Artigo
de Eva Moreda en BiosBardia:
“Lin con interese unha recente reportaxe sobre os premios literarios en Galicia publicada por Sermos Galiza. Penso que o medio fixo un bo traballo no que respecta a reflectir un certo consenso oficial ou oficioso sobre o tema, que no noso sistema literario, polas razóns que todos sabemos, non é o consenso da Xunta, nin sequera o da RAG ou o das universidades, senón o doutras institucións e individuos que tiveron que asumir a tarefa de construír ese espazo oficial ante o desleixo das anteriores (e ben que llelo agradecemos). Porén, inevitablemente debido ao carácter da reportaxe, houbo cuestións que quedaron fóra e que aquí me fago sen ánimo de respondelas.
Algo se fala, por exemplo, da historia dos premios: de como dos anos sesenta en adiante diversas asociacións e institucións empezan a promover premios para crear un canon, dinamizar a vida literaria, vender libros, etc. Todo isto está ben, pero o que non vexo é ningunha ollada crítica ao respecto, e igual xa vai sendo tempo despois de cincuenta (cincuenta!) anos. Non se fala na reportaxe da inercia ou o anacronismo que supón que, aínda a dia de hoxe, cando un concelleiro de cultura, un técnico cultural voluntarioso de calquera concello de Galicia quere facer algo pola nosa literatura, o que fai é organizar un premio literario. Haberá momentos e contextos nos que organizar un premio teña sentido, pero igual xa había que ir pensando en buscar algunha que outra alternativa, máxime cando algún destes premios acaba tendo unha vida ben curta e/ou mediocre, ben porque cambia o concelleiro de cultura e xa non hai interese, porque os libros premiados non acadan a difusión que se esperaba e non conseguen darlle un carácter distintivo ao certame, etc. Podería terse falado na reportaxe, por exemplo, do manido argumento de que en Galicia creamos premios porque noutros sistemas literarios tamén existen os premios: non vou ser eu a que defenda o excepcionalismo do sistema literario galego pero outros sistemas tmaén teñen outras cousas (unha escena underground ou vandardista saneada, unha crítica articulada e con posibilidade de crear discurso, etc.) que por aquí apenas nos molestamos en copiar. Cabería preguntarse por que os premios si e outras cousas non.
Sorprendeume tamén, aínda que isto se cadra é cousa miña, que non se sinalase a escasa atención que semellan estar recibindo estes días os premios nos medios en galego (de La Voz de Galicia xa non vou falar). Mesmo para dous recentes certames moi prestixiosos en tempos, como o Lueiro Rey de novela curta e o Modesto R. Figueiredo de relato curto, este ano houbo que facer un esforzo para saber do fallo (salvamos o Twitter de Letra en obras!). Faría falta análise, datos polo miúdo para os que non hai cabida na reportaxe, pero vou poñer unha anécdota persoal: no 2010 levei un par de premios de narrativa e, sen ser estes premios importantes nin ser eu unha autora coñecida, os medios en galego que existían daquela entrevistáronme (algún deles máis dunha vez), mesmo algúns me convidaron a enviarlles colaboracións, e en xeral tiña eu a sensación de que había unha certa expectativa (moi limitada: estamos onde estamos) pola publicación dos libros. Hoxendía non vexo eu que isto poida existir, non sendo cando o autor ou autora premiada xa ten un nome e unha fama de seu. Co cal o tamén manido argumento de que os premios benefician sobre todo os autores noveis ou pouco coñecidos se volve cuestionable. (…)”
Arquivos da etiqueta: Eva Moreda
Biosbardia celebra o I Torneo de Duelistas
Desde 
BiosBardia:
“Quince escritoras e escritoras na busca da gloria. Duelos de relatos cada semana. Unha liga que logo se converte nun torneo do KO. Só pode quedar un nesta batalla de teclados.
O I Torneo de Duelistas é unha competición de narrativa curta feita cun sistema semellante á Liga dos Campións do fútbol europeo. Cada autor e autora terá que competir con outro ou outra por gañar en cada xornada co seu relato. Serán os compañeiros e compañeiras de torneo quen voten polo relato gañador. Iso si, sen saberen nunca quen é o autor de cada relato até o final da xornada de votacións.
