Desde
Sermos Galiza:
“Xa hai gañadoras da iniciativa de aRi(t)mar para elixir os mellores poemas editados na Galiza e Portugal ao longo de 2018. As participantes nas votacións elixiron ‘e isso é amor’ de Susana S. Arins e ‘Fachada’, de Marta Chaves como os seus favoritos.
‘Lista da compra da viúva’, de Emma Pedreira e ‘É com palavras que te vou gardar’ de Alice Vieira foron os segundos máis votados para Galiza e Portugal, respectivamente.
En terceiro posto, as galegas Andrea Nunes e María Rosendo con ‘Polinizándome’ e o portugués José Luis Barreta con ‘Nómadas’.
Os poemas nomeados que participaron nesta edición poden coñecerse aquí.
aRi[t]mar é unha iniciativa da Escola Oficial de Idiomas de Santiago de Compostela para dar a coñecer e difundir a poesía e a música de Galiza e Portugal.”
Arquivo da categoría: Premios poesía: ditames
Pilar Pallarés e Antón Lopo, Premios da Crítica 2018
Desde
Sermos Galiza:
“O quinto libro de poemas de Pilar Pallarés e a primeira novela de Antón Lopo en oito anos son os Premios da Crítica Española 2018 en lingua galega. Tempo Fósil (Chan da Pólvora, 2018) e Extraordinario (Galaxia, 2018) titúlanse as obras distinguidas pola Asociación Española de Críticos Literarios a proposta da Asociación Galega da Crítica.
Con Tempo fósil, Pallarés (Culleredo, 1957), unha das poetas máis influentes de entre as promocións da década dos 80, adentrábase na memoria familiar e abrogaba as derregas entre o íntimo e o colectivo. A destrución da casa e a compaixón por todos os seres vivos, as cicatrices do eu e a rabia de raíz política comparecen nun volume que, para o xurado, amosa “unha escrita medida e esixente”.
“[Tempo fósil] vólvese unha arquitectura de ecos, que incorpora elementos recorrentes na súa obra como humus, ósos, crisálidas ou felinos”, sinala o fallo, “e suma outras marcas do tempo e do desposuimento”. Poética da ruína pero non da resignación, o libro clausurou un silencio editorial de sete anos.
Na traxectoria narrativa de Antón Lopo (Monforte de Lemos, 1961), tamén poeta e biógrafo, Extraordinario sucede a Obediencia (Galaxia, 2010). Se esta era unha distopía, a obra premiada pola crítica -antes foino no Premio Repsol de Narrativa Breve– é unha brutal disección das relacións familiares, o retrato da conquista da liberdade individual.
“De grande riqueza temática, a novela soborda con moito os coidados e o complexo urdido das relacións interpersoais”, considerou o xurado, “para internarse na conformación mesma da identidade”. Un humor escuro e implacábel atravesa as páxinas dun relato destemido, acedo e e emotivo.
Os Premios da Crítica Española 2018 déronse a coñecer este sábado, 6 de abril, en Vilafranca do Bierzo. A iniciativa naceu en 1956, pero as modalidades en galego, catalán e euskera activáronse vinte anos despois. As propostas galegas decidíranse o pasado 21 de marzo nunha xuntanza da Asociación Galega da Crítica na Facultade de Filoloxía da Universidade de Compostela.”
Xosé Luís Mosquera gaña o IV Premio Xosé María Díaz Castro con A traxedia da arquitectura
Desde 
El Progreso:
“O xurado do certame convocado polo Concello de Guitiriz deu a coñecer o seu ditame na presentación da publicación da obra distinguida na terceira edición, Oracións Profanas, de Xurxo Alonso.
O poemario A traxedia da arquitectura, presentado baixo o lema Ada Murati e do que é autor o escritor Xosé Luís Mosquera Camba, foi elixido de xeito unánime, entre ao redor de 40 orixinais, como gañador do IV Premio Xosé María Díaz Castro de Poesía.
