Arquivos da etiqueta: Celso Emilio Ferreiro

Cuestionario Proust: Miguel Ángel Alonso Diz

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Miguel Ángel Alonso Diz:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– Honestidade.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Bondade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que sexan boas persoas.
4.– A súa principal eiva?
– A ignorancia. Fáltanme moitas lecturas.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ler, escribir, xogar ao baloncesto.
6.– O seu ideal de felicidade?
– “Un abrazo de familia”. A miña muller e a miña filla entenderán esta resposta.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder a miña familia.
8.– Que lle gustaría ser?
– O que son. Eu xa atopei meu camiño.
9.– En que país desexaría vivir?
– Nunha Galicia decidida, valente, que non educara @s seus fill@s para marchar; respectuosa con outras identidades e orgullosa da súa.
10.– A súa cor favorita?
– Direi que a mestura do azul ceo, as verdes follas e o marrón do chan. Inda que para vestir sen dúbida o negro.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Gusto de todas.
12.– O paxaro que prefire?
– A anduriña.
13.– A súa devoción na prosa?
– Xosé Neira Vilas.
14.– E na poesía?
– Celso Emilio Ferreiro.
15.– Un libro?
– Querido Tomás.
16.– Un heroe de ficción?
– Luke Skywalker.
17.– Unha heroína?
– Princesa Leia Organa. Dende pequeno quedei engaiolado pola súa fortaleza e determinación.
18.– A súa música favorita?
– The Beatles. The Doors.
19.– Na pintura?
– Salvador Dalí. Pero podería dicir Goya ou Velázquez.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– A miña muller.
21.– O seu nome favorito?
– Esther.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A falsidade e a cobiza sen medida por riba de todo e de tod@s.
23.– O que máis odia?
– As miserias do ser humano. Pero non sei se podo albergar odio onde hai tanto amor.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Posiblemente a Hitler.
25.– Un feito militar que admire?
– Numancia. Pola súa resistencia e valor da liberdade. Pero non creo que poida admirar ningún feito militar.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Pintar e tocar algún instrumento musical.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Despois de facer o meu percorrido vital. En anciá idade e cos meus seres queridos. Inda que hei de confesar que non quero morrer nin que morran os demais.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Ultimamente felizmente canso.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– O medo. É normal ter medo até atopar o camiño. Coñezo ben a sensación. E o medo é un defecto que non deixa medrar a alma.
30.– Un lema na súa vida?
– As cousas son como son até que deixan de selo. Sempre cuestiono as realidades que vivo e nunca collo autoestradas na vida. O camiño do oficio é un camiño longo que desexo percorrer.”

Cuestionario Proust: Antonio Manuel Fraga

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Antonio Manuel Fraga:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– O entusiasmo que poño, exclusivamente, nas cousas que me gustan.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Sen dúbida a bondade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que me acepten tal como son, sen demasiadas análises.
4.– A súa principal eiva?
– O pesimismo.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ver cinema.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Ler na praia.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Calquera cambio imprevisto supón unha pequena desgraza para min, así que supoño que algunha asociada a un cambio grande.
8.– Que lle gustaría ser?
– Escritor.
9.– En que país desexaría vivir?
– Nunha illa con moito sol e pouca xente.
10.– A súa cor favorita?
– A cor azul.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A orquídea.
12.– O paxaro que prefire?
– O moucho.
13.– A súa devoción na prosa?
– Dúas: Salinger e Cortázar.
14.– E na poesía?
– Outras dúas: Celso Emilio e Lorca.
15.– Un libro?
– Imposíbel ficar cun só libro! Así que vou elixir a miña actual lectura, da que estou a gozar moito: Cadeas, de Xabier López López.
16.– Un heroe de ficción?
– Atticus Finch.
17.– Unha heroína?
– Matilda.
18.– A súa música favorita?
– Case calquera que propoña algo diferente e con calidade. Ultimamente escoito moito jazz.
19.– Na pintura?
– Talvez Monet, non o teño claro.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Os meus catro avós.
21.– O seu nome favorito?
– Xulia e Nuno.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– O cinismo.
23.– O que máis odia?
– O fascismo.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– O cómplice silencioso.
25.– Un feito militar que admire?
– A afouteza dos guerrilleiros que se botaron ao monte despois do golpe de estado do 36.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Talento para a música.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– De ningunha. A idea da morte horrorízame.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Ultimamente, malia algunha mancha importante de tristura, a felicidade.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A credulidade.
30.– Un lema na súa vida?
– Non te afastes da xente que te quere.”