Todas as semanas, Biosbardia publicará os relatos de cada xornada que os autores e autoras estiveron preparando nos sete días anteriores. As historias non deben superar as 500 palabras e han cinxirse dalgún xeito a un tema prefixado e coñecido polos duelistas.
Unha vez publicados, os demais participantes na liga deben votar e comentar cal dos relatos de cada xornada lle parece merecedor da vitoria en cada duelo. O público en xeral tamén pode facer as súas valoracións e incluso votar na enquisa do twitter cuxo resultado final tamén se publicará todas as semanas.
O obxectivo do torneo de duelistas é difundir a literatura a través da rede, aprendermos entre todos a mellorar a expresión narrativa e, sobre todo, a pasalo ben.
Nesta primeira edición participan quince autores e autoras. Eva Moreda, Sabela González, Pablo Fernández Barba, Tomás González Ahola, Lois Pérez, Xosé Duncan, Marcos López, Lois Z, Lómeron, Ana Vigo, Susi Ons, César Lorenzo Gil, David Botana, Raúl Santos e Erica Couto. Os duelos da primeira xornada publicaranse o mércores, 25 de outubro e hanse publicar todos os mércores até a derradeira xornada de liga.
Bases do torneo
Convocatoria
O Torneo de Duelistas de Biosbardia é unha competición entre escritores, composta por un conxunto de duelos de relatos curtos, estruturados en base a certas características. A cerna do Torneo son os comentarios ós relatos, non os relatos en si.
Relatos
Os relatos deberán ter entre 150 e 500 palabras, sen incluír o título. A organización resérvase o dereito de aceptar algún relato que non cumpra esta norma por unhas poucas palabras, pero farase público este incumprimento para que os votantes teñan en conta isto, se queren, na súa valoración.
Os relatos deben ser orixinais e inéditos, e deben tratar o tema proposto para o seu duelo, polo menos de forma tanxencial. Serán os votantes e non a organización quen penalicen, cada un segundo o seu criterio persoal, o cumprimento este apartado.
Desde a convocatoria dos duelos, os contendentes disporán de sete días para enviar o relato co que se baterán. Cada participante ten dereito a pedir ao longo do Torneo un máximo de dúas prórrogas de tres días para enviar o seu relato. Nese caso o seu rival disporá automaticamente do mesmo tempo de prórroga sen que lle conte como utilizada.
Os relatos enviaranse ao correo biosbardia@gmail.com. Agradécese que cada participante especifique no “asunto” do correo todos ou algún dos seguintes datos: o seu nome, o do seu rival, a xornada á que pertence e o tema do duelo.
O anonimato dos relatos será parcial. Será pública a identidade dos dous duelistas, pero non se revelará ata a fin da xornada de votacións quen é o autor de cada relato.
Organización dos duelos
O Torneo componse de dúas fases: unha fase clasificatoria e unha fase eliminatoria.
Na fase clasificatoria estableceranse varios grupos en función do número de inscritos e xogarase unha liga por grupo. En cada liga enfrontaranse en sucesivos duelos todos os membros de cada grupo. Estes duelos organizaranse por xornadas.
Ao remate da fase clasificatoria calcúlase a posición de cada duelista en función do número de vitorias dentro de cada grupo. En caso de empate pasará diante o autor que gañase o duelo que os enfrontou a ambos. Os dous primeiros postos de cada grupo darán acceso á fase eliminatoria.
En cada duelo da fase eliminatoria a vitoria dá acceso á seguinte rolda (cuartos de final, semifinal ou final).
A temática de cada duelo será sorteada pola organización entre as enviadas polos participantes no correo de inscrición ao Torneo. As temáticas dos duelos da primeira fase coñeceranse simultaneamente á presentación do calendario definitivo.
Votacións e resultados
En cada unha das roldas os autores disporán de sete días para ler e valorar os duelos.
Todos os participantes están obrigados a votar de maneira pública en todos os duelos, salvo aqueles nos que participen como duelistas. A votación realizarase nomeando o título do relato que se considere gañador do duelo. A votación deberá ir acompañada dun comentario no que se valoren ambos relatos e se xustifique brevemente a elección dun relato sobre o outro.
