Compostela: presentación e roteiro arredor de O libro negro da lingua galega, de Carlos Callón

Miguel Cavadas, María Caíña e Paula Marina García fanse cos premios literarios da USC

Desde Sermos Galiza:
Nai, un poema de Miguel Cavadas Docampo, que achega “unha ollada descarada e subversiva cara tanto a maternidade como a identidade de xénero”, alcanzou o primeiro premio do V Concurso literario Mazarelos organizado pola Facultade de Filoloxía da universidade compostelá.
As gañadoras do segundo e terceiro premio foron María Caíña Hurtado e Paula Marina García Pardavila. María Caíña foi distinguida cun segundo premio por Dous gatos a discutir a autenticidade do rato, composición da que o xurado destacou a súa “orixinalidade, sobre todo formal, así como a súa vontade de crítica social a través do xogo metapoético”.
Formas de determinación é o título do poema de García Pardavila, do que o xurado salienta “a súa ollada potente cara ao mundo, que logra poemas e imaxes suxestivas, evocadoras, alén de fiar un discurso co combina o cotián co filosófico”.
O xurado do V Premio Mazarelos da USC foi composto polas escritoras Inma López Silva e Estíbaliz Espinosa Río, as profesoras María Teresa Amado Rodríguez e Ramón Mariño Paz mais a gañadora da pasada edición, Arancha Rodríguez Fernández. Os premios do certame están dotados con 700, 400 e 200 euros e un diploma honorífico e na presente edición concorreron un total de trinta e seis obras.
A USC, a través do Servizo de Normalización Lingüística da Facultade de Filoloxía, promove este premio coa intención de “fomentar a creatividade da mocidade universitaria e de desenvolver a súa capacidade de expresión en lingua galega, así como a contribuír a descubrir potenciais figuras da literatura na nosa lingua”. O Concurso literario Mazarelos conta co apoio económico da Secretaría Xeral de Política Lingüística da Xunta de Galiza.”

Anxo Angueira: “A literatura galega contemporánea nace con Sarmiento”

Entrevista de Montse Dopico a Anxo Angueira en Magazine Cultural Galego:
“A literatura galega contemporánea comezou con Sarmiento. O Rexurdimento arrancou, desta maneira, no século XVIII, co que foi o primeiro galeguista. Esta é a tese que o profesor Anxo Angueira defende no seu ensaio Das copras de Sarmiento ós cantares de Rosalía de Castro. Cara a unha nova periodización do Rexurdimento, publicado na colección iBroLiT do grupo de investigación GAELT da Universidade de Vigo.
. Montse Dopico (MD): A túa proposta apóiase en textos de Méndez Ferrín, Antolín López Peláez ou Ángel Salcedo. Como xurdiu?
– Anxo Angueira (AA): Pois a partir do estudo de Cantares Gallegos de Rosalía de Castro. Notei que o primeiro poema, o da nena gaiteira, tiña claras conexións co Coloquio de Sarmiento. Despois investiguei nos artigos de Murguía sobre os precursores e confirmei isto mismo. Así, comecei a ler o Coloquio con outra perspectiva. Tamén estaba o que dixo Ferrín, Monteagudo, Antolín Peláez… Observei, así, que o Coloquio fora lido con moitos prezuízos. O propo Sarmiento dixo que o seu Coloquio era só un libro para ensaiar a lingua, mais non é verdade. Eso mesmo dicíao Rosalía, ademais. O Coloquio é un artefacto estético moi potente e moi sólido, moi avanzado para o seu tempo. Entón, eu creo que cómpre revisar a historia da literatura galega. Os Cantares Gallegos de Rosalía marcan un inicio, e tamén un final de algo que viña de antes. Porque a literatura galega contemporánea nace con Sarmiento.
– MD: A tese é atrevida. Cuestiona a historiografía.
– AA: Pero non o digo eu só. Mariño Paz, Armando Requeixo, Henrique Monteagudo e Méndez Ferrín pensan tamén que o Coloquio non foi só un divertimento filolóxico. Sarmiento era consciente de non estar só facendo un instrumento, un pretexto para o estudo da lingua. Estaba a facer literatura popular. Estaba a verificar orixe e esplendor da lingua galega. Entendo que para defender o que digo non só teño que cuestionar a historiografía da literatura, senón tamén a da historia política. Para min, Sarmiento é o primeiro escritor contemporáneo e o seu Coloquio é a primeira obra contemporánea galega. Mais tamén é o primeiro galeguista. Para Xusto Beramendi a historia do galeguismo comeza co provincialismo, no XIX. Mais outro historiador, Barreiro Fernández, englobou na etapa do pre-galeguismo a actividade de varios intelectuais da Ilustración e, entre eles, Sarmiento, coa súa defensa do galego. Para min está claro que hai un fío literario e político que vai desde Sarmiento ata Rosalía de Castro. (…)”