O que vén en 2014 (efemérides literarias), por Ramón Nicolás

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Non é difícil conxecturar que boa parte da actualidade cultural do 2014 estará ocupada por dous escritores que, sen dúbida, suscitarán unha abondosa atención mediática en forma de actualización e posta ao día da súa obra literaria. Eles son Xosé María Díaz Castro e Eduardo Blanco-Amor, mais talvez non sería desaxeitado atender aniversarios e datas simbólicas doutras voces, igualmente significativas para a nosa cultura.
Son dúas as circunstancias que este 2014 ofrece en relación ao poeta de Guitiriz. Por un lado a celebración, o 19 de febreiro, do centenario do seu nacemento e, polo outro,  a decisión da Real Academia Galega para que protagonice o Día das Letras Galegas.
Díaz Castro ben merecía este recoñecemento, malia ser un autor dun único libro publicado en vida ou mesmo talvez por esa mesma razón pois Nimbos é deses poemarios que honran e dan brillo a unha literatura. O mesmo ocorreu con autores que faleceron cun único libro publicado, véxase De catro a catro de Manuel Antonio, Fírgoas de Manuel Luís Acuña ou Proel de Luís Amado Carballo. Neste ronsel é onde, ao meu xuízo, cómpre situar a Díaz Castro: o que quixo dicir deixóunolo nun excelente poemario e logo calou, ou gardou silencio. É evidente que este ano traeranos necesarias biografías, a edición do resto da súa obra literaria que sospeito abondosa e interesante e outras iniciativas. Benvido, pois, este 2014, ano Díaz Castro para a cultura galega.
Tamén a RAG dispón xa diversas actividades que se vincularán co 35 aniversario da morte do autor de A esmorga; o mesmo aniversario, por certo, que lle corresponde a Celso Emilio Ferreiro ou Luís Seoane.
Respecto a Eduardo Blanco-Amor xa se programan tanto a celebración dun plenario extraordinario na cidade de Ourense como un simposio que afonde en diversos aspectos da súa produción literaria. O perfil do escritor ourensán cómpre evocalo sempre, entre outras causas porque viviu moitos anos como un outsider, ignorado e maltratado tantas veces polo oficialismo. Gústame esta homenaxe porque posibilitará outra nova ollada á súa biografía –insuperable a que nos deixou Gonzalo Allegue co título EBA diante dun xuíz ausente– e, asemade, á súa obra.
Descoñezo se algunha institución pública ou asociación privada planifica algunha actividade ao fío das posibles celebracións que as circunstancias cronolóxicas fan cadrar, mais así debía ser. Entre elas salienta a do cincuenta aniversario do falecemento tanto do político sadense Ramón Suárez Picallo, que viviu axitadamente entre Galicia e América toda a súa vida, como do político e arquitecto vigués Manuel Gómez Román, que desenvolveu un labor aínda hoxe escasamente recoñecido tanto no ámbito do Partido Galeguista como, anos despois, na resistencia cultural no franquismo no seo da editorial Galaxia e da Fundación Penzol.
Por último, tamén este 2014 cumpriría cen anos o mestre, político e ensaísta Avelino Pousa Antelo, falecido hai tan só ano e medio, que foi presidente da Fundación Castelao durante moito anos e exemplar modelo de fidelidade ao seu país e á súa lingua. Neste mesmo grupo cumpriría citar a Celestino Fernández de la Vega, outro ilustre tradutor e ensaísta, especialmente coñecido polo seu intemporal O segredo do humor (1963) e mais a Ramón de Valenzuela, quizais unha das voces narrativas máis precisadas de difusión e revisión, tamén pola dificultade de atopar libros clave como Non agardei por ninguén ou Era tempo de apandar…, obras que non deben faltar para este 2014.

Este artigo publicouse nas páxinas do suplemento Culturas de La Voz de Galicia, o 4 de xaneiro de 2013, baixo o título de O ano de Díaz Castro e Blanco Amor.

P. D. Dous días despois da publicación infórmanme que neste 2014 hai 110 que naceu Arturo Cuadrado e cen anos do escritor murgardés Xosé Rubia Barcia. Deixo constancia aquí deles. Grazas.”

Cuestionario Proust: Beatriz Maceda Abeleira

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Beatriz Maceda Abeleira:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– A tenacidade.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A lealdade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Lealdade.
4.– A súa principal eiva?
– Ser moi teimuda.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ler.
6.– O seu ideal de felicidade?
– A tranquilidade.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– A perda dos meus seres queridos.
8.– Que lle gustaría ser?
– Unha boa escritora.
9.– En que país desexaría vivir?
– En Galiza.
10.– A súa cor favorita?
– O verde.
11. – A flor que máis lle gusta?
– A chorima.
12.– O paxaro que prefire?
– A curuxa.
13.– A súa devoción na prosa?
– Ramón María de Valle-Inclán.
14.– E na poesía?
– Celso Emilio Ferreiro.
15.– Un libro?
– A montaña máxica.
16.– Un heroe de ficción?
– Don Quixote.
17.– Unha heroína?
– Dorothy Gale.
18.– A súa música favorita?
– O jazz.
19.– Na pintura?
– Matisse.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– A miña bisavoa María.
21.– O seu nome favorito?
– Carme.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A desorde.
23.– O que máis odia?
– A desorde.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Hitler. Os ditadores en xeral.
25.– Un feito militar que admire?
– A Revolución dos caraveis.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– A música.
27. – De que maneira lle gustaría morrer?
– Sen darme de conta.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Optimista.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que van unidos ao cariño.
30.– Un lema na súa vida?
– A suprema felicidade da vida é saber que es amado por ti mesmo ou, máis exactamente, a pesar de ti mesmo.”

