Desde o blogue Caderno da crítica, de Ramón Nicolás:
“Declarouse onte Bernardo Atxaga un siareiro absoluto do título do famoso libro de Celso Emilio Ferreiro, confesando que mesmo chegou a empregalo, con modificacións, nun limiar para unha edición estranxeira dalgunha obra súa e de aí o título deste apuntamento. Con todo, debo comezar por sinalar que supuxo unha fortuna onte poder acompañar a Anxos Rial, concelleira de Cultura de Pontevedra, Mercedes Queixas, secretaria da AELG, e ao escritor vasco, no Pazo de Mugartegui con ocasión dunha conferencia que ditou baixo o título de Reaccións ante unha pedra riscada.
Por veces todo aquilo que atesoura unha obra literaria ou, cando menos parte dela, pode ser revelado nun discurso de pouco máis de media hora. Iso foi o que aconteceu onte cun discurso que contrapuxo, ou confrontou, as interpretacións dos trazos peculiares dunha pedra que se derivarían dunha lectura materialista-científica ou doutra que se derivaría de aplicar unha clave imaxinativa. Polo medio circularon os asombros, os medos, as maxias, os bosques, as pantasmas, as paisaxes da conciencia e a subxectividade para chegar a Rousseau, cando na literatura comeza a rastrexarse algo íntimo e persoal, e concluír nas orixes da escritura, no pranto contido no Gilgamesh onde, por certo, se atravesaba un río que se chamaba Ulla. Velaí, finalmente, como a explicación máis subxectiva dos riscos distintivos que posuía aquela pedra, o que no fondo hai na literatura, pode ser unha lectura tan válida, ou máis, para enfrontarse á vida como a outra.
Para min, que lera aquela Obaba fascinante en castelán, hai xa vinte e cinco anos, onte supuxo un verdadeiro día de festa. Eskerrik asko, Atxaga. Grazas tamén a Paz Castro polas fotografías: arriba, de dereita a esquerda, Marta Dacosta, Cesáreo Sánchez Iglesias, Bernardo Atxaga, Mercedes Queixas e Antía Otero).”
Arquivos da etiqueta: Ramón Nicolás
Gañadoras/es dos Premios AELG 2014
Estes son os gañadores/as dos Premios AELG 2014, que premian as mellores obras editadas en 2013, e que se veñen de fallar na Gala das Letras da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, o 3 de maio en Pontevedra:
– Blog Literario
Caderno da crítica, de Ramón Nicolás.
– Ensaio
A revolución non vai ser televisada, de Rebeca Baceiredo (Euseino? Editores).
– Literatura Infanto-xuvenil
A illa de todas as illas, de Xabier P. DoCampo (Xerais).
– Xornalismo Cultural
Carme Vidal.
– Narrativa
A lúa da colleita, de Anxos Sumai (Galaxia).
– Poesía
Raíz da fenda, de Berta Dávila (Xerais).
– Teatro
Obras Completas (Vols. I, II e III), de Roberto Vidal Bolaño (Edicións Positivas).
– Tradución
Ulises, de James Joyce, na tradución de Antón Vialle, Eva Almazán, María Alonso Seisdedos e Xavier Queipo (Galaxia).
Alén destas categorías, os Premios AELG constan doutros tres galardóns outorgados pola Asemblea de Socios e Socias da AELG:
- O premio Mestres e Mestras da Memoria, que se concedeu nesta segunda edición a Elba Requeijo e Xavier Blanco, por toda unha vida de dedicación exemplar á transmisión oral de saberes e valores da nosa cultura popular tradicional;
- O Premio Institucións que se concede a quen contribuíse á divulgación da lingua e cultura galega, e co que a AELG valora tamén o impulso dalgunhas institucións na promoción do teatro:
- O proxecto Buxiganga, da Área de Cultura da Vicepresidencia da Deputación de Lugo, polo seu labor de difusión e socialización do teatro galego.
- Tamén a Área de Cultura de Deputación da Coruña, polo Premio de teatro Rafael Dieste.
- Narón e Tui, como concellos que dedican un especial esforzo ás artes escénicas.
