Arquivos da etiqueta: Manuel Forcadela
Manuel Forcadela autoedita Nunca se sabe
Entrevista a Manuel Forcadela no Diario Cultural da Radio Galega:
Ponte en forma (poeticamente) no Ximnasio de Academo de Manuel Forcadela
Desde
BiosBardia:
“O escritor, crítico e investigador literario Manuel Forcadela, mantén unha das páxinas web máis interesantes das dos nosos creadores. N’O Ximnasio de Academo pode lerse poesía a diario e tamén descargar o último libro do autor: Nunca se sabe.
Manuel Forcadela é un dos nomes da literatura galega que máis rápido entendeu a relación que se podía crear entre a informática e as letras. Seguindo a longa tradición das máquinas que escriben, ideou algúns programas que experimentaban sobre a poesía automática. (…)
O espazo de Forcadela na rede ten unha clara vocación literaria, concretamente poética. Aínda que moitos dos textos que aparecen son diarios de viaxe, álbumes fotográficos ou reflexións non necesariamente relativas ás letras, o corpo central, a esencia que move o Ximnasio é a poesía. Especialmente a través da creación. O escritor publica directamente textos inéditos, o que lle dá unha substancia especial ao visitante que esculque. “eu son, dixo por fin/ a escura pega ida,/ a ave que alimenta as néboas na distancia” (do poema “portrait of a lady”); “Un vintetrés de outubro, alá polo ano catro,/ Na lancha de vapor chamada María Pita/ Na grata compañía de Oxea, de Carré,/ Do outono e de Murguía,/ Manuel Curros Enríquez embarca para o ocaso” (do poema “Embarque para Citerea”).
Forcadela, tras varios anos de publicación, tivo tempo de ensaiar diferentes estilos e temas mais son varias as constantes que van discorrendo verso tras verso ano tras ano. O gusto pola palabra: a degustación do adxectivo. A voz vocativa, que envolve o lector no universo lírico, que pasa a ser así coma unha buguina na que o escritor proxecta o eco da súa intimidade.
Nas pasadas semanas, o autor deu un paso máis no seu blog poético. A publicación en liña e de balde de Nunca se sabe é unha moi boa oportunidade para aqueles interesados na poesía en achegarse ao universo de Forcadela. E a resposta lectora a este seu traballo tamén lle ha valer a el para calibrar se hai vida para a poesía fóra das canles canónicas do libro e as editoriais.
Carlos Penela gaña o XVII Premio de Poesía Miguel González Garcés, sendo designado Baldo Ramos como finalista
Carlos Penela,
vigués do ano 1975, é o gañador da XVII edición do Premio de poesía Miguel González Garcés que convoca a Deputación da Coruña.
Así o decidiu o xurado, reunido o xoves 19 de xuño na sede da institución provincial, tras valorar “o rigor na elobración do conxunto, a súa capacidade de reflexión metapoética e de aprehensión do mundo pola linguaxe, con moi suxestivas referencias culturais da tradición europea”.
O gañador, que se presentou ao certame cun poemario titulado Arte de fuga, é licenciado en Filoloxía portuguesa pola USC e actualmente vive en Viena. Ademais de escribir, dedícase tamén á tradución e á docencia.
Entre o seu currículo destacan o Premio Espiral Maior de Poesía en 1997, o Premio Eusebio Lorenzo Baleirón no ano 2000 ou o accésit do Premio Esquío de poesía no 2004. Ademais, no ano 2007 gañou o Premio de poesía Caixanova coa obra Sombras, rosas, sombras.
Agora, como gañador do Miguel González Garcés, recibirá 6.500 euros e a edición da obra.
Os
membros do xurado decidiron tamén designar como finalista ao poeta e artista plástico de Celanova Baldomero Fernández Ramos, coñecido como Baldo Ramos, pola obra Amado estranxeiro. Este último será recoñecido coa edición dunha obra que, segundo reflexa a acta de concesión do premio, destaca “pola súa capacidade de sorpresa no uso da imaxe, pola perspectiva equilibradamente visionaria e o seu sentido rítimico”.
O xurado do premio de poesía que convoca a Deputación estivo presidido por Mariel Padín, vicepresidenta primeira da institución e responsable da área de Cultura, e comisariado por Xavier Seoane. Tomaron parte tamén nas deliberacións Xosé María Álvarez Cáccamo, Ramón Neto, Henrique Rabuñal, Manuel Forcadela e Alexandre Nerium.
