Arquivos da etiqueta: Rosalía Fernández Rial

Rosalía Fernández Rial: “Queremos impoñer máis etiquetas das que realmente caben na literatura”

Publicado o por

Entrevista a Rosalía Fernández Rial en La Opinión:
“(…) – La Opinión (LO): Despois dunha obra eminentemente poética, atrévese agora coa narrativa.
– Rosalía Fernández Rial (RFR): A verdade é que foi algo bastante natural. Xurdiu un pouco de repente, experimentando onde están os límites do poético e entre os xéneros. En Bonus Track pártese das letras das cancións. De aí xurdiron relatos que me levaban á narración, pero tamén é certo que hai un compoñente poético innegable.
– LO: Non podía afastarse do lirismo?
– RFR: Non podía, pero tampouco quería [risas]. Desde o principio, algo que caracteriza a miña obra é a comprobación de que os límites entre os diferentes xéneros son relativos, que queremos impoñer máis etiquetas das que realmente caben na literatura. O mesmo sucede entre as diferentes artes, que están moi presentes en Bonus Track.
– LO: É un libro sobre ese intre no que se toca fondo. Que lle interesaba desde momento?
– RFR: Gustábame explorar esa cuestión de como ás veces nos atopamos nunha situación límite, e parece que está todo perdido, pero de repente acontece algo que cambia a situación. Todos os relatos teñen en común a presencia destas personaxes as que parece que lles vai chegar a última oportunidade, pero que se atopan nun punto de inflexión na súa vida. Ese xiro inesperado ten que ver co propio título. Un cd acaba, e de repente aparece unha canción que non esperas. O bonus track. (…)
– LO: Na súa poesía tamén estaba moi presenta a música. Ata onde chega na súa obra a relación entre ela e a literatura?
– RFR: Atravésaa por completo. O primeiro poemario que publiquei no 2009 titúlase En clave de sol, e leva o subtítulo Poemario musical. É curioso que, tanto tempo despois, o proceso me levara a atoparme outra vez de maneira tan explícita coa música. Desde logo, está en todos os poemarios. Eu creo que literatura e música sempre foron vinculadas, pero que a propia fala ten un ritmo, un ton, e a miña cabeza funciona moito con ese swing. É como se tocas un jazz no piano. O teclado do meu ordenador parece que se converte por veces nun instrumento, porque o proceso polo que me van chegando as palabras o asocio moito coa música.”

Bonus Track, de Rosalía Fernández Rial

Publicado o por

Desde o Zigzag da Televisión de Galicia:
“Seguimos falando de libros…e de música. Porque o Bonus Track de Rosalía Fernández Rial, é unha presada de relatos do imprevisto…tecidos con letras de cancións e co lirismo propio dela. Di Rosalía: Resiste. E cando a música repouse, entrará a literatura a bailar. A entrevista pode verse aquí.”

Rosalía Fernández Rial, sobre Bonus Track: “Hai unha evolución que é inherente á persoa”

Publicado o por

Artigo en La Voz de Galicia:
“A carballesa Rosalía Fernández Rial presentou na biblioteca Rego da Balsa, «na casa», a súa nova obra Bonus Track e a súa primeira aproximación ao vasto mundo do relato. Bonus Track por dous motivos, di Fernández Rial. O primeiro, pola gran carga musical que leva consigo o libro, pois as cancións actúan como fío condutor ao longo de toda a obra. A segunda razón corresponde a un aspecto máis íntimo, máis poético.
«Correspóndese con iso que sentimos cando nalgún momento da nosa vida nos parece que non queda nada, pero de repente aparece un bonus track que nos fai recuperar a esperanza», explicaba Rosalía en Radio Voz o pasado mércores. Isto é, dun xeito ou doutro, o que lles sucede aos protagonistas dos 22 relatos que compoñen este volume, cuxa mensaxe principal radica no positivismo, na esperanza.
«Na sinopse, de feito, excribín: Son relatos que tecín con letras de cancións e con derradeiras esperanzas. Non me gusta condicionar moito ao lector á hora de interpretar a obra, non creo que a escritora sexa a que teña a visión máis obxectiva, nin moito menos», apuntaba. Gran paso o dado por Fernández Rial nesta obra, pois abandona momentaneamente a lírica, o que dende sempre foi o seu campo por excelencia. Aínda así, explica ela, os relatos levan implícita unha gran carga poética, «aínda que o xeito de escribir sexa diferente. Hai unha evolución que é inherente á persoa. Os cambios que vou sufrindo eu vense reflectidos na miña escrita».
Ao seu potencial público obxectivo indícalle que se «deixe levar», non só polas verbas, senón pola musicalidade. De feito, anímaos a escoitar unha listaxe de reprodución feita pública pola editorial na que figuran todos os temas que soan ao longo da obra. «Considero que pode enriquecer enormemente o relato, xa se escoiten antes, durante ou despois». (…)”