- E mais o Premio AELG 2014 Escritor Galego Universal, outorgado pola Asemblea a Bernardo Atxaga, galardón que a distingue como autora que combina a excelencia literaria co compromiso ético que o converte en referente na defensa da dignidade humana.
No transcurso da gala a AELG tamén se entregou a distinción “Bos e Xenerosos”, coa que a Asociación de Escritores e Escritoras en Lingua Galega quere recoñecer o esforzo e o compromiso da xente do espectáculo para manter vivos os nosos escenarios nun momento en que os recortes afectan de maneira especial ás programacións culturais. Desta maneira, a AELG premiou representantes de todas os ámbitos da escena galega:
- A compañía Sarabela Teatro, dirixida por Ánxeles Cuña Bóveda recibiu o premio como agrupación profesional.
- Achádego Teatro de Lugo, que fai 25 anos neste 2014, foi recoñecida polo seu traballo no teatro amador.
- A Asociación de Actores e Actrices de Galicia, en nome de todos e todas os que contribuíron ao desenvolvemento da escena galega.
- A Editorial Laiovento e o proxecto Casahamlet son outros dous proxectos que mereceron destaque da AELG.
- Premio de teatro infantil: A. C. O Facho.
Tamén os Premios da Crítica Galega, entregados por Ramón Nicolás como membro da Sección da Crítica da AELG a Berta Dávila na categoría de poesía por Raíz de fenda e a Anxos Sumai en narrativa por A lúa da colleita.
O Consello Directivo da AELG fixo constar os parabéns máis sinceros aos compañeiros e compañeiras de oficio hoxe premiados nesta Gala das Letras, felicitación e aplauso que fai extensivo a todos os autores e autoras finalistas, e mais os propostos na primeira quenda de votacións, cuxo labor creativo conxunto merece tamén o público recoñecemento, pois todo el se converte nunha globalidade creadora, copartícipe testemuño necesario, ano a ano, dunha sementeira literaria que agroma para orgullo da sociedade galega desde a vindicación irrenunciábel da súa ferramenta máis prezada: a lingua galega en perpetua construción de futuro lexítimo.
Pontevedra: Reaccións ante unha pedra riscada, conferencia de Bernardo Atxaga, Escritor Galego Universal 2014
Taboleiro do libro galego (XXII), por Ramón Nicolás
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Velaquí a cuarta entrega deste 2014 do Taboleiro do libro galego, que recolle, segundo os datos obtidos de doce librarías consultadas, as novidades editoriais máis vendidas en lingua galega ao longo do mes de abril. O meu agradecemento, nesta ocasión, ás seguintes librarías: Librouro, Suévia, Carricanta, Casa do Libro (Vigo), Cartabón, O Pontillón, Andel, Aira das Letras, Paz, Trama, Abrente e Lila de Lilith.
NARRATIVA
1º-. A memoria da choiva, de Pedro Feijoo, Edicións Xerais.
2º-. Sete Caveiras, de Elena Gallego, Edicións Xerais.
3º-. O gardián invisible, de Dolores Redondo, Edicións Xerais.
4º-. A voz do vento, de Pemón Bouzas, Edicións Xerais.
5º-. Nunha presa de terra, de Paco Castro, Laiovento.
POESÍA
1º-. Moda galega reloaded, de María Reimóndez, Positivas.
2º-. Penúltimas tendencias, de Carlos Negro, Edicións Xerais.
3º-. Nimbos, de Xosé María Díaz Castro, Galaxia.
4º-. Ningún amante saber conducir, de Rosalía Fernández Rial, Positivas.
5º-. Onde nunca é mañá, de Manuel Álvarez Torneiro, Faktoría K.
ENSAIO-TEATRO
1º-. A alternativa está aquí, de María Reimóndez, Edicións Xerais.
2º-. Politicamente incorreta. Ensaios para um tempo de pressas, de Teresa Moure, Através.
3º-. Vida e obra de Xosé María Díaz Castro, de Armando Requeixo, Galaxia.
4º-. Conciencia política e literatura galega en Madrid (1950-2000), de Ana Acuña, Edicións Xerais.
INFANTIL-XUVENIL
1º-. Ámote, Leo A. Estación de tránsito, de Rosa Aneiros, Edicións Xerais.