Compostela: Homenaxe a Isaac Díaz Pardo no segundo cabodano

Publicado o por

Cuestionario Proust: Francisco Castro

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Francisco Castro:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– Teimosía e capacidade de traballo.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A súa capacidade para rir.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que me queiran a pesar de min mesmo.
4.– A súa principal eiva?
– Que me custa moito aceptar que as teño.
5.– A súa ocupación favorita?
– O meu fillo e a miña filla.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Deitarme cada noite sabendo que aproveitei o día.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder seres queridos.
8.– Que lle gustaría ser?
– Quen son.
9.– En que país desexaría vivir?
– No que vivo. En Galicia.
10.– A súa cor favorita?
– Roxo.
11. – A flor que máis lle gusta?
– Non son moi de flores…
12.– O paxaro que prefire?
– A cacatúa. Por iso de ter con quen falar.
13.– A súa devoción na prosa?
– Borges, Roth…
14.– E na poesía?
– Celso Emilio Ferreiro.
15.– Un libro?
– Calquera dos da miña colección dos Beatles.
16.– Un heroe de ficción?
– Supermán.
17.– Unha heroína?
– Supergirl.
18.– A súa música favorita?
– Rock and roll.
19.– Na pintura?
– A miña filla de cinco anos.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Gandhi.
21.– O seu nome favorito?
– Francisco, por suposto.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A prepotencia.
23.– O que máis odia?
– Os prepotentes con impunidade.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Francisco Franco.
25.– Un feito militar que admire?
– Ningún.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Ningún. Estou ben como son.
27. – De que maneira lle gustaría morrer?
– Na cama. Pero non durmindo. Ti xa me entendes. E de vellísimo.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Alegre.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que nacen do entusiasmo.
30.– Un lema na súa vida?
– Téntao de novo.”

Cuestionario Proust: Alfonso Álvarez Cáccamo

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Alfonso Álvarez Cáccamo:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– Son optimista pero cos pés na terra. Sinto curiosidade por todo. Góstame aprender, e sinto unha enorme satisfacción cando aprendo e comprendo, especialmente no eido da Historia.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A fidelidade e a xenerosidade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– O mesmo que eu tento dar: un trato comprensivo e xeneroso.
4.– A súa principal eiva?
– Teño moitas. Non sei dicir cal é a máis notábel. Quizais a dificultade para comprender a Física, a Astrofísica e as Matemáticas.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ler, pintar ao óleo e tocar o piano.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Polo que atinxe á miña persoa, manterme en aceptábeis condicións mentais e físicas, nesa orde. Polo que atinxe ao mundo, que se cumpran definitivamente, catro séculos despois, as tres máximas da Revolución Francesa: igualdade, fraternidade e legalidade.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Enviuvar.
8.– Que lle gustaría ser?
– Xa son maior para ser outra cousa, pero se volvese nacer, cousa que vexo difícil, o meu soño sería ser director de orquestra, compositor e un pianista capaz de interpretar con mestría, e para propio goce, todas as partituras dos clásicos.
9.– En que país desexaría vivir?
– Nunha Galiza dona do seu destino.
10.– A súa cor favorita?
– Anil.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A gardenia.
12.– O paxaro que prefire?
– O papagaio.
13.– A súa devoción na prosa?
– Valle Inclán, Méndez Ferrín, Cunqueiro, Torrente Ballester, García Márquez, Dostoievski, Tomás Mann, Irene Nemirovsky… Imposíbel citar un só autor/a.
14.– E na poesía?
– Xosé María Álvarez Cáccamo, Xavier R. Baixeras, Xosé María Álvarez Blázquez, Celso Emilio Ferreiro, Rosalía de Castro, Baudelaire… Imposibel citar un só autor/a.
15.– Un libro?
– Dificilísimo quedar cun só libro. Quizais Crime e castigo.
16.– Un heroe de ficción?
– Asterix.
17.– Unha heroína?
– Pipi Calzaslargas.
18.– A súa música favorita?
–  Beethoven.
19.– Na pintura?
– Édouard Manet entre moitos outros/as.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Alexandre Bóveda.
21.– O seu nome favorito?
– Non teño un nome favorito. Os nomes favoritos veñen dados polas persoas favoritas que os leven.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A desorde.
23.– O que máis odia?
– O egoísmo e a prepotencia.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Franco, Videla, Pinochet, Hitler…
25.– Un feito militar que admire?
– A resistencia de Stalingrado.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Nos sentidos, unha boa vista. Na forma de ser, a capacidade de transmitir acougo aos demais.
27. – De que maneira lle gustaría morrer?
– Sen sufrimento, entre a xente amada.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Ilusionado por facer cousas.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os excesos dos larpeiros. A indecisión en aspectos superficiais.
30.– Un lema na súa vida?
– Tentar ser feliz.”