Begoña Díez Sanz: “Gustoume ese toque de poder chamarlles camaradas aos lectores”

Entrevista de Ramón Mariño a Begoña Díez Sanz en Praza:
“Begoña Díez Sanz naceu en Valladolid. Leva máis dunha década vivindo en Galicia e agora, logo dun proceso de auto-inmersión lingüística, é galego-falante. Mais non quedou a cousa aí senón que vén de publicar o que é o seu primeiro traballo poético. E fíxoo en galego. En Camarada: eu só quería facer algo bonito, atopamos varias voces poéticas coa orixe na mesma autora, desde a sensual ata a máis reivindicativa, pasando pola íntima e persoal. Falamos con Begoña dos puntos que distinguen o seu poemario e das súas visións a respecto da muller, da lingua e da poesía por suposto. (…)
– Praza: A sorpresa para moita xente vai ser cando descubran que ti es de Valladolid e vexan que este primeiro traballo teu está en galego. Cando decidiches falar e escribir en galego foi unha maneira de posicionarte nun marco concreto ou o inicio dunha aventura para ti?
– Begoña Díez Sanz: Non, foi un posicionamento. Levo trece anos vivindo aquí, o ano pasado presenteime ao CELGA 3 e estudei pola miña conta. A literatura que consumo é toda en galego e considérome a día de hoxe galego falante. Indiferentemente da lingua que me falen, respondo en galego. Foi un camiño duro porque ser de Valladolid ás veces ponche unha etiqueta que non es. Os primeiros intentos de falar en galego foron recibidos con risos. Claro que teño erros aínda, son consciente deles e pido que me corrixan. Pero ao principio ninguén me corrixía e era como dicir “mira esta que vén falar en galego”. Iso tira para atrás cando querer falar unha lingua ten detrás unha ideoloxía e un sentimento. Especialmente polo galego e polas minorías. Deixei de falar en galego porque me daba vergoña. Tamén estaba como en terra de ninguén, para os galego-falantes eu non falaba galego e para as persoas con outras ideoloxías e xente de Valladolid, pois chamáronme de todo. Pero chegou un momento que decidín que tanto me tiña todo. Paseime ao galego estando fóra de aquí. (…)”

Vimianzo: II Xornadas sobre a figura do crego liberal don Juan Antonio Posse

O venres 23 e sábado 24 de novembro celébranse as II Xornadas sobre a figura do crego liberal don Juan Antonio Posse na Casa da Cultura de Vimianzo, organizada polo Semescom. Máis información en Que pasa na Costa.

Publicado O romance da urca de Santo Antón, poema en galego con partes en castelán escrito en 1777

O romance da urca de Santo Antón é un poema en galego con partes en castelán que se escribiu en 1777 e que ten como tema central as viaxes comerciais entre Europa e América. A obra, de 668 versos, conservábase no Códice 1052 do Archivo Histórico Nacional de Madrid, e ve agora a luz da man da Fundación Barrié. O volume inclúe a edición crítica e un estudo histórico-lingüístico da obra da man Ramón Mariño, Margarita Sánchez e Damián Suárez. Este supón un dos escasos textos en galego deste período.
O libro, que retrata a sociedade ferrolá do seu tempo e achega un coñecemento inédito da lingua do século XVIII, narra en ton satírico a viaxe real entre a Habana ata Ferrol da urca San Antonio, así como unha celebración relixiosa que se realizou á chegada do barco. Suponse que o texto era de carácter privado ou ben que tivo unha circulación moi restrinxida na súa época.” Desde Cultura Galega.

Santiago: presentación de Como defenderes os teus dereitos lingüísticos, de Carlos Callón

O mércores 5 de outubro, ás 20:30 horas, no Restaurante O Dezaseis (Rúa de San Pedro, 16) de Santiago de Compostela, preséntase Como defenderes os teus dereitos lingüísticos, de Carlos Callón, publicado en Xerais. No acto, coorganizado pola Mesa pola Normalización Lingüística, participan, co autor, Francisco Rodríguez, Ramón Mariño Paz, Noelia Fernández Sánchez e Manuel Bragado.