2º-. Recinto gris, de Ledicia Costas, Edicións Xerais.
3º-. As meigas de Lupa, de María Solar, Edicións Xerais.
4º-. Dragal III, de Elena Gallego, Edicións Xerais.
ÁLBUM ILUSTRADO
1º-. O soño de Esther, de Miguel Ángel Alonso e Luz Beloso, Nova Galicia Edicións.
2º-. O Dragón que cambiaba de conto cada vez que esbirraba, de David Aceituno e debuxos de Miguelanxo Prado, El Patito Editorial.
3º-. Na cociña de noite, de Maurice Sendak (tradución de X. M. González), Kalandraka.
4º-. A bolsa da pita, de María Luísa Mosquera, Primera Persona.
LIBROS CD-DVD
1º-. Pan de millo, de Migallas, ilustracións de Dani Padrón, Kalandraka.
2º-. Toc Toc, de Pablo Díaz, ilustracións de Nuria Díaz, Galaxia.
3º-. Na lingua que eu falo, de Najla Shami e Rosalía de Castro, Editorial Galaxia.
BANDA DESEÑADA
1º-. O bichero IV, de Luís Davila, Edición do autor.
2º-. Astérix e os Pictos, René Goscinny (autor), Albert Uderzo (ilustrador), Jean-Yves Ferri (autor), Didier Conrad (ilustrador), Xavier Senín e Isabel Soto López (tradutores), Edicións Xerais.
3º-. Ardalén, de Miguelanxo Prado, El Patito Editorial.
OUTROS
1º-. Luzes, nº 5, abril 2014.”
Cuestionario Proust: Xosé Ramón Pena
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Xosé Ramón Pena:
«1.– Principal trazo do seu carácter?
– A lealdade.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A lealdade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que sexan leais a si mesmas, primeiro, e logo a min.
4.– A súa principal eiva?
– Teño unha tendencia cara á dispersión que, iso si, procuro combater con disciplina.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ademais de «comer, beber e arder», ler, escoitar boa música, ir ao cine e manter unha boa conversa cos amigos.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Unha boa sobremesa coas persoas que quero.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Non me considero supersticioso, pero dáme reparo declaralo: a desaparición, ou o enfrentamento, dun/cun ser querido, especialmente dun /cun fillo.
8.– Que lle gustaría ser?
– Eu mesmo, mellor persoa e mellor deportista.
9.– En que país desexaría vivir?
– Gústame este que me tocou, pero, xa postos, en Italia.
10.– A súa cor favorita?
– Os da bandeira francesa: branco, azul e vermello.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A rosa.
12.– O paxaro que prefire?
– O merlo.
13.– A súa devoción na prosa?
– García Márquez, John Le Carré, Blanco Amor.
14.– E na poesía?
– García Lorca, os trobadores galego-portugueses, Méndez Ferrín.
15.– Un libro?
– Luces de bohemia, Crónica de una muerte anunciada, A esmorga.
16.– Un heroe de ficción?
– Tintín.
17.– Unha heroína?
– Sigrid, a noiva do capitán Trueno.
18.– A súa música favorita?
– Rock e bossa nova.
19.– Na pintura?
– Manet. Monet… todos os impresionistas; Gan Goh, Paul Klee.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Garibaldi, Gramsci.
21.– O seu nome favorito?
– Miguel.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A arrogancia.
23.– O que máis odia?
– A arrogancia unida á ignorancia.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Todos os ditadores: Hitler, Franco…
25.– Un feito militar que admire?
– Ningún en particular: acaso as conquisas de Alexandre.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– A simpatía.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Desde logo, non me gustaría morrer. Pero como iso é imposible, morrer de vello, tranquilo, lúcido e indolorosamente: vaia, case unha utopía!
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Unha mestura particular entre o estoicismo e Epicuro. Ou iso creo.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A gula, a luxuria (sempre que vaia dirixida a persoas adultas e responsables de si mesmas, claro) e unha moderada tendencia á esaxeración.
30.– Un lema na súa vida?
– O vello adaxio que lle gustaba a Castelao: non lle poñades chatas á obra antes de vela acabada.”