O xurado, formado pr Miguel Anxo Fernán-Vello, Ánxela Gracián e Armando Requeixo, estimou o “excelente traballo de fusión e recreación das máis diversas tradicións poéticas para conformar un fulgurante collage”.
“O poema ilumínase a través dun elaborado proceso de decantación lectora, un instantaneísmo que reconfigura o texto, dende o onírico, o abstracto e a fractalización de planos, para espallar un novo molde resultante da converxencia de múltipeles achegas”, salientan tamén os membros do xurado. Estes quixeron destacar ademais a “excelente calidade dun número importante” dos orixinais presentados, o que evidencia “o estado de magnífica saúde da nosa poesía e a boa acollida do premio”.
Os tres repiten funcións dende a primeira edición, polo que tamén foi súa a decisión de recompensar con 2.000 euros e a publicación da súa obra ao escritor Xurxo Alonso, gañador da terceira edición do certame convocado polo Concello de Guitiriz e cuxo poemario Oracións profanas, se presentaba o venres 22 de febreiro no Vilariño, aldea natal do escritor ao que honra o premio.
O autor, xunto cos membros do xurado e coa alcaldesa de Guitiriz, Regina Polín, daban a coñecer a obra editada por Espiral Maior e as súas impresións sobre a mesma, nun acto amenizado por Amigos da Música de Guitiriz.”
Acta do XLIII Certame de poesía sobre o Nadal
Desde
O Belén de Begonte:
“Reunido o xurado do XLIII Certame de poesía sobre o Nadal, convocado polo Centro cultural José Domínguez Guizán, formado por: Jesús Domínguez Guizán, Presidente do Centro cultural convocante; Xavier Rodríguez Barrio, escritor e Xulio Xiz Ramil, xornalista, acorda emitir o seguinte fallo:
Conceder o Premio Begonte de poesía, dotado con 600€ e estatuíña de Sargadelos ao poema “Lenda do Boedo e do non nado”, presentado co lema “Incognitus”, por Xosé Otero Canto, de Lugo.
O segundo premio, dotado con 300€ e estatuíña de Sargadelos concedeuse ao poema “Pavana de Nadal”, presentado co lema “Clara Campoamor”, por Laura López Esteban, de Lugo.
Pola calidade do poema, concédese unha mención de honra dotada con estatuíña de Sargadelos a “Un belén que nunca pecha”, presentado co lema “Gaiferos de Mormaltán”, por Carlos López Fernández, residente en Vilalba.
Os premios serán entregados o próximo 26 de xaneiro, ás 5 da tarde, no salón de actos do Belén de Begonte.”
Xerardo Quintiá gaña o VII Premio de Poesía Manuel Lueiro Rey
Desde
Sermos Galiza:
“O poemario presentado baixo o título Fornelos & Fornelos: terceira fundación, de Xerardo Quintiá, é o gañador da VII edición do premio de poesía Manuel Lueiro Rey, promovido polo Concello de Fornelos de Montes, lugar natal do escritor que dá nome ao premio, coa colaboración da Asociación Cultural O Cruceiro da Laxe e Edicións Xerais.
Un total de 41 traballos presentáronse a esta sétima edición. O xurado resaltou o bo nivel dos orixinais recibidos, así como a súa diversidade tanto estilística coma temática.
O xurado estimou que o poemario gañador constrúe un “universo lírico enraizado na mellor tradición literaria occidental sen allearse das vizosas raíces do noso herdo poético”. Destacou tamén “a súa sólida arquitectura, a forza das imaxes e o celmoso do seu léxico”. (…)”
Residuos de chamas flamexando, de Raúl Gómez Pato, gaña o VII Certame de Poesía Xosé María López Ardeiro
Desde
o Concello de Negreira:
“Raúl Gómez Pato, co poemario Residuos de chamas flamexando, presentado baixo o pseudónimo de “Barca de tinta”, e natural do concello de Brión, é o gañador do VII Certame de Poesía Xosé M. López Ardeiro, cuxo fallo do xurado e entrega, tivo lugar esta tarde nun acto literario-musical celebrado no Auditorio do Centro Sociocultural, coa presenza do alcalde de Negreira, Jorge Tuñas Caamaño, encargado de entregarlle o galardón cunha dotación económica de setecentos euros. Ángeles Madriñán González, con Animais e outros deuses, natural de A Estrada, foi a outra finalista, quen recibiu un premio de trescentos euros.