Os votantes poden debater libremente durante o período de votación se un relato cumpre ou non cumpre co tema, así como calquera outro aspecto literario que desexen abordar, sobre os relatos ou sobre a valoración doutros votantes, pero sen menosprezar a opinión dos comentaristas nin o traballo dos autores. Cada votante pode empregar o seu propio criterio persoal de valoración, sempre que se axuste a razóns literarias, sexan de forma ou de contido.
O público en xeral tamén pode comentar e opinar, a través dos comentarios e votar na enquisa do twitter. Os votos do público do twitter non serán vinculantes pero si se publicarán nas redes sociais de Biosbardia.
Composición dos grupos
Grupo A: Ana Vigo, Lois Pérez, Lois Z, Xosé Duncan
Grupo B: Susi Ons, David Botana, Raúl Santos, Lómeron
Grupo C: Eva Moreda, Marcos López, Sabela González, César Lorenzo
Grupo D: Tomás González, Erica Couto, Pablo Fernández
Calendario da fase de grupos
Primeira xornada
Grupo A: Ana vs Lois Pérez (Todo por unha barra de pan)
Grupo A: Lois Z vs Duncan (Verba)
Grupo B: Susi vs David (As bicicletas)
Grupo B: Raúl vs Lómeron (Non existo)
Grupo C: Eva vs Marcos (Dentro de)
Grupo C: Sabela vs César (Sedición)
Grupo D: Erica vs Pablo (Tempo)
A data límite para entregar o relato desta xornada é o 23 de outubro ás 23h59
A data límite para comentar os duelos desta xornada é o 30 de outubro ás 23h59
Segunda xornada
Grupo A: Ana Vigo vs Lois Z (Roubaron na parroquia)
Grupo A: Lois Pérez vs Ducan (Tempo de reacción)
Grupo B: Susi vs Raúl (Vello Oeste)
Grupo B: David vs Lómeron (Lactancia)
Grupo C: Eva vs Sabela (Coche detido á beira da autovía)
Grupo C: Marcos vs César (Impulso primario)
Grupo D: Pablo vs Tomás (Singularidade)
A data límite para entregar o relato desta xornada é o 30 de outubro ás 23h59
A data límite para comentar os duelos desta xornada é o 6 de novembro ás 23h59
Terceira xornada
Grupo A: Ana vs Duncan (Balea)
Grupo A: Lois Z vs Lois Pérez (Fútbol)
Grupo B: Susi vs Lómeron (Maternidade/Paternidade)
Grupo B: David vs Raúl (Manual da piratería de repolos)
Grupo C: Eva vs César (Natureza)
Grupo C: Marcos vs Sabela (Tempus fugit)
Grupo D: Erica vs Tomás (Lumes e fogueiras)
A data límite para entregar o relato desta xornada é o 6 de novembro ás 23h59
A data límite para comentar os duelos desta xornada é o 13 de novembro ás 23h59
Compendio de temas:
Susi: Fonte de zorza(1), Cantos non rodados(2), Manual da piratería de repolos(3), Zumo cósmico(4), Antibohemio 2.0(5)
Eva: Verba(6), Materia(7), Experimento(8), Tradución(9), Obxecto(10)
Erica: Cordas(11), Veganismo(12), Aves parasitas(13), Lumes e fogueiras(14), Banda de música(15)
Raúl: (Des)Amor(16), Soidade(17), Tempo(18), Soños(19), Cine(20)
Pablo: Infancia(21), Medrar(22), A norte(23), A masturbación(24), As bicicletas(25)
Botana: Capote(26), Ensiladora(27), Cadeas(28), Singularidade(29), Paranoia(30)
Lois: Rol(31), Transición(32), Espiral(33), Eterno retorno(34), Tempo de reacción(35)
Lome: Tempus fugit(36), Fobia(37), Escrito nos astros(38), Castigo(39), Roubaron na parroquia(40)
Ana: Paternidade/Maternidade(41), Mentiras(42), Natureza(43), Deporte(44), Música(45)
Duncan: Coche detido á beira da autovía(46), O club dos suicidas inútiles(47), Todo por unha barra de pan(48), Condutor de bus psicópata(49), Barco á deriva(50)
Marcos: Impulso primario(51), Triunfo(52), Traballo lixo(53), Amor romántico(54), Vello Oeste(55)
César: Parroquianas(56), Auga de Valencia(57), Espazo(58), Sedición(59), Fervenzas sen auga(60)
Sabela: Inverno(61), Balea(62), Lactancia(63), Metamorfose(64), Ordenador(65)
Tomás: Dentro de(66), Semana(67), Non existo(68), Un mundo(69), Curro(70)
Lois Pérez: Soños(71), Distorsión(72), Malentendidos(73), Fantasía(74), Fútbol(75).”