Cuestionario Proust: Carlos Negro
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Carlos Negro:
«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Ás veces, o escepticismo; outras, o entusiasmo.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A intelixencia, a xenerosidade, o sentido do humor.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que compartan unha conversa tranquila arredor dun café.
4.– A súa principal eiva?
– A indecisión e certa tendencia a fecharme en min mesmo, sen querer saber de ninguén.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ler, escribir, pasmar.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Sentar nunha hamaca á sombra dun carballo e ler un conto de fantasmas.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– A de calquera persoa con fill@s: perdelos, velos sufrir ou morrer.
8.– Que lle gustaría ser?
– Un bo mestre para o meu alumnado; e, se cadra, un poeta que deixe algún verso que resista o paso do tempo.
9.– En que país desexaría vivir?
– No país de Nunca Máis e non neste de Éche o que hai.
10.– A súa cor favorita?
– O negro, por estética; o lila, por principios.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Na casa, a orquídea; no monte, a das xestas.
12.– O paxaro que prefire?
– Por motivos literarios, o corvo; pero tamén a pega rabilonga e o paporrubio.
13.– A súa devoción na prosa?
– De Stephen King a Álvaro Cunqueiro hai todo un universo de posibilidades por percorrer; en xeral, toda a literatura fantástica e de terror.
14.– E na poesía?
– Rosalía de Castro, Manuel Antonio, Álvaro Cunqueiro, Anne Sexton, Raymond Carver, Olga Novo… e así ata o infinito.
15.– Un libro?
– Hai tantos! Na infancia, As aventuras de Huckleberry Finn, de Mark Twain; xa de adulto, Mirall trencat (Espello roto), de Mercè Rodoreda.
16.– Un heroe de ficción?
– Conan o Cimmerio, sobre todo na etapa que o debuxaba Barry Windsor-Smith; tamén me cae simpático Spiderman.
17.– Unha heroína?
– Na infancia, Heidi; na adolescencia, Red Sonja. Agora mesmo, todas as mulleres dos poemas de Rosalía de Castro.
18.– A súa música favorita?
– Sempre fun moito de Bruce Springsteen e de Freddie Mercury; agora mesmo, por exemplo, Sés.
19.– Na pintura?
– Laxeiro, Caspar David Friedrich, Edward Hopper, Álvaro Negro…
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Todas as persoas que pasan as noites nos hospitais, coidando dos seus ou dos alleos.
21.– O seu nome favorito?
– Os nomes fanos as persoas que os levan. Os favoritos son aqueles que me fan pensar en xente que me dá confianza no futuro e alegría de vivir.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– O ruído a todas horas e en todas partes; a mala educación, en xeral.
23.– O que máis odia?
– O fanatismo ideolóxico e relixioso; tamén o machismo e a prepotencia.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Calquera que abuse do poder mediante a violencia, a mentira e a crueldade. Por desgraza, hai onde escoller.
25.– Un feito militar que admire?
– A deserción.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– O do ritmo no baile e o do oído na música.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Durmido na cama, soñando cun día de verán da infancia, quizais na praia de A Lanzada.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Dubitativo, pero tamén ilusionado coas pequenas cousas de cada día.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que se derivan de procesos de aprendizaxe ou de despistes sen mala intención.
30.– Un lema na súa vida?
– Como principio universal, Liberdade, igualdade e fraternidade. A un nivel máis íntimo, vive e deixa vivir.”
Cuestionario Proust: Román Raña
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Román Raña:
«1.– Principal trazo do seu carácter?
– A alegría.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A sinceridade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– O cariño.
4.– A súa principal eiva?
– A preguiza.
5.– A súa ocupación favorita?
– Viaxar.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Vivir en Creta.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Que enfermase un ser querido.
8.– Que lle gustaría ser?
– Músico.
9.– En que país desexaría vivir?
– En Creta.
10.– A súa cor favorita?
– O verde.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A papoula.
12.– O paxaro que prefire?
– O pardal.
13.– A súa devoción na prosa?
– Otero, Dostoievski, Henry James, Bieito Iglesias.
14.– E na poesía?
– Manoel Antonio, Álvarez Torneiro, Paul Celan, Zbigniew Herbert.
