Arquivos da etiqueta: Centro Dramático Galego
Fefa Noia: “Estamos nun momento delicado para o CDG”
Entrevista
a Fefa Noia en Sermos Galiza:
“Esta compostelá vén de incorporarse a semana pasada á dirección dun CDG en tempo de vacas fracas logo dun percorrido profesional que a levou á dirección artística de Teatro La Abadía para logo fundar tamén en Madrid a súa propia compañía, Los Lunes. A chegada de Noia ten xerado unhas expectativas moi altas por mor do seu currículum, pero inversamente proporcionais ao orzamento que terá que xestionar.
– Sermos Galiza (SG): Xa coñeces a casa, dirixiches en 2013 Días sen gloria, de Vidal Bolaño. Co teu perfil agárdase unha potenciación da dramaturxia contemporánea e unha renovación xeracional. Cales son os teus obxectivos principais?
– Fefa Noia (FN): Un dos obxectivos é apoiar todo o que poida a dramaturxia galega contemporánea, pero non exclusivamente dos máis novos, e para iso entrarei en contacto con eles para saber que necesidades teñen e como podemos articulalo para empezar a traballar xuntos. Por outra banda, gustaríame reforzar o vínculo do CDG coa profesión, e despois traballar bastante os públicos. Iso é un traballo bastante desagradecido e a longo prazo. Non debemos deixar de pensar como podemos facer para conseguir máis complicidades e apoios por parte dos espectadores. Isto é unha declaración de boas intencións, porque sabes que me incorporei o luns. E, finalmente, unha das principais funcións do CDG é apoiar o teatro galego, e creo que é o momento de potenciar a súa proxección cara a fóra. É algo que se vén desenvolvendo desde hai un tempo, e imos darlle continuidade.
– SG: Ti gañaches o concurso público en base a un proxecto que supoño que será o que vas levar adiante, non?
– FN: Ademais do que xa comentei, o reforzamento das relacións coas demais institucións culturais galegas, e tamén dentro do posible tratar de conectar cos demais centros dramáticos da península buscando a proxección e o intercambio dos autores galegos. Do proxecto que presentei eu, xa sabes que o CDG é unha unidade de producción, e polo tanto a primeira actividade é de producción, que se traducirá en producións e coproducións. Por outra banda, para reforzar esa actividade, fará actividade formativa, tanto vinculada ás producións da casa como formación continua, e para iso entronca de novo co diálogo coa profesión, coa Asociación de Actores, con Escena Galega, coas compañías, é dicir, tratar de poñer en común os nosos intereses, para cubrir eivas formativas. (…)”
Gustavo Pernas: “Somos unha suma de anacos sen discurso, ensarillados por un pensamento único e débil”
Entrevista
de Montse Dopico a Gustavo Pernas en Magazine Cultural Galego:
“(…) – Montse Dopico (MD): Primeiro, preguntarche polo premio. O que supuxo para ti, (aínda que non é o primeiro premio que tes…). Haberá posibilidade de levalo a escena?
– Gustavo Pernas (GP): O premio dáche a posibilidade de facer visible a túa obra, de publicala. O teatro está maltratado desde o punto de vista editorial e literario e son moi poucas as posibilidades de publicar teatro sen a rede que supón para os editores que a obra estea premiada. Hai, afortunadamente, excepcións entre os editores como é o caso de Edicións Laiovento grazas a singularidade do seu director, Francisco Pillado, que estimula aos dramaturgos a seguir escribindo. Con Laiovento publiquei tres títulos. Este é o segundo libro que publico con Xerais.
Respecto da posibilidade de levar Isóbaras a escena, nada me sería máis grato, pero un espectáculo con oito actores é unha superprodución neste momento de crise, algo inasumible para unha compañía como a nosa, Áncora Produccións. Sería máis doado que a producise unha compañía institucional coma o CDG. Pero o seu director di que tamén para eles se trata dunha superprodución, imaxínate como está o percal. Hai anos o premio Álvaro Cunqueiro ofrecía máis facilidades para a posta en escena, agora está demediado no seu alcance como case todo. (…)
– MD: É teatro social, mais tamén ten un ronsel de teatro do absurdo (se cadra…). Como o definirías ti?