“Canto se reescribe na literatura galega?”, por Eva Moreda
Artigo de Eva Moreda en BiosBardia:
“(…) Aceptada (por intuición máis que por evidencia rigurosa) a hipótese de que na literatura galega non se reescribe moito, podemos preguntarnos por que e se isto é bo ou malo. Podemos aventurar que é unha simple cuestión de gustos motivada por diferenzas culturais, como hai moitas outras. No sistema anglosaxón a tendencia (con excepcións) é a reescribir. Algúns autores falan de cincuenta reescrituras. O resultado son textos traballados e batanados. Causa ou se cadra consecuencia destes diferentes xeitos de pensar son as diferentes paisaxes editoriais. Noutros sistemas, o editor ou o axente literario opinan sobre o texto e o modelan (aínda que cada vez con máis frecuencia este labor se ve terceirizado a servizos de pago que custea o autor antes de enviar o seu texto para publicación). En canto ao sistema literario galego, xa falei máis arriba da miña experiencia, aínda que me comentan que algunha editorial si que intenta intervir máis directamente sobre o texto en troques de limitarse a peneirar o que xa lles chega presuntamente terminado. A dependencia que o noso sistema ten dos premios seguramente tamén coarta o labor editorial. A ninguén lle gustaría que premiasen a súa novela para despois ter que reescribila. Nun dos primeiros premios que gañei, os organizadores dixéronme que algunha vez tiñan probado a orientar os gañadores antes da publicación. Cun par deles non saíra ben e a partir de entón premiaban só obras que puidesen publicarse sen moitos cambios ou deixaban o premio deserto. Pero coido que só se atreveran a probar a vía da reescritura porque era un premio para rapaces novos, non para adultos que puidesen reaccionar mal.
No mundo anglosaxón tamén proliferan os cursos e titulacións de escritura creativa, nos que o lema (á parte do manido e pouco útil show, not tell) parece ser “escribir é reescribir”. Posto que non teño contacto coas escolas e cursos de escritura creativa que apareceron nos últimos dez anos en Galicia, non sei se seguen tamén este lema. De ser así, se cadra poderiamos ver algún desenvolvemento interesante no futuro. (…)”
Eli Ríos gaña con Luns o Premio Torrente Ballester
“Desde 
a Deputación da Coruña:
Eli Ríos gaña con Lunso primeiro Premio Torrente Ballester só para obras en galego.
O xurado, composto por Ramón Nicolás Rodríguez, Mercedes Queixas Zas, Eva Moreda, Ledicia Costas e Mario Regueira con Mercedes Fernández-Albalat de secretaria e Goretti Sanmartín de presidenta concedeu, por maioría, o Premio Torrente Ballester para novelas en galego á obra Luns, de Eli Ríos.
O xurado destacou que a novela está construída arredor dunha protagonista que é unha “personaxe feminina perfilada con solvencia que se bota un pulso a si mesma ante unha situación vital dramática”.
Valorou na obra de Eli Ríos a súa “capacidade de reflexionar sobre as duras circunstancias que acontecen na súa vida, cunha perspectiva de xénero, tecnicamente innovadora, exposta nunha corrente de consciencia que conmove”.”
Preséntanse máis dun cento de novelas á convocatoria en galego do Torrente Ballester
Desde
Sermos Galiza:
“Esta primeira convocatoria do Premio, promovido pola Deputación da Coruña, acadou cifras de récord: 18 obras finalistas das 101 presentadas, o que supón máis do dobre da edición que máis obras en galego recibiu: a do 2009 con 47 títulos.
Supoñemos que a razón que explica semellante éxito é a dotación económica, que ascende a 25.000 euros, máis do dobre dos máis suculentos premios da literatura en galego que existían até o momento: o Repsol de Narrativa Curta (12.000 euros máis publicación), o Blanco Amor (ídem) e o Xerais de novela (10.000 euros incluíndo os dereitos de autor dos 3.000 primeiros exemplares vendidos).