15.– Un libro?
– Danubio, de Claudio Magris.
16.– Un heroe de ficción?
– Odiseus.
17.– Unha heroína?
– Penélope.
18.– A súa música favorita?
– Bach, Händel, Telleman, Mozart, Wagner, Richard Strauss.
19.– Na pintura?
– Botticelli, Otto Dix, Petrov Vodkin.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Castelao.
21.– O seu nome favorito?
– Vasili.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Os berros.
23.– O que máis odia?
– O barullo.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Franco.
25.– Un feito militar que admire?
– A batalla de Stalingrado.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– A memoria infinita.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Durmindo.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– A alegría e a indignación.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A glutonaría.
30.– Un lema na súa vida?
– Fai ben e non mires a quen.”
Eli Ríos recolle en Fornelos o premio Lueiro Rey nun acto de homenaxe ao escritor
Desde Sermos Galiza:
“A Asociación de Veciños O Cruceiro da Laxe e o Concello de Fornelos de Montes organizan o acto de entrega da segunda edición do Premio de Poesía Lueiro Rey no que será unha nova homenaxe ao escritor no concello no que naceu. A poeta Eli Ríos recitará algunhas das composicións de Anamnese, o título polo que recibirá o segundo premio Lueiro Rey de poesía. Canda ela, Silvia Penas, anterior gañadora e Elvira Riveiro, participarán no acto literario no que tamén intervirán Mercedes Queixas, voceira do xurado e secretaria da AELG, ademais de Ramón Nicolás, coordinador do volume colectivo sobre o escritor e o presidente da RAG e amigo de Lueiro, Xesús Alonso Montero.
A xornada comezará o domingo día 27 ás 11:30 h. coa inauguración da rúa Lueiro Rey no seu concello natal, nun acto especial xa que é a primeira ocasión na que en Fornelos se lle pon o nome do escritor a un espazo público.”
Cuestionario Proust: Rosa Enríquez
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Rosa Enríquez:
«1.– Principal trazo do seu carácter?
– A curiosidade e a perseveranza.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A honestidade e o sentido do humor.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que sexan honestas e queiran partillar tempo comigo.
4.– A súa principal eiva?
– A dificultade para estar con moitas persoas.
5.– A súa ocupación favorita?
– Gústanme moitísimo o cinema, a literatura e a música.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Estar coas persoas que me agradan e rir a cachón.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder a saúde.
8.– Que lle gustaría ser?
– Encantaríame ser unha fotógrafa excelente, por exemplo.
9.– En que país desexaría vivir?
– Neste que vivo, mais noutras condicións moito mellores para a clase traballadora e para o idioma.
10.– A súa cor favorita?
– O malva.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A margarida é ben bonita. Aparece libremente, sen máis. Como non agradecerlle o seu modesto esplendor?
12.– O paxaro que prefire?
– A bubela.
13.– A súa devoción na prosa?
– Virginia Woolf.
14.– E na poesía?
– Gústanme tantxs poetas!! Rosalía, Keats, Aimé Césaire, Lautréamont, Rimbaud, Panero, Anne Carson, Ferrín, Olga Novo, Chus Pato, Ginsberg, Goytisolo, Riechmann, Novoneyra…
15.– Un libro?
– O espectador emancipado, de Rancière.
16.– Un heroe de ficción?
– Non acredito nos heroes.
17.– Unha heroína?
– O mesmo.
18.– A súa música favorita?
– O rock encántame. Tamén o jazz.
19.– Na pintura?
– Como che dixen, gustaríame ser unha fotógrafa excelente, así é que prefiro elixir fotógrafas, no canto de pintoras. Creo que Nain Golding e Diane Arbus, fixeron un traballo ben interesante.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Insisto, non acredito nos heroes nin nas heroínas, mais, como vexo que esta cuestión se repite, permitireime a licenza de mudar o de “heroína” por muller admirada. Así é que, escollo a Rosalía de Castro. Debeu ser ben fatigoso lidiar coa misoxinia da época. Admiro pois a afouteza e resistencia de seu ante esa violencia constante ao seu redor.
21.– O seu nome favorito?