Radiocrítica do 17-02-2014, por Armando Requeixo
Desde
o blogue de Armando Requeixo, Criticalia:
“Velaquí unha nova Radiocrítica emitida o luns día 17 de febreiro en Ames Radio (107.2 FM). Nesta ocasión, falei con Nazaret López sobre a novela Pasaia blues, de Harkaitz Cano, en tradución de Isaac Xubín (I, 1:27); o poemario Territorios estraños, de Ramón Sandoval (I, 7:25); o ensaio Dama Saudade e o Cabaleiro Sombra, de Manuel Forcadela (II, 00:10) e mais o libro para nenos O raposo e a mestra, de Manuel Rivas (II, 4:40).
Vigo: Lectura “plural e sen ataduras” para celebrar o Día de Rosalía
Desde
o Diario da Universidade de Vigo:
“Como non, en galego, pero tamén en vasco, en inglés, en castelán e mesmo en chinés… os versos de Rosalía de Castro soaron con forza este luns en toda Galicia e fixérono tamén no campus, na Facultade de Filoloxía e Tradución, onde todo aquel que quixo participou nunha lectura “plural e sen ataduras”, unha pequena homenaxe á escritora como unha peza clave no imaxinario colectivo galego no día do 177 aniversario do seu nacemento.
Organizado pola Asociación de Escritoras/es en Lingua Galega en colaboración coa Comisión de Normalización Lingüística da facultade, o acto iniciouse coa lectura da profesora e escritora Rexina Vega do manifesto publicado pola AELG con motivo desta data, un documento no que se avoga por non reducir a homenaxe a un “canto fúnebre”, xa que, “ela debe ser sempre outra cousa, unha forza rabuda que move os marcos da literatura… alguén que se vivise neste século XXI, seguiría a denunciar todos aqueles que, baixo a máscara da honradez, pretenden converter a lei en atadura, o corpo en cárcere, a liberdade en servidume”. Por estes motivos, e por moitos outros, que foi debullando un a un Rexina Vega, desde a AELG reclamárona “viva os trescentos sesenta e cinco días do ano” para que “os seus versos nos invadan e fender con eles o silencio administrativo dos poderosos”.
“Gústame este poema por… Rosalía para min é…” Cada persoa que participou nesta lectura colectiva achegou aos participantes a súa propia visión do universo rosaliano. Silvia Penas foi a primeira en romper o xeo coa lectura de Unha vez tiven un cravo, “un poema que recitei no colexio, con toda a vergoña do mundo, cando apenas tiña dez anos”. Tamén cara atrás mirou o escritor Xurxo Valcárcel. que trouxo consigo o primeiro libro de Rosalía que chegou ás súas mans “hai case 40 anos cando mo regalou meu pai”. Foi o inicio, logo veu A xustiza pola man, Negra sombra, En las orillas del Sar…
Ana Bringas, Amparo Solla e Manuel Forcadela foron algúns do profesores do centro que participaron nunha lectura que contou tamén coa implicación do alumnado do centro, incluído o estudantado estranxeiro que foi o que se encargou de facer a lectura das diferentes versións traducidas no proxecto Rosalía é mundial, unha iniciativa impulsada pola Universidade de Vigo e a Fundación Rosalía que permitiu a tradución de dous dos poemas máis coñecidos de Cantares Gallegos, Adiós ríos, adiós fontes e Airiños, airiños, aires a unha longa lista de idiomas.
Xunto ao recitado dos versos, a homenaxe incluíu tamén outra actividade relacionada co programa graffitiRosalía, e que consistiu en que cada participante na lectura ‘grafitou’ nun papel de estraza colocado con tal motivo no corredor da facultade algún verso ou palabra significativa de Rosalía de Castro. “Trátase de crear masa crítica, músculo colectivo arredor da mensaxe de Rosalía”, subliñou Rexina Vega, ao tempo que animou a todos os asistentes a participar na iniciativa.
Paralelamente a este acto, a Biblioteca da Facultade de Filoloxía e Tradución organizou unha exposición de textos de Rosalía e estudos sobre a súa obra que forman parte dos fondos da Biblioteca e que poderá visitarse ata o vindeiro día 28.”
Compostela: xornada 30 anos de novela negra galega, o 6 de febreiro
Máis información e inscrición aquí.
Jorge Llorca Freire gaña o XXXI Premio de Novela Longa Blanco Amor coa súa obra O violín de Rembrandt
Desde
o Concello de Ferrol e Xerais:
“A novela O violín de Rembrandt, de Jorge Llorca Freire, resultou gañadora do XXXI Premio de Novela Longa Blanco Amor, convocado polo Concello de Ferrol. Así o anunciou o venres día 6 o concelleiro de Cultura, Manuel Reyes García Hurtado, logo da xuntanza mantida polo xurado no pazo municipal.