– GP: Sempre me gustou o termo de “transversal” porque non se acomoda ben a ningunha clasificación. Os xéneros aparecen esvaídos. Comedia ou drama? Hai humor pero tamén situacións dramáticas. A estrutura non é aristotélica pero hai puntos de xiro marcados, non é unha obra de teatro absurdo nun sentido estrito, xoga con elementos realistas na construción dos personaxes pero tamén escapa dese modelo sobre todo cando toma curso ese xogo coral que ten un carácter moi poético e rítmico que nos achega ao ritual e mesmo ao posdramático.
É teatro social na medida en que se ocupa dos conflitos actuais e expón situacións nas que se poden ver identificadas moitas persoas, non elude o compromiso autorial pero pescuda, afonda na busca formal. Por outro lado creo que Isóbaras ten unha forte compoñente poética. En fin, creo que ao ser transversal, ao non pertencer a escolas ou movementos definidos corre un risco nestes tempos uniformes, falsamente plurais. (…)”
Cultura e Educación institúe a través do Centro Dramático Galego o Premio Roberto Vidal Bolaño ao Espectador
“A
Consellería de Cultura e Educación instituíu a través do Centro Dramático Galego (CDG) o Premio Roberto Vidal Bolaño ao Espectador como iniciativa destinada a fomentar a actitude participativa entre o público teatral. O novo galardón, de carácter anual e vinculado á temporada de exhibición do Salón Teatro, publicou a súa primeira convocatoria. O seu obxectivo é recoñecer as achegas dos asistentes aos espectáculos programados no espazo escénico compostelán sede do CDG. Un xurado integrado polos propios traballadores da compañía pública valorará o interese, de todas as suxestións, opinións ou comentarios que os espectadores fagan chegar a través das fichas que poderán cubrir e depositar na caixa que para tal fin se situará á saída de cada unha das representacións. Deste xeito, e segundo o texto da convocatoria, ao final de cada temporada teatral xulgarase “a suxestión máis atinada, a máis brillante, a máis audaz, a máis reflexiva, a máis construtiva…” Ademais do obxectivo de estimular a participación activa do público, a Consellería de Cultura e Educación presenta o Premio Roberto Vidal Bolaño como instrumento que contribúa a afondar o diálogo entre xestores e públicos destinatarios finais do traballo escénico, de maneira que as apreciacións destes últimos incidan favorablemente no traballo desenvolvido polos responsables culturais e en beneficio da cultura galega en xeral.
O espectador ou espectadora que reciba o galardón conseguirá un abono anual para asistir de balde a todas as funcións do Salón Teatro da seguinte temporada, así como un lote das obras completas de Roberto Vidal Bolaño. As suxestións poderán comezar a depositarse por escrito a partir do inicio da temporada de representacións 2012-2013, que se abre o próximo venres 5 de outubro coa estrea de O Profesional de Dusan Kovacevic baixo a dirección de Manuel Guede Oliva e con Ernesto Chao, Miguel Pernas, Rebeca Montero e Rodrigo Roel nos catro papeis do reparto. De feito, na mesma ficha que se utiliza para optar ao Premio Roberto Vidal Bolaño, os espectadores poderán emitir tamén a súa propia valoración concreta deste ou de calquera outro espectáculo dos programados, estimando nunha escala do 1 ao 5 aspectos como Valoración global, Son, Iluminación, Posta en escena, Elenco e Orixinalidade.”
O Centro Dramático producirá dúas obras de Roberto Vidal Bolaño
Con 
ocasión Día das Letras Galegas dedicado a Roberto Vidal Bolaño en 2013, o Centro Dramático Galego presentou a programación especial coa que quere lembrar un dramaturgo fundamental para a escena do país. Deste xeito, o vindeiro mes de abril está prevista a estrea dunha montaxe para público adulto a partir do texto Días sen gloria, que iniciará despois unha xira por todo o país ata xuño. Para o segundo semestre do ano estrearase a obra infantil Touporroutou da lúa e do sol, que pretende percorrer centros de ensino. Para alén destas producións propias do CDG, o programa desta entidade en homenaxe a Vidal Bolaño inclúe tamén un ciclo audiovisual no que se proxectarán as gravacións das diferentes obras do autor, incluíndo un coloquio nun formato que pretende recuperar o espírito dos cineclubes. O programa desenvolverase no propio Salón Teatro e mais na Escola de Arte Dramática de Vigo. Lecturas dramatizadas a cargo de alumnos das aulas de teatro universitarias de Santiago, Vigo e Ourense é outra das propostas do programa. Para rematar, o CDG porá en marcha o Premio Roberto Vidal Bolaño ao espectador, polo que un xurado composto por traballadores do Centro premiará as mellores propostas e suxestións que faga o público do Salón Teatro. (…)” Vía Cultura Galega.
