontes máis importantes. Ramón Nicolás declárase sorprendido pola «monumentalidade do quefacer intelectual, literario e político de Celso Emilio Ferreiro e o seu optimismo». A entrevista completa pode escoitarse ou descargarse aquí.” Desde Xerais.
Vigo: presentación de Onde o mundo se chama Celso Emilio Ferreiro, de Ramón Nicolás
O 
venres 28 de setembro, ás 20:00 horas, en JT PhotoGallery (Rúa Abeleira Menéndez 13, baixo esquerda) de Vigo, preséntase o libro Onde o mundo se chama Celso Emilio Ferreiro, de Ramón Nicolás, publicado en Xerais. No acto, xunto ao autor, participan Manuel Bragado, Luís Ferreiro e Isabel Ferreiro. Ao final do mesmo terá lugar unha actuación musical de Labregos do tempo dos Sputniks.
Noia: presentación de Trampa de luz, de Agustín Agra
O
venres 28 de setembro, ás 20:30 horas, na Casa da Cultural Avilés de Taramancos de Noia (Rúa Luís Cadarso, s/n), a Asociación Cultural Barbantia, La Voz de Galicia, Edicións Xerais, e o Concello de Noia presentan o número 77 do suplemento cultural A Voz de Barbantia, e a obra Trampa de luz, de Agustín Agra. No acto, xunto ao autor, participan Xesús Laíño, Milagros Torrado e Rafael García Guerrero.
Pontevedra: presentación de 15.724, de Xesús Constela
O 
xoves 27 de setembro, ás 20:00 horas, no Salón de Actos do Edificio Sarmiento do Museo de Pontevedra (Rúa Padre Sarmiento, 51), o Ateneo de Pontevedra e Edicións Xerais presentan o libro 15.724, de Xesús Constela. No acto, xunto ao autor, participan Adolfo Caamaño, Xaime Toxo, Ana Isabel Vázquez Reboredo e Manuel Bragado. Posteriormente terá lugar unha actuación musical do Grupo de Pandeireteiras A Buxaina de Coruxo.
Marcos Calveiro: “Palabras de auga transcorre nun non lugar, no medio dunha sabana erma e seca”
Entrevista 
a Marcos Calveiro en Diario de Pontevedra, desde Xerais:
“(…) – Diario de Pontevedra (DP): E grazas a literatura hoxe é todo o que non puido ser…
– Marcos Calveiro (MC): Todo. Sendo escritor podes ser calquera cousa que non fuches quen de ser.
– DP: Tamén lle permite viaxar: á Venecia do século XVIII, ao México de Pancho Villa, a Irak… e, no último, Palabras de auga, a África.
– MC: Si, para min escribir unha novela non deixa de ser unha viaxe. Mentres escribes tamén es lector, documéntaste, les un montón de información, etc. Ese proceso é do que máis me gusta da novela e normalmente é moito máis longo que o proceso de escrita. E logo eu, ademais, son dos que non tomo notas. Leo todo o que cae nas miñas mans, métoo aí no disco duro da miña cabeza e logo vouno soltando. Eu non puxen un pé en Venecia, non coñezo o medio oeste americano onde está ambientado Rinocerontes e quimeras e México, cando escribín Centauros do Norte, non o coñecía. Tampouco África, onde transcorre Palabras de auga. Se tivera que escribir unha novela ambientada nun instituto de aquí, resultaríame moi complexo imaxinar ou fabular, incluso enganar ó lector, porque a ficción non deixa de ser un engano, xogar un pouco co lector e facerlle trampas. (…)
– DP: Moitas das súas novelas céntranse no tránsito da adolescencia á vida adulta e levan mensaxe…
– MC: Si, pero iso non é intencionado. Hai quen di que a literatura infantil e xuvenil ten que educar en valores e mesmo quen di, erroneamente, que non é literatura. Eu fago literatura. Cando comezo unha novela non teño nin a máis remota idea de se vai ser para adultos, para nenos máis pequenos ou unha novela para adolescentes. Escribo a historia como me pide o corpo e logo ó final decido. (…)”.
Pezas para armar a vida de Celso Emilio Ferreiro
Reportaxe-entrevista 
de Daniel Salgado a Ramón Nicolás en El País:
““A Celso Emilio recoñéceselle o valor de clásico; niso, a posteridade foi xusta”, considera o biógrafo, “pero talvez falta ir máis alá de cuestións ideolóxicas”. Nun diagnóstico apurado, Nicolás avisa dos Ferreiros menos transitados e reclama atención para o narrador —“Os relatos d’A fronteira infinda forman un libro moi interesante”—, o xornalista de opinión que vive soterrado nas hemerotecas ou o divulgador da cultura galega “cando podía e como podía, e tamén cando non podía”. E iso malia que, explica, o escritor revitalizouse criticamente despois de atravesar certo deserto cando a dialéctica literaria, nos oitenta, o considerou a antítese do que debía facerse.
Onde o mundo se chama Celso Emilio Ferreiro emerxe dunha década de asexos e dous anos de labor intensivo. “Cousas da providencia laica”, chacotea o autor, “e de que me convenceron Luís Ferreiro [fillo do poeta] e do editor Bragado”. E irrompe nunha paisaxe, ao seu ver, “moi necesitada de biografías”. Ben pola dedicación que precisan, ben polo imán que supón o Día das Letras Galegas, o xénero non despega. “A min servíronme moito cousas como as de Marcos Calveiro ou Iago Martínez sobre Lois Pereiro e a de Murguía de Barreiro é moi interesante”, conclúe, “mais ¿para cando biografía de Rosalía, Curros ou Pondal?”.”