Os integrantes do xurado da trixésimo primeira edición do Premio de Novela Longa Blanco Amor, integrado por Medos Romero, Xabier P. Docampo, Manuel Forcadela e Laura Tato, destacou a calidade e variedade da totalidade das obras presentadas. Con respecto á obra gañadora, trátase dunha novela en que prima o humor cun ton áxil, fresco e irreverente que reflicte ambientes sociais de pequenas cidades, nas que o contraste entre o global e o local se ve neutralizado con personaxes cotiás. Unha obra que cualificaron como “nada do desexo de contar e que da como resultado unha narración fluída e gozosa para o lector”. O premiado, Jorge Llorca Freire, recibirá un premio en metálico de 12.020 euros.
Finalmente, o responsable das políticas culturais da Administración ferrolá avanzou que o galardón será entregado o 2 de novembro, nun acto que terá lugar no Teatro Jofre, a partir das 20.30 horas.”
O programa Diario Cultural da Radio Galega comeza a serie de emisións poéticas De Cantares hoxe. Os Cantares Gallegos de Rosalía de Castro no século XXI
Desde
o Diario Cultural da Radio Galega:
“A iniciativa enmárcase na xenealoxía do literario e do seu carácter de palimpsesto no que tempos e voces conflúen, escriben e reescriben na consciencia do seu propio eco. De Cantares hoxe. Os Cantares Gallegos de Rosalía de Castro no século XXI subliña a vixencia da voz poética de Rosalía de Castro e a capacidade que a súa obra ten de seguir a xerar diálogos. O proxecto ademais pretende contribuír á conformación dun arquivo poético sonoro no que o poema, a súa dicción, adquira a relevancia que a grafía adquire no texto escrito.
De Cantares hoxe. Os Cantares Gallegos de Rosalía de Castro no século XXI procura os acentos da obra de Rosalía de Castro na dicción e na escrita contemporánea. O proxecto concrétase na reescrita dos poemas de Cantares Gallegos, unha interacción poética que nada ten de submisión a un texto dado nin de tradución dun noutro, senón de exercicio de libre creación a partir dun poema de Rosalía de Castro.
O rexistro sonoro dos textos contemporáneos lidos polos seus autores e autoras emitirase xunto co poema de Rosalía de Castro do que parte nunha serie de espazos poéticos que se alongarán nos meses vindeiros nos distintos programas da radio pública.
Cesáreo Sánchez, Luz Pozo Garza, Xulio Valcárcel, María Xosé Queizán, Arturo Casas, Manuel Forcadela, Oriana Méndez, Marilar Aleixandre, Miguel Anxo Murado, Luís González Tosar, Elvira Riveiro, Claudio Rodríguez Fer, Marica Campo, Helena Villar, Xosé María Álvarez Cáccamo, Claudio Pato, Gonzalo Hermo, Miro Villar, Anxo Angueira, Xavier Queipo, Eva Veiga, Marta Dacosta, María do Cebreiro, Manuel Darriba, Estíbaliz Espinosa, Yolanda Castaño, Marga Romero, Olalla Cociña e Susana Sánchez Arins son algúns dos autores e autoras que participan no proxecto que se desenvolverá nos meses vindeiros.
A Radio Galega quere contribuír así á divulgación da obra de Rosalía de Castro, sumarse á conmemoración do 150 aniversario da edición de Cantares Gallegos e propiciar ao tempo un diálogo interxeracional entre a obra da escritora e as poéticas que conforman o corpus contemporáneo da poesía. Con estes obxectivos presenta o proxecto De Cantares hoxe. Os Cantares Gallegos de Rosalía de Castro no século XXI promovido polo Diario Cultural. Unha serie de emisións radiofónicas nas que os poemas de Cantares Gallegos en diálogo coas poéticas do século XXI son recreados por autores e autoras contemporáneos.”
A Coruña: recital de Manuel Forcadela e Claudio Pozzani no Ciclo Poetas Di(n)versos
O luns
22 de abril, ás 20:30 horas, no Auditorio do Centro Ágora (Rúa Ágora, s/n) da Coruña, terá lugar unha nova edición do Ciclo Poetas Di(n)versos, coordinado por Yolanda Castaño e promovido pola Concellaría de Cultura da Coruña, co recital poético de obra propia nun man a man de Manuel Forcadela e o poeta italiano Claudio Pozzani, que introducirán elementos sonoros ou videográficos na súa actuación.