Nesta edición, por vez primeira, a Área de Cultura da Deputación da Coruña convocou dúas edicións separadas deste galardón, unha para obras en lingua galega e outra en castelán. O día 13 de decembro coñeceremos o orixinal gañador en galego e a vindeira terza feira, día 20, será a quenda da modalidade en español.
O xurado da modalidade galega está composto por Ledicia Costas, Mario Regueira, Ramón Nicolás, Mercedes Queixas e Eva Moreda. (…)”
Universo Pulp, por Armando Requeixo
Desde
Criticalia, de Armando Requeixo:
“O pulp define tanto un formato de edición coma toda unha estética que retrotrae as súas orixes aos finais do XIX. Entendido como un particular soporte de impresión, o pulp nace do emprego dun tipo de polpa de madeira que produce un papel amarelento, basto e de calidade ruinzalla, co que se confeccionan volumes sen guillotinar e de custo moi reducido. Ese foi o material co que comezaron a publicarse certo tipo de historias que tiveron moito éxito nos anos 20, 30 e 40 do pasado século e que hoxe continúan chegando ao público nunha sorte de revival neopulp. (…)
Na literatura galega tamén hai interesantes exemplos desta literatura da ‘polpa’. Unha sorte de pulp pioneiro teríano sido as coleccións Céltiga e Lar, tanto dende a súa materialidade (edicións populares, de baixo custo e materiais moi modestos) coma dende a súa intencionalidade (pénsese, por exemplo, que aquí apareceu Un ollo de vidro de Castelao, modelo de narrativa de ultratumba benhumorada).
Mais, alén de mostras puntuais, o pulp xenuíno toma corpo coa aparición no 2007 de Urco Editora como selo especializado. Ao seu esforzo editorial debemos a tradución ao galego de clásicos do pulp (Lovecraft, Howard), a aparición de colectáneas que seguen o ronsel das revistas pulp estadounidenses (velaí as diversas entregas dos volumes colectivos Contos estraños, un “steam-pulp da Galiza”, como a definen os seus responsables) e tamén a publicación de narracións de autoras e autores noveis que ofrecen produtos literarios encadrables nos eidos do terror fantástico ou da ficción científica en edicións de estética pulp.
Non xa pola súa textualidade senón polo seu formato habería que contar como parentela pulp unha colección como Xerais Peto e varias outras da división Alternativas. Tamén si, a máis recente Pulp Books, selo especializado na tradución de títulos galegos ao castelán e ao catalán no que teñen aparecido ben interesantes obras en edicións autenticamente populares, con deseño, maquetación e cubertas moi na liña do universo pulp, asinadas por autores como Iolanda Zúñiga, Diego Ameixeiras, Teresa Moure, Xabier López, Xosé Ramón Pena, Mario Regueira, Santiago Jaureguizar, Luís Rei Núñez ou Eva Moreda, entre outros.
[Faro de Vigo, 12-5-2016]”
Eva Moreda: “Unha das grandezas da literatura é que dá cabida á contradición”
Entrevista de Carlos Loureiro a Eva Moreda en Noticieiro Galego:
“(…) – Noticieiro Galego (NG): Dende moi nova a emigración formou parte da túa vida… ti mesma escribiches verbo deste feito… Que supuxo para a túa literatura esta realidade persoal?
– Eva Moreda (EM): A emigración foi o mellor que me pasou na miña vida adulta. Transformou para ben a miña vida e a min mesma ata uns extremos que non podía nin soñar. Pero penso na literatura e, a primeira vista, o balance semella ser máis ambiguo. Anos en que a penas escribín ao comezo da miña experiencia migratoria; agora ando na aventura de escribir nunha lingua estranxeira e imaxino que iso tardará tempo en dar os seus froitos, se os dá. Espero, que a longo prazo, o resultado sexa tan positivo e transformador coma o foi sobre o resto de aspectos da miña vida. (…)
– NG: E, de novo, a voz feminina, a visión feminina… Compromiso feminista?