Manuel Guede é o novo director do Centro Dramático
“O
Centro Dramático Galego xa ten novo director. Manuel Guede, que ocupou este posto durante 15 anos e que o abandonara en 2007, foi seleccionado pola Consellaría de Cultura para substituír a Blanca Cendán á fronte do departamento. Na presentación, Guede sinalou que dentro de quince días presentará a súa proposta de programación, sen aclarar se retomará o proxecto da obra As furias, que anunciara Cendán e que foi provisoriamente cancelado logo da súa marcha. A falar da orientación do seu mandato, Guede sinalou que pretende “ver o estado das cousas e das contas, recuperar o diálogo con institucións homólogas e ter a Portugal como liña mestra de acción”. Encol do Centro, sinalou que “só pode ser a casa dos mellores. No teatro público non se crean poéticas dramáticas, senón que se consolidan. Este non é lugar para experimentos”. Do mesmo xeito, apuntou a súa intención de recuperar o diálogo coa profesión. (…)” Vía Cultura Galega.
Convocado o VI Premio Diario Cultural de Teatro Radiofónico
“Desde 
a contemporaneidade e inscrito nunha tradición que fixo da radio canle de expresión artística, o Premio Diario Cultural de Teatro Radifónico pretende promover a creación actual dun corpus dramático no formato do teatro radiofónico. O Diario Cultural da Radio Galega e o Centro Dramático Galego, co patrocinio da AGADIC, Axencia Galega das Industrias Culturais, organizan a sexta edición dun premio que pretende fomentar a escrita de textos dramáticos para a radio e contribuír á recuperación do formato de teatro radiofónico. Non se trata tanto de recuperar as fórmulas convencionais do radioteatro como de estimular a creación de pezas dramáticas contemporáneas e facilitar unha plataforma de creación aberta ás novas linguaxes artísticas na radio.
As obras seleccionadas polo xurado emitiranse na Radio Galega e editarase un libro-cd cos textos finalistas. Outorgaranse os Premios do Xurado e da Audiencia, dotados cada un deles con 3.000 euros. As bases, que poden descargase neste ficheiro: Premio Diario Cultural Teatro Radiofónico 2012, son as seguintes:
1. Poderán participar todos os escritores e escritoras que o desexen sempre e cando non manteñan relación laboral coa CRTVG e calquera das Sociedades que comprende (TVG e RG).
2. Os traballos presentados deberán ser orixinais e inéditos, escritos en lingua galega e non poderán ser adaptacións. Deberán estar libres de todo compromiso anterior con emisoras de radio, televisións, editoriais ou entidades semellantes.
3. Os traballos adoptarán o formato de guión radiofónico dramático. Estarán calculados para que a súa duración en antena sexa de dez minutos como máximo. As obras terán un elenco de cinco personaxes como máximo. Os autores poderán utilizar, coas indicacións pertinentes, cantos recursos radiofónicos consideren necesarios para que o texto sexa realizado de maneira axeitada: música, planos sonoros, efectos, etc. O director ou directora das dramatizacións radiofónicas poderá facer as adaptacións necesarias para a súa realización e emisión.
4. Non se admitirán máis de dous guións por autor/a e de cada obra presentaranse o orixinal e cinco fotocopias. Os autores/as concursarán polo sistema de plica. Os traballos faranse chegar por correo ó seguinte enderezo:
Radio Galega, Diario Cultural
VI Premio Diario Cultural de Teatro Radiofónico
San Marcos 15820. Santiago de Compostela.
Conservaranse durante un mes a partir da data na que se faga pública a resolución do xurado e logo destruiranse os que non fosen solicitados polos seus autores/as. O prazo de admisión de orixinais comezará cando se faga pública esta convocatoria e rematará o día 15 de xaneiro de 2012.