– Mira ti que cousa, gústame moito un nome eúscaro: Necane.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Que me falen cando intento escoitar algo que está a dicir outra persoa.
23.– O que máis odia?
– A xente finxida, petulante e, sobre todo, pusilánime. O silencio constrúese, en gran medida, coa complicidade dos/das pusilánimes.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Hitler e os Reis Católicos foron ben desprezábeis, poño por caso. Hai algúns máis, conste.
25.– Un feito militar que admire?
– Máis que un feito militar, admiro as revolucións protagonizadas polo pobo, porque, por duras que fosen, constituíron un punto de inflexión importante para construír algo novo. A Revolución Francesa é un bo exemplo.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– O “ollo fotográfico”, xa che digo.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Acompañada dunha persoa moi querida para min.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Procuro que sexa o entusiasmo, mais non sempre o consigo.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A inseguridade.
30.– Un lema na súa vida?
– Cuestionar as regras, e, sempre que vulneren a dignidade das persoas, rompelas.”
Cuestionario Proust: Asun Estévez
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Asun Estévez:
«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Entusiasmo e vitalidade. Non me rindo nin rendida.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A tolerancia e o respecto polo espazo e a intimidade dos demais.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que me queiran como son.
4.– A súa principal eiva?
– Hai algunha por aí, a impuntualidade, una batalla constante co tempo. Creo que chegarei tarde ata ao meu enterro…, mais ese día xa non será cousa miña.
5.– A súa ocupación favorita?
– Escribir, una boa conversa e soñar. E viaxar sempre que é posíbel.
6.– O seu ideal de felicidade?
– O abrazo do meu fillo. De tódolos xeitos, son moi inconformista e esixente. Sempre á procura.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder ese abrazo. E perder a palabra.
8.– Que lle gustaría ser?
– Tan só feliz…, paréceme que non é pedir moito.
9.– En que país desexaría vivir?
– Gústame onde vivo, pero non estaría nada mal unha voltiña ou dúas polo mundo.
10.– A súa cor favorita?
– Azul, verde e amarelo que son para min as cores da vida. Agora para vestirme preferentemente de negro.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Gústanme todas as flores pero as silvestres as que máis.
12.– O paxaro que prefire?
– As gaivotas. Podo pasar horas ollándoas. Envexo a súa liberdade.
13.– A súa devoción na prosa?
– Non son de devocións pero si de preferencias especiais, Neira Vilas, García Márquez, Saramago…, son de lectura necesaria.
14.– E na poesía?
– A poesía en si mesma. Todo aquel poema que me faga vibrar e me obrigue a lelo e relelo unha e outra vez.
15.– Un libro?
– Serían moitos. Non podería escoller. Imposible decantarme por un en particular. Ademais cada etapa da nosa vida necesita de diferentes lecturas, non demandamos sempre o mesmo.
16.– Un heroe de ficción?
– Non son de heroes…, pero cando era nena atopaba en Tarzán un aquel…, parecíame fascinante, salvaxe, primitivo, puro e libre.
17.– Unha heroína?
– Pipi Calzaslargas. Rebelde e auténtica.
18.– A súa música favorita?
– Son totalmente musical. Respiro palabra e respiro música.
19.– Na pintura?
– Dalí e Lugrís.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Calquera que sexa capaz de saír adiante nas adversidades.
21.– O seu nome favorito?
– Pois o meu. De nena horrorizábame o meu nome. Mais co tempo cheguei a querelo, agora mesmo, encántame. Non podería chamarme doutro xeito.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A hipocrisía e a vulgaridade.
23.– O que máis odia?
– Non son de odiar, paréceme un sentimento frustante para quen o sente. Pero si aborrezo algunhas cousas, a inxustiza é a que máis.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– A calquera ditador.
25.– Un feito militar que admire?
– Ningún. Sempre deixan algún pouso turbio atrás.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Confórmome como son aínda que asumo que todo é mellorable.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Gozando plenamente.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Contenta. A pesar de tódalas tormentas nacín con esa predisposición. Espero que non me abandone nunca.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– O medo e os seus derivados.
30.– Un lema na súa vida?
– Teño dous: “Querer é poder” e “Vive e deixa vivir”.”