Cando o alcalde do Concello de Negreira, participou no acto, o secretario xeral de Políticas Culturais, Anxo Manuel Lorenzo Suárez, cuxo departamento colabora coa organización do certame de poesía na súa promoción e coa edición do poemario, e maila entrega de douscentos exemplares ao gañador. Dase a circunstancia, de que Raúl Gómez Pato foi finalista na edición de 2017 que gañou a teense, Claudia Castro.
O xurado, conformado por José Antonio Ponte Far, escritor e catedrático en Lingua e Literatura, xunto ao poeta Xulio López Valcárcel, e as profesoras María Rey e María López Sández, docentes do instituto Xulián Magariños, así como a avogada e poeta, Diana Varela Puñal, valorou a «unidade e alento poético, que non decae ao longo das páxinas, e a densidade conceptual».
Este acto cultural e social, rematou coa actuación da Coral da Universidade Sénior de Ferrol, chegada ata Negreira por mediación de José Antonio Ponte Far, membro deste coro ferrolán.”
Arancha Nogueira, Lois Alcayde e Benjamín Vidal reciben os premios literarios da USC
Desde
Sermos Galiza (foto: Galipedia):
“Mapa mudo, unha composición de Arancha Nogueira que “poetiza a memoria da súa intimidade cunha linguaxe depurada”, obtivo o primeiro premio do Concurso Literario Mazarelos organizado pola Facultade de Filoloxía da universidade compostelá. O 12 de decembro recibiu o galardón.
No acto tamén estiveron os gañadores do segundo e terceiro premio, Lois Alcayde e Benjamín Vidal. Alcayde foi distinguido por Xente da crise, do que o xurado salientou “a frescura do seu estilo e o seu esforzo en construír unha linguaxe propia nunha obra que se revela testemuña do seu tempo”.
Do van é o título do poema de Vidal, “en que destaca o contraste entre unha linguaxe aparentemente sinxela e unha maior carga conceptual”.
Os escritores Suso de Toro e Yolanda Castaño, as profesoras Laura Logo e Francisco Dubert e mais a gañadora do pasado ano, Laura Camino, conformaron o xurado. De Toro e Castaño realizarán ademais, en febreiro de 2019, “unha xuntanza de mentorización literaria” aberta aos galardonados e galardonadas nas catro edicións do concurso, que promove a Comisión de Normalización de Filoloxía da USC “para fomentar a creatividade da mocidade universitaria e o desenvolvemento da súa capacidade de expresión, así como contribuír a descubrir potenciais figuras neste eido da cultura”.”
Carlos Penela gaña o XXXI Premio de poesía Eusebio Lorenzo Baleirón
“O
15 de decembro fallouse na Casa da Cultura de Dodro o XXXI Premio de poesía Eusebio Lorenzo Baleirón, do que resultou gañador Carlos Penela Martín, quen xa fora gañador deste mesmo galardón no ano 2000.
O xurado, composto por Luís Valle, Mario Regueira, Elvira Ribeiro e Branca Vilela, destaca a voz literaria consolidada da obra, que atravesa moitos valores da poesía de calquera tradición. Síntese, depuración ascensional e unha contida e selecta escolma de imaxes e metáforas, artellan un poemario merecente desta XXXI Edición.
O premio entregarase o vindeiro sábado as 17:30 h no CPI Eusebio Lorenzo Baleirón.”
Fernando Epelde e Rafa Vilar, gañadores da I edición dos Premios SELIC de creación literaria
Desde
o Concello de Santiago:
“A concelleira de Acción Cultural, Branca Novoneyra, deu conta do fallo do xurado dos I Premios SELIC, “convocados para incrementar a presenza de Santiago na literatura escrita en galego, posto que un dos requisitos das bases é que as obras presentadas teñan a Compostela como marco de acción ou referencia fundamental”. A edila lembrou que os premios teñen unha dotación de 2.000 euros cada un, e as obras serán publicadas na colección SELIC que edita o Concello de Santiago.