5. Os argumentos das obras serán de temática libre.
6. O xurado estará integrado por profesionais de recoñecido prestixio do ámbito da escena galega e dous representantes do Diario Cultural da Radio Galega. O xurado valorará especialmente a calidade literaria e dramática das obras e a súa adaptación ó medio radiofónico.
7. Os autores/as comprométense a autorizar a dramatización e emisión pola Radio Galega das obras presentadas, de seren seleccionadas, así como a súa edición en libro e CD. A tal fin os autores/as premiados e finalistas entenderán cedidos a favor da Radio Galega os dereitos de comunicación pública, reprodución e distribución precisos para a posta en antena da obra e a súa primeira edición en libro e disco compacto. Os autores/as que o desexen poderán enviar co texto as gravacións das dramatizacións en soporte de CD. As gravacións non serán tidas en conta na valoración dos textos teatrais polo xurado, pero si serán emitidas, de seren finalistas os textos, pola Radio Galega para a votación da audiencia en lugar da dramatización realizada polo equipo artístico coordinado polo CDG.
8. O xurado escollerá entre as obras presentadas un premio único dotado con 3.000 euros e catro finalistas como máximo. As obras seleccionadas emitiranse pola Radio Galega e a audiencia escollerá por votación entre as emitidas a obra que obterá o Premio do Público, dotado con 3.000 euros. O xurado resérvase a facultade de declarar deserto o premio convocado.
9. Calquera incidencia non prevista nesta convocatoria será resolta polo xurado.
10. O feito de concursar supón a aceptación destas bases.”
Santiago: o CDG estrea As actas escuras de Roberto Vidal Bolaño
O Centro Dramático Galego estrea este venres día 15 ás 21.00 horas no Salón Teatro de Santiago As actas escuras, obra de Roberto Vidal Bolaño que chega por primeira vez aos escenarios da man do director Xúlio Lago dezaoito anos despois da súa escrita. A función poderá verse en Santiago até o 7 de febreiro, os venres e sábados ás 20:30 e os domingos ás 18:00.
As dunas xunta por primeira vez a Manuel Lourenzo e Quico Cadaval
Hoxe venres 6 de marzo estréase no Salón Teatro de Santiago de Compostela a obra As dunas, produción do Centro Dramático Galego que supón a primeira colaboración do dramaturgo Manuel Lourenzo co director Quico Cadaval. Compoñen o elenco da obra Paula Buján López, Evaristo Calvo, Paulo Oliveira, Manolo Cortés, Susana Dans, Christian Escuredo, “Mos”, Iria Pinheiro, Rodrigo Roel e Davide Salvado. As dunas poderá verse en Santiago ao longo do mes de marzo e logo iniciará unha xira que a levará por O Barco, A Coruña, Vigo, Tui, Vilagarcía, Ourense, Narón e Ferrol.
Sinopse: Nunha nave industrial en desuso, na Mariña luguesa, son convocados polo construtor Florencio Pardo, a gobernanta Lola, o intendente Serapio, o empregado Calí Caiate e unha tropa estrafalaria de músicos, bailaríns e cantantes para animar a inauguración do free spa “As dunas”, un moderno balneario musical que terá como destinatarios a “amantes de praceres prolongados” e integrará actividades que van dende o relax ao goce musical pasando por “todo tipo de refinados praceres do corpo”. Para rexentar este gran complexo turístico-musical, o empresario contrata unha antiga noiva da xuventude, Lola, muller entrada en carnes, disposta e realista, que ademais lle segue querendo. A moza é moi hábil para controlar a Pardo, para rexentar o local e para se entender cos músicos. Coa chegada destes á nave, asistimos á presentación das súas vidas, das súas esperanzas, frustracións, soños e angustias. Así, sabemos dos amores homosexuais entre Serapio (home xa maduro e descrido) e Milo (mozo depresivo, pusilánime e torturado); das dotes musicais e amatorias do inmigrante Cali Caiate (caboverdiano residente en Burela, ou burelao con orixes caboverdianas); e das relacións de amor e celos entre Cristian, Eva, Melo, Lucinda e Helio, personaxes que se moven entre a esperanza nun futuro incerto e a prosaica realidade.