– EM: Considérome feminista pero non sei ata que punto a miña literatura o é, supoño que na medida en que reflicte preocupacións de meu. A Veiga foi, con Organoloxía, o meu intento máis obvio de escribir unha historia declaradamente feminista, pero creo que cansei axiña diso. Para min, unha das grandezas da literatura é que dá cabida á contradición dun xeito que o ensaio non o fai, e isto, penso eu, non casa ben con facer literatura de tese. Por exemplo, hai pouco decateime de que nos últimos tempos teño escrito varias pezas sobre mulleres de dereitas, e non foi algo deliberado, pero, a posteriori, ten moita lóxica, porque me permite verme de fronte coas miñas contradiccións e as de outros e mirar atentamente unha parte do mundo, unha parte da sociedade, á que se cadra non podería mirar con tanta atención fóra da literatura. (…)
– NG: Na literatura cobran peso a imaxinación e loxicamente a propia vida… Que é máis importante para ti á hora de escribires, a propia vida, a sociedade da que te ves rodeada, ou a imaxinación que poida dar cobertura a esta realidade narrada?
– EM: As tres, e non sabería dicir cal é máis importante. A sociedade percibímola na nosa propia experiencia e o noso propio corpo, e a imaxinación literaria é o único que pode transformar esta experiencia en literatura. Gústame deixar esta imaxinación literaria libre, non actuar moito sobre ela, permitir que me sorprenda. (…)”
Ribadeo: presentación de Cadernos Ribadenses. Especial Letras de Ribadeo
Este novo número dos Cadernos Ribadenses tenta ser unha mostra do querer literario da xente que vivimos neste curruncho ou que temos relación con el. Nel hai traballos de escritores e escritoras recoñecidos xunto con outros que teñen pouco publicado ou mesmo nunca o fixeran, e aos que animamos a darse a coñecer participando nesta publicación. Tamén fan a súa achega desde o mundo da ilustración e da fotografía persoas vinculadas dun ou doutro xeito a Ribadeo e que gozan xa de notoria experiencia no mundo da imaxe.
Con poemas ou relatos curtos colaboran Eva Moreda, Iván Reymóndez, Celia Castro, Tania Penabad, Alba López, Toni Deaño, Farruco Graña, Víctor Villar Caamaño, Paloma Díaz, Carmen Rodríguez, Arturo Mogo, Rosa Mª Saborido, Primi Nécega, Silvia Murias, Xosé Carlos Rodríguez Rañón, Pablo Villapol e Xavier Rodríguez Baixeras. Roberto Martínez (ilustración) e Javier Peña Monjardín, Belén Pérez Teijo, José Mª Álvarez e David Ribas Pena (fotografía) poñen imaxe a este Especial Letras de Ribadeo.
Santiago: presentación da Axenda Feminista 2013: Escritoras Galegas
O venres 14 de decembro, ás 20:30 horas, na Libraría Lila de Lilith (Rúa Travesa, 7), en Santiago de Compostela, preséntase a Axenda Feminista 2013: Escritoras Galegas. “Libre é a miña alma, e libre é o meu pensamento…”, publicada polo Observatorio da Mariña pola Igualdade, e que conta con aportacións de Teresa Moure, María Xosé Queizán, Begoña Caamaño, Aurora Marco, Marilar Aleixandre, María Reimóndez, María do Cebreiro, Carmen Blanco, Marta Dacosta, Marica Campo, Begoña Paz e Eva Moreda. No acto participan Aurora Marco, Carmen Blanco e Begoña Caamaño.
A Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega colaborou na elaboración desta Axenda.
Viveiro e Ribadeo: presentacións da Axenda Feminista 2013: Escritoras Galegas
O sábado 8 de decembro, ás 12:30 horas, na Libraría Porta da Vila (Rúa Pastor Díaz, 31) de Viveiro, preséntase a Axenda Feminista 2013: Escritoras Galegas. “Libre é a miña alma, e libre é o meu pensamento…”, publicada polo Observatorio da Mariña pola Igualdade, e que conta con aportacións de Teresa Moure, María Xosé Queizán, Begoña Caamaño, Aurora Marco, Marilar Aleixandre, María Reimóndez, María do Cebreiro, Carmen Blanco, Marta Dacosta, Marica Campo, Begoña Paz e Eva Moreda.
O mesmo sábado, ás 20:30 horas, terá lugar a presentación na Libraría Casa das Letras (Rúa Rodríguez Murias, 8) de Ribadeo, onde participará Carmen Blanco.
A Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega colaborou na elaboración desta Axenda.