Teatro
Na categoría de textos teatrais, o I Premio SELIC foi para a obra Realness, presentada por Fernando Epelde García baixo o lema “Polari”. Do texto, o xurado destacou que “é unha obra que crea unha atmosfera rica, atractiva e suxestiva; e cunha escrita limpa e puída que permite unha lectura áxil que narra o enfrontamento entre a lei e a liberdade”. Salienta tamén que o texto “presenta unha frescura e unha actualidade chea de conversas disparatadas e interesantes, con personaxes que se expresan con naturalidade e formula interrogantes sobre a identidade sexual das persoas”.
Poesía
Na categoría de poesía, o I Premio SELIC foi para a obra A cidade e a chuvia, presentada baixo o lema “Enheduanna” por Rafa Vilar. O xurado destaca do texto que “evoca a alma interior e a identidade de Santiago nun traballo sensitivo, delicado e cheo de matices”. A obra “describe a necesidade da chuvia cunha elegante composición de versos moi medidos, que precisan dunha lectura lenta, e que reflicten á perfección o paso das estacións, a mutabilidade da vida na cidade”. Segundo o xurado, Rafa Vilar converte cada poema “nunha declaración de amor a Compostela, cidade soñada, imaxinada, onírica”. (…)
O xurado que seleccionou as obras gañadoras do I Premios SELIC de creación literaria estivo integrado por Paula Carballeira, Antón Lopo, Montse Dopico, Xavier Lama e Lupe Gómez.
Así o acordou o xurado dos galardóns, que decidiu deixar deserto o premio na categoría de narrativa.”
Coñécense as gañadoras do Certame Vilariñas 2018
A
segunda edición dos “haikus” galegos, as Vilariñas, xa ten gañadoras:
– BEATRIZ DOURADO gaña o Certame Vilariñas 2018 de MICROPOESÍA DA CHAIRA coas <vilariñas> DECLARACIÓN e 360° (ámbalas dúas as máis votadas)
– MILA VILLANUEVA, Milagros Pérez Villanueva, de Valencia, acada o 2° posto pola <vilariña> HAI UN CORAZÓN VERMELLO, e Cris Amoedo (C.E A.R.) de Vigo, recibe o 3° premio pola <vilariña> MÁIS QUE A DESOLACIÓN DO ERMO.
A entrega dos prémios realizarase no mes de Febreiro na Casa das Palabras de Guitiriz nun acto poético de homenaxe a Alfonso Blanco Torrado pola súa contribución ao coñecemento de Díaz Castro e o impulso á poesía chairega. Neste acto anunciarase tamén a convocatória do certame para 2019 no que agardamos aumentar novamente a participación.
Con 200 <VILARIÑAS> presentadas procedentes de diferentes lugares de Galiza, Portugal, Asturies, Catalunya e Italia, a segunda convocatória resultou un éxito xa que case duplicou a participación a respeito de 2017.
O Certame Vilariñas debe o seu nome a Díaz Castro, polo lugar do Vilariño no que está a sua casa e porque as Vilariñas pretenden beber do concepto de valoración das cousas pequenas, como falaba o poeta das “herbas pequerrechiñas” no seu poema A Espada. Todas as <vilariñas> presentadas serán editadas en varios soportes dixitais para a súa descarga gratuita en PDF a primeiros de Febreiro.
As <VILARIÑAS> son esas herbas pequerrechiñas da poesía que non por pequenas son menos importantes e o noso certame pretende ademais que toda aquela xente que sinta o pulso poético poda participar nun concurso aberto, fácil e orixinal no que poetas consagrados e novos se atreven con estes “haikus” galegos.
O premio é unha simpática figura orixinal da artista Viki Rivadulla, feita a man, pezas únicas que representan a unha muller galega co paxaro da inspiración poética na cabeza, unha peza singular e artesanal. (